_облаки_

ลำดับตอนที่ #10 : Flor Hermosa

Application

รูปตัวละคร ::

บท :: ผู้เคราะห์ร้าย

ชื่อ :: ฟลอร์ เอร์โมซ่า [Flor Hermosa] // ฟลอร์

อายุ :: 27

เพศ :: หญิง

อาชีพ :: ปาติชิเย่ร์ในคาเฟ่ชื่อดังแถวบ้าน

นิสัย ::  หญิงสาวผู้มากด้วยความสามารถ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเย้ยฟ้า(?)ท้าดิน(??)ขนาดไหนบอกมาเธอทำได้หมด(ถ้าเธอมีอารมณ์จะทำ) แต่ที่เก่งที่สุด(ความจริงแล้วไม่ใช่!!!)คือการทำอาหาร แม่ศรีเรือนสุดๆ ว่ากันเลยว่าไม่มีใครเพียบพร้อมเท่าเธอคนนี้อีกแล้ว(ขี้ฮกชัดๆ) แต่เธอนั้นมีข้อเสียอยู่สองประการ(สองประการที่ว่าคือสองท็อปทู มิใช่ข้อเสียทั้งหมดแต่อย่างใด =w=) ประการแรกคือความขี้เกียจแบบหาใดเปรียบมิได้(นี่แหละคือสิ่งที่เก่ง+ถนัดที่สุด!!!) เมื่อเธอถูกวาน ขอหรือสั่งให้ทำอะไรก็ตาม คำตอบที่ได้รับกลับมาคือคำว่า“เดี๋ยวไป” แต่ก็ใช่ว่าเธอจะขี้เกียจไปซะทุกเรื่องหรอกนะ สิ่งที่เธอไม่เคยขี้เกียจเลยคือ..การนอน!!(มันสมควรจะไม่ขี้เกียจในเรื่องแบบนี้มั้ยเนี่ยยย) นอนได้เช้า สาย บ่าย เย็น ทุกเวลาที่เธออยากและนี่ล่ะคือนิสัยเสียอย่างที่สอง เพราะมันไม่ใช่ว่าเธอหลับจริง แต่เป็นการแกล้งหลับที่เนียนจนใครๆก็ดูไม่ออก!! เรียกว่าแกล้งหลับเพื่อหนีปัญหา(ว่าง่ายๆก็งานที่ต้องทำนั่นแหละ)ก็คงได้ล่ะมั้งนะ แต่ด้วยคำว่าพรสวรรค์ที่มัติดตัวเธอมาตั้งแต่เกิด พร้อมด้วยพรแสวงที่(เคย)มีแต่ตอนนี้ขี้เกียจเกินกว่าจะแสวง(และถึงจะขี้เกียจที่สุดในโลกหล้ายังไงก็ตาม)ทำให้เธอเป็นคนที่สามารถวางตัวได้อย่างถูกกาลเทศะ(แน่เรอะ?!!) หากไม่มีปัญหาจะขอเรื่อยๆ เอื่อย ขี้เกียจเป็นตัวสล็อตแบบนี้ต่อไป(เนี่ยนะรู้???) แต่ถ้ามีความจำเป็น หรืออยู่ในสภาวะที่ควรกระตือรือร้น หรือมีอารมณ์นึกครึ้ม(?)อยากขยันขึ้นมา เธอก็ทำตัวให้เป็นประโยชน์ได้เหมือนกัน แม้ในยามปกติเธอจะเอื่อย(จนเฉื่อย) ใจเย็น สบายๆ ยิ้มนิดๆ (แกล้ง)ขี้เซา(ไม่)หน่อยๆและไม่ค่อยรู้สึกรู้สากับคำด่า นินทาว่าร้าย(หรือง่ายๆคือไม่ใส่ใจ) พูดมากน้อยแล้วแต่อารมณ์และประเด็น แต่เห็นแบบนี้เธอก็ปากจัดได้นะเออ กัดได้เจ็บแสบไม่แพ้ผู้ใด เพราะงั้นอย่าหาเรื่องกับเธอเชียวล่ะ ยิ่งถ้าเธอน็อตหลุดนะ พระเจ้าก็พระเจ้าเถอะ แม่สอยร่วงแน่(?!!!)(ขอขนานนามว่าดาร์กไซด์)

ลักษณะรูปร่างหน้าตา ::เส้นผมสีเขียวเข้มสยายยาวระต้นขาเรียวนุ่มสลวย ดวงตาสีเดียวกันมักจะฉายแววสบายๆเป็นกันเองรับดวงหน้าใส(วัยยังเอ๊าะ?!) ผิวสีขาวเหลือง(ออกแทน)สไตล์คนยุโรปตอนใต้เนียนละเอียดสไตล์คุนหนูทั่วๆไป รูปร่างสูงเพรียวสมส่วน เรียกได้ว่าไม่อ้วนไม่ผอม สูงประมาณ167หนัก56

ประวัติส่วนตัว :: หญิงสาวตระกูลเอร์โมซ่าที่มีชื่อเสียงในประเทศxxxx ด้วยความที่ว่าตระกูลเธอเป็นตระกูลขุนนางเก่า รวมทั้งยังเป็นพ่อค้าเคมีภัณฑ์รายใหญ่ของโลกทำให้พ่อแม่เธอนั้นไม่มีเวลาให้เธอเลยแม้แต่น้อย วันๆพ่อก็จะไปวุ่นอยู่ที่บริษัท แม่ก็มักจะไปงานเลี้ยงสังสรรค์ยันดึกดื่นเที่ยงคืน ตอนเธอเด็กๆก็ให้แม่นมเลี้ยงให้ เทอร์ร่า(แม่นมของเธอ)เลี้ยงเธอมาตอนเด็กๆคอยให้กำลังใจสารพัดจนช่วงสมัยเธอเด็กๆจนถึงม.ปลายปี1นั้นเป็นเด็กดีสุดๆ ใช้พรสวรรค์ พรแสวงแบบเต็มที่ จนฉลาดเป็นกรด มากความสามารถแบบ ณ ปัจจุบัน แต่พอเธอขึ้นม.ปลายปี2 ปัญหาทางบ้านเกิดเมื่อพ่อเธอบังคับให้เธอหันมาเข้าวงสังสรรค์ตามงานเลี้ยงรอบดึกเพื่อเป็นหน้าเป็นตาของตระกูลและแน่นอนว่าเธอไม่อยากไป ไม่ใช่ว่าขี้เกียจหรืออะไร(สมัยนั้นความขี้เกียจยังไม่กำเริบ) แต่เพราะเธอไม่ชอบการที่ต้องใส่หน้ากากเพื่อเข้าหาคนอื่นต่างหาก อีกอย่างช่วงนั้นชีวิตเธอก็ต้องเรียนหนัก เลยอยากทุ่มเทกับการเรียนมากกว่า จนเกิดการทะเลาะใหญ่กับพ่อทุกเย็นที่เธอกลับถึงบ้าน ถึงขั้นที่ว่าพ่อโกรธเธอถึงขนาดไล่แม่นมที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เกิดออก หลังจากนั้นมาเธอเลยทำตัวเป็นตัวสล็อตประชดพ่อแม่ที่เคารพซะเลย จนคุณครูที่รัก(?)ของเธอยังงงกับการเปลี่ยนแปลงแบบฉับพลันของเธอพร้อมกับย้ายออกมาอยู่กับเทอร์ร่าที่อพาร์ทเมนต์เล็กๆ(แต่หลังจากเรียนจบเธอก็ทำงานเก็บเงินย้ายออกมาอยู่แฟล็ตส่วนตัว แต่ยังติดต่อกับเทอร์ร่าอยู่เป็นประจำ) ส่วนที่โรงเรียนนั้นจากที่เธอเก่งเกิน ทำให้หลายๆคนไม่ชอบหน้า(อิจฉานั่นเองงง) เลยมีการใส่ร้ายจับวงนินทาเธออยู่ร่ำไป ยิ่งพอเธอเปลี่ยนนิสัยมาเป็นตัวสล็อต(??) ยิ่งทำให้หัวข้อนินทาหนักไปอีก แต่ด้วยความไม่ใส่ใจอย่างว่า มีหรือเธอจะสน(เกรียนนนน) แม้จะต้องทำงานกลุ่มคนเดียวอยู่บ่อยครั้ง แต่การที่ไม่ชอบเข้ากลุ่มก็ทำให้เธอไม่สนเช่นกัน(เกรียนx2) หลังจากที่ย้ายออกมานั้นก็ตัดความสัมพันธ์กับพ่อ ส่วนแม่เธอนั้นยังติดต่ออยู่บ้างแต่ไม่บ่อยนัก(และได้รับเงินบางส่วนมาจากแม่ที่รัก)

ชอบ/ไม่ชอบ :: บรรยากาศเป็นกันเอง,อิสระ(การได้ทำอะไรตามใจฉัน การเป็นตัวของตัวเอง),ขนมหวาน(โดยเฉพาะชีสเค้กฝีมือเทอร์ร่า) / การต้องใส่หน้ากากเข้าสังคม,คนหน้าไว้หลังหลอก

เกลียด/กลัว/แพ้ :: คนเสแสร้ง น่าไหว้หลังหลอก / แมงมุมป่า(พวกแมงมุมบ้าน(ที่ขาเหมือนเข็ม)จะไม่กลัว)(จะตัวสั่น หลับตาแน่น แถมจะเกาะคนที่อยู่ใกล้ที่สุดเหมือนหาที่พึ่งพิง) / -

ความสามารถพิเศษ :: ธนูุ(เธอเก่งธนูเพราะอยู่ชมรมธนูสมัยเรียน และเป็นอดีตแชมป์ยิงธนูสามสมัยซ้อน(แต่หยุดแข่งไปหลังจากเรียนจบ))

เพิ่มเติม :: เทอร์ร่าเป็นหญิงม่ายที่ไม่มีลูก และเทอร์ร่าเอ็นดูเธอเหมือนลูกแท้ๆ 

คำถามสำหรับตัวละคร…(ใส่คำพูดของตัวละครและบรรยายลักษณะท่าทางมาด้วยยิ่งดีค่ะ เกรียนได้นะ =W=b)

1.คุณจะคิดยังไงเหรอคะ...ถ้าจะมี ‘ตัวคุณอีกคนหนึ่ง’ โผล่เข้ามาในชีวิตของคุณ

:: หญิงสาวตื่นขึ้นมากับคำถามนั้นก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงงัวเงีย"หือ? อีกคนหนึ่งอย่างงั้นหรอ.... ไม่รู้สินะ ฉันไม่อยากคิดเลย..."เสียงนั้นแผ่วลงเมื่อเธอลงไปฟุบหน้าลงกับโต๊ะอีกรอบ คราวนี้เธอเงยหน้าขึ้นมาพร้อมพึมพำเอื่อยๆ"คงจะน่ารำคาญที่มีตัวเองอีกคนหนึ่งละมั้ง...?"

2.หืม...อย่างนั้นเหรอคะ แล้วถ้าพวกเขาพยายามจะแทนที่คุณและแย่งชิงทุกสิ่งทุกอย่างออกมาจากคุณล่ะค่ะ ?

:: เธอเอียงหัวกับคำเอ่ยนั้นก่อนจะเผยยิ้มบาง แม้ดวงตาจะปรือลงครึ่งหนึ่งด้วยความง่วงงัน "ก็ดีสิ เอาไปให้หมดเลย... ชีวิตที่ต้องใส่หน้ากากแบบนั้น จะเข้าไปแทนที่ในฐานะลูกสาวที่แสนสมบูรณ์แบบของตระกูลแล้วฮุบบริษัทก็ตามสบาย แต่ฉันไม่ให้ชีวิตที่ได้ใช้อย่างมีความสุขกับเทอร์ร่าหรอกนะ"

3.คุณมีวิธีจัดการกับพวกเขารึเปล่าคะ ? อย่างเช่น เสยคาง , กระโดดไรเดอร์คิก , เอารองเท้าสนสูงตบหน้าสะบัด...

:: ฟลอร์เอนตัวเอาคางลงไปเกยกับโต๊ะด้วยท่าทางเนือยๆ ก่อนจะเหลือบตาขึ้นมามอง "ถ้าอย่างแรกก็ปล่อยไป แต่ถ้าอย่างหลังที่พูดไปก่อนหน้า..."ดวงตาของเธอวาววับเมื่อจินตนาการถึงเทอร์ร่าที่จะถูกแย่งไป "จะใครก็เถอะ ฉันยิง(ธนู)พรุนแน่" 

4.ตอนนี้หมดเวลาแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาให้สัมภาษณ์นะคะ อ๋อ...ฉันลืมบอกไปอีกอย่างหนึ่ง... “พวกเขาไม่ใช่พวกเคี้ยวง่ายนะจ๊ะ อย่าดูถูกเชียวล่ะ…”

:: หญิงสาวฟุบหน้าลงอีกครั้ง "ไม่ได้คิดจะดูถูกหรอกนะ..."เสียงนั้นอู้อี้จากการที่พูดโดยไม่เงยหน้า ฟลอร์เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้จากที่เคยฉายแต่ความง่วงแปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าเรียบเฉยที่แววตาเต็มไปด้วยความดุดัน"แต่ฉันก็ไม่ยอมให้ใครมาแย่งชีวิตอันเเสนอิสระของฉันเหมือนกัน"