ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fanfic KNB || Best Part [ Kuroko × OC ] 《 END

    ลำดับตอนที่ #33 : Q30

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.36K
      154
      20 เม.ย. 63





    Q30





        "หิวไหมครับ?"



        "ยังๆ"



        เธอตอบคำถามของเพื่อนสนิทตัวเองที่ถามเมื่อเดินห่างออกมาสักพัก ก่อนจะคิดอะไรได้ "จะว่าไป ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องของนายสมัยตอนเป็นซิกซ์แมนเงาลวงตาอะไรนั้นเลยนะ"



        "ไว้มีโอกาสจะเล่าให้ฟังนะครับ"เท็ตสึยะตอบเธอ "แต่ผมก็ไม่ชอบคำว่าซิกซ์แมนเงาลวงตานั้นเท่าไรเลยครับ อีกอย่างผมเองก็อยากฟังเรื่องของคุณตอนอยู่ที่อังกฤษเหมือนกัน ไว้คบกันแล้วเล่าให้ฟังได้รึเปล่า?"



        "นี่คิดถึงตอนคบนำไปก่อนอีกแล้วเหรอ พ่อคุณ?"อายากะบ่นใส่เงาของเซย์ริน "จะว่าไป เป็นการแข่งของคิเสะคุงสินะ ต่อไป"พร้อมพูดถึงเมนสุดที่รักของตัวเอง



        "ครับ ตอนนี้น่าจะกำลังวอร์มอัพรออยู่"เพื่อนสนิทตอบ "ขออะไรอย่างได้ไหมครับ?"



        "หือ?"



        "ผมให้อวยคิเสะคุงเต็มที่เลยครับ ผมยอมให้อายะจังพูดว่ารักคิเสะคุงได้ แต่ผมไม่ให้คุณเป็นของคิเสะคุงหรอกนะครับ"ดวงตาสีฟ้าของคนพูดฉายแววจริงจังราวกลับว่ามันเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย



        เธอหัวเราะพ่อเงาเซย์รินคนนี้



        "รู้รึเปล่าว่าสาวๆถ้าเลือกระหว่างแฟนกับหนุ่มที่ชอบ เขาจะเลือกอะไร?"



        คนถูกถามไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมามากมายนัก "แน่นอนครับ ว่า หนุ่มที่ชอบ"



        "ใช่แล้ว"



        "แต่จะบอกอะไรให้นะครับ ถ้าเลือกผมเป็นแฟน อายะจังจะไปรักหนุ่มคนอื่น ผมก็จะคอยซัพพอร์ตอยู่ข้างๆ ผมจะตามไปติ่งเป็นเพื่อนตลอดชีวิตเลย"



        คราวนี้อายากะอ้าปากค้างนิ่ง เธอพยายามหุบปากของตัวเองลงหลังตกใจกับคำพูดขายตรงของเพื่อนสนิทตัวเอง



        นี่มันขายตรง ขายตรงสุดๆ!



        มือที่จับมือเธอเปลี่ยนมาจับหัวของเธอโยกเบาๆหยอกล้อ "อึ้งเหรอครับ คนเก่ง?"



        คะ คนเก่งบ้าอะไร!?



        อย่ามาเล่นกับใจกันแบบนี้ดิ!



        ไอ้หมอนี้นี่!



        "ไม่ต้องมาเล่นหัวเลย ปล่อยนะ!"ว่าแล้วแยกเขี้ยวใส่ด้วย



        "เหมือนแมวขู่เลยครับ"



        เจ้าของคำพูดละมือตัวเองออกจากผมของเธอ ตาของเขาดูเป็นประกายสดใสขึ้นมาบ้าง แตกต่างจากดวงตาเรียบนิ่งที่มักจะเห็นบ่อยๆ "ไม่สิ ลูกแมวตัวน้อยๆ"



        "ฉันคน ไม่ใช่แมว!"



        "เนี่ย แมวขู่อีกแล้ว"



        โอ๊ยยย



        ไม่อยากจะคุยแล้ว



        เชอะ



        ซิกซ์แมนหัวเราะในลำคอ "ไม่แกล้งแล้วครับ อายะจัง ไปดูการแข่งกันครับ"



        "ก็เอาแต่แกล้งกัน ถึงเดินไม่ถึงสักทีไง"เธอบ่นใส่เขา 



        "เหมือนแมวขู่อีกแล้ว…"



        คนถูกบ่นใส่ พูดเสียงเบาๆไม่ได้ดังมากมายอะไร อายากะทำตาขวางใส่



        "พูดอะไร?"



        "เปล่าครับ"



        คิดว่าเนียนเหรอ



        ไม่เนียนเลยสักนิดค่ะ พ่อ



        เราเดินมาจนถึงทางเข้าคนดู อายากะที่กำลังจะก้าวเข้าไป ถูกเพื่อนสนิทตัวเองดึงไว้ก่อน "อะไรของนายเนี่ย?"



        "แปบนะครับ"



        เท็ตสึยะตรงไปที่ตู้กดน้ำ เขาไล่สายตาไป ก่อนจะกดนิ้วลงไป หลังจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อย ก็หยิบน้ำเปล่า และ น้ำอัดลมรสมะนาวส่งมาให้เธอ "เห็นว่าไวท์ช็อคโกแล็ตคุณหมดแล้ว กลัวเครียดจนเชียร์ไม่ออกครับ"



        ก็รู้ใจกันแบบนี้…



        อายากะพยายามเม้มปากไม่ให้ตัวเองเผลอยิ้มออกมา ท่าทางนั้นอยู่ในสายตาของเท็ตสึยะทั้งหมด จนคนที่เห็นอยู่อดแซวไม่ได้



        "ยิ้มแบบนี้ ชอบเหรอครับ?"



        เสียงของคนหน้านิ่งหยอกล้อ แกล้งเธอ



        "ยิ้มน่ารักแบบนี้ มีใจให้ผมเหรอครับ อายะจัง"



        อายากะกำลังจะบ้าตายกับคำหยอกล้อที่แกล้งกันแบบนี้ของเท็ตสึยะ หน้าของเธอร้อนจนแก้มสีไข่ไก่เปลี่ยนเป็นสีแดง



        และเมื่อริมฝีปากกำลังจะขยับว่า



        เท็ตสึยะมองไปรอบๆที่ไม่มีคนก่อนจะใช้จมูกกดลงมาบนผิวแก้มที่ขึ้นริ้วสีแดง อายากะหลับตาหนี อยากจะขยับ แต่มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือขวดน้ำของอีกฝ่ายก็ยกขึ้นมาจับไม่ให้เธอขยับหน้าหนีง่ายๆ



        อายากะคิดว่าตัวเองกำลังจะละลายกองไปกับพื้น



        จมูกของเขากดลงไปบนผิวแก้มของเธอแรงขึ้น



        "นุ่มจังครับ"



        เขาบอกเธอเสียงแผ่วเบา อายากะรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่แตะเข้ากับแก้ม



        "หอมด้วย"



        "ออกไปได้แล้ว เท็ตสึยะ อายคนอื่นบ้าง!"



        น่ารักเหมือนแมว



        เพื่อนสนิทคิดไม่ได้พูดออกไปให้เธอฟัง



        อายากะใช้มือผลักออกไปเบาๆ เท็ตสึยะขยับออกห่างจากเธอ เขาหัวเราะที่แกล้งเธอสำเร็จ สาวเจ้ามุ่ยหน้า



        "ไปกันครับ เข้าไปนั่งกันเถอะ"



        "ขี้แกล้ง"



        คนถูกแกล้งงอแง เท็ตสึยะลูบกลุ่มผมสีดำอย่างเบามือ "เดี๋ยวขากลับซื้อไอติมง้อนะครับ คนเก่ง"



        "งือ…"



        เธอส่งเสียงเบาๆเหมือนลูกแมวที่งอแงเลย



        ในสายตาของเท็ตสึยะน่ะ












        บรรยากาศขณะที่ทั้งสองทีมในสนามกำลังวอร์มอัพค่อนข้างจะมีสีสัน



        เพราะแค่วอร์มอัพก็มีการดั้งค์ลูกของคิเสะแห่งไคโจ



        กรี๊ด



       รักนะคะ คิเสะคุง!



       คนหล่อของอายากะ รักนะคะ รักมากๆเลย!



        ถึงคนอื่นจะเรียกคุณว่าคิเสะแห่งปาฏิหาริย์ แต่ฉันจะเรียกคุณว่าคิเสะแห่งไคโจค่ะ!



        วันนี้คนในสนามดูกระตือรือร้นมากๆเลย!



        เสียงชัตเตอร์ของกล้องดังให้ได้ยิน อายากะหันไปทางด้านหลังของตัวเอง เธอเห็นสาวผมเงินที่ถือกล้องถ่ายภาพในสนาม



        เพื่อนสนิทเองก็หันตาม



        "คุณซาโต้ สวัสดีครับ"



        "อะ...เอ่อ สวัสดีค่ะ คุโรโกะคุง"



        เนี่ย รู้จักกับสาวไปทั่วเลยหมอนี้



        "ยังเล่นกล้องเหมือนเดิมเลยนะครับ"



        "ก็ใช่ค่ะ"ทางนั้นตอบเสียงหวานนุ่มนวลตาสีอเมทิตย์ของเธอทำให้ดูซอฟต์ไปหมดเลย "การแข่งเมื่อกี้ของคุโรโกะคุงสุดยอดเลยนะคะ"



        อายากะแพ้ผู้หญิงสวยๆท่าทางนุ่มๆแบบนี้ชะมัด



        "ขอบคุณนะครับ คุณซาโต้ วันนี้มาเชียร์คิเสะคุงเหรอครับ?"



        "ก็...ใช่ค่ะ มาทำข่าวให้ชมรมข่าวของไคโจด้วย"



        เธอเห็นนะ เท็ตสึยะแอบยิ้มน่ะ!



        เนี่ยย มีความคุยกับสาวๆแบบนี้!



        "คุณฮิโรโตะครับ นี่คุณซาโต้ มิซึกิ แฟนของคิเสะคุงครับ"



        ทุกคนคะ อายากะอยากเบิกยาดม



        กับการเจอแฟนของเมนตัวเอง



        มิน่า คิเสะคุงถึงชอบ ผู้หญิงคนนี้ดูน่ารักมากๆเลย!



        พอพูดจบไม่ใช่แค่เธอแต่พวกคนอื่นๆในชมรมบาสที่นั่งอยู่ด้วยกันก็หันไปสนใจหญิงสาวผมเงินด้านหลังกันหมด เธอมีท่าทีดูเขินอายเมื่อถูกจับตาเป็นที่สนใจ



        อายากะหันกลับไปมองที่สนาม คิเสะคุงดูเหมือนจะเลิกวอร์มอัพ และออกไปข้างนอก…



        แต่การแข่งใกล้จะเริ่มแล้วนะ



        ไปไหนของเขากัน?



        "คิเสะคุง...ขาเจ็บค่ะ"สาวด้านหลังบอกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลของเธอ อายากะหันไปสนใจ "เขาเจ็บเรื้อรังมาตั้งแต่ช่วงอินเตอร์ไฮแล้ว"



        "แบบนี้ก็แย่เลยสินะครับ"



        แงงงง คิเสะคุงของอายากะ



        คนที่บอกอาการของคนเจ็บค่อยๆเก็บกล่องใส่กระเป๋าของเธอ เนื่องจากคนที่เริ่มเยอะขึ้น ดูท่าแล้ว คุณซาโต้คงแค่ถ่ายรูปช่วงวอร์มอัพกับช่วงปิดเกมแน่ๆ



        เราพูดคุยกันไปเรื่อยๆ



        "คางามิ ทางนี้ๆๆ!"เสียงของรุ่นพี่โคงาเนะที่นั่งข้างๆอายากะดัง เขาชูไม้ชูมือเรียกเอสของเซย์รินที่กำลังเดินตามหา



        เมื่อคางามินั่งลงข้างๆเท็ตสึยะ เพื่อนของเธอก็เปิดบทสนทนาในทันที "ยินดีต้อนรับครับ เป็นไงบ้าง?"



        "จะให้เป็นไงเล่า?"คนถูกถามโวยเสียงเบาก่อนจะทำหน้าจริงจังมองไปที่สนามที่เกมใกล้กำลังจะเริ่ม อายากะไม่ได้มองเขา แต่มองไปที่สนาม แต่ให้หูนั้นได้ทำหน้าที่เผือกไปเงียบๆจ้า



        "คุโรโกะ นายรู้จักคนที่ชื่อไฮซากิรึเปล่า?"



        เธอได้ยินเสียงของเท็ตสึยะที่ชะงักลงหลังคำถามของแสงตัวเอง



        "ไปรู้ชื่อนั้นมาจากที่ไหนเหรอครับ?"



        ไฮซากิ



        ไฮซากิไหนวะ



        นึกไม่ออกเลย



        ใครอ่ะ?



        "ฉันไปหาหมอนั้นมาน่ะ"



        "ฮะ?"



        เดี๋ยวนะ พ่อ



        เพื่อนของเธออุตส่าห์ชงให้ไปหาคุณฮิมุโระ กับ คุยกับอาคาชิ B2 ให้รู้เรื่อง ไฉนพ่อไปเจอคนที่ชื่อไฮซากิอะไรนั้นได้วะ



        งง



        คำสั้นๆคำเดียวเลยค่ะ งง



        อายากะมองไปที่สนาม คิเสะคุงพึ่งวิ่งกลับเข้ามา



        เขาถอดชุดวอร์มออก!



        เขาถอดชุดวอร์มค่ะ!



        อายากะอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ แต่เก็บอาการไว้ได้ก่อน เพราะว่าข้างในเป็นชุดแข่ง 



        ฮือ คิเสะคุงคะ อย่าถอดอะไรแบบนี้สิ ใจสาวน้อยของอายากะมันหวั่นไหวนะคะ!



        แอบมองคุณคนสวยอย่างคุณซาโต้ มิซึกิที่อยู่ด้านหลัง หน้าของเธอมีรอยยิ้มบางๆ



        โอ๊ย ดีจังค่ะ ที่เขาคู่กัน



        "ไฮซากิคุง เป็นตัวจริงของเทย์โคตอนที่คิเสะคุงยังไม่เข้าชมรมครับ"ขณะเดียวกันอายากะก็ฟังเพื่อนของเธอพูดเรื่องของไฮซากิอะไรนั้น



        "เดี๋ยวสิ มีคนแบบนั้นอยู่ในทีมด้วยเหรอ?"กัปตันถาม



        "คุโรโกะ นายคิดว่าไง?"



        เสียงถามจากพวกรุ่นพี่ในทีม พวกเขามองเพื่อนเธออย่างสนใจ



        "เป็นคนที่เอาแต่ใจและก็ควบคุมไม่อยู่โดยสิ้นเชิงครับ"



        เท็ตสึยะค่อยๆบอกนิสัยของเจ้าไฮซากง ไฮซากิอะไรนั้น "แต่ว่าฝีมือของเขาในฐานะตัวจริง ต้องยอมรับว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัยเลย"



        พวกแก๊งเทย์โคคือเติมทรูมาหมดเลยรึเปล่านะ…



        เสียงนกหวีดในสนามดังขึ้นแล้ว



        เป็นการแข่งระหว่างไคโจvsฟุคุดะ โซโก



        หรือก็คือ คิเสะคุง vs ไฮซากิ



        เธอดูท่าทางของเขาที่ดู...ไม่ให้เกียรติอะไรใครเลย เจ้าหัวเดดร็อคอะไรนั้น



        "โรงเรียนเทย์โคทีมปาฏิหาริย์ถูกมองว่าไร้พ่ายที่ไม่มีใครสามารถโค่นได้ก็จริง"กัปตันของเซย์รินพูด "แต่ว่าตอนแรกนะ มันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอก เพราะแข็งแกร่งเกินไป กระแสต่อต้านจากภายนอกก็เลยรุนแรง"



        ให้ตายสิ



        ทำไมมนุษย์เราเข้าใจยากขนาดนี้วะ ตอนไม่เก่งก็ว่า



        ตอนเก่งก็มาแอนตี้



        "ถูกมองว่าเป็นทีมรวมตัวร้ายด้วยซ้ำ อันนี้มันเป็นแค่ข่าวลือก็จริง แต่ต้นตอของเรื่องนี้ อาจมาจากความป่าเถื่อนของไฮซากิก็ได้"



        เข้าสุภาษิตนึงเลยที่ว่าปลาเน่าตัวเดียวก็เหม็นคละคลุ้งไปทั่ว



        ท่าทางของคิเสะคุงดูเครียดไปมากๆ



        ก่อนที่อายากะจะยิ้มออกเมื่อเห็นรุ่นพี่คาซามัตสึใช้ศอกแทงใส่ท้องสุดหล่อของเธอเรียกสติ



        คนด้านหลังของอายากะอย่างสาวผมเงินก็ดูมีสีหน้าที่โล่งใจพอเห็นท่าทางของคิเสะคุงที่ผ่อนคลายขึ้น



        เนี่ย คนเขารักกันอ่ะ คุณ



        เธอยอมก็ได้ ยอมให้คอเสะคุงกับผู้หญิงคนนี้ก็ได้ค่ะ อุแง



        อายากะมองไปที่สนาม ดูการเล่นในสนามที่ไคโจได้แต้มแรกไปก่อนแล้วด้วยฝีมือของกัปตันไคโจ



        ไฮซากิกำลังจะทำแต้ม แต่ถูกปัดลูกโดยคิเสะคุงที่รัก!



        และสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกแย่ก็คือ



        ไฮซากิตบหัวรุ่นพี่ทีมตัวเองในสนาม!!!



        "หมอนั้นตบรุ่นพี่เฉยเลยอ่ะ!"



        "หมอนี้มัน!"



        เธอกับคางามิโวยออกมาหลังเห็น เด็กนอกสองคนรู้สึกรับไม่ได้



        ท่าทางอวดดีเอามากๆ



        ถึงฮานามิยะของทีมคิริซากิ ไดอิจิจะนิสัยไม่ได้ดีไปกว่ากัน แต่ว่าคนๆนั้นก็ทำทุกอย่างเพื่อทีมของตัวเอง



        กลับกันกับท่าทางอวดดีที่คิดจะเล่นคนเดียวแบบนี้มากๆ



        เป็นประเภทที่อายากะเกลียดเอามากๆเลยแหละ



        ไร้มารยาท และ อวดดี



        และเพราะหมอนั้นไม่ใช่คิเสะคุงด้วย!



        แบร่ คิเสะคุงทำแต้มได้แล้วด้วยจ้า!



        แต่ว่านอกจากหมอนั้นในทีมก็เก่งเหมือนกัน



        เพราะทางนั้นก็ทำแต้มด้วยท่านึงที่คนในทีมเซย์โฮถนัด



        "สมแล้วที่ผ่านเข้ามาถึงรอบนี้ได้ คนอื่นๆนอกจากไฮซากิคุงก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน"โค้ชสาวบอก 



        "คงต้องแลกหมัดกันตั้งแต่ต้นเกมแน่ๆเลย"คางามิคาดการณ์ "แต่ว่าเหมือนคิเสะจะไม่ค่อยได้ครองบอลเลยนะ"



        "ไม่หรอกครับ ดูสิ"



        เท็ตสึยะบอก ก่อนที่อายากะจะเห็นคิเสะคุงก็อปท่ามาทำแต้ม!



        แต่ว่าก็รู้สึกถึงลางแปลกๆแหะ



        จากนั้นไฮซากิก็ก็อปท่าของรุ่นพี่คาซามัตสึโต้กลับ ดูเหมือนหมอนั้นจะเริ่มเครื่องติด หมอนั้นสวนกลับพร้อมแย่งลูกส่งของเพื่อนในทีม



        "ตัดลูกส่งของพวกเดียวกันนี่นะ?"รุ่นพี่คิโยชิพูดหลังเห็นภาพนั้น



        พร้อมเสียงหักข้อมือของรุ่นพี่ฮิวงะ



        "ถ้ามาอยู่ทีมเรา อย่างแรกฉันคงต้องขอดัดสันดานก่อน"



        กรี๊ด น่ากลัวมากค่ะ แง



        "ดัดมันซะตั้งแต่ตอนนี้ดีไหม?"โค้ชสาวเองก็หักมือด้วย



        และไฮซากิก็ก็อปท่าชู้ตประหลาดของชู้ตเตอร์ไคโจ



        ……



        เราต่างอึ้ง



       "นี่หรือว่าท่าถนัดของไฮซากิจะเหมือนคิเสะ?"คางามิถามออกมา และแน่นอนคนที่จะไขความสงสัยได้ก็มีเพียงคนเดียวน่ะแหละ



        "ไม่หรอกครับ มันต่างกันนิดหน่อย"



        ต่างกันเหรอ?



        ไคโจดูสับสน ท่าขาดความเฉียบคม ดูแปลกไป



        ทั้งท่าไดร์ฟของรุ่นพี่คาซามัตสึ และ ท่าชู้ตสามแต้มของชู้ตเตอร์ของไคโจ



        โชคดีที่ทางเซ็นเตอร์ตัวเล็กของไคโจเทคตัวกระโดดแย่งได้



        และมันก็ถูกไฮซากิก็อปอีกแล้ว



        อีกนาทีจะหมดควอเตอร์แรก แต้มเริ่มจะไหลแล้วด้วย



        คิเสะคุงใช้ท่าที่เจอกับคางามิครั้งแรก



        เนี่ย เธอน่ะ แฟนคลับตัวจริงของคิเสะคุงเลยนะ จำได้ด้วย!



        อายากะมองไปที่สาวด้านหลังที่ดวงตาสีอเมทิตย์ของเธอเหมือนท้องฟ้าที่มีดาวเป็นประกายสวย เธอยิ้มและมองไปที่สนามอย่างตื่นเต้นดูดีใจ เมื่อเห็นแฟนของตัวเองทำแต้ม



        ชักอยากจะเข้าใจความรู้สึกของคนมีแฟนเลยแหละ แง ทำไมต้องดูน่ารักขนาดนี้ด้วยนะ



        "คุณซาโต้คะ คิดว่ายังไงเหรอคะ?"



        "คะ คือว่า…"คนถูกทักอึกอักขึ้นมาในทันที เธอหลุบตาของตัวเองลง "ฉันเชื่อว่าเรียวตะคุงจะชนะค่ะ ไม่ว่ายังไงก็...ชนะ"



        คนมีแฟนน่ารักแบบนี้ทุกคนเลยไหมคะ แง



        ชักอยากมีแฟนจริงๆแล้วนะ!



        เรียกชื่อกันด้วย น่ารัก นี่สินะ คนเป็นแฟนกัน!



        อะไรนะ เธอเองก็เรียกชื่อเท็ตสึยะบ่อยเหรอ?



        อันนั้นไม่นับนะ ไม่นับ!!!



        ดูที่สนามต่อแล้วๆๆๆ!! 



        แต่ว่ารู้สึกว่าไคโจจะแย่แล้ว…



        รู้สึกเหมือนท่าแต่ละท่าที่ไฮซากิก็อปไป มันใช้ไม่ได้อีกเลย…



        "คุโรโกะที่นายบอกว่าท่าของคิเสะกับไฮซากิต่างกันนิดหน่อย หมายความว่ายังไง?"



        ดีมากครับ หนูจำไมคางามิ



        "คิเสะคุงน่ะ เข้ามาเป็นตัวจริงของทีมแทนที่ไฮซากิคุง เพราะไฮซากิคุงเอาแต่โดดซ้อม ชอบทำเป็นเล่นตลอด คิเสะคุงจะไม่รู้ก็ไม่แปลก"



        ไม่รู้งั้นเหรอ?



        "ไฮซากิคุงก็เหมือนคิเสะคุง เอาท่าต่างๆมาเป็นของตัวเองได้ แต่ว่าเขาจะเปลี่ยนจังหวะของท่านั้นๆมาเป็นของตัวเองครับ"



        ก็อปปี้เกรด S ค่ะ ท่านผู้ชม



        "มองเผินๆอาจไม่ต่างกันเท่าไร แต่ว่าพอเจ้าของมองท่าของตัวเองที่ถูกเปลี่ยนจังหวะไป จังหวะเดิมของตัวเองก็จะเพี้ยนไปจนใช้เหมือนเดิมไม่ได้"



        ถึงว่า…



        "มันไม่ใช่การก็อปปี้ แต่มันเป็นการขโมยท่ามาจากเจ้าของต่างหากครับ"



        บ้าเอ้ย…



        ตอนนี้ก็...จบควอเตอร์ที่สองลงแล้ว



        ไคโจยังต้องตามต่อ



        อายากะมองไปที่คนด้านหลัง ยังไม่ทันที่จะถามออกไป คนผมเงินก็ตอบกลับมาในทันที



        "ยังเชื่ออยู่ค่ะ ว่า...เรียวตะคุงจะชนะ"



        อายากะเข้าใจความเชื่อของคุณซาโต้นะ



        มันเหมือนเธอที่เชื่อทุกครั้งว่าเท็ตสึยะจะต้องชนะคู่แข่ง



        หยุดเลย



        หยุดแซวเดี๋ยวนี้ เบรกไว้ก่อนเลย เบรกไว้เดี๋ยวนี้เลยนะ!



        แล้วเท็ตสึยะน่ะ ปล่อยเลย ปล่อยมือที่เนียนมาโอบไหล่ระหว่างรอสองทีมพักเดี๋ยวนี้!





    |||||


    Q30 และ ภาค 3 มาแล้วค่ะ!

    ตอนนี้อิงอนิเมะตอน 1-2 ของภาค3 นะคะ

    และเป็นการเจอกันครั้งแรกระหว่างแฟนมโนกับแฟนตัวจริง 55555

    ยัยหนูของเรายอมนะคะ ยอมให้ก็ได้ ยอมให้คีจังมีแฟนเป็นคนนี้ก็ได้ ไม่เถียงแล้ว ยอมแพ้มาก 555


    สารภาพว่าแมตช์ของคีจังกับไฮซากิ เป็นนัดที่เราหมั่นไส้และหัวร้อนสุดค่ะ 5555

    มันแบบอึดอัดมากๆ


    ยังไงก็ตามขอขอบพระคุณทุกๆท่านที่ติดตามและให้กำลังใจกันมาตลอดนะคะ เจอกันอีกตอนหน้าค่าา ❤





    TB
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×