ซ้าย ซ้าย ซ้าย
เขียนโดย
Maple N. Sarika
บอกว่าครูคนที่เพิ่งมาใหม่
จะอยู่ที่ระยองถึงแค่วันที่ห้ากันยานี่เอง
น่าเสียดายน้า...
เซ็ง...(อีกแล้ว??)
วันนี้วันดี(รึเปล่า?)
มีแต่ซ้าย ซ้าย ซ้าย
จนทำให้เรากลายเป็นแกะดำไปในชั่วพริบตา
ตอนกลางวัน
เรานั่งกินข้าวอยู่โต๊ะนึงกับเพื่อนอีกเจ็ดคน
รวมเป็นแปด
นั่งฝั่งละสี่คน
แต่ฝั่งของเรามีแต่...คนถนัดซ้าย!!!
ช่างบังเอิญซะเหลือเกิ๊น
เพื่อนเราคนนึงถนัดซ้าย นั่งซ้ายของเรา
ข้างขวาก็ถนัดซ้าย
คนที่นั่งข้างขวาของคนที่นั่งขวาเราอีกที
ก็ถนัดซ้าย!!!
กรี๊ดๆๆ กร๊าดๆๆ >0<
แต่...ลำบากเหมือนกันนะ
การที่ต้องนั่งข้างซ้ายของคนถนัดซ้ายเนี่ย
เนื่องจากมือมันติดกัน - -"
เราก็เลยตัดปัญหา โดยการเปลี่ยนไปจับมือซ้าย
ก็ในเมื่อเราเป็นแกะดำอยู่ตัวเดียว
จะให้แกะขาวสามตัวเปลี่ยนเป็นแกะดำ
เพื่อแกะดำตัวเดียวมันคงไม่ได้
สู้ให้แกะดำเปลี่ยนเป็นแกะขาว
เพื่อแกะขาวสามตัวจะดีกว่าเนอะ ^^
วิชาต่อมาต้องเดินไปเรียนที่อาคารสี่
เดินจากอาคารเก้าไปอาคารสี่อ่านะ
เราเดินๆไปกับเพื่อนอีกคนซึ่งถนัดซ้าย
ซึ่งตอนนี้ก็มีแกะดำกับขาวอยู่ด้วยกันอย่างละตัว
มันก็คงไม่เป็นอะไรหรอกนะ
แต่แล้วตอนที่หยุดกินน้ำ
มีเพื่อนเราอีกสามคนเดินมาหยุดกินน้ำบ้าง
แล้วเราหันไปดู
อ้าว นั่นถนัดซ้ายทั้งคู่เลยนี่
แหม..งั้นเพื่อนอีกคนก็เดินมาเป็นแกะดำคนเดียวอะดิ
ทีแรกเพื่อนก็งงว่าเราพูดอะไร ดำๆ ขาวๆ
แต่แล้วพอกินน้ำเสร็จ
ก็เดินไปด้วยกันเลยห้าคน
พวกคนถนัดซ้ายอยู๋ฝั่งขวาของเราหมด
ส่วนเรากับคนถนัดขวาอีกคนอยู่ฝั่งซ้าย
แล้วเราก็บอกเพื่อนที่ถนัดขวาไปว่า
ไอ้แกะดำแกะขาวที่ว่าคืออะไร
แล้วซักพักเราก็หันไปมองพวกซ้ายๆ
"อ้าว? หายไปไหน"
ชะโงกไปดูอีกที เดินไปโน่นแล้ว
เรามัวแต่เม้นท์กับแกะขวาซะนี่
แต่เราก็ปล่อยให้คุณท่านคุณเธอ
ซ้าย ซ้าย ซ้าย
เดินไปด้วยกันอย่างนั้นแหล่ะ
สุดยอด ไม่ได้หากันได้ง่ายๆ นะเนี่ย(จริงเหรอ?)
แล้วพอเดินเข้าไปในห้อง
ไปเจอคนถนัดซ้ายอีกคน
เป็นชาย (เมื่อกี้เป็นหญิงหมด)
นั่งอยู่ข้างหลังเรานี่เอง
เราก็คิด เมื่อกี้น่าจะให้นายถนัดซ้ายนี่ไปเดินด้วยเนอะ
กลายเป็น ซ้าย ซ้าย ซ้าย ซ้าย ไปเลย
แต่ว่า...
ชายมาเดินรอบวงหญิงสาม
มันจะดูแปลกๆไปมั้ย???
ต่อไปก็กลับบ้าน แต่เรายังไม่กลับ
ไม่ได้ไปนัดกับหนุ่มที่ไหนหรอก
ก็แค่...
ไปหาอะไรกินก่อน หิว...555+
อันที่จริงก็นัดนะ นัดกับรุ่นพี่นักเต้นสุดเก่ง
พี่อ้อมไง เคยเล่าให้ฟังแล้วล่ะ
แค่นัดมาซ้อมเต้นนิดหน่อย
แล้วก็เจออาซาฮิโกะเซ็นเซย์
ครูญี่ปุ่นคนใหม่ที่กำลังจะไปนี่ไง
เราเข้าไปทัก
"คนนิจิวะ" เเละ...
"คมบังจิวะ"
เท่านั้นแหล่ะ ครูขำก๊ากเลย
ทำไมน่ะเหรอ?
สวัสดีตอนกลางวันของญี่ปุ่น
ใช้คำว่า "คนนิจิวะ"
ตอนเย็นหลังหกโมงใช้คำว่า "คมบังวะ"
แล้วตอนนั้น ที่ไทยสี่โมงกว่าแล้ว
ส่วนที่ญี่ปุ่น หกโมงกว่าแล้ว
ก็เลยเอามามิกซ์กันหน่อย
"คมบังจิวะ" 555+
แล้วเราก็เจอมิโฮะเซ็นเซย์อีกคน
เราก็ทักแบบเดียวกัน "คมบังจิวะ"
คุณครูท่านก็ขำก๊ากเช่นกัน 555+
(เราขำเสียงขำของครูอ่ะ)
แล้วเราก็เอาใบๆหนึ่งไปให้มิโฮะเซ็นเซย์อ่าน
ครูก็ท่องช้าๆ ก่อน
"คิว ชู คู โค โนะ คิว คิโยะคุ โค คิว โค..."
ครูเริ่มเกิดอาการติดขัด
เราจึงใช้ความจอร์จในภาษาของเรา
(ไม่ใช่อะไรหรอก เราแค่เคยฝึกมาแล้วสองวันเต็มๆ)
ท่องไปด้วยความรวดเร็วสุดขีด ติดสปีด
ครูก็ "โห...สึโกอิ เนะ" (สุดยอดเลยนะ)
แล้วก็ปรบมือให้
พอครูอีกคนเดินมา มิโฮะเซ็นเซย์ก็ให้ลองอ่านด้วย
ครูอีกคนก็เริ่มงงเช่นกัน
เราก็เลยท่องให้ฟังอีก
ครูก็ปรบมือให้อีก
มันท่องว่า
"คิว ชู คู โค โนะ คิว คิโยะคุ โค คิว โค คู คิ"
แต่ครูเกิดอาการสับสน
"คิว ชู คิว โค โนะ คิว โคะคุ คิโยะ คิว โค คิว คิ"
พวกเราขอพากันขำ ฮาสุดๆ
แล้วก็..."ซาโยนาระ" (บ๊าย บาย ประมาณนั้น)
วันนี้กลับมาบ้าน นั่งอ่านหนังสืออยู่ดีๆ
"ตั๊บ แก่ ตั๊บ แก่"
เราสะดุ้ง มันร้องติดต่อกันทีห้าหกรอบ
แล้วก็หยุด
เฮ่ย...เราจำได้ว่ายายบอกว่า
"คีบ" เอามันไปโยนใส่บ้านอื่นแล้วไม่ใช่เหรอ
(โยนภาระนี่นา??)
มันกลับมาได้ไง??
ตอนนั้นเราออกไป เห็นตัวอะไรดำๆเหมือนจิ๊งจกตัวใหญ่ๆ
ห้อยหัวอยู่
"กรี๊ดดดดดดดดด"
เรากรี๊ดจริงๆ ขนลุก วิ่งหนีเข้าบ้าน
น้ำตาคลอเบ้าเลย
(พูดจริง เรากลัวตุ๊กแก...มากๆ)
แล้วพอมันร้องตอนนี้ ตกใจแล้วก็กลัวมาก
จนเรานั่งนิ่ง ไปไหนไม่รอด
พอหยุดร้องก็ค่อยเบาใจ แต่...
"ตูม!!!"
ดังลั่นหลายรอบ เสียงพลุ
ที่ระยองจัดงานอารายเหรอ???
ไม่เห็นมีใครบอกกันบ้างเลย
ดังหลายรอบซะจนขนลุก น่ากลัว
หมาพากันเห่าหอน วิ่งหนีเข้าบ้าน
แต่...สวยดีน้า หลากสีสัน
วันนี้ไปก่อนดีกว่า ใช้เวลาเขียนไดอารี่นึงนี่จะบ้าตาย
ใช้เวลาชั่วโมงนึง!!!
เขียนตั้งแต่สองทุ่มครึ่ง
จนตอนนี้สามทุ่มครึ่ง
ขอตัวรีบไปอ่านไดอารี่ชาวมิวหน่อยดีกว่า
(แทนที่จะอ่านหนังสือ)
เอาน่ะ ตอนเย็นขอหน่อย เดี๋ยวอ่าน
(เดี๋ยวอ่าน แล้วเมื่อไหร่จะอ่าน?)
อ่านแล้วก็ได้ เดี๋ยวไปอ่านอีก
ไปละ บ๊าย บาย
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์เช่นเคย
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ m(_ _)m
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
2 ก.ย. 51
420
6
ความคิดเห็น
เม้นท์ซักนิด จิตแจ่มใส
เม้นท์ให้ใคร ใจเบิกบาน
ขอบคุณค่ะ
^^
PS. Muteki de genki honki ga suteki, Tsuyoki demo yowaki demo massugu na kimi ga suki, Bukiyou de uso ga heta sore demo ne kimi ga suki, Sono egao suki dakara itsuka boku ga mamoru yo...
พี่นู๋อ้อ ไม่หัดถนัดซ้ายมั่งดีก่าเนอะๆ น้องเมเปิ้ลจะได้กรี๊ดดดดดดดดดดพี่นู๋อ้อ บ้างอ่ะ 555
จ๊ะเอ๋ ท่านหญิงmaple ^____________^
ข้าพเจ้ามารายความคิดถึงแล้วจ้า
คิดถึงมากมายเลยค่ะท่านหญิง
ตอนนี้ข้าพเจ้าภารกิจท่วมหัวเลย ><
- - - - - - - - -
โอ๊ะโอ แก๊งท่านหญิงถนัดซ้ายเยอะเนอะ ^U^
ข้าพเจ้าประสบปัญหาเรื่องถนัดซ้ายเหมือนกันค่ะ
เขียนหนังสือต้องนั่งริมตลอด
(เพราะชนกับมือเพื่อน T^T)
กินข้าวก็เหมือนกัน ถ้านั่งเป็นแถวเหมือนท่านหญิงนั่ง ก็ชนกันอีก
เขียนกระดานไว้ท์บลอร์ทก็ไม่ได้
(เขียนไปลบไป)
ปลอกมะม่วงก็ไม่ได้
ที่ปลอกเขาดันออกแบบมาให้คนถนัดขวาอีก ><
เรียนคหกรรม อาจารย์สอนให้ถักโคเช
ข้าพเจ้าจับเข็มข้างซ้ายอีก
อาจารย์สอนไปก็บ่นไป
555+
แต่เป็นไว้ทั้งสองมือนี่ วิเศษมากๆๆ เลยนะจ๊ะ
เอาใจช่วยให้ท่านหญิงทำอะไรด้วยมือข้างซ้ายได้สำเร็จค่ะ
^______________^
เป็นความโชคดีนะค่ะนี่
ดูอย่างเราสินานๆทีจะเจอคนถนัดซ้าย
อ้อแล้วก็เรื่องภาษานี่น่าสนใจมากนะ
เรียน ญี่ปุนด้วยเหรอ
PS. ไจ้เจี้ยน(พบกันอีกภาษาจีน)
ตอนนั้นไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนอีก 3 คน
แล้วโต๊ะมันเล็ก
ทีนี้เพื่อนพ่อตูถนัดซ้าย
ดังนั้นเวลาจะกินอะไร
ศอกของ 2 คนมันก็จะชนกัน
พ่อตูก็เลยบ่นว่า
เบื่คนถนัดซ้ายว่ะ - -"
ปรากฏว่าเกือบตายเพราะเพื่อน 3 คนถนัดซ้ายกันหมดเลย - -"
(สอนแปลโอซากาเป็นสำเนียงปกติมั่งดิ กำลังมึนตึ้บกับการ์ตูนเนี่ย - -")
PS. sabakareru toki o matteirunara-รอเวลาถูกพิพากษา
PS. อย่ามองตัวเองไม่มีค่าสายตาคนอื่นอาจเห็นค่าของเรา