Losing you 2
ช่วงนี้พี่จินยองแปลกๆไป ทำไมผมจะไม่รู้
หลังจากวางสาย ผมรู้สึกเคว้งคว้างไปหมด เหมือนยิ่งตอกย้ำว่าพี่เขาเปลี่ยนไปจริงๆ ทั้งๆที่เคยมารับไม่ขาด แต่ตอนนี้มีข้ออ้างเยอะเหลือเกิน
ขออย่าให้เป็นอย่างที่ผมคิดได้ไหม
ว่านั่นใช่ข้ออ้างของคนหมดใจรึเปล่า?
ผมงี่เง่ามากไปหรอพี่จินยอง แดฮวีคนนี้ทำอะไรไม่ดีอย่างนั้นหรอ ถ้าพี่กลับมาคืนนี้ เรามาคุยกันได้มั้ย ผมจะรอนะ ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เลย อาจจะเป็นเพราะพี่งานยุ่ง ไม่เป็นไร หวีเข้าใจนะ
เข้าใจจริงๆนะครับ...
อยู่ๆน้ำตาบ้านี่ก็ไหลออกมา เห้อ...แต่ช่างมันเถอะ แถวนี้มันมืด คงไม่มีใครมาเห็นอยู่แล้ว พี่จินยองไม่มาจริงๆหรอ ถึงพี่พูดอย่างนั้น ผมก็อยากให้พี่มานะ
' น้องแดฮวี!!!'
ผมรู้สึกได้ยินเสียงคุ้นหูดังมาจากด้านหลัง ใจมันชื้นขึ้นมานิดหน่อย ถ้าเกิดเป็นแฟนผมขึ้นมาจริงๆ แต่เสียงเขาดูไม่ใช่พี่จินยองเลย
ไม่ใช่เลย.....
ไม่ใช่จริงๆด้วย....
'พี่แจฮวาน!!!!'
"พี่ตามหาเราตั้งนานแน่ะรู้ไหม มายืนทำอะไรตรงนี้?" คิมแจฮวานพูดพลางเหนื่อยหอบ
" พี่ไม่ได้อยู่กับพี่จินยองหรอ?" พี่ควรจะทำโปรเจคอยู่ด้วยกันนี่นา..
ไม่มีโปรเจคนั่นจริงๆใช่ไหม?
"นี่เราร้องไห้หรอครับ มานี่มา..."
พี่แจฮวานไม่ตอบ แต่ดึงผมเข้าไปกอด
"พี่ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อย..." แดฮวีรู้ว่าที่ทำแบบนี้มันผิด ผิดเพราะพี่แจฮวานเป็นเพื่อนแฟนตัวเอง
"ตรงนี้ไม่มีแพจินยองหรอกนะ ไม่ต้องกลัว ร้องออกมาเถอะ" สิ้นเสียงคำพูดอ่อน
โยนของแจฮวาน ก็ทำให้แดฮวีปล่อยโฮขึ้นมาทันที
"ฮืออ...พี่รู้อะไร คิมแจฮวาน พี่รู้อะไรมา ฮืออ พี่จินยองไปไหน ฮืออออ"
" จินยองทำโปรเจคอยู่ มาไม่ได้ไงครับ"
"ปกติเขาจะมา....แต่ทำไมเป็นพี่ ฮึก...ฮืออ" น้ำเสียงปนผิดหวังของคนในอ้อมกอด ทำให้แจฮวานเจ็บจี๊ดในใจ
" เป็นพี่ไม่ได้หรอ....แดฮวี" เสียงพูดของแจฮวานเบาลง ต่างกับหัวใจของเขาที่เต้นดังขึ้นเรื่อยๆ
"อะไร ฮึก...อะไร พี่พูดอะไร ฮือออ" เสียงแดฮวียังดังอู้อี้ในอ้อมกอด
น้องคงยังไม่รู้
จริงๆก็ไม่มีใครรู้หรอก
ว่าที่ผ่านมา เขาแอบรักน้องมานานแค่ไหน
ตั้งแต่สมัยม.ปลาย เขากับแดฮวีอยู่โรงเรียนเดียวกัน แดฮวีน่ะฮอตเกินไป เกินที่แจฮวานจะเอื้อมถึง แม้แต่ขึ้นมาอยู่มหาวิทยาลัย คนในอ้อมกอดของเขาตอนนี้ ก็ยังเอื้อมไม่ถึงเหมือนเดิม
แต่มีคนบางคนทำได้ คนที่เอื้อมไปคว้าสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตเขามาครอง
คนนั้นที่ว่าก็เพื่อนสนิทเขาเอง
แพจินยองได้ฉายาว่าเสือผู้หญิง เขาโคตรจะไม่อยากให้น้องอยู่ใกล้มันเลย แต่ทุกอย่างกลับดูเป็นใจ ให้ 2 คนนี้ได้เจอกันตลอด
จินยองก็แม่ง...ตอนแรกบอกไม่ชอบคนซื่อๆ แต่กลับหลงน้องจนโงหัวไม่ขึ้นมา 2 ปีเต็มๆแล้ว ผมเห็นมันดูแลน้องดี ก็ไม่อยากจะเข้าไปแทรกตรงกลาง ไม่ใช่สิ...
ผมไม่ควรจะเข้าไปด้วยซ้ำ มองดูความรักของพวกเขาก็ยิ่งอิจฉา มันดูสวยงามมาก
ผมก็คงจะได้แต่มองอยู่ต่อไปแหล่ะ
ถ้าเพียงแต่วันนี้มันไม่พูดว่า เบื่อ น้อง
ผมก็พอมีหวังใช่ไหม?
คิมแจฮวานจะกลายเป็นคนเลวรึเปล่า?
ใช่..ผมยอมเป็นคนเลว จะสนจินยองทำไม ในเมื่อตัวเขาตอนนี้ก็ปกป้องแดฮวีได้
ผมไม่อยากขี้ขลาดอีกต่อไปแล้ว
"กลับพร้อมพี่นะครับ"
###########
"ไอ้จินยองแม่งรีบกลับไปไหนของมันวะ"
"แม่งเสร็จไวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ทุบสถิติชิบหาย"
"รีบกลับไปหาเมียสิมึง เห็นจ้องแต่โทรศัพท์"
"เออ...ไอ้ฟายยย ทำมาเป็นเข้ม ที่แท้แม่งก็ไปไหนไม่รอดแหล่ะวะ"
ซองอู แดนเนียล และอูจิน ต่างมองตามร่างสูงที่วิ่งออกไปพร้อมวางเครดิตการ์ดเอาไว้
ในเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่แพจินยองไม่มีความสุขเลย
คนที่เขาคิดถึง กลับไม่ติดต่อกลับมาเหมือนอย่างเคย ทั้งๆที่ปกติ จะโทรตามเขาอยู่แล้ว
เกิดอะไรขึ้นกันนะ? แดฮวีจะเป็นอะไรรึเปล่า?
###############
- Jinyoung Part-
ผมโทรหาแดฮวีไม่ติด.....
ใจผมมันร้อนรนไปหมด เมื่อกลับคอนโดไปแล้วไม่เจอน้อง
" อยู่ไหนนะ แดฮวี...." แพจินยองกำหมัดแน่น แล้วทุบพวงมาลัยอย่างบ้าคลั่ง เขารู้สึกโกรธตัวเองที่ปล่อยน้องไว้แบบนั้น จะมีใครพาน้องไปทำอะไรไม่ดีรึเปล่า?
"โว้ยยย... แพจินยอง มึงทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย"
จนเมื่อนึกขึ้นได้ ไม่รู้อะไรดลใจให้กดเบอร์โทรหาเพื่อนสนิทอีกคนที่ไม่ได้ไปคลับด้วยกัน
อะไรดลใจที่ว่า ก็คงเป็นอาการห่วงน้องออกนอกหน้าของมันในวันนี้
"ฮัลโหล...มีไร? กูจะนอนแล้ว"
"มึง...เห็นน้องมั้ย"
"น้องไหน?"
"ไอ้สัสส อย่าทำเป็นไม่รู้ ก็น้องแดฮวีของกูไง"
"แล้วมึงจะมาขึ้นเสียงกับกูทำไม มึงทำหายเอง ก็รับผิดชอบเองดิวะ"
"เออ กูขอโทษ ก็นึกว่ามึงวนกลับมามออีกรอบ เผื่อจะเห็นน้องอยู่แถวนี้"
"น้องอาจจะไปนอนกับเพื่อนก็ได้ มึงอย่าคิดมาก กูนอนละสัส แค่นี้นะ "
ตู๊ด.....
จะไม่ให้ผมคิดมากได้ไง
ก็ตั้งแต่มีผม น้องก็ไม่มีเพื่อนอีกเลย
----------------- talk with writer ------------------
แจฮวานพูดแบบนี้ จินยองก็ไว้ใจเพื่อนแล้วล่ะ คงไม่เป็นแบบที่ตัวเองคิดหรอก เป็นไงครับ ผ่านมาสองตอนแล้ว ไม่รู้จะเชียร์ใครเลยเนอะ ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง เลยปวดใจกันแบบนี้ T.T จะร้องงงง
ถ้าถามว่า ทำไมแค่พี่จินยองไปเที่ยวบาร์ น้องหวีต้องโมโหขนาดนั้น บาร์โฮสอ่ะครับ ไม่ใช่บาร์นั่งชิวเนอะ แล้วน้องก็อุตส่าห์เชื่อใจพี่จินยอง โดนทำลายความเชื่อใจนี่มันเจ็บปวดจริงๆนะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
แดล฿กแม่อย่าร้องนะ ????????
ฮือ อินตามมากเลยค่ะไรท์ ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ