ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เล่ห์หวานรัก

    ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 2 ผู้ชายประหลาดจากดาวอังคาร (4)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.13K
      17
      10 มี.ค. 64

    อนินทิตาถึงที่ทำงานก่อนเวลาเหมือนเคย เธอแวะไปที่แผนกคอมพิวเตอร์ มองหาหนุ่มเนิร์ดที่ชื่อเจฟฟ์เป็นอย่างแรก

                    “นั่นอนิน” น้ำเสียงตระหนกของหนุ่มรุ่นน้องไม่อาจเล็ดลอดโสตประสาทของอนินทิตาไปได้

                    นักจิตวิทยาอาชญากรสาวหันขวับ ทันเห็นร่างผอมสูงของหนุ่มรุ่นน้องที่รีบเดินหนีไปอย่างรวดเร็วราวกับเจอปีศาจก็ไม่ปาน ทำเอาสาวคนเก่งเริ่มหัวเสีย

                    “เจฟฟ์!

                    ดีเหลือเกินที่เธอเลิกสวมรองเท้าส้นสูงนานแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไล่ตามเจฟฟ์ไม่ทันแน่ อนินทิตาคว้าคอเสื้อหนุ่มรุ่นน้องได้อย่างรวดเร็ว จนเจฟฟ์หน้าเสีย

                    “หวัดดีอนิน”

                    “ไหนงานที่ขอร้องให้หาให้น่ะ” เธอเท้าเอว สีหน้าแววตาเอาเรื่องจนเจฟฟ์ลอบกลืนน้ำลาย

                    “นั่นเรียกขอร้องหรือ”

                    “ฉันขู่กรรโชกให้นายทำงานให้หรือไง” แค่ถลึงตาใส่เอง...น่ากลัวตรงไหน

                    “แต่ที่คุณให้ทำมันผิด” หนุ่มแว่นหนาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ หวังจะให้อนินทิตาปล่อยเขาไปเสียที แต่ก็ไม่เป็นผล

                    “ฉันรับผิดชอบเอง”

                    “ไม่เอา” เจฟฟ์ส่ายหน้าทันที

                    “งั้นไปดื่มกาแฟกัน”

                    “ไม่ไป!” หนุ่มรุ่นน้องเผลอขึ้นเสียง แล้วก็ทำหน้าแหยเมื่อเห็นสายตาปานแม่มดของอนินทิตา จึงรีบยกแก้วกาแฟของตัวเองให้ดู “ผมมีแล้ว ไม่ไปหรอก เตรียมทำงานดีกว่า”

                    “แต่ฉันยังไม่ได้กาแฟเลย” พูดพลางลากคอเจฟฟ์ไปด้วย แต่ชายหนุ่มขืนตัวไว้สุดแรง

                    “เอาที่แผนกผมก็ได้นะอนิน”

                    นักจิตวิทยาอาชญากรสาวไม่ตอบด้วยคำพูด แค่ขึงตาดุๆ ใส่เท่านั้น เจฟฟ์ก็น้ำตาปริ่ม แล้วยอมเดินตามอนินทิตาไปยังคาเฟ่เล็กๆ หน้าสถาบันจิตวิทยาแต่โดยดี

                    ...

                    หนุ่มสาวเลือกที่นั่งในมุมสุดในร้านที่รอดพ้นจากสายตาผู้คน อนินทิตานั่งเปิดแฟ้มประเมินสุขภาพจิตของสตีเวนและลูกๆ ส่วนเจฟฟ์ก็นั่งหน้าเครียด มองสาวตรงหน้าด้วยสายตาหวาดๆ

                    “ไหนล่ะที่ฉันสั่ง”

                    “ก็...” ลอบใช้อุปกรณ์ในสำนักงานเจาะเข้าระบบฐานข้อมูลประชากรว่าผิดกฎหมายแล้ว แต่ใช้แฮกไอดีเจ้าหน้าที่ระดับสูง เจาะระบบฐานข้อมูลอาชญากรนี่ผิดกว่า ถูกจับได้ขึ้นมามีหวังถูกฝังกลบแน่ๆ

                    “จะอ้ำอึ้งทำไม พูดต่อสิ”

                    “คุณเซ็นสัญญามาก่อนว่าจะรับผิดชอบเอง” พูดพลางหยิบสัญญาออกมาจากกระเป๋าสะพายแล้วส่งให้สาวตรงหน้า

                    อนินทิตาอ่านข้อความสั้นๆ แค่สองสามประโยคที่เขียนด้วยลายมือหวัดๆ อ่านยากของเจฟฟ์แล้วก็หัวเราะเสียงดัง เธอส่ายหน้าเบาๆ แต่ก็จดปลายปากกาเซ็นชื่อตัวเองลงไปแต่โดยดี แล้วส่งให้หนุ่มรุ่นน้อง

                    “ค่อยยังชั่ว” เจฟฟ์ถอนหายใจโล่งอก สีหน้าแช่มชื่นขึ้นมาทันที

                    “ต้องขนาดนี้เลยเรอะ”

                    “ผมไม่อยากตายนี่”

                    “แค่หาข้อมูลน่า ไม่ถึงตายหรอก”

                    “แล้วทำไมไม่ทำเองล่ะ”

                    “ถ้าฉันทำได้ ฉันจะให้นายช่วยเรอะ” นักจิตวิทยาอาชญากรสาวย้อนถาม เธอน่ะใช้คอมพิวเตอร์และอุปกรณ์สายลับต่างๆ นานาได้แค่เบื้องต้น พอมาเจอตออย่างรามเข้าไปก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน

                    “ก็ได้ๆ ว่าแต่เขาเป็นใคร” พนักงานไอทีหนุ่มถามทั้งที่ไม่มองหน้า เพราะกำลังก้มหน้าก้มตาคีย์ข้อมูลเบื้องต้นของ ราม รามิเรซ เข้าไปในระบบฐานข้อมูล

                    “รู้แล้วห้ามพูดต่อ นี่ลับมาก” สาวคนเก่งทำสุ้มเสียงชวนระทึกแล้วโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆ หนุ่มรุ่นน้องที่ขยับมาฟังด้วยสีหน้าจืดเจื่อน

                    “โอเค...ผมจะไม่พูด”

                    “ฉันก็ไม่รู้” เธอตอบกวนๆ

                    “อ้าว” เจฟฟ์อ้าปากค้าง มองอนินทิตาด้วยสายตาประหลาด

                    นักจิตวิทยาอาชญากรสาวหัวเราะลั่นแล้วตบบ่าชายหนุ่มเบาๆ “เอาน่าเจฟฟ์ นายไม่ต้องรู้หรอก ถ้าจะให้พูดเท่ๆ แบบในหนังก็ประมาณว่า...รู้น้อยเท่าไหร่ยิ่งดี”

                    “ขนาดนั้นเลยเหรอ”

                    “อือ”

                    “โอเค ผมจะไม่ถามอีก” เจฟฟ์เย็นสันหลังวาบ สั่นไปทั้งตัวทีเดียว

                    “เด็กดี” อนินทิตายิ้มหวานปานนางฟ้า แต่ในความคิดคนมองแล้ว...ดูอย่างไรก็เหมือนแม่มดละมากกว่า

                    นักจิตวิทยาอาชญากรสาวไม่สนใจสีหน้าหวาดๆ ของหนุ่มรุ่นน้อง เธอนั่งเปิดแฟ้มรายงานที่จะต้องส่งให้มาเรีย ทว่าอยู่ๆ ก็กลับมีแขกไม่ได้รับเชิญตรงเข้ามาหา รองเท้าบูตทหารขนาดใหญ่และกางเกงแบบนี้คงเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากแม็กซ์

                    “อรุณสวัสดิ์แม็กซ์ มาทำธุระที่สถาบันหรือ” เธอถามทั้งที่ยังไม่มองหน้า

                    เจฟฟ์ละสายตาจากงานแล้วมองผู้มาใหม่ พอเห็นว่าเป็นเจ้าหน้าที่สืบสวนกลางรูปร่างสูงใหญ่กำยำ ท่าทางดุๆ ของเขาทำเอาหนุ่มแว่นสะดุ้ง

                    “ผมไปก่อนดีกว่า แล้วจะส่งงานทางเมลนะ” เจ้าหน้าที่ไอทีกระซิบกับสาวรุ่นพี่

                    “ไม่ต้อง ก่อนกลับฉันจะแวะไปเอาที่แผนกนายละกัน”

                    “ก็ได้ๆ” เจฟฟ์รีบเก็บของแล้วเผ่นหนีไปอย่างรวดเร็ว

                    อนินทิตามองตามหนุ่มรุ่นน้องไปแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าปลงๆ แล้วจึงหันกลับมาหาแม็กซ์ที่ถือวิสาสะนั่งลงตรงข้ามโดยที่เธอยังไม่ได้เชิญเลย

                    “มีอะไรหรือเปล่า” ถามพลางก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ “ยังไม่ถึงเวลางานเลยนี่”

                    “ผมตั้งใจมาหาคุณก่อนเวลางาน”

                    “มีเรื่องอะไรหรือ” สาวคนเก่งเลิกคิ้ว

                    “ผมไปคิดๆ ดูเรื่องที่คุณพูดกับผม” แม็กซ์เล่าถึงตลอดเวลาหลายเดือนที่พยายามสอบสวนสตีเวนและพรรคพวก ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ทั้งอ่อนข้อและรุนแรง แต่ก็เหมือนเดิม พวกเขาไม่เคยได้รับคำตอบไปมากกว่าการปฏิเสธ สตีเวนยังยืนกรานว่าสร้างโพรเจกต์เดอะดาร์แฟนทอมขึ้นมาจริง แต่พวกเขาไม่ใช่พวกที่ค้าอาวุธกับผู้ก่อการร้ายเมื่อห้าปีก่อน และยันยันว่าแฟนทอมตัวจริงอยู่ข้างนอกต่างหาก

                    “ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะเชื่อเขาตั้งแต่เดือนแรกที่จับเขาได้” เจ้าของเสียงหวานพูดขึ้นทันทีที่เขาพูดจบ

                    “ก็...คุณต้องเข้าใจนะอนิน” ชายหนุ่มเลิกคิ้วเล็กน้อย “ผมเรียกคุณว่าอนินเหมือนคนอื่นๆ ได้ไหม คุณโรซาเลส”

                    “ก็เรียกมาเสียขนาดนี้แล้ว...เชิญเถอะค่ะ” สาวคนเก่งทำหน้าเหม็นเบื่อ แต่แม็กซ์กลับหัวเราะได้

                    “คุณต้องเข้าใจนะว่าประเด็นเดอะดาร์กแฟนทอมไม่ใช่เรื่องเล่นๆ มันเกี่ยวพันกับทั้งประเด็นละเมิดสิทธิมนุษยชนที่สหประชาชาติไม่ชอบเท่าไหร่ หลายประเทศโจมตีว่าเราใช้โพรเจกต์นี้สอดแนมและส่งสายลับเข้าไปด้วยซ้ำ ไหนจะประเด็นเรื่องสงคราม ไม่ใช่เรื่องดีทั้งนั้น เราจำต้องเร่งปิดคดีให้เร็วที่สุด ทุกคนรอการประหารกันทั้งนั้น”

                    “ฉันรู้” พอถึงเรื่องงาน อนินทิตาก็จริงจังขึ้นมาราวกับคนละคน เธอจ้องมองเขาด้วยตาคมกริบ แล้วกล่าวสืบไป “เวลาฉันดูแถลงการณ์จากทำเนียบหรือว่าโฆษกทำเนียบออกมาก็เถอะ นักข่าวรุมทึ้งประเด็นนี้อย่างกับอะไรดี แต่ละคนมีแหล่งข่าวที่เหมือนจะรู้ความลับมากกว่าเราเสียอีก”

                    “ใช่ ผมเลยอยากปิดคดีนี้ให้เร็วที่สุด”

                    “ทางเดียวคือให้สตีเวนสารภาพหรือคะ” นักจิตวิทยาอาชญากรสาวถาม เธอไม่ถนัดเรื่องการสอบสวนของเจ้าหน้าที่พวกนี้เลยสักนิดเดียว

                    “ใช่ ก่อนที่จะสายไปกว่านี้” แม็กซ์บอกเสียงเครียด สีหน้าแววตาเต็มไปด้วยความกังวลจนสาวคนฟังสังเกตได้

                    “มีอะไรหรือเปล่า”

                    “มีคนพยายามฆ่าสตีเวน แต่เราช่วยไว้ได้ทัน”

                    “ว่าไงนะ!” อนินทิตาขมวดคิ้ว เป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อสตีเวนอยู่ในเรือนจำที่คุ้มกันแน่นหนาที่สุดและปลอดภัยที่สุดของซีไอเอ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีคนลักลอบเข้ามาได้ นอกเสียจากว่า...

                    เจ้าหน้าที่สอบสวนหนุ่มและนักจิตวิทยาอาชญากรสาวสบตาอย่างรู้กัน งานนี้ต้องมีมากกว่าที่เห็นแน่นอน

                    “คุณอยากให้ฉันช่วยใช่ไหม” เธอรู้ดีว่าผู้ชายอีโก้สูงยิ่งกว่า เบิร์จ ดูไบ อย่างแม็กซ์ไม่มีทางออกปากก่อนแน่ ถึงได้พาอ้อมโลกมาเสียขนาดนี้

                    “ก็ใช่”

                    “อยากให้ฉันทำอะไรล่ะ”

                    “อย่างที่คุณอยากทำเลยอนิน ต่อไปนี้คุณอยู่ในทีมผมอย่างเป็นทางการแล้ว”

                    “เดี๋ยว!” อนินทิตาขมวดคิ้ว นี่เขาบอกหัวหน้าเธอแล้วหรือ

                    “ผมแจ้งไปที่แผนกคุณแล้ว ตั้งแต่วันนี้และ...” แม็กซ์ก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือ แล้วเงยหน้าขึ้นสบตาอนินทิตา “ตอนนี้...ได้เวลาทำงานกันแล้ว!



    ไม่มีแบบหนังสือนะคะ



    E-book เล่ห์หวานรัก  https://bit.ly/2O1RwLI 
    โปรโมชั่นลดราคา 40% 7 วันแรกเท่านั้นค่ะ

    รักร้ายอุบายมาร (เชสก์+ผักหวาน) มาแล้ว จิ้มเลยยยย https://bit.ly/2Xe7R0P

    E-book กับดักรักล้อมใจ (วูล์ฟ+นิมา) มาแล้ว จิ้มเลยยยย https://bit.ly/3oIyR5e

    เรื่องแสนรักซ่อนใจ (อัลเบอร์โตxหนูนา) มีวางขายแล้วค่า

    E-book มาแล้ว จิ้มเลยยยย https://bit.ly/2DnWxc6


    E-book ร้ายหวงรัก (ธิติ+คะนึงนิจ) จิ้มเลย https://bit.ly/33g2aC6
     ^^


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×