ตอนที่ 3 : จุดหักเหของชีวิต
ตอนที่ 3
วีร์ธิราก้าวเข้ามาในผับแห่งหนึ่งแถวรัชดาพร้อมกับกรอบแก้ว เสียงดนตรีดังอึกทึกเสียจนเธอต้องเอามือยกขึ้นปิดหู พลางตะโกนแข่งกับเสียงเพลง
" พี่แก้วคะ!! . . . ที่พี่แก้วบอกว่าจะพาวีมาหาหนุ่มหล่อๆเนี่ย ในนี้เหรอ " กรอบแก้วตะโกนตอบเธอเช่นกัน
" ใช่จ้ะ!! . . . แหม เห็นว่าไม่เคยมาน่ะ ยี่สิบกว่าแล้วนะเรา ลองมาเที่ยวที่แบบนี้ไม่มีอะไรเสียหายหรอกน่า เออพี่ชวนเพื่อนมาด้วย ไม่รู้พวกมันมากันรึยัง "
สาวใหญ่สอดสายตามองหาเพื่อนร่วมก๊วน ไม่นานก็เห็นคนเหล่านั้นโบกไม้โบกมือมาทางเธอกับวีร์ธิรา เธอรีบจูงมือหญิงสาวฝ่าผู้คนที่กำลังเต้นอยู่บนฟลอร์อย่างสนุกสนานไปทางโต๊ะที่มีเพื่อนๆของเธอนั่งรออยู่ก่อนแล้ว เมื่อไปถึงก็แนะนำวีร์ธิราให้เหล่าผองเพื่อนที่มีแต่ผู้หญิงล้วนได้รู้จัก
" นี่น้องวี เป็นนักเขียนรุ่นน้องที่สำนักพิมพ์น่ะ ส่วนนี่ก็พี่แพม พี่อ้น พี่หวาน แล้วก็พี่กบจ้ะ "
วีร์ธิรายกมือไหว้ทีละคนจนครบทั้งโต๊ะ อ้น หญิงสาวที่มีท่าทางคล้ายทอมยกมือขึ้นรับไหว้ พลางมองวีร์ธิราตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งอยู่ในชุดเสื้อแขนยาวตัวโคร่ง สวมกางเกงยีนส์ขากระบอกตัวใหญ่ รวบผมเป็นหางม้าไว้ด้านหลัง แล้วจึงพูดขึ้น
" น่ารักจัง เด็กใหม่ไอ้แก้วมันเหรอ " วีร์ธิราทำหน้าเหรอหรา มองหน้าคนพูดอย่างงุนงง ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ กรอบแก้วตีหน้ายักษ์ใส่เพื่อนก่อนจะป่าวประกาศแก้ความเข้าใจผิดของทุกคน
" ไม่ใช่ย่ะ . . . รุ่นน้องที่ทำงานจริงๆ ขืนพวกแกยังปากเสียอีก ฉันจะพาน้องเค้ากลับบ้านซะเลยนี่ " อ้นรีบกล่าวขอโทษขอโพยทั้งกรอบแก้วและวีร์ธิราที่เข้าใจผิด ก่อนจะเอ่ยปากเลี้ยงทั้งสองคนแทนการขอโทษ
" เห็นไอ้แก้วบอกว่าน้องวีจะมาหาแฟนใหม่เหรอจ๊ะ เป็นยังไงบ้าง มีเล็งๆคนไหนเอาไว้บ้างรึยัง " หวาน หญิงสาวที่ดูอ่อนหวานสมชื่อเอ่ยถามวีร์ธิรา เธอส่ายหน้าจนผมกระจาย แล้วจึงยกแก้วค้อกเทลสีชมพูอมส้มขึ้นมาดื่มแก้เขิน
" แล้วสนใจแบบไหนล่ะพี่จะได้ช่วยหาให้ " กบ หญิงสาวที่แต่งตัวเปรี้ยวที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้นบ้าง ก่อนจะยกแก้วเบียร์ขึ้นมาดื่มบ้าง
" ก็ผู้ชายที่ตัวสูงๆ ดูสมาร์ท แบบพวกนักกีฬาอะไรทำนองนั้นแหละค่ะ " สิ้นเสียงของวีร์ธิรา เพื่อนๆของกรอบแก้วก็แทบจะสำลักเครื่องดื่มออกมา แถมยังอุทานออกมาพร้อมกันด้วย
" ผู้ชายเหรอ!!! "
วีร์ธิราทำหน้าตกใจที่ทุกคนโพล่งออกมาพร้อมกันด้วยเสียงอันดัง ทำให้โต๊ะข้างๆหันมามองด้วยสายตาแปลกๆ เธอเองก็แปลกใจที่เพื่อนของกรอบแก้วตกใจใหญ่โตกันขนาดนั้น กรอบแก้วมองหน้าเพื่อนๆแล้วขมวดคิ้ว พลางส่งสายตาดุไปให้ทุกๆคน
" ก็เออสิ . . . ก็น้องเค้าเพิ่งถูกแฟนหนุ่มบอกเลิกมาวันนี้ก็เลยจะมาหาแฟนใหม่ พวกแกมีอะไรข้องใจเหรอ "
ทั้งสี่สาวต่างมองหน้ากันแล้ว จึงพากันส่ายหน้า วีร์ธิรารู้สึกอึดอัดที่กลุ่มเพื่อนของกรอบแก้วทำราวกับว่าเธอพูดอะไรที่แปลกไปจากคนปกติ เธอจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน เลยไม่ได้รู้ว่าตัวเองได้ตกเป็นหัวข้อสนทนาของกรอบแก้วและเพื่อนๆไปเสียแล้ว
" ไอ้แก้ว แกไม่ได้บอกน้องเค้าเหรอว่าพวกเรารวมทั้งแก เป็นอะไร . . . แถมยังจะให้หาผู้ชายให้น้องเค้าอีก สงสัยพวกฉันคงจะช่วยน้องแกไม่ได้หรอกว่ะ "
แพมบ่นใส่หน้ากรอบแก้วที่ได้แต่ยิ้มแหะแหะ สาวใหญ่กำชับกับเพื่อนๆ ว่าเรื่องที่เธอเป็นอะไรนั้น ห้ามบอกให้วีร์ธิรารู้เด็ดขาด เพราะหญิงสาวนั้นเกลียดบุคคลเพศที่สามอย่างพวกตนมากทีเดียว เมื่อเพื่อนทุกคนรับปากแล้วก็พากันทำหน้ากลุ้มใจ ไม่รู้จะช่วยวีร์ธิราอย่างไรดี
………………………………………………………………………………………………………………………………….
แพรลดาเดินเข้ามาในผับเดียวกันท่ามกลางเสียงฮือฮาของกลุ่มนักท่องราตรี เธอนั่งลงที่เคาน์เตอร์ ก่อนจะสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์
" ขอ ออนเดอะร็อคแก้วนึงค่ะ "
บาร์เทนเดอร์หนุ่มรีบกุลีกุจอผสมเครื่องดื่มให้เธออย่างรวดเร็ว แล้วยื่นกระดาษพร้อมปากกาส่งให้หญิงสาว ที่ทำหน้างงๆ
" คุณพริตตี้ใช่มั้ยครับ คือผมขอลายเซ็นต์หน่อยได้มั้ยครับ จะเอาไปอวดไอ้พวกเพื่อนๆมันน่ะ "
แพรลดาทำหน้าเข้าใจ เธอพยักหน้าแล้วส่งยิ้มให้ ก่อนจะรับกระดาษกับปากกามาขีดเขียนสองสามทีแล้วจึงส่งคืนให้บาร์เทนเดอร์หนุ่ม เขายิ้มแล้วกล่าวขอบคุณเธออย่างดีใจ ส่วนเธอได้แต่ส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วหยิบแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นมากระดกรวดทีเดียวหมดแก้ว ไม่นานนักก็มีชายหนุ่มใจกล้าเดินมายืนข้างๆ เธอ
" มาเที่ยวคนเดียวเหรอครับคุณพริตตี้ ถ้าเหงาล่ะก็ ให้ผมนั่งเป็นเพื่อนมั้ยครับ "
แพรลดาปรายตามองอย่างไม่สนใจ แล้วสั่งเครื่องดื่มเพิ่มอีก ชายหนุ่มเดินคอตกกลับไปที่โต๊ะซึ่งมีเพื่อนๆเชียร์อยู่ พลางบ่นกับเพื่อนว่าหญิงสาวนั้นหยิ่งเสียจนน่าหมั่นไส้ แพรลดาหันไปหาคนกลุ่มนั้นแล้วมองด้วยสายตาดุๆ จนเขาเหล่านั้นเลิกพูดเรื่องของเธอ
วีร์ธิราเดินออกมาจากห้องน้ำผ่านหลังของแพรลดาไปแล้วจึงนั่งลงที่โต๊ะเหมือนเดิม พลางพูดกับกรอบแก้วและผองเพื่อนว่าได้ยินคนในห้องน้ำคุยกันว่ามีนางแบบมาที่ผับแห่งนี้ด้วย แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร สายตา 5 คู่จึงพากันสอดส่ายสายตามองหาพลันสายตาของอ้นก็เหลือบไปเห็นก่อนพลางชี้มือให้เพื่อนๆ มองตามมือของตน
" เฮ้ย . . . เจอแล้วเว้ย . . . นั่นไงๆ คนเสื้อขาวๆที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์นั่นไง พริตตี้ นางแบบสาวสุดเซ็กซี่ นั่งอยู่คนเดียวด้วยว่ะ เหงาแย่เลยเนอะ "
อาการเจ้าชู้กำเริบทันทีที่ได้เห็นสาวสวย อ้นกำลังจะลุกจากโต๊ะ แต่กรอบแก้วคว้าข้อมือเอาไว้ได้ทัน ก่อนที่วีร์ธิราจะหันมาเห็น
" ไอ้อ้น ฉันบอกแกแล้วไง อย่าให้น้องรู้ดิวะ ว่าแกเป็นทอมน่ะ เดี๋ยวก็พากันรู้หมดหรอก " สาวใหญ่กระซิบกับเพื่อนเบาๆ กลัววีร์ธิราจะได้ยิน
" ขอโทษเว้ย . . . ลืมไป มันเป็นสัญชาตญาณของคนหล่อน่ะ " พออ้นพูดจบ กรอบแก้วก็ทำท่าแหวะใส่เพื่อนที่ถือโอกาสชมตัวเองทันที
" ถ้าวีสวยได้อย่างพริตตี้เค้าบ้าง แมนก็คงไม่ทิ้งวีไปใช่มั้ยคะ " วีร์ธิราเปรยขึ้นมาแล้วถอนหายใจยาว พลางหยิบแก้วเครื่องดื่มสีฟ้าใสตรงหน้าขึ้นมาดื่มจนหมดรวดเดียว แล้วจึงหันไปหากรอบแก้ว
" ไอ้ สีฟ้าๆ ที่สั่งมาให้วีเมื่อกี้นี้ เรียกว่าอะไรคะพี่แก้ว อร่อยจัง ขออีกแก้วได้มั้ยคะ " แต่กรอบแก้วไม่ทันได้ฟังเพราะมัวแต่โต้คารมกับอ้นอยู่ แพมที่นั่งอยู่ข้างๆ จึงหันไปสั่งให้แทน
" เมื่อกี้เรียกว่าฮอนโนลูลูจ้ะ น้องวีชอบเหรอ พี่แพมก็ชอบเหมือนกัน อร่อยดีเนอะ "
แพมพูดกับหญิงสาวร่างสูงที่ใบหน้าขาวเริ่มมีสีชมพูระเรื่อระบายอยู่บนแก้ม เนื่องจากดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ไปสองแก้วแล้ว วีร์ธิราไม่อาจรู้ได้เลยว่าเครื่องดื่มที่เธอสั่งไปอีกแก้วนั้น จะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปมากมายทีเดียว
หลังจากดื่มมาหลายแก้ว และมีแต่บรรดาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แวะเวียนเข้ามาเกี้ยวพาราสีเธออย่างไม่ขาดสาย แพรลดาจึงเริ่มเบื่อและอยากไปจากที่นี่เสียที จึงได้เดินเลี่ยงไปเข้าห้องน้ำโดยไม่สนใจหนุ่มหน้าไหนเลยแม้แต่คนเดียว
ที่โต๊ะของกรอบแก้ว เธอกับเพื่อนๆ ออกไปเต้นรำบนฟลอร์กันอย่างสนุกสนาน ปล่อยให้วีร์ธิรานั่งเฝ้าโต๊ะอยู่เพียงคนเดียว หลังจากดื่มเครื่องดื่มแก้วที่สามเข้าไปจนหมดแก้ว วีร์ธิราก็เริ่มจะเมาเนื่องจากไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์มาก่อน เธอรู้สึกพะอืดพะอม คลื่นไส้ขึ้นมาจนอยากจะอาเจียน จึงรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที
แต่ปรากฏว่าที่ห้องน้ำมีคนรอต่อคิวเข้าอยู่หลายคนจนแถวยาวออกมาถึงข้างนอก เธอพยายามเอามือปิดปากกลั้นเอาไว้อย่างสุดชีวิต แต่มันก็สุดความสามารถของเธอแล้ว เป็นจังหวะเดียวกับที่แพรลดาเดินออกมาพอดี วีร์ธิราอาเจียนออกมาจนเลอะเทอะเนื้อตัวของแพรลดาเต็มไปหมด นางแบบสาวร้องกรี๊ดออกมาอย่างตกใจ เธอรีบเดินไปล้างตัวที่อ่างล้างหน้าแต่ก็ยังคงเหลือรอยเปื้อนเป็นด่างดวง กับกลิ่นเหม็นคละคลุ้งที่ทำเอาเธอเกือบจะอาเจียนตามไปด้วย
เมื่อเดินออกมาหน้าประตูก็พบว่าตัวต้นเหตุนั่งพิงกับแพงหน้าห้องน้ำ สลบไสลไม่ได้สติ
" นี่คุณคะ . . . คุณๆๆ เฮ้ย . . . นี่เธอ ตื่นสิ ทำแบบนี้กับฉันแล้วจะหลับไปเฉยๆ แบบนี้ไม่ได้นะ "
เธอพยายามเรียกเท่าไหร่แต่วีร์ธิราก็ไม่ยอมตื่น เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดี จะทิ้งเอาไว้เฉยๆ ก็กลัวใครจะมาลากหญิงสาวไปทำมิดิมิร้าย จึงได้พยุงเธอไปที่รถของตัวเอง โดยผ่านหน้ากลุ่มของกรอบแก้วกับเพื่อนๆ ที่มองหน้ากันเลิ่กลั่กอย่างงงๆ แล้วมองตามสองสาวไปอย่างสงสัย
" เฮ้ย ไอ้แก้ว น้องวีของแกโดนสาวสวยหิ้วไปแล้วนะเว้ย เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าน้องพริตตี้คนสวยมีรสนิยมแบบนี้ แหมแต่เสียดายจังที่เป็นน้องวี ถ้าเป็นฉันล่ะก็ . . . " อ้นพูดแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความเสียดาย
" ทำไมน้องวีถึงไปอยู่กับแม่พริ้ตตี้คนนั้นได้วะ จะตามไปมั้ยแก้ว " แพมเอ่ยขึ้น กรอบแก้วได้แต่มองตามไปอย่างงุนงง แต่ก็ไม่ได้เดินตามออกไป แต่ก็ยังไม่วายสงสัยว่าแพรลดาจะพารุ่นน้องของเธอไปที่ไหนกัน
แพรลดาพยายามยัดตัววีร์ธิราเข้าไปในรถ กว่าจะจัดท่านั่งให้หญิงสาวร่างสูงที่เมาคอพับคออ่อนได้ ก็เล่นเอาเธอเหนื่อยจนหอบ พลางนึกในใจว่าเธอรับเอาผู้หญิงคนนี้มาเป็นภาระหรือเปล่านี่ สาวสวยก้มลงดมกลิ่นที่เสื้อตัวเองแล้วก็แทบจะแหวะออกมา จึงรีบขึ้นรถสตาร์ทเครื่องแล้วออกรถมุ่งหน้าไปยังคอนโดสุดหรูของเธอทันที
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
อ้วกนี้ ลิขิตสวรรค์ =w=~
สุดยอด มาเจอกันก็อ้วกใส่สะงั้น