จงสรรเสริญ สุดยอดเกมเมอร์ผู้นี้ซะ!

ลำดับตอนที่ #3 : เกมที่ 3 ดบดล

เกมที่ 3 ดบดล

" สุดยอดในหลายๆความหมายเลยแหะ "

ยูกิพูดพร้อมกับมองหาเกมที่อยากเล่นไปเรื่อยๆจนมาเจอเกมๆนึงที่เธอเคยเล่นมาก่อนและเล่นเก่งซะด้วย

แต่มีข้อเสียอย่างเดียวของเกมนี้คือระบบการหาห้องที่ค่อนข้างจะช้าแถมยังเจอแต่ห้องปิงแดงด้วย

ไม่ใช่แค่นั้นพอกดย่อรัวๆก็โดนด่าแถมยังโดนกดรีพอร์ตด้วย (เราเคยโดนมาแล้ว)

ใช่แล้วชื่อของเกมนี้ก็คือ dead by daylight หรือดบดลไงล่ะ!

" อืมม เอาเกมนี้ละกัน "

เมื่อได้เกมแล้วเด็กสาวก็โหลดโปรแกรม live มาใส่เครื่องพร้อมกับสมัครไอดีไว้รอ

ไม่นานโปรแกรมliveก็โหลดเสร็จเด็กสาวรีบกดเข้าไปพร้อมกับตั้งชื่อidของตัวเองว่า Zekken

ไม่รู้ว่าทำไมแต่อยู่ๆชื่อนี้ก็โผล่ขึ้นมาในหัวก็เลยใช้ชื่อนี้ซะเลย แถมรูปโปรไฟลยังเป็นดาบสีม่วงวางเอียงอยู่ด้วย

เป็นรูปเดียวกับที่อยู่บนหลังเสื้อฮูตของเธออะนะ ง่ายๆก็ขี้เกียจหารูปนั่นแหละ

เมื่อจัดการไอดีของตัวเองเรียบร้อยแล้วยูกิก็เริ่ม live พร้อมกับเข้าเกมทันที

แบบไม่เปิดหน้าอะนะ

ไม่นานก็มีคนเข้ามาดูliveของยูกิและเริ่มพูดคุยกันไปต่างๆนาๆ

[เล่นใหม่สินะ ต้องกรี้ดแน่ๆเลย]

[โดนแขวนรัวๆแน่]

[ยังไงก็ตาย 100% เชื่อดิ]

เหล่าผู้ชมหลายคนต่างไว้อาลัยให้กับยูกิเพราะเห็นว่าเป็นผู้เล่นใหม่โดยไม่รู้ซะแล้วว่า

' เรามีวิธีเล่นกับเทคนิกการเล่นอยู่เต็มหัวไปหมด ไม่มีทางที่เราจะตายหรอกนะ '

ยูกิคิดในใจก่อนจะกดเลือกตัวละครเป็น Jake และกดหาห้องไปอย่างรวดเร็ว

[นี่ๆพูดหน่อยสิ]

[ใช่ๆแบบนี้มันเหมือนมาดูคนใบ้เลยนะ]

เหล่าคนดูหลายๆคนพูดขึ้นเพราะตั้งแต่เริ่มliveยูกิยังไม่ได้พูดเลยแม้แต่คำเดียว

ไม่นานก็เจอห้องแล้วแถมยังโชคดีเจอปิงเขียวด้วย เรียกได้ว่า SSR ออกเลยทีเดียว

ยูกิที่เห็นพวกคนดูในแชทคุยกับเรื่องให้พูดบ้างยูกิก็ยิ้มก่อนจะเขียนไปว่า 'ถ้าแพ้เดียวพูดก็ได้'

เพียงเท่านั้นแหละในแชทก็เริ่มมีการสาปแช่งให้เธอแพ้ขึ้นมาทันที หลังจากรอโหลดเริ่มเกมไม่นาน เกมก็เริ่มขึ้น    

[มาแล้วๆ]

[จงเปิดเสียงของเจ้าให้ข้าได้ประจักซะ!]

เมื่อเกมเริ่มขึ้นยูกิก็วิ่งไปหาฆาตกรอย่างรวดเร็วโดยมีคำสาปแช่งจากเหล่าคนดูอยู่เต็มแชท ไม่รู้อยากได้ยินอะไรขนาดนั้น

' แทรปเปอร์งั้นหรอ '

ยูกิคิดในใจก่อนจะกดย่อไปแบบรัวๆจนแทรปเปอร์หันมาและเริ่มวิ่งมาทางยูกิทันที

[ตาย ตาย!]

[ตายซะ!]

แต่ไม่ทันที่แทรปเปอร์จะตีถึงตัวของยูกิก็เกิดเรื่องที่น่าตกใจสุดๆขึ้นซะก่อนนั่นก็คือ!

จบไงล่ะ!