คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6
Chapter 6
_______________________________________________________
“อุ๊ย!น้องคชา .. รอยอะไรอะ?~”
“รอยแดงเป็นปื้นๆเยยย~”
“ยุงกัดหรือมดกัดหว่า? ~”
“แต่พี่เฟรมว่ามดกัดแน่ๆเลยครับ~”
“มดต้องตัวใหญ่แน่ๆเลยอ๊า~”
“สงสัยมดจะชื่อ .. เอ๊ะๆ ชื่ออะไรน๊า~”
“ตะ ตะ ตะ ตะ ตะ ต๋าววววว อ๊ะเปล่าเง้ออออ~?”
“ไอ้เชี่ยเฟรม!!!” หนังสือเล่มโตฟาดลงที่ไหล่กว้างของเพื่อนสนิทอย่างไม่ออมแรง
“โอ๊ย!!! ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
“หุบปากมึงไปเลยน่ะ คนเหี้ย!”
“รับความจริงไม่ได้รึไงว่ะ สัสเป็ด! ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“ดอกส์!”
โมโห!! คชาคนนี้กำลังโมโห!!! - -* โมโหเชี่ยเฟรมที่เอาแต่ล้อไอ้รอยที่คอกู! และก็โมโหไอ้คนที่แม่งทำให้เป็นรอย!!! ฮึ้ยยย! ทั้งโมโหทั้งเขิน T____T
“มึงเสร็จพี่เต๋าแล้วหรอว่ะ? ไวไฟน่ะมึงอะ! ฮ่าๆๆๆ”
“เสร็จบ้านปู่มึงอะ! กูกับพี่เขาไม่ได้เป็นไรกันเว้ย!”
“คุณพระ!!! นี่ขนาดไม่ได้เป็นไรกันยังแสดงความเป็นเจ้าของขนาดนี้ ถ้ามึงคบกับพี่เต๋า กูว่ามึงท้องอะ”
“อ ... ไอ้เชี่ยเฟรม!” ตบบ้องหูมันไปอีกซักที
“คชาแม่ง! ชอบทำร้ายร่างกายกู กูเสียใจ!” ใบหน้าหล่อสะบัดหน้าหนี อะหือ ... น่ารักตายละมึง =___=
“เรื่องของมึง!” มือบางพลิกหน้าหนังสือ แล้วก้มอ่านอย่างไม่สนใจ วันนี้วันหยุด เขานัดอ่านหนังสือกับเฟรมที่ร้านกาแฟเล็กๆแถวมหาลัย และแน่นอน เขาออกมาโดยไม่บอกชายหนุ่มร่วมบ้านเลยซักนิด ... หรือเรียกง่ายๆว่าหลบหน้านั่นแหละ! จะว่าไป ... เขาหลบหน้าพี่เต๋ามาหลายวันแล้วน่ะ ไอ้รอยเชี่ยนี่ก็ยังไม่หายซักที T^T
ครืด ครืด
“ ... มีคนโทรมา” เฟรมเอ่ยเบาๆ
“อือ” ร่างเล็กตอบรับ แต่ไม่สนใจโทรศัพท์เครื่องหรูที่กำลังสั่นอยู่บนโต๊ะ
“ทำไมไม่รับ?”
“กูอ่านหนังสืออยู่”
“แต่กูรำคาญ!!”
“งั้นมึงก็รับ”
“ห๊ะ?!”
“มึงรำคาญมึงก็รับ ก็จบ” เพราะกูก็รำคาญมึง มึงพูดมาก =___=
“สวัสดีครับ” ไอ้เฟรมกดรับทันที
“……” ซักพักมันก็วาง
“ใครโทรมา?”
“พ่อมึง”
“พ่อกู? แล้วทำไมมึงไม่ให้กูพูดล่ะไอ้ห่าน!”
“พ่อทูนหัวมึง ..”
“พ่อทูนหัว? อะไรของมึง?” หล่องง ไอ้เฟรมพูดอะไรว่ะ? =[]=
“พ่อของลูกมึง ...”
“ห๊ะ!!”
“พี่เต๋า .. กำลังจะมาหามึง”
“เมื่อกี้ .. พี่เต๋าโทรมา?”
“ใช่ ... ดูท่าทางเขากำลังโมโหด้วย ... กูลาละเฟรน!” แล้วร่างสูงของเพื่อนรักก็ชิ่งออกไปจากร้านกาแฟทันที .... มึงทิ้งกูเชี่ยเฟรมม!!!!! =[]=
มือบางเก็บหนังสือเรียนต่างๆลงกระเป๋า ว่าจะออกจากร้านไปหาที่อื่นนั่งอ่านหนังสือ แต่ไม่ทันแล้ว ... พี่เต๋ามาถึงแล้ว ... หน้าบึ้งมาเลย ... โกรธอะไรใครมาจ๊ะพ่อคุณ TwT
“จะไปไหนหรอครับคชา?”
“แฮ่! ไป .. ไปอ่านหนังสือ”
“อ่านในนี้ก็ได้นี่ครับ”
“ก็ .. ก็คนเยอะแล้ว”
“ทำไมต้องหลบหน้าพี่ล่ะ?” รู้มั้ยว่าถ้าผมไม่เห็นหน้าคชาแล้วผมรู้สึกปั่นป่วน นอนไม่หลับ ท้องเฟ้อ เรอเหม็นเปรี้ยว! T^T
“เปล่าน่ะ ...”
“ ... ชาโกรธอะไรพี่ครับ?” พี่แหละโกรธไรผม หน้าเป็นยักษ์มาเชียวพ่อคุณ!
“ชา .. ไม่ได้โกรธ”
“แล้วหนีหน้าพี่ทำไม?”
“ก็ ... ไม่กล้าสู้หน้าพี่นี่!” เอาว่ะ!ไหนๆก็ไหนๆ ขอกูพูดบ้าง!
“ไม่กล้าสู้หน้าพี่?”
“ทำอะไรไว้กับชาล่ะ ห๊ะ?! แม่ง! โดนเพื่อนล้อทั้งคณะแล้ว!!!” มือบางกระหน่ำตีแขนของร่างสูงทันที
“ฮ่าๆๆๆ ที่แท้ก็เขินน ..”
“ใครเขิน! เลิกโม้ได้มั้ยเล่า!” ใครเขิน? ... กูนี่แหละเขิน! -/////-
“โอเคๆ ไม่แกล้งล่ะครับผม! กลับบ้านกันน่ะค่ะ” มือหนาเอื้อมลงมากุมมือบอบบาง ร่างสูงส่งยิ้มมาให้คนตัวเล็ก ... พี่เต๋าครับ ... ใครใช้ให้ยิ้มครับ? .... กูจะละลายแล้วครับ! แม่ง!!! ต่อให้แมนแค่ไหน .. แต่ถ้ามาพูดอย่างนี้! หน้าหล่อแบบนี้! แมนแค่ไหนก็หวั่นไวล่ะครับ! T___T
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“วันหลังไม่เอาแล้วน่ะครับ หนีหน้าพี่แบบนี้” ร่างสูงพูดทันทีที่ถึงบ้าน ใบหน้าหวานที่นั่งอยู่หน้าจอทีวีก็ยู่หน้าทันที
“รู้มั้ยว่าคนเค้ากังวลแทบตายว่าเราโกรธอะไรพี่รึเปล่า?”
“พี่เต๋าแหละผิด!” ค้อนวงโต แล้วเบะปาก
“เอ๊า! พี่ผิดยังไง?” คนตัวโตเดินมานั่งข้างๆ ก่อนจะจ้องที่จอทีวี ... ชาดูรายการอะไรเนี่ย ?
“ช่างเหอะ!” จิ๊ปากอย่างขัดใจ ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
“เอ้อพี่เต๋า! วันก่อนมีคนมาบอกชอบชาด้วยแหละ”
“หื้ม? ใครครับ?” ใครว่ะ!!! บังอาจมาป็นศัตรูกับสุดหล่อคนนี้! - -+
“ไม่รู้ดิ ชาว่าเขาแปลกๆอะ” คือจะบอกให้ว่าหน้าหล่อๆอย่างคชาคนนี้ คนมาบอกชอบเยอะมากครับ ก็คนมันป๊อบอะ! แต่ผมว่าพักหลังๆแม่งแปลกๆอะ มีผู้ชายมาบอกชอบ ... ตกลงกูหล่อหรือกูสวย? =____=
“แปลก? ผิดปกติ?”
“ไม่ใช่เว้ยพี่! คืออยู่ดีๆเขาก็มาบอกว่า เขาชอบชา ไม่ดิตอนบอกชอบไม่แปลกหรอก แต่มันแปลกตรงที่ เขาเป็นผู้ชาย แล้วเขาคิดว่าชาเป็นทอม!” =____= กูเซ็งตรงที่คิดว่ากูเป็นทอมที่แหละ!
“คิดว่าชาเป็นทอม? เขาชื่ออะไรครับ?” …. เฮ้ยๆๆๆ คุ้นๆล่ะน่ะ =[]=!
“เขาบอกว่าเขาชื่อจุนฮะ พี่เต๋ารู้จักมั้ย?”
.
.
.
จุน ... จุน ... ไอ้เชี่ยจุน!!!!!!!! =[]=
“คชา ... ถ้าจุนจีบ คชาจะชอบจุนรึเปล่าครับ?”
“ง่ะ ... ทำไมถามงั้นอะพี่?” หน้าตาจริงจังจังเลยพ่อคุณ!
“คชาจะชอบจุนมั้ย? ... คงชอบสิเนอะ .. ก็จุนมันหล่อนี่นา..”
“จะบ้าหรอพี่! พี่จุนไม่ใช่สเป็คผม!”
“แล้วสเป็คคชาคือ?”
“ .... น้องโซฮี!!!! ….”
พูดจบก็เดินขึ้นห้องไปทันที ไปหาน้องโซฮีสุดที่รักของพี่คชา! ต้องจุ้บรูปก่อนนอน ไม่งั้นนอนไม่หลับ ฮรั๊งงงง ! > <
“น้องโซฮี ... ใครว่ะ? =[]=” … ปล่อยให้นายเศรษฐพงศ์คนนี้ยังคงมึนต่อไป... อาเมน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เลิกยุ่งกับคนของกูซะ”
“ถ้ากูจะยุ่ง แล้วมึงจะทำไม?”
“อย่าหาว่ากูไม่เตือน! คนๆนี้เป็นของกู”
“แล้วไง? เขาตกลงคบกับมึงรึไงกัน?”
“ตอนนี้ยัง แต่คงอีกไม่นาน”
“แล้วมึงแน่ใจหรอว่าเขาจะตกลงคบกับมึง?”
“ไอ้ ...!”
“หึหึ มึงเองก็ไม่แน่ใจ ยังจะมาทำเป็นหวง ทั้งๆที่มึงก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเขา”
“....”
“เพราะฉะนั้น กูเองก็มีสิทธิ์ในตัวเขาทุกอย่าง!!!”
“โทษทีว่ะ กูว่ามึงไม่มีสิทธิ์!”
“มึงหมายความว่าไง?”
“ท่าทางกูยังไม่ได้พูดสิน่ะ ... ก็ยังไม่ได้คบกับเขา แต่ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้เขาจะไม่ใช่ของกู!”
“มึง ...!”
“กูว่ามึงคงเห็นแล้ว ที่คอคชา ... กูเป็นคนทำไว้!”
“ไอ้เชี่ยเต๋า!!!”
“กูบอกมึงแล้วน่ะจุน ว่าคนนี้กูเอาจริง!”
“หึหึ ... ได้! งั้นมาดูกันว่า ระหว่างมึงกับกู ใครจะได้เขาไป!”
ไม่ว่ายังไง ... คชาก็ต้องเป็นกู! เป็นของเศรษฐพงศ์คนนี้แค่คนเดียว!!
*****************************************************************************
กร๊าสสสส! เอามาลงต่ออย่างรวดเร็วตามความเรียกร้อง
เห็นรีดเดอร์มีความสุข ไรเตอร์ก็แฮปปี้ค่ะ TwT
คอมเม้นที่เม้นให้ส่วนใหญ่มีแต่ เขินอะ เขินอะ >////<
ขอเม้าหน่อยเหอะ! เมื่อวานไปสยามดิสมา ไปเรียนอะแหละ แต่ดันเจอพวกเอเอฟอยู่ตรงนั้น!
เราเรียน10.30 เราไปถึง10โมง ก็เลยอยู่ดู จะบอกว่าเจอชอตต้นเจมส์ กร๊าสสสส!!!
พี่ต้นเดินเนียนๆไปกอดคอเจมส์ ... แฟนคลับก็กรี๊ดกันไป ฮ่าๆๆ
แต่เราถ่ายรูปมาไม่ทัน เพราะคุณคนข้างหลังดันๆๆเรา - -*
พี่เต๋าโหล่วมาก! แต่คชาที่สวดยวด! หวานมากค่ะ หวานจริงๆ
เราเอารูปคชาที่ถ่ายมาให้แม่ดู แม่ถาม "ผู้หญิงหรือผู้ชายอะลูก?"
กร๊าสสส! "ผู้หญิงอย่าหยุดสวย เพราะผู้ชายจะสวยกว่าแล้ว" (cr:@Stoon_6 on twitter)
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจค่ะ (:
ปล.ไม่เห็นมีใครขอแลกแบนนอร์เลยอะ =[]=
ปล2. เล่นทวิตกันป่าว? ฟอลมาเม้ากันได้น่ะ @torokozz
ความคิดเห็น