คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #45 : ตอนที่44
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรต์ มีการอ้างอิงจากหนังที่เป็นแรงบันดาลใจบางส่วน ไม่ได้มีเจตนาจะลอกเลียนแต่อย่างใด ขอให้ทุกคนสนุกสนานกับนิยายเรื่องนี้***
“เชิญครับคนสวย”
เกลยิ้มขำกับเอ้ดเวิร์ดที่เดินมาเปิดประตูให้เธอ พอเธอลงมาจากรถเสร็จเขาก็ส่งแขนมาให้เธอควงแขนเข้างาน
“จะว่าไปเราก็ใส่ชุดดำทั้งคู่เลยเนอะ เขาจะว่ามางานศพรึเปล่าอ่ะ"
“ฮ่าๆๆๆ ไม่หรอก เธอสวยมาก ไม่มีใครว่าหรอก”
“นายก็หล่อมาก ไม่มีใครว่านายเหมือนกัน”
เกลสบตากับเอ็ดเวิร์ดแล้วยิ้มออกมา เขากับเธอเข้าขากันได้ดีสุดๆ รู้ใจกันว่าอันล้อเล่นอันไหนพูดจริง และแต่ละคำพูดมีอะไรแฝงอยู่หรือไม่ ไม่จำเป็นต้องอ่านใจกันได้เขาก็รู้ว่าเธอรู้สึกอะไร และต้องการจะสื่ออะไร
“ป่ะ เข้างานกันเถอะ”
“อืม”
เกลเดินเข้าไปในบ้านที่จัดงานพรอม พอเดินเข้าไปก็ได้ยินเสียงเพลงดังไปทั้งบ้าน เธอมองหาเพื่อนของเธอว่าอยู่ตรงไหนกัน เกลเดินไปพร้อมกับเอ็ดเวิร์ดเพื่อสำรวจงานไปด้วย เธอเจอทั้งเพื่อนและรุ่นพี่อยู่ในงาน กำลังเต้นตามจังหวะเพลงอย่างมีความสุข บางคนเดินมาทักทายเธอกับเอ็ดเวิร์ดตามประสาคนรู้จัก จนเกลเจอกับเพื่อนๆของเธอ แองเจลล่ามากับเอริคตามที่เธอแนะนำไปตอนไปซื้อชุดที่พอจแองเจอริส เธอรอให้เบลล่าเป็นคนแนะนำกับแองเจลล่าตามเนื้อเรื่องของหนังเดิม แต่ว่ารอจนแล้วจนเล่าเบลล่าก็ไม่ได้แนะนำ เธอที่เห็นแองเจลล่าเริ่มไม่ค่อยดีแล้วจึงแนะนำให้แองเจลล่าคุมเกมเอง และดูเหมือนจะได้ผลตามที่เธอเห็นวันนี้ แองเจลล่าใส่ชุดสีฟ้าที่ไปซื้อกันมาชุดนี้เหมาะกับแองเจลล่าจริงๆ และเธอดีใจที่เห็นเพื่อนมีความสุข ส่วนเพื่ออีกคนของเธอ เธอเห็นเจสซิกามากับไมค์จริงๆ เธอกะไว้แล้วว่ายังไงสองคนนี้ก็มาด้วยกัน และเจสซิกาก็เซ็กซี่มากๆกับชุดที่เน้นหน้าอกหน้าใจของเธอ
“ไปข้างนอกกันเถอะ”
“เอาสิ”
เอ็ดเวิร์ดชวนเกลมายังลานเต้นรำข้างนอก เขาชวนเธอเต้นรำทันที ถึงแม้เธอจะไม่เคยเต้นรำแต่ว่าสำหรับเกลไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย เกลกับเอ็ดเวิร์ดวาดลวดลายบนฟลอร์เต้นรำตามเพลงช้าไปเรื่อยๆ ในหัวของเกลก็คิดเรื่องต่างๆไปด้วย
“นายคิดไหมว่า จริงๆแล้วคนที่อยู่ตรงนี้กับนายต้องไม่ใช่ฉัน”
“ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าสิ่งที่เธอรู้มา มันจะเป็นยังไง แค่ตอนนี้ฉันได้อยู่กับเธอฉันก็มีความสุขมากแล้ว”
“นายไม่คิดหรอว่าฉันมาแทรกแซงอะไรบางอย่างจนเส้นทางชีวิตนายผิดเพี้ยนไป”
“ถึงจะจริง แต่ฉันก็ดีใจที่เธออยู่ตรงนี้”
“นายอาจจะไม่เชื่อ แต่จริงๆแล้ว วันนี้จะเป็นวันที่นายจะเจอคู่ชีวิตและเรื่องราวต่างๆที่จะเข้ามาทำให้นายมีทั้งความสุขและทุกข์ใจ”
“ฉันเชื่อ…ว่าฉันเจอคู่ชีวิตของฉัน แต่ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะทุกข์ใจ เกล…ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันจะอยู่กับเธอ…ตลอดไป”
เอ็ดเวิร์ดโน้มตัวเกลให้ไปข้างหลัง เขาจูบที่คอของเกลอย่างทะนุถนอม เกลหลับตาลงซึมซับกับความรู้สึกที่ส่งมา เธอคิดมาตลอดว่าเธอเป็นตัวทำให้เส้นชีวิตของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป และไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เธอจะทำให้เขาทุกข์ใจอีกไหม และเธอจะอยู่กับเขาได้ตลอดไปจริงหรอ…
“สวัสดีเพื่อนๆ เป็นอย่างไรบ้างครับกับชีวิตเกรด11”
เกลที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเธอ และเอริคกำลังถือกล้องวิดีโอมาสัมภาษณ์เพื่อนๆในกลุ่ม เกลนั่งมองเอริคกับแองเจลล่าพูดคุยกันอย่างมีความสุข เธอดีใจที่ความสัมพันธ์ของเพื่อนเธอไปได้ด้วยดี
“ไงเกล ปิดเทอมไปไหนมา”
“ก็ไม่ได้ไปไหน อยู่กับบ้านแหล่ะ”
“อย่าบอกนะว่าไม่เคยไปไหนกับเอ็ดเวิร์ดเลย”
“ไปสิ จะไม่ไปได้ไง”
เกลพูดบอกพร้อมรอยยิ้ม ตลอดปิดเทอมเธออยู่บ้านบ้างและไปเที่ยวกับครอบครัวคัลเลนบ้าง แต่ถึงไม่ไปเที่ยวกับเอ็ดเวิร์ดเธอก็เจอเขาอยู่ทุกคืนอยู่แล้ว บางทีเขาก็ให้เธอไปค้างบ้านของเขา ทอมกับเจนก็อนุญาต เธอจึงมีโอกาสได้ไปทำกิจกรรมต่างๆมากมายกับเอ็ดเวิร์ดและคนอื่นๆ อะไรหลายๆอย่างในชีวิตเกลเปลี่ยนไปเยอะแต่บางอย่างก็ไม่เปลี่ยน แต่เธอก็จัดการได้ มีครั้งหนึ่งเธอดันอาการกำเริบตอนไปบ้านเอ็ดเวิร์ด เลือดกำเดาของเธอไหลออกมามากมาย เธอกังวลมากๆเกี่ยวกับกลิ่นเลือดของเธอ เธอยังไม่อยากโดนคนในบ้านเขาฆ่า
“ไม่เป็นไรจ้ะ เลือดเธอไม่มีผลกับเรา”
เกลยืนงงทันที่ที่เอสเม่เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับมาซับเลือดให้เธอ เธอหันไปมองเอ็ดเวิร์ดที่ยืนอยู่ข้างเธอทันที เธอส่งใบหน้าที่หมายความว่านี่เรื่องอะไรกัน เพราะปากเธอพูดไม่ได้เพราะมีผ้าอุดเอาไว้ด้วย
“ฉันจะบอกเธอนานแล้ว แต่ไม่ได้บอกสักที คือ ตัวเธอไม่มีกลิ่นมนุษย์ เลือดเธอก็เหมือนกัน”
“อ้ะ(ห้ะ)”
เกลร้องห้ะออกมาผ่านผ้า เธอตกใจมากเลยกับความรู้ใหม่ที่เธอได้ยิน เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลย เธอรู้เพียงว่าแจสเปอร์ไม่อึดอัดที่เธอเข้าหา แต่เธอนึกว่าเพราะเธอฉีดน้ำหอมดับกลิ่นมนุษย์แล้ว แต่ดูเหมือนสิ่งที่เธอคิดมาตลอดมันผิด และเธอก็ได้รู้อะไรๆเกี่ยวกับเธอที่แวมไพร์สัมผัสได้เพิ่มขึ้น
“เกล เกล เหม่ออะไรอ่ะ”
“ว่าไงเบลล่า มีอะไรหรอ”
เกลที่กำลังคิดถึงเรื่องที่เธอได้รู้ตอนไปบ้านเอ็ดเวิร์ด ก็โดนเบลล่าเรียกสติกลับมาก่อน
“คือฉันอยากชวนเธอไปที่ที่หนึ่งหน่ะ เธอว่างไหม”
“ไปไหนหรอ ฉันน่าจะว่าง”
“ไปบ้านบิลลี่หน่ะ เขาเป็นเพื่อนพ่อฉัน เขามีเรื่องจะคุยกับเธอเลยให้ฉันมานัดเธอ”
“บิลลี่ แบล็คอ่ะหรอ”
“ใช่เธอรู้จักเขาหรอ”
“ก็รู้จัก เขาเป็นเพื่อนพ่อฉันด้วย”
“งั้นดีเลย เธอไปได้ไหม เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน”
‘ไปเป็นเพื่อนเฉยๆหรอ’
เกลสวนเบลล่าในใจ แต่เธอก็ได้แต่คิดในใจไม่กล้าพูดออกมา เธอกลัวว่าเบลล่าจะรับไม่ได้
“อืมได้สิ วันไหนหล่ะ”
“วันเสาร์นี้เป็นไง”
“มะรืนหรอ ได้สิ”
แล้วเบลล่าก็ชวนเกลพูดนั่นนี่ต่อ เกลรู้สึกว่าเบลล่าเริ่มที่จะเปิดใจให้เธอมากขึ้นแล้ว เบลล่ามักพูดคุยกับเธอมากขึ้นกว่าเพื่อนคนอื่นๆ ไม่ว่าเรื่องอะไรเบลล่าก็พูดกับเธอ แม้แต่เรื่องที่เธอไปหาซื้อของที่พอจแองเจอริสก็บอกเธอ เบลล่ายังบอกอีกว่าเธอคิดว่าเกลเป็นพวกเหนือมนุษย์มาตลอดก่อนที่จะเข้าใจทุกอย่างได้ เกลอยากจะบอกมากเลยว่าสิ่งที่เบลล่าคิดก็มีส่วนถูก เธอเป็นพวกเหนือมนุษย์จริงๆ แต่แค่ไม่ได้เป็นมาแต่กำเนิดแค่โดนนำมาทดลอง
“วันเสาร์นี้เธอไม่ว่างแล้วหรอ”
“แอบฟังคนอื่นคุยกันมันไม่ดีนะเอ็ดเวิร์ด”
เกลพูดล้อเล่นใส่เอ็ดเวิร์ดเมื่อเธอเดินมานั่งกับเขา
“ฉันไม่ได้แอบฟังสะหน่อย”
“ฮ่าๆๆๆ คงโทษที่นายหูดีไม่ได้ ใช่ วันเสาร์ฉันจะไปเขตสงวล”
“แต่ที่นั่นอันตราบนะเกล”
อลิซออกความเห็นขึ้นมา เรียกรอยยิ้มจากเกลได้
“ไม่อันตรายกับฉันสะหน่อย แค่กับพวกเธอต่างหาก”
“แต่ถึงยังไงพวกนั้นก็ไว้ใจไม่ได้”
“ใช่อย่างที่โรซว่า เธอไม่ไปได้ไหม นะๆ”
เอ็ดเวิร์ดพูดอ้อนเกล เขาไม่อยากให้เกลไปในที่อันตรายแบบนั้น และเขาเองก็เข้าไปไม่ได้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเขาจะต้องละเมิดกฎเพื่อไปช่วยเกล แต่เขาก็เต็มใจถ้ามันเกิดอะไรขึ้นจริงๆ
“ไม่ต้องห่วงนะเอ็ด ฉันดูแลตัวเองได้ และพวกเขาไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก แล้วก็…จะได้รู้ด้วยว่าพวกเขาคิดยังไงกับฉัน”
“แต่ก็อันตรายอยู่ดี”
เกลมองเอ็ดเวิร์ดที่ยังกังวลว่าจะเกิดอันตรายขึ้นกับเธอ เธออมยิ้มกับท่าทางไม่ค่อยพอใจของเอ็ดเวิร์ด แล้วชวนเขาคุยเรื่องอื่นแทน แต่เขาก็ยังแสดงความเป็นห่วงเธอออกมาอยู่ดี เรียกรอยยิ้มจากเกลได้ทุกที เธอดีใจมากที่เอ็ดเวิร์ดรักและเอาใจใส่เธอมากขนาดนี้
วันนี้วันเสาร์และเกลมีนัดไปเขตสงวลกับเบลล่า เกลทำหน้าที่เดิมมารับเบลล่าที่บ้าน พอเธอขับมาจอดหน้าบ้านของเบลล่า เบลล่าที่เห็นรถเธอมาก็วิ่งมาหาทันทีพร้อมรอยยิ้มที่น่ารัก เกลคิดทันทีที่เห็นรอยยิ้มของเบลล่าว่าถ้าเธอเป็นผู้ชายคงหลงรอยยิ้มที่ส่งมานั้นจนโงหัวไม่ขึ้นแน่นอน
“อรุณสวัสดิ์เกล”
“อรุณสวัสดิ์เบลล่า เธอออกมารอนานยัง”
“ไม่นานก่อนเธอมาถึงแปปเดียวเอง ฉันโทรบอกเจคอบแล้ว”
“เจคอบ ลูกชายบิลลี่อ่ะหรอ”
“ใช่ เธอเคยเจอเขาแล้วที่หาดวันนั้นไง”
“อ๋อ พ่อหนุ่มผมยาวนี่เอง”
“ฮ่าๆๆ ใช่ เขานั่นแหล่ะ”
“เธอคุยกับเขาอยู่หรอ”
“เปล่าสะหน่อย”
เกลมองเบลล่าที่หลบตาเธอเมื่อเธอถามคำถามยากขึ้นมา เกลอมยิ้มที่รู้ว่าเส้นทางรักของเบลล่ากับเจคอบเหมือนจะเป็นไปได้ เมื่อไม่มีเอ็ดเวิร์ด เกลออกรถตรงไปยังบ้านบิลลี่ที่เขตสงวลทันที มีเบลล่าคอยบอกทางด้วยเพราะเกลไม่เคยไป
“เธอเคยไปบ้านเจคอบหรอ”
“ก็ไปมาสองสามครั้งตอนปิดเทอมหน่ะ”
“แหม่ งั้นความสัมพันธ์ก็เกินพี่น้องแล้วสิเนี่ย”
“บ้าหน่าเกล ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขาสะหน่อย”
“เธอคิดก็ไม่มีใครว่าหรอก ไม่ให้โอกาสพ่อหนุ่มผมยาวหน่อยหรอ”
“ฮ่าๆๆๆ พูดอะไรเนี่ยเกล ฉันยังไม่คิดเรื่องนั้นหรอก”
เกลทำตัวเป็นแม่สื่อเต็มที่ เธออยากให้เบลล่ามีความสุขบ้าง ถึงจะไม่ได้คู่กับเอ็ดเวิร์ด แต่ก็มีคนที่รักเบลล่ารออยู่อีก และเขาก็เป็นคนดี น่าจะดูแลเบลล่าให้มีความสุขได้ แม้จะเพียงไม่นาน?
เกลกับเบลล่ามาถึงบ้านบิลลี่ในที่สุด เกลดับรถแล้วเดินลงมาคู่กับเบลล่า ไม่นานประตูบ้านก็เปิดออก ชายนั่งบนรถเข็นค่อยๆออกมาจากบ้านพร้อมกับลูกชายของเขา
“สวัสดีค่ะบิลลี่”
“สวัสดีค่ะบิลลี่ ไงเจค”
เกลเอ่ยทักทายบิลลี่ก่อน แล้วเบลล่าก็เอ่ยตามมา เกลมองไปยังเจคอบที่ยังเป็นหนุ่มน้อยกล้ามโตผมยาวอยู่เหมือนเดิม แสดงว่าเขายังไม่เข้าฝูงกับแซม
“ไงหนูเกล หนูเบลล่าเข้ามาก่อนสิ เราจะได้คุยกัน”
“ค่ะบิลลี่”
เกลเดินไปพร้อมเบลล่า เกลเดินมายังห้องนั่งเล่น เธอนั่งที่โซลาฟาตัวยาว แล้วเบลล่าก็นั่งลงข้างๆเธอเกลหันไปส่งยิ้มให้เบลล่านิดๆแล้วหันไปมองบิลลี่
‘เกาะเป็นปลิงเลย แล้วเราจะพูดอะไรได้ว่ะเนี่ย’
เกลพูดกับตัวเองในใจ ถ้ากำลังจะคิดว่าถ้าเธอแก้ตัวให้พวกคัลเลนจะไปกระตุ้นต่อมอยากรู้อยากเห็นของเบลล่าอีกรึเปล่า เธอแก้สมการของตัวเองกับเบลล่าแล้ว ถ้าไปสร้างสมการใหม่กับเอ็ดเวิร์ดอีก เธอได้ปวดหัวตายแน่
“บิลลี่มีอะไรจะคุยกับหนูหรอคะ”
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก หนูรู้จักกับครอบครัวคัลเลนใช่รึเปล่า”
“ใช่ค่ะ ทำไมหรอคะ”
“ทำไมถึงรู้จักกันได้”
“อ๋อ หมอคาร์ไลล์เป็นหมอประจำตัวหนูค่ะ หนูป่วยเป็นโรคเกี่ยวกับไขกระดูก”
“อืม เรื่องนี้ฉันได้ยินมาจากชาร์ลีบ้างแล้ว หนูโอเคไหม”
“โอเคค่ะ ไม่เป็นอะไร พอมียารักษาค่ะแต่ไม่หายขาด”
“ฉันเสียใจด้วยนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะบิลลี่ หนูโอเค”
“จริงๆมันก็ไม่มีอะไรหรอกนะ พอหนูบอกว่าป่วยฉันเองก็ไม่อยากจะพูดอะไร แต่ฉันก็ยังเป็นห่วงหนูอยู่ดี”
“เป็นห่วงเรื่องอะไรหรอคะ”
“น้ำมะนาวมาแล้ว”
เจคอบที่หายไปนานก็กลับมาขัดได้ตรงเวลาจริงๆ เกลส่งยิ้มไปให้บิลลี่พร้อมส่งสายตาไปทางเจคอบกับเบลล่าให้บิลลี่รับรู้ แต่เธอก็เพียงหวังว่าจะส่งไปถึงและบิลลี่เข้าใจ เกลจึงถ่วงเวลาต่อโดยการหยิบน้ำมะนาวมากิน
“เจคอบ พาหนูเบลล่าไปเดินเล่นสิ”
เบลล่าที่ได้ยินบิลลี่พูดก็หันมามองเธอทันที ทำไมเกลรู้สึกว่าเบลล่าส่งสายตามาให้เธอช่วยให้เธออยู่ที่นี่ แต่ไม่มีทางที่เกลจะช่วยเพราะเธอหวังให้บิลลี่เอ่ยปากไล่เบลล่าออกไปอยู่
“เธอไปกับเจคอบเถอะ ฉันอยู่ได้”
เกลหันไปพูดกับเบลล่าด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เรียกหน้าบูดๆและอาการไม่พอให้จากเบลล่าได้ แต่เบลล่าก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไป เมื่อเบลล่าเดินออกไปจากบ้านพร้อมกับเจคอบแล้ว เกลก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังทันที
“พูดมาตรงๆได้เลยค่ะ บิลลี่”
เกลเอ่ยบอกบิลลี่ทันที ตัวปัญหาไม่อยู่แล้วและไม่รู้ว่าจะกลับมาตอนไหน ดังนั้นเธอต้องเข้าเรื่องเลย
“เอาอย่างนั้นก็ได้ ลุงแค่อยากเตือนไม่ให้หนูยุ่งกับครอบครัวคัลเลน พวกเขาอันตราย”
“พวกเขาไม่อันตราบสำหรับหนูค่ะ ทำไมบิลลี่พึ่งมาเตือนหนูตอนนี้หล่ะคะ”
“ลุงรู้ว่าลุงช้าไป แต่ว่าช่วงหลังมานี้มีพวกแวมไพร์มาเร่ร่อนบ่อยๆ”
“พวกเขาไปแล้วค่ะ ไม่มีอะไรแล้ว”
“หนูไม่แปลกใจที่ลุงพูดว่าแวมไพร์”
เกลที่โดนบิลลี่ตกเข้าให้แล้ว ก็รู้สึกตัวได้ ดูถ้าบิลลี่จะไม่รู้อะไรเรื่องเธอกับพวกคัลเลนเลย
“ค่ะ เพราะหนูรู้แล้ว”
“แล้วรู้เรื่องเผ่าของเราฝั่งรึเปล่า”
“รู้ค่ะ แต่หนูจะไม่บอกใครแน่นอนค่ะ บิลลี่ไม่ต้องห่วงนะคะ”
“เห้อออ เมื่อเธอรู้แล้วแต่ยังอยู่กับพวกเขา ลุงก็ไม่รู้จะเตือนไปทำไม”
“หนูบอกแล้วไงคะ พวกเขาไม่อันตราบสำหรับหนู ไม่ต้องห่วงนะคะ”
“งั้นลุงคงบอกได้แค่ให้หนูรักษาเนื้อรักษาตัวด้วย เพราะถ้าพวกเขาทำร้ายมนุษย์ ทุกอย่างก็จบ”
“หนูรู้ค่ะ และจะไม่มีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้น”
เกลอยู่คุยกับบิลลี่ต่ออีกสักพัก ถึงแม้จะมีเรื่องเข้าใจไม่ตรงกันแต่เกลก็เคลียร์ใจกันเรียบร้อย และเธอก็แยกแยะออก เธอคุยสารทุกสุขดิบกับบิลลี่ต่อระหว่างรอเบลล่ามา แต่นานแล้วเบลล่าก็ยังไม่มาสักที
“หนูเกลกลับก่อนก็ได้ หนูเบลล่าเดี๋ยวเจคคงไปส่งเอง”
“ก็ได้ค่ะ ฝากบอกเบลล่าด้วยนะคะ”
เกลบอกลาบิลลี่แล้วขับรถกลับบ้าน เธอว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างเบลล่ากับเจคอบคงเป็นไปด้วยดีแล้ว ขออย่าได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกเลย แม่นางเอกเบลล่ายิ่งชอบดึงเรื่องร้ายเข้าหาตัวอยู่ เธอไม่รู้จะทำยังไงกับตัวดูดเรื่องร้ายๆนี้ดี
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
TBc
ตรวจคำผิดแล้วก้าบ
มันต้องมีเรื่องบ้าง เดี๋ยวไม่ตื่นเต้น จะจบเร็ว555
ความคิดเห็น