"นี่นายจะเดินตามฉันอีกนานไหม"
"น้องเดินตามไม่ได้หรอ?"
"ไม่ได้"
เด็กน้อยทำหน้าหงอยนิดๆพร้อมทั้งหยุดเดิน ทำให้คนอายุมากกกว่าอย่างเขายิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู
"ไม่ให้เดินตาม ให้มาเดินข้างๆนี่ เดี๋ยวหลง"
ใบหน้าง้ำงอในคราแรกจางหายไป เหลือทิ้งไว้เพียงรอยยิ้มร่าของเด็กแก้มป่อง
เด็กน้อยยิ้มกว้างเท่าที่ปากเล็กๆจะกว้างได้ส่งให้พี่ชายใจดีข้างกาย
"มาเกาหลีคนเดียวหรอ?"
"ใช่ครับ แม่น้องมาไม่ได้ น้องเลยต้องมาอยู่ที่นี่คนเดียว พี่ชายล่ะ..มากับใครหรอครับ"
"เหมือนน้องนั่นแหละ"
"พี่ชายเก่งจังเลยครับ"
คนตัวโตส่ายหัวเล็กน้อยกับคำชมที่ไร้เดียงสา ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินฝ่าฝูงชนในย่านการค้าไปอย่างยากลำบาก
"ขอทางหน่อยครับ น้องมานี่เร็ว"
"เอ่อ.. พี่ชาย..น้องขอจับมือได้ไหม คนเยอะมากๆเลยน้องกลัวหลง"
"บังเอิญจัง พี่ก็ว่าจะจับมือเราอยู่พอดี"
#บังเอิญมบ
@MTBBgot7Ahgase
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น