คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7
Chapter 7
_______________________________________________________
หลังจากวันนั้น ผมก็เลิกหลบหน้าพี่เต๋า ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม ยกเว้นบางสิ่งบางอย่างในตัวผมที่กระทำต่อการกระทำของคนบางคน งงล่ะสิ? ผมใช้ภาษาให้มันสวยๆไปงั้นแหละ! หลังจากวันนั้น พี่เต๋าก็ดูเหมือนจะจริงจังในการจีบผมมากขึ้น ไม่ใช่แค่พี่เต๋า แต่ผู้ชายหน้าตี๋ที่ชื่อว่าจุนก็เริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตผม เออ! เขาจีบผมนั่นแหละ!
แต่ผมเองก็ไม่เข้าใจหัวใจตัวเองน่ะ ผมเขินกับการกระทำของพี่เต๋า แต่กับนายจุนอะไรนั่น ผมไม่ชอบ อย่าหาว่าผมใจร้ายเลย แต่ผมรู้สึกขนลุกแปลกๆ! แม่ง ... ถ้าน้องโซฮีมาจีบ ผมตกลงไปนานล่ะ! แล้วพักนี้ ผมรู้สึกว่าหัวใจผมเต้นผิดปกติ ยิ่งพี่เต๋าอยู่ใกล้ๆ มันยิ่งเต้นเร็วมากเลย ผมเป็นโรคหัวใจปะว่ะ? =[]=
“นั่งหน้าเครียดอยู่นั่นแหละมึง! สอบก็เสร็จแล้ว~” ไอ้คุณเพื่อนตัวดีของผมมาอีกล่ะ - -
“กูเครียด .. ว่าปิดเทอมกูจะเที่ยวไหนดี!”
“มึงยังคิดจะเที่ยวหรอครับ? มึงลืมไปแล้วหรอครับว่าคณะเรามีโปรเจคละครเวทีอะไอ้ฟายยยยย!”ร่างเล็กทำหน้าเซ็งทันทีที่เพื่อนสนิทพูดถึงงานที่จะต้องทำ ใบหน้าหวานซบลงที่โต๊ะม้าหินอ่อน ที่ประจำหน้าคณะนิเทศ
“เออว่ะ! เชี่ย! กูขออยู่เบื้องหลังน่ะ กูขี้เกียด”
“เขาบอกว่าปีนี้จะคัดดาวกับเดือนของแต่ละคณะมาเล่นด้วยน่ะเว้ย เยี่ยมเลยสิคร้าบ~”
“มึงจะป้อเด็กอีกล่ะสิ? แก่แล้วไม่เจียมน่ะมึงอะ!”
“มึงไม่เข้าใจกูอะ! รุ่นน้องปีนี้เขาว่าแจ่มๆทั้งนั้น อ๋อ! ใช่สิ๊~! มึงจะมาสนใจไรล่ะ? ก็มึงมีพ่อหนุ่มเดือนคณะบริหารเป็นเจ้าของหัวใจแล้วนี่! ฮิ้ววว~”
“เจ้าของหน้ามึงอะไอ้บ้า! เจ้าของหัวใจกูชื่อน้องโซฮี!”
“มึงยังไม่เลิกบ้าคลั่งน้องโซฮีอีกหรอว่ะ? สู้เจสสิก้าของกูได้ที่ไหน โด่ววว!”
“กูมีกิ๊กวงละคนว่ะ!”
“ไหนมึงบรรยายมาสิครับว่ามีใครบ้าง ห้ามซ้ำกะกู!”
“ก็มี ...”
ครืด ครืด
“พ่อมึงโทรมาอะชา ฮ่าๆๆๆๆๆ” มันหมายถึงพี่เต๋าครับ! .___.
“ว่าไงฮะพี่เต๋า”
“แหมๆ~ รับสายสามีละเสียงหวาน ทีรับสายกูล่ะแทบจะงับหัวกูผ่านโทรศัพท์!”
“เชี่ยเฟรม! หุบปาก! =[]=”
“ไปคุยกะสามีมึงต่อเหอะ เดี๋ยวกูไปคุยเรื่องงานกับพวกแพรวาก่อน”
“ไปเลยไปมึง!” ไล่ทันที ถ้ามันอยู่ต่อ แม่งต้องแซวตลอดแน่ๆ -/////-
“ว่าไงฮะพี่เต๋า”
//ฮะๆ อยู่กับเฟรมหรอครับ?//
“ครับ พึ่งสอบเสร็จเอง แต่มีโปรเจคใหญ่ต้องทำตอนปิดเทอมด้วยแหละ เซ็งตาย!”
//งานละครเวทีหรอครับ?//
“ใช่ฮะ ... แล้วพี่รู้ได้ไงอะ?”
//โฆษณาติดเต็มมหาลัยขนาดนั้น! ชารอพี่หน้าคณะน่ะ เดี๋ยวพี่ไปรับ//
“ครับผม” มือบางกดวางสาย แล้วนั่งอมยิ้มกับโทรศัพท์ตัวเอง ไม่รู้ว่าทำไม รู้แต่ว่า ตอนนี้ เขามีความสุขจริงๆน่ะ
“ยิ้มอะไรอยู่คนเดียวครับ?” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหู ก่อนใบหน้าหล่อที่ทำให้หัวใจเขาเต้นผิดจังหวะจะส่งยิ้มบางๆมาให้
“ท .. ทำไมมาเร็วจัง” -//////- ใกล้ไปแล้ววววจ้า~
“ก็พี่เดินไวมั้ง? ฮ่าๆ ไม่รู้สิครับ”
“สอบเสร็จแล้ว ...” พูดเบาๆแล้วมองหน้าคนตัวสูง
“อยากไปไหนรึเปล่าครับ?” ถามแล้วอมยิ้ม ก็ถ้าคนตัวเล็กพูดแบบนี้ แสดงว่ากำลังอยากให้เขาพาไปไหนไงล่ะ ^^
“มีหนังเข้าใหม่ ..”พูดแล้วมองหน้าเขาตาปริบๆ
“ไปดูกันมั้ย? ไหนๆก็สอบเสร็จแล้วนี่เนอะ^^”
“อื้ออ~” ตอบรับเสียงหวาน ร่างสูงจับมือบางแล้วเดินออกจากมหาลัยไปด้วย โดยไม่ทันได้รู้ตัวว่ามีสายตาจากใครบางคนกำลังจ้องมองอยู่
“ฉันว่าฉันรู้แล้วล่ะ ว่าปีนี้จะให้ใครเล่นเป็นพระเอกนางเอกละครเวที..”
“ใครว่ะแพรวา?” ร่างสูงของเฟรมถาม ก่อนจะมองตามสายตาของแพรวาไป
“เฮ้ยแกเอาจริงอะ? ฮ่าๆๆ”
“รับรอง! มี อึ้ง!”
“แล้วเราจะเล่นเรื่องอะไร?”
“คู่นี้ ... ฉันว่าโรมิโอจูเลียต!”
“แต่ตอนจบแม่งตายคู่น่ะเว้ย =3=”
“แล้วแกจะเล่นเรื่องอะไร?”
“รักหมดใจ นายแวมไพร์! ฮ่าๆๆๆๆ”
“แกดูซีรีย์เกาหลีมากไปปะว่ะเฟรม? =[]=” แพรวาแทบงึ่บกับคำตอบของเพื่อนร่วมคณะ!
“บ๊ะ!! ถ้าไม่ใช้ชื่อแนวๆนี้ คนเขาจะสนใจดูหรอว๊า? โรมิโอจูเลียต เชยเป็นบ้า!”
“สโนไวท์ปะ?”
“สโนไวท์? ละครเด็กอนุบาล! =^=”
“เว้ย!! งั้นเล่นดอกส้มสีทองดีมั้ยห๊า?” หญิงสาวชักจะหงุดหงิด ก็ไอ้เพื่อนคนนี้มันกวนได้โล่จริงๆ!
“ไม่ได้ๆ แรงไปๆ เดี๋ยวโดนว่า!”
“งั้นแกจะเอาเรื่องอะไร?” ชักจะนอยด์ล่ะน่ะ!
“เจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชา-w-b” แล้วก็เดินจากไป ....
“ไอ้บ้าเฟรม!!!” … และเสียงตะโกนด่าตามหลัง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“หนังสนุกเนอะ!” คชาเดินยิ้มร่าออกมาจากโรงหนัง ต่างจากร่างสูงของเต๋าที่ดินหน้าซีดออกมา
“ชาชอบหนังแบบนี้หรอครับ?” … ทุกคนรู้มั้ยว่าเจ้าตัวเล็กพาผมมาดูเรื่องอะไร? พารานอมอล!!! ตายเหอะ!!! แม่งหนังผีหลอนประสาทเป็นบ้า!
“อื้อ~ชอบ! พี่เต๋าไม่ชอบหรอฮะ?” ตอบพลางยิ้มหวาน ... ผมก็นึกว่าหนังผี น้องจะกลัวแล้วหันมากอดผม ที่ไหนได้! นั่งดูตาวาวหยั่งกับดูการ์ตูน! T^T
“ช .. ชอบครับชอบ^^” โกหกทั้งเพ! ไอ้เราก็นึกว่าน่ารักๆแบบคชาจะชอบหนังรักหวานแหวว =[]=
“ไปกินข้าวกัน” ร่างเล็กช้อนตามองอ้อน โห่ยยย!! พี่เต๋าเสียหลักล่ะครับ!
“ชาอยากกินอะไรเอ่ย?”
“บาบีคิวพลาซ่า!” ว่าแล้วผมก็ถือโอกาสจูงมือเล็กๆนั่นเดินไปร้านอาหารทันที วันนี้ได้กำไรเยอะอยู่น่ะเนี่ย อะคึอะคึ =,.=
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ทันทีที่มาถึงร้าน ผมก็สั่งอย่างเอาเป็นเอาตาย คือหิวอะ! คือหิวมากอะ! คือจะกินโต๊ะได้อยู่ล่ะ! หิวเว้ย! หิววว!!
“สั่งเยอะขนาดนี้จะกินหมดหรอครับ?” ร่างสูงเอ่ยถาม ก็แหม! คชาตัวเล็กนิดเดียว จะกินไรเยอะแยะ?
“พี่ไม่รู้จัก คชาแบล็คโฮลซะแล้ว ฉายาคชาแบล็คโฮลไม่ใช่ได้มาเพราะจับฉลาก เป็นเพราะความสามารถล้วนๆ! - -+”
“คชาแบล็คโฮล?!”
“กระเพาะผมใหญ่ไง! กินได้เรื่อยๆ ฮ่าๆๆๆ” ร่างสูงหรี่ตามองคนตัวเล็ก
“จริงเร้ออ?”
“อ่าวๆ ท้าทายๆ ท้าทายอำนาจมืดคชาซะแล้ว! เดี๋ยวคอยดู!”
ไม่นานนัก อาหารทั้งหมดที่สั่งก็มาอยู่ตรงหน้า และทำให้ผมได้รับรู้ว่า ร่างเล็กๆน่ารักตรงหน้าผม สามารถกินได้เรื่อยๆจริงๆ! ถาดอาหารกองใหญ่ ไม่นานนักก็เหลือเพียงไม่กี่ถาด จะบอกว่าผมกินไปแค่ ¼ ของคชาเท่านั้นเอง! =[]=
“บอกแล้วว่าหมด!” ร่างเล็กว่า พลางเอามือลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ ขณะนั่งรถกลับบ้าน
“พุงยื่น”
“ไม่มีเหอะ!” ร่างบางยื่นปาก แล้วค้อนใส่คนตัวโต
“มีจริงๆน่ะ”
“ไหนน? ไม่มีซักกะติ๊ด!”
“นี่ไง!” มือหนาลูบที่หน้าท้องแบนราบของร่างเล็ก
“เห็นปะ?ออกจะสลิม!” ร่างเล็กเถียง
“สวัสดีครับลูกชาย” ร่างสูงพูด แล้วก้มลงเอาหูแนบหน้าท้องของอีกฝ่าย
“พ .. พี่เต๋า! เล่นอะไรเนี่ย?!” ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อทันที
“หื้ม? ว่าไงน่ะครับ? อ๋ออ คุณแม่แย่งหนูกินเยอะเลยใช่มั้ยลูก?คุณแม่ก็แย่งคุณพ่อกินหมดเลยเหมือนกันครับลูก!”
“พี่เต๋า! งื้อออ!” ร่างเล็กตีไหล่กว้างเป็นการแก้เขิน แม่งง!! กูเขินชิบหายวายวอดแล้วตอนนี้ T^T
“ว่าไงน่ะครับลูก? หนูจะนอนแล้วใช่มั้ย? ได้ๆ คุณพ่อไม่กวนแล้วเนอะ” พูดจบก็จูบหน้าท้องของร่างบางเบาๆ ก่อนจะเงยหน้ามามองใบหน้าสวยของอีกคน
“เล่นอะไรเนี่ย!” ร่างเล็กเอ่ยถาม ใบหน้าหวานแดงเถือกไปทั้งหน้า
“ก็ลูกชายฟ้องว่าคุณแม่คชาแย่งของกินหมดเลยนี่ครับ!” พูดพลางยิ้มกว้าง
“พี่เต๋าบ้า!! บ้าแล้วววว!!” กูเขินนน กูเขินนนนน แล้วกูก็เขินนนนนน!!!
“ฮ่าๆๆๆ หน้าแดงหมดเลย” มือหนาเอื้อมมาลูบใบหน้าของร่างบาง
“เพราะใครกันเล่า!”
“ดีใจจัง ที่คชาเขินเพราะพี่..”
“ใครบอกผมเขิน?!” โหยยยย! ปากหนอปาก! ไอ้ปากไม่รักดี! มึงจะไปเถียงพี่เค้าทำไมว่ะ!T^T
“ไม่มีใครบอกหรอก แต่หน้าคนแถวนี้มันฟ้องว่ากำลังเขิน!^^”
“คนนิสัยไม่ดี!” พูดจบก็สะบัดหน้าไปอีกทาง อย่าบอกให้ใครรู้ ... ว่าที่กูสะบัดหน้าหนีไม่ใช่จะแอ๊บแบ๊วว่ากูงอน แต่กูแม่งเขิน! ไม่กล้าจ้องหน้าพี่เต๋าว่ะ เขินชิบ!! =///=
“งอนพี่หรอค่ะ?”
“เปล่าซักหน่อย...”
“มีใครเคยบอกรึเปล่า .. ว่าคชางอนแล้วน่ารักมากเลย”
“ม ... ไม่มี”
“มีใครเคยบอกรึเปล่า .. ว่าคชาเวลาเขินแล้วน่ารักมากเลย”
“ม ... ไม่มีอะ”
“แล้วมีใครเคยบอกรึเปล่า ... ว่าตอนนี้ คชา น่ารักมาก”
“ม ..มีครับ”
“หื้ม ..? ใครครับ?”
“ก็ ... พี่เต๋าไง .___.”
“คชาครับ ... พี่มีอะไรจะบอก”
“….?”
“พี่ชอบคชาน่ะ”
นายคชา นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์ ตายคารถยนต์ยี่ห้อแลมโบกินี รุ่น Reventon สีดำเรียบร้อยแล้ว สาเหตุการตาย เขินกับคำพูดของนายเศรษฐพงศ์ เพียงพอ โฮกกกกกกก T[]T!!!!
แม่งง!! เขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว! หัวใจบ้าก็เต้นแรงอยู่ได้! เข้าใจปะว่ามันเขินอะ เขินโว้ยเขินนนน!!!! ผมควรทำไงดี? ผมควรพูดอะไรดีอะ? ผมควรทำไรอะ ทำไงอะ แว้กกกก!! //=[]=// (คชาโหมดสติหลุด)
“คบกับพี่ได้มั้ย?”
“เอ่อออ....” โฮกกกกกกก!! ขอเป็นแฟนมันต้องโรแมนติกไม่ใช่หรอว่ะ? นี่พี่เต๋าเล่นขอตอนอยู่บนถนน คือกำลังจะกลับบ้าน คือรถติด คือพอรถติดก็หันมาบอกชอบ มาขอคบ ... โรแมนติกแสรช! =___=
“ว่าไงครับ?^^” ให้เวลากูซักนิดได้มั้ย ให้กูได้คิดอยู่หน่อยๆ ... (ทำนองเพลงแอบชอบ – ละอองฟอง)T^T
“...ว่าไงนะไม่ได้ยิน ไหนขอเสียงดังๆหน่อย ไม่ได้ยิน ...”เสียงใสร้องเพลงขึ้นมา
“...” ร่างสูงอมยิ้ม แล้วปล่อยให้คนตัวเล็กร้องเพลงอยู่อย่างนั้น
“เธอพูดว่าไงไม่ค่อยได้ยิน อีกที อีกที อะเกน อะเกน ไหนเธอบอกว่าไง?”
“ว่าไงนะไม่ได้ยิน พูดให้ฟังชัดๆหน่อยไม่ได้ยิน”
“อะไรไม่รู้ไม่ค่อยเข้าหูไม่รู้ไม่อยากฟัง แต่ช่างมันเหอะนะ ...”
“สรุปว่า รักกัน จบมั้ย?” ร่างสูงร้องท่อนสุดท้าย
“ขอเวลาผมก่อนได้มั้ย?” เอ่ยถามเบาๆ
“ได้ครับผม พี่รอได้เสมอน่ะ”
“ขอบคุณฮะ ...”
“พี่รักคชาน่ะครับ! ^^”
โฮกกกกกกกกกกก กูเขินตายอีกรอบ อาเมนนน!
********************************************************************************
มีแต่คนขับไล่พี่จุนอะ! มายไอดอลเค้าเลยน่ะ! ถึงแม้เค้าจะรักพีชพชรมากกว่าจุน(เกี่ยว?)
ช่างมันเหอะ! มันคือความเวิ่นของเราเอง 55555
ในเมื่อตอนที่แล้วไม่ปลื้มกับการกลับมาของจุน งั้นตอนนี้จัดเต็ม!
หวานพอแม๊ะ? พอใจยัง? 555555
รู้ปะว่าเรายิ้มแก้มแตกตอนอ่านคอมเม้นล้ะ! ขอบคุณมากค่ะ :3
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจ (:
ปล.ช่วงนี้ขาลั่นมาก ใครมีวิธีลดต้นขามั่งอะบอกหน่อย? =[]=
ความคิดเห็น