ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fanfic KNB || Best Part [ Kuroko × OC ] 《 END

    ลำดับตอนที่ #34 : Q31

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.21K
      153
      21 เม.ย. 63






    Q31






        คิเสะคุงดวลกับไฮซากิและแพ้ราบคาบเลยตอนนี้



        แม้แต่คิเสะคุงเองก็…



        พอมองไปข้างหลัง สาวผมเงินก็เม้มปากของเธอแน่นเมื่อได้ยินเสียงของทีมเซย์รินสักคนพูดออกมา



        "นี่หรือว่า...ทีมไคโจจะแพ้เหรอเนี่ย..?"



        สถานการณ์ของไคโจน่ะ เรียกได้ว่าเลวร้าย เลวร้ายสุดๆไปเลย ตอนนี้ อายากะเองก็รู้สึกพูดไม่ออกเลยพอมองไปที่สนามที่ตอนนี้ดูสิ้นหวังแบบแปลกๆ



        ความเหมือนที่แตกต่าง ทำให้รับมือกับคนๆนั้นได้ยากมากเลยแหละ



        51-63



        ไคโจยังตามอยู่ ยังไม่สามารถที่จะขึ้นนำได้ ควอเตอร์สุดท้ายเริ่มต้นขึ้น และคิเสะคุงก็...เล่นไม่เฉียบคมเอาซะเลย โดนไฮซากิแย่งลูกไปได้



        เพราะท่านั้นถูกไฮซากิหยุดไว้ได้ตั้งแต่ควอเตอร์ที่สองแล้ว แถมหมอนั้นยังใช้ท่าดั้งก์มือเดียวจัดการกับไคโจอีก



        "คิเสะดูแปลกไปจริงๆ เหมือนไม่ใช่ตัวของตัวเองเลย"



        เอาว่ะ คางามิ นายคิดเหมือนฉันเลย



        "เรียวตะคุงดูไม่ท็อปฟอร์มเหมือนทุกครั้งค่ะ"เสียงหวานนุ่มพูดออกมา "ฉันไม่รู้หรอกนะคะ...ว่ามันเป็นเพราะอะไร แต่ว่ามันดูไม่ใช่ตัวของเขาเลย"



        อิจฉาคู่นี้ได้ไหมคะ แง คุณซาโต้ซอฟท์มาก ซอฟท์ตี้ที่สุดในโลกเลย



        "เท็ตสึยะว่าไง?"



        ขอเบิกตัวผู้เชี่ยวชาญค่า



        "ครับ...ถึงจะถูกขโมยท่าไป แต่คิเสะคุงก็ไม่น่าจะฟอร์มตกถึงขนาดนี้นะครับ"



        เจ้าของเรือนผมสีฟ้าวิเคราะห์ออกมาให้ฟัง "จริงๆคิเสะคุงน่าจะมีท่าที่ก็อปปี้เก็บเอาไว้ไม่น้อยนะครับ"



        อันนี้ก็จริง คิเสะคุงน่ะ ถนัดเรื่องการเลียนแบบท่าของคนอื่น น่าจะมีสะสมเป็นคอลเลคชั่นได้มากอยู่ แต่ทำไม...ทำไมถึงเอาออกมาใช้ไม่ได้?



        หรือว่า…



        "ถึงจะก็อปปี้มาเยอะ แต่พอมาเลือกท่าที่ใช้ มันก็เหลือไม่กี่ท่าที่จะเอามาใช้กับไฮซากิได้อย่างงั้นเหรอ?"อายากะถามออกไปหลังจากที่เธอพยายามใช้สมองคิด



        "ถูกต้องแล้วครับ คุณฮิโรโตะ อีกอย่างยิ่งพยายามใช้ ไฮซากิคุงก็ขโมยมันไปอีกอยู่ดี"



        แงงงงงง



        หนูไม่ยอมนะ หนูอยากให้คิเสะคุงชนะ อยากให้เขาชนะนี่นา "ตอนนี้คิเสะคุงแทบไม่เหลือท่าที่จะใช้กับไฮซากิคุงได้แล้วครับ"



        คำพูดนั้นกรีดใจอายากะ เธออยากจะลงไปดิ้นกับพื้น



        แต่ว่าตอนนั้นคิเสะคุงก็...ก็เคยเลียนแบบอาโอมิเนะได้นี่นา



        "เรียวตะคุงกำลังฝืนเกินไป"



        แฟนสาวของคิเสะคุงบอก เธอมองไปที่สนาม แววตามีความกังวลปะปนอยู่ ทำให้รุ่นพี่อิสึกิถามออกไป "กำลังฝืนเหรอ?"



        "ก็คงจะแบบนั้นแหละ"โค้ชของเซย์รินสมทบคำพูดของคุณซาโต้ "ในเกมระหว่างไคโจกับโทโอในอินเตอร์ไฮ ฉันว่าคนที่บาดเจ็บกลับไปไม่ได้มีแต่อาโอมิเนะคุงหรอก"เธอบอก



        อายากะจำได้ดีภาพที่เมนสุดที่รักล้มไปกองกับพื้น ลุกไม่ขึ้น...มันบีบหัวใจสุดๆไปเลย



        "ฉันคิดว่าคิเสะคุงเองก็เจ็บ แล้วเขาก็ฝืนซ้อมเต็มที่ทั้งๆที่ยังไม่หายดีด้วย"



        อายากะมองไปทางแฟนสาวของคิเสะคุง ปฏิกิริยาทางสีหน้าของเธอดูก็รู้ว่ารู้สึกไม่ดีขนาดไหน คางามิเริ่มออกอาการพูดออกมาบ้าง



        "ไม่จริงน่า!"เจ้าตัวลุกขึ้นยืน "ถึงจะบาดเจ็บหมอนั้นก็ไม่มีทางหรอกน่า ไม่มีทางแพ้ให้กับคนแบบนั้น!"



        อายากะเองก็เชื่อ เชื่อแบบนั้น แฟนของคิเสะคุงอีกก็เหมือนกัน เธอยังจำได้ที่คิเสะคุงรับปากกับเท็ตสึยะว่าจะมาเจอกัน มาแข่งกันในวันพรุ่งนี้ให้ได้



        เราสัญญากันเอาไว้แล้ว



        เพราะงั้นคิเสะคุงต้องชนะสิ ต้องชนะนะ



        ไคโจดูจะหมดแรงเต็มที่แล้ว ยิ่งแต้มที่ห่างออกไปเรื่อยๆ ตอนนี้ควอเตอร์ที่สี่เหลือเวลาเพียงแค่ห้านาที กับ 53-70



        อายากะสังเกตปฏิกิริยาของคิเสะคุงที่ดูเหมือนจะลุกไม่ไหว พร้อมกับสาวผมเงินที่ยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเอง



        และไฮซากิก็ดูมั่นใจเอามากๆ



        ตอนนี้คิเสะคุงดูมืดไปหมดเลย…



        อายากะอยากจะลุกตะโกน หากแต่มือของเพื่อนสนิทที่จับอยู่บนไหล่นั่นปรามเอาไว้ และ ยันตัวขึ้นมายืนแทน เธอมองเขา มองดวงตาสีฟ้าที่มีความมุ่งมั่นเหมือนทุกๆครั้ง



        "คุโรโกะ? / เท็ตสึยะ?"



        เพื่อนของเธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ และอ้าปากตะโกนออกมา



        "ผมเชื่อในตัวคิเสะคุงนะ!!!"



        และดูเสียงนั้นจะเรียกสติ เรียกกำลังใจให้คนในสนาม เท็ตสึยะยืนนิ่งไม่ไหวหวั่นกับเสียงซุบซิบกับการกระทำของเขา



        อายากะจำได้วันที่ให้ตะโกนตรงดาดฟ้า เขาไม่ถนัดเรื่องการตะโกนเสียงดังจนต้องใช้โทรโข่ง คนแบบเขา...ที่พยายามใช้แรงทั้งหมดในการตะโกนเชียร์คิเสะคุง



        ถึงจะคนละทีมก็เถอะ…



        แต่ว่านะ…



        เพื่อนของเธอ



        เพื่อนของเธอน่ะ เป็นฮีโร่ที่สุดเลย



        เท็ตสึยะนั่งลงกับที่เหมือนเดิม คุณซาโต้เป็นฝ่ายเริ่มพูดออกมา "ขอบคุณนะคะ คุโรโกะคุง"



        อายากะมองมือที่กำกระโปรงของตัวเองแน่น มันบ่งบอกได้เลยว่าสาวผมเงินน่ะ รู้สึกอะไรมากมายขนาดไหน เพื่อนของเธอไม่ได้ตอบอะไรไป แต่ว่าค่อยๆเอนหัวซบลงกับไหล่ของอายากะ



        และพูดเสียงแผ่วเบาที่ให้ได้ยินเพียงสองคน



        "ผมอายจังครับ อายะจัง ปลอบผมหน่อย"



        แล้วทำไมตอนทำไม่คิดเล่า เจ้าบ้า!



        มองในสนามต่อดีกว่า...ตอนนี้บรรยากาศของคิเสะคุงก็เปลี่ยนไปแล้ว เขาตั้งท่าชู้ตลูก...และปล่อยมันออกไป



        ท่าชู้ตสามแต้มของมิโดริมะ!



        พวกเราต่างอึ้ง



        "หมอนั้นก็อปปี้ท่าของทีมปาฏิหาริย์ไม่ได้ไม่ใช่เหรอ!?"คางามิโวยวายออกมา อายากะเองก็ตกใจเหมือนกัน



        คนแอบซุ่ม!



        "เรียวตะคุง...ทำได้นานแล้วค่ะ แต่ว่ามันค่อนข้างจะสร้างภาระแก่ร่างกายของเขาพอสมควรเลย…"



        ขอบคุณคำอธิบายจากซาโต้ มิซึกิแห่งไคโจค่ะ!



        "ตอนนี้เขาเลียนแบบท่าของรุ่นปาฏิหาริย์ได้หมดแล้วค่ะ...เป็น Perfect copy"



        ตอนนี้คิเสะคุงทำแต้มรัวๆแล้วค่ะ! คิเสะคุงของหนูทำได้แล้ว เขาทำได้แล้ว แง!!!



        ไฮซากิลนจนขโมยท่าพวกเดียวกันไปแล้ว



        และอายากะก็อยากจะกรี๊ด เมนหนู เมนหนูเก่งที่สุดเลยค่ะ หันไปขออนุญาตแฟนเขา ว่าขอหอมหัวของแฟนเขาได้ไหม แง



        ผู้ชายของฉันเก่งที่สุดเลยค่ะ ! หล่อมาก หล่อที่สุด เก่งที่สุด!!!



        พวกรุ่นพี่ในทีมเซย์รินต่างชื่นชมในความสามารถของคิเสะคุง



        แต่งค่ะ! แต่ง แบบนี้มันต้องแต่งแล้ว!



        ตอนนี้ไคโจพลิกมานำสำเร็จแล้ว!



        และสิ่งที่ไฮซากิทำก็ทำให้อายากะยิ่งเกลียด ไอ้เวรนี้มากๆ!



        มัน!



        มันเหยียบเท้าคิเสะคุง!!!!



        แกนะแก!!!!



        เผาพริก เผาเกลือ แบบนี้มันต้องเผาพริก! เผาเกลือ!



        และคิเสะคุงก็ฝืนวิ่งไปบล็อกและทำแต้มพร้อมเสียงนกหวีดดัง



        เท่มากค่ะ เท่มาก



        "แต่งค่ะ…"เธอพึมพำออกไป คนที่ซบหน้าอยู่ที่ไหล่ส่งสายตามองมา



        "ว่าไงนะครับ?"



        "ไม่มีอะไรจ้า"



        ทำไมต้องส่งรังสีอำมหิตแบบนั้นด้วยกันนะ เท็ตสึยะ



        อายากะกลัวเป็นนะ!!!



        แต่ว่าทีมคู่แข่งในรอบต่อไปของเราก็คงจะเป็น...ไม่สิ คือไคโจ



        เอาแล้ว ตัวเองแข่งกับทีมที่ตัวเองชอบ ลาป่วยเลยได้ไหมคะ แง



        และคนผมทองในสนามก็กำหมัดหันมาหาพวกเรา อายากะยิ้มกว้าง สาวผมเงินเองก็อมยิ้มหวานๆของเธอ



        "ฉันขออนุญาตกลับก่อนนะคะ สวัสดีนะคะทุกคน"



        สาวจากไคโจบอกพวกเรา ก่อนที่อดีตซิกซ์แมนจะพูดไว้ก่อน "ฝากแสดงความยินดีกับคิเสะคุงด้วยนะครับ คุณซาโต้"



        แฟนตัวจริงของเอสไคโจยิ้มจนตาปิด "ค่ะ คุโรโกะคุง ฉันจะบอกเรียวตะคุงให้นะคะ"



        และสาวผมเงินก็ปลีกตัวออกไป 



        แฟนตัวจริงเขาน่ารักชะมัดเลย แฟนมโนยอมแล้วค่ะ ยอมแล้ว แง



        "รู้ได้ยังไงว่าเขาจะไปหาคิเสะ?"



        คางามิถามออกมา



        "ถึงไม่ไปหา...คิเสะคุงก็เมล์งอแงหาคุณซาโต้อยู่แล้วครับ คนบื้อแบบคางามิคุงไม่เข้าใจหรอกครับ คุยกับคุณอาคาชิรู้เรื่องรึยังครับ ถามจริงเถอะ"



        เท็ตสึยะสู้เว้ย ขู่เว้ย!



        จี้ใจคางามิไปเลย!



        เท่ากับว่าตอนนี้…



        วันที่ห้าของวินเทอร์คัพปิดฉากลงแล้ว



        และทีมที่เข้าสู่รอบรองชนะเลิศสี่ทีมก็…



        ราคุซัน เจอกับ ชูโตคุ



        และ ทีมเซย์ริน ทีมของอายากะ กับ ทีมของเมนที่รัก



        ลาป่วยได้ไหมคะ ฮือ












        "เครียดเหรอครับ?"



        "อือ นิดหน่อย"



        หลังบอกลาแยกย้ายกับพวกรุ่นพี่และคนอื่นๆในชมรม เราสองคนก็เดินกลับบ้านกันเหมือนเดิม เท็ตสึยะหยุดเดินและยกมือขึ้นกดที่ขมับของเธอออกแรงนวดอย่างเบามือ อายากะหลับตาเมื่อมือนั้นกดนวดให้



        "พรุ่งนี้ต้องเจอกับคิเสะคุง คุณฮิโรโตะคิดว่ายังไงครับ?"



        "แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม"



        คนได้รับคำตอบหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ



        "เลือกได้ครับ"



        "อะไร?"



        "เลือกผม"



        ก็เป็นแบบนี้ทุกที



        คิดว่าคนเขาไม่ใจสั่นรึไง เจ้าบ้านี้



        "ผมชอบอายะจังจริงๆนะครับ"



        นายยืนยันออกมาหลายรอบแล้ว



        "พรุ่งนี้...ผมจะไม่ขอให้คุณเชียร์ผมหรอกนะครับ เพราะยังไงใจคุณก็เชียร์แต่ทางนั้น"เขาหัวเราะในลำคอ "แต่ว่าแอบเชียร์ผมหน่อยได้ไหมครับ ได้ไหม สักนิดนึงก็ดีนะครับ"



        เท็ตสึยะพูดขอเธอ



        "อะ...เอ่อ"



        อายากะพูดไม่ออก แต่ว่า… "อือ ฉันจะแอบเชียร์นายให้นะ เท็ตสึยะ"



        ยังไงก็...อยากเห็นเซย์รินชนะมากกว่าจริงๆน่ะแหละ



       "ขอบคุณนะครับ"



        คนพูดลูบผมของเธอ



        อายากะยิ้มให้ ปล่อยให้เจ้าของมือขาวที่มักส่งลูกบาสให้กับทุกคนลูบไป 



        "แต่ว่าหิวจังครับ"



        "กินข้าวบ้านฉันไหม?"



        "ก็ว่าจะไปฝากท้องบ้านคุณฮิโรโตะอยู่พอดี คุณน้าจะอยู่ไหมครับ?"



        ถามถึงคนเป็นแม่เธอ อายากะนึกก่อนว่าอีกฝ่ายได้บอกว่าจะไปไหนรึเปล่า ก่อนจะตอบ "อยู่ๆ ไม่ได้ไปไหนหรอก"



        "ดีแล้วครับ"



        คนที่ได้คำตอบยิ้มมุมปาก



        และอายากะก็รู้สึกไม่ไว้วางใจเลยสักนิด



        กับรอยยิ้มของซิกซ์แมน



        "มีอะไรเป็นพิเศษรึไงฮะ พ่อซิกซ์แมนเงาลวงตา?"เธอถามออกไปพร้อมขมวดคิ้วอย่างสงสัยว่าอะไรทำให้เพื่อนสนิทผมฟ้าดูสนุกได้



        "ก็มีครับ"



        ไอ้ที่พิเศษมันคืออะไร...เริ่มชักอยากรู้จริงๆแล้วแหะ



        อายากะจ้องตาสีฟ้าที่ไม่มีแววตานิ่งเฉย กลับกันมันดูรู้สึกสดชื่นเอามากๆ



        "อยากรู้เหรอครับ?"



        "ก็อยากรู้"



        "ยื่นหน้ามาครับ เดี๋ยวบอก"



        ยัง ยังทำเป็นเล่นอยู่อีก



        แล้วแกจะขยับเข้าไปใกล้ทำไม ยัยอายากะ!



        เงาของเซย์รินก้มมาใกล้กระซิบเบาๆที่หูของเธอ



        "ก็จะได้ขอฝากตัวเป็นลูกเขยของคุณน้าเขาก่อน จีบลูกสาวเขามาตั้งนาน ผมยังไม่ได้ไปขอเขาเลย"



        หูเธอขึ้นสีแดงหลังได้ยินประโยคจริงจังของซิกซ์แมน



        "เท็ตสึยะ!"



        และเสียงที่กำลังจะด่าต่อก็ขาดห้วงเมื่อริมฝีปากของเพื่อนสนิทเป่าลมร้อนๆใส่ใบหูที่แดงของเธอ



        อายากะนิ่ง



       เป็นอีกครั้งที่ภูเขาไฟในอกของเธอระเบิด



       เธอทำตัวไม่ถูก ปากขยับไม่ออก ดวงตาสั่นไหววูบด้วยความเขิน อีกทั้งหน้าและหูแดงไปหมด



        อายากะไม่รับรู้อะไรเลย นอกจากมือของซิกซ์แมนที่บีบแก้มเธอเล่นแล้วจับมือของเธอไว้ไม่แน่นมากนัก และพาเธอเดินกลับบ้าน



        เท็ตสึยะ คนบ้า!





    |||||



    มาแล้วค่ะ Q31 ใกล้จะแข่งกับสุดรักของน้องแล้ว แง 555

    น้องต้องสู้นะ น้องต้องเลือก

    แมตช์ต่อไปเป็นแมตช์หนึ่งในดวงใจของเราค่ะ

    เป็นแมตช์ที่ประทับใจมาก แมตช์หนึ่งเลย


    ส่วนสำหรับวันนี้ในอนิเมะตอนที่ 3 ทางมาววชอบตอนตะโกนเชียร์ที่สุดแล้วค่ะ ไม่งั้นคีจังคงไม่ลุกขึ้นสู้แน่ๆ แง

    แค่คำว่าเชื่อในตัวเขาก็ทำให้ฮึดได้ มาววคือประทับใจมากๆค่ะ


    เริ่มใจหายมากๆค่ะ ตอนนี้หลังจบแมตช์ไฮซากิ

    เพราะมันหมายความว่าเมะเริ่มใกล้จบแล้ว ;_____;

    ก็คือจะเหลือประมาณแมตช์ราคุซัน-ชูโตคุ ซึ่งอันนี้มาววก็ไม่ค่อยเน้น

    ก็จะมีแมตช์เซย์ริน-ไคโจ เซย์ริน-ราคุซัน เท่านั้นเอง แง


    ไวจังนะคะ รู้อีกที ยาวๆกันมาขนาดนี้แล้ว 5555

    แต่ว่ายินดีที่ได้พบทุกคนนะคะ ไม่เจอกันที่นี้ ก็ตามไปเจอกันที่เรื่องอื่นๆในเครือเดียวกันได้ เช่น ตอนนี้มีอีกสามเรื่องที่เปิดแล้ว!(ขายกันแบบนี้เลยเหรอ //ใช่ค่ะ แบบนี้เลย) คือเรื่องคีจัง โมโมอิซัง พี่ไฟ


    ส่วนอีกหนุ่มหล่อสี่คนสี่มุมก็ต้องได้เปิดแน่ๆค่ะ แต่รอก่อนนะคะ แง 555 จะไม่ปล่อยให้ทุกคนรอเก้อค่ะ พูดเลย ฮือ


    และสุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณทุกๆคนเหมือนทุกครั้งค่ะ

    รักทุกคนเหมือนเดิมเสมอ ขอบคุณที่ให้ความรักกับมาววเช่นกันค่ะ

    เจอกันตอนหน้านะคะ ซียูทูมอโร่ค่ะ!






    TB
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×