คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 13
Chapter 13
_______________________________________________________
เวลาผ่านไปหลายวัน ละครเวทีของคณะผมก็กำลังจะถึงวันแสดง แน่นอนครับ พี่เต๋าเป็นพระเอก ส่วนนางเอกคือจอย เพื่อนผมเอง จอยมันไม่ได้อยากแสดงครับ ตอนแรกมันเลยขอร้องแกมบังคับผมให้แสดงแทน มันอ้างว่า เพราะพี่เต๋าเป็นแฟนผม =///= อีบ้า!
ไม่ใช่หรอก! แม่งไม่ได้ขอร้องแกมบังคับ แม่งใส่ชื่อผมลงไปตอนเขาเอากระดาษมาให้มันลงชื่อ ไม่มีบอกกูซักคำให้ตายเหอะ!!! แต่แล้วอาจารย์จับได้ เลยต้องแก้เป็นชื่อมัน เออดี!
ผมรู้ว่าพวกคุณอยากให้ผมแสดงเป็นนางเอกเว้ย แต่แบบ คือเข้าใจปะ? ให้มนุษย์ผู้ชายที่หล่อเหลาปานพี่โดมแบบผมไปเล่นเป็นนางเอกเนี่ยน่ะ?! เสียชาติเกิดชิบหาย! =_____= หน้าตาอย่างผม ต้องเป็นพระเอกเท่านั้นแหละ!!! ...
แต่เอาเข้าจริงผมคงไม่ได้แสดงหรอกครับ ไม่ใช่ว่าผมหน้าตาดีไม่พอ ผมหล่อมากถึงม๊ากมาก! แต่สกิลการแสดงผมแม่งติดลบว่ะ =[]=!
ละครล่าสุดเล่นตอนป.4 ผมเล่นเป็นตัวเอก ... เล่นเรื่อง ก้อนหินน้อยน่ารักกลิ้งตกเขา ... ห่าราก!!!! กูแค่ตีลังกา 4 ที จบ! กูตกเขาแล้ว! ปัญญาอ่อนชิบหาย! เข้าใจยังว่าสกิลการแสดงผมแม่งห่วยแค่ไหนอะ?! T^T
ตอนนี้ผมนั่งวาดฉากละครอยู่หน้าคณะครับ โชคดีที่ผมมีฝีมือเรื่องพวกนี้ แหม~ หล่อแล้วยังเก่งอีกกู!!! -..-
“พี่คช๊า~!” เสียงใสที่คุ้นเคยดังขึ้น ทำให้ร่างบางหันไปมอง ก็พบกับร่างเล็กๆของหญิงสาวที่เขารักมากที่สุด น้องสาวผมไง ^^
“อ่าว! กิมาทำไรเนี่ย?”
“กิมาซ้อมละครเวทีที่คณะพี่ชานั่นแหละ!” หญิงสาวพูดแล้วนั่งลงข้างๆร่างโปร่ง
“แสดงเป็นอะไรล่ะเรา? หน้าตาอย่างเธอพี่ว่าต้นไม้ชัวร์เลยว่ะ! ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“หยาบคาย! สวยๆอย่างกิจะเป็นอะไรได้! เป็นถึงตัวประกอบในฉากเต้นรำเลยน่ะเฮ้ย! =w=”
“มีระดับกว่าต้นไม้นิดนึงว่ะ! ฮ่าๆๆๆๆ” มือบางขยี้ผมน้องสาว แล้วหันไปสนใจกับฉากละครต่อ
“เออนี่พี่คชา กิมีไรจะมาให้ฟังล่ะ!” หญิงสาวพูดเจื้อยแจ้วอย่างน่ารัก น้องสาวผมคุยเก่งงี้มาตั้งแต่ตัวกระเปี๊ยกล่ะ!
“อะไรล่ะ?” ตอบรับ แต่ไม่ได้หันไปมองหน้าคนพูด
“วันก่อนเว้ยพี่! กิไปดูมังกรโคโมโด้ที่สวนสัตว์มา ...”
“เธอกี่ขวบแล้วว๊ะ?!!!” ให้ตายเหอะ! ไปสวนสัตว์? =[]=!!
“เฮ้ย! ฟังน้องก่อนเด๊!”
“เออๆเล่ามาๆ”
“ก็กิไปดูมังครโคโมโด้มา แล้วกิก็ชอบมาก เลยขอให้ป๊าซื้อให้!”
“ซื้อมังกรโคโมโด้เนี่ยน่ะ?! หล่อนซื้อมาเลี้ยงเร๊อะ!!” เป็นรสนิยมที่แปลกประหลาดมาก!! =[]=
“เปล่าอะ กิชอบมังกรโคโมโด้มาก กิเลยขอให้ป๊าซื้อยาสีฟันโคโดโมะให้ =w=”
“…..”
“…..”
“ ... อะไรน่ะ?” กู .. กูฟังอะไรผิดป่าวว่ะ?!
“กิบอกว่า กิชอบมังกรโคโมโด้ กิเลยซื้อยาสีฟันโคโดโมะ!”
“เกี่ยวบ้าไรกันว๊ะ!!” =[]=!!!
“มันคล้ายๆกันไง โคโมโด้ โคโดโมะ! วู้! พี่คชานี่ไม่เข้าใจวัยรุ่นเลย! วันรุ่นเซ็ง! ไปดีกว่า!” ว่าแล้วไอ้ตัวดีก็วิ่งไปยังห้องซ้อม ปล่อยให้คนตัวเล็กนั่งอึ้งอยู่กับพื้น
คือ ... น้องกูเพี้ยน ... หรือกูแก่เกินเข้าใจมุขมันว่ะ? ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไม่นานนัก ฉากก็เสร็จ เหลือแค่ลงสีเท่านั้น ซึ่งร่างบางเองก็มีทักษะด้านการลงสีเช่นกัน ไม่เข้าใจ ทำไมกูไม่เรียนถาปัต?!
“น้องคช๊า~!!!” ตัวป่วนมาอีกล่ะ = =
“ไรมึง?!”
“พี่เฟรมมีคำถามมาถามฮร้าฟ~” พูดหน้าระรื่นแล้วนั่งลงข้างๆ
“ว่า?”
“มึงอะ! สนใจกูหน่อยดิ๊!”
“เออออ กูฟังมึงอยู่ มีไรก็ถามมาสิว่ะ!” พูดไป มือบางก็ลงสีฉากละครไป
“หันมามองหน้ากูน่ะ!” มือหนาเอื้อมไปจับใบหน้าหวานของเพื่อนสนิท แล้วจับให้หันหน้ามามองตน ไม่สิ ... เรียกว่ากระชากดีกว่า คางกูจะหลุดแล้วววว!!
“ไอ้สัส! คางกูจะหลุดติดมือมึงล่ะ!”
“มึงก็สนใจกูเด๊!”
“เออๆ กูสนใจมึงล่ะ พูดมา!” -*-
“ให้ทายว่ากูชอบสัตว์อะไรมากที่สุด~! ^o^”
“มึงถามไรเนี่ย?! ปัญญาอ่อน! ไปไกลๆตีนกูเลยน่ะ!”
“คชา! ตอบมา! มึงทายมาก่อนนนน น่ะน่ะน่ะน่ะ”
“เออๆ ชอบม้ามั้ง!”
“ผิด! ^o^”
“กูทายล่ะ ไปไกลตีนกูได้ล่ะ” โบกมือไล่ด้วย
“มึงอะ! มึงต้องบอกว่า งั้นชอบอะไรล่ะ ตังหากล่า~!” -3-
“สัสนี่ ... เออๆ แล้วมึงชอบอะไรล่ะ?!” ชักจะรำคาญ =____=;;
“กูชอบสัตว์เจ๊กกก!!”
“เหี้ยไรว่ะ สัตว์เจ๊ก?” มันคือตัวอะไร? ใครรู้เอสเอ็มเอสมาบอกทีน่ะ =____=
“มึงผวนสิ! สัตว์เจ๊ก ... ฮ่าๆๆๆๆๆ” พูดจบไอ้เฟรมก็วิ่งไปขนของ ...
สัตว์เจ๊ก สัตว์เจ๊ก ถ้าให้ผวน?ก็ สัตว์เจ๊ก เซ .... อ ... ไอ้เหี้ยเฟรมมมม ไอ้เชี่ยยยย ไอ้คนหื่นนนน !!! =///////////////////=
แม่ง! วันนี้มีแต่คนประหลาดๆ ทำให้ผมเสียสมาธิในการลงสี! โดยเฉพาะไอ้หื่นเฟรม แม่ง! เล่นมาได้ มุขทะลึ่ง! แย่ว่ะ อย่ามาถามผมน่ะ ว่าผวนแล้วแปลว่าอะไรอะ ไปผวนกันเองเส๊! T//////T
ริมฝีปากสีแดงสด ทำปากขมุบขมิบ ก่นด่าเพื่อนสนิทที่มาถามคำถามทะลึ่งๆกับตนเอง แต่ไม่นาน ใบหน้าหวานก็มีรอยยิ้มสวยๆประดับอยู่ ก็การลงสีฉากหลัง กำลังจะเสร็จน่ะสิ! ภูมิใจจัง! ทำคนเดียวด้วยล่ะ!
“ยิ้มอะไรคนเดียวเอ่ย?” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างๆ พร้อมกับผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ที่ถูกส่งมาซับเหงื่อบนใบหน้าหวาน
“อ๊ะ ... พี่เต๋า ... ซ้อมเสร็จแล้วหรอฮะ?”
“พักอยู่ครับ เลยแวะมาหาจิตกรคนสวยนี่ไง” พูดพลางซับเหงื่อบนใบหน้าสวยไปเรื่อยๆ
“เอ้อออ ... เหนื่อยมั้ยฮะ?” พี่เต๋าทำกูเขินอีกแล้ว ทำกูเขินทุกวัน โฮกกก!!-////////////-
“เห็นหน้าชาก็หายเหนื่อยแล้วค่ะ กินน้ำมั้ย?^^” ขวดน้ำเปล่าส่งมาให้คนตัวเล็ก แต่พอมือบางจะยื่นไปรับ ร่างสูงกลับดึงขวดกลับ ... ตกลงจะให้ดูแดกปะว่ะ? = =
“อ่าว ... ไม่ใช่จะให้ชากินหรอ?”
“ให้กินค่ะ แต่พี่ป้อนไง^^” ป้อน?!!! ขวดน้ำเนี่ยน่ะ!!! แม่งจะป้อนยังไงว่ะ!! =[]=!!
“ป้อนยังไง?”
“ชาอ้าปากสิ” … เออ เอาก็เอาว่ะ! อ้าปาก อ้า~ -o-
“อา...” ร่างเล็กอ้าปากตามอย่างว่าง่าย
“เด็กดี^^” ร่างสูงหยิบหลอดมาจุ่มน้ำ แล้วยื่นไปตรงหน้าร่างเล็ก
“ดูด?” มีหลอดก็ไม่บอกกูแต่แรก!!
“ครับผม ดูด^^” ร่างเล็กดูดน้ำโดยมีคนตัวโตเป็นคนจับหลอดและถือขวดให้ เป็นภาพที่ทำให้ใครเห็นก็มองตามยิ้มๆ ก็น่ารักกันซะขนาดนี้นี่น่ะ!
“ชาวาดเองล่ะ!~ สวยมั้ยๆ” เอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น เหมือนเด็กอยากอวดของเล่น
“สวยครับ เก่งจังเลย ^^” ร่างสูงตอบเหมือนผู้ใหญ่ชมเด็ก ทำให้ร่างเล็กยิ้มแก้มปริ
“เน้ออออ คนวาดแม่งโคดหล่อเลยว่ะพี่! >w<”
“นั่นน่ะสิ คนวาดแม่งโคดน่ารักเลยอะ”
“วันนี้ยอมให้วันนึง เพราะชาอารมณ์ดี ฮ่าๆๆ” รอยยิ้มนั้นทำให้ร่างสูงต้องยกมือขึ้นมาลูบหัวร่างเล็กอย่างเอ็นดู คนๆนี้ ทำอะไรก็น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆนั่นแหละ ... อย่าให้กลับบ้านน่ะครับคชา ... พี่จะจัดหนักเลยคอยดู ทำตัวน่ารักดีนัก! เหอๆๆๆ =w=
“คชาครับ ..”
“ฮะ?” เอ่ยถามตาแป๋ว
“น่ารักเกินไปแล้ว ... อย่าให้กลับบ้านน่ะ ... จะจัดหนักๆซักทีสองที!” ก้มหน้ามากระซิบข้างใบหูเล็ก แล้วฉวยโอกาส หอมแก้มเนียนเบาๆ 1 ที ก่อนจะลุกเดินไปซ้อมละครต่อ
“อ... อะไรน่ะ..?” มือบางยกขึ้นมากุมหน้าตัวเองที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงแปร๊ดอย่างเห็นได้ชัด โฮกกกกกกกกกกกกกก นี่มันในมหาลัยน่ะโว๊ยยยยย T^T แม่งงง! วันนี้กูจะไม่กลับบ้าน!!!
“อร๊ายยยยยยยยยย!!!!” เสียงแรดๆแบบนี้ คงไม่ใช่ใคร นอกจาก ... ไอ้เชี่ยเฟรม!!! =___=
“อะไรของมึง!!!”
“ก็ถ้าจะสวีทขนาดนี้อะน่ะ! โลกนี้เป็นสีชมพู้ววว~ ให้มันเป็นสีชมพู! แค่ให้หัวใจของมึงได้รู๊วววว~ ว่าโลกของมึงเป็นสีชมพูววว!!”
“มึงทำเพลงพี่ตูนเสียมาก ไอ้ควาย!” =////=
“มึงเขินสิน่ะ เขินสิน่ะ เขินสิน่ะ! หน้าแดงๆจะไว้ใจได้กา~”
“ไอ้เชี่ยเฟรมมม!! หุบปากมึงป๊ายยยย!!” -/////////////////-
“ไม่แปลกใจที่ยังเขินนน ทกครั้งที่เดินด้วยกันนน~”
“เงียบน่ะ!!”
“แอร๊~ น้องคชาหน้าแดงแปร๊ดเลยฮ้าฟฟฟฟฟฟฟฟ”
“ไอ้เฟรมมม กูขออ อย่าแหกปากก T^T” คนมองประมาณแสนแปดคนโฮฮฮฮฮฮ
“ก๊ากกกกกกกกกกกกก ล้อมึงแล้วกูอารมณ์ดีสัส!”
“เชี่ย! คนเหี้ยอะมึงอะ!T^T”
“เออคชา กูถามไรมึงหน่อยดิ”
“อะไร?!”
“มึงกับพี่เต๋า ... เมื่อไหร่จะได้กันว่ะ? กูอยากอุ้มหลาน!!”
“ไอ้เหี้ยเฟร๊มมมมมมมมม!!!” มือบางตบกบาลเพื่อนสนิทแรงๆ
แม่ง! กูจะมีลูกได้ยังไง! กูไม่มีมดลูกน่ะโว๊ยยย!!!! T^T
*******************************************************************************
ตอนนี้เวิ่นๆปะ? ._.
มีคนบอกว่าเราแนะนำตัวเกรียนมาก ขอบคุณฮ้า 555555555
กำลังมีโปรเจคทำ Shot Fiction ค่ะ ชื่อเรื่องว่า
นายหน้าเอ๋อรักหมด"ไต"ยัยทอมเป็ด ตอน เดทใสใสกับผู้ประสบอุทกภัยในวันน้ำท่วม
555555555555 แค่ชื่อก็เกรียนล่ะว่ะ!
คือเรื่องราวมันเข้ามาเมื่อวาน(22/10/54)
ช็อตที่เขาไปที่สภากาชาติกันสองคน
แล้วก็ไปช่วยกันยกทรายบ้านคชา พอเหนื่อยก็ไปดินเนอร์กันใสใสที่โออิชิ
แล้วก็กลับมานั่งเชียร์บอลกันหนุงหนิง แถมยังอัพทวิตคำพูดเดียวกันเป๊ะๆ!!
ฟินลาตายบายจ้า โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก =//////////////////=
เลยกะเอามาแต่งเป็นช้อตฟิคเบาๆ ใสๆ เกรียนๆ 5555555
ใครสนใจบ้าง? ถ้าสนใจน้อยคงจะไม่เอาลงอะ
เพราะมันมาจากความเวิ่นเว้อของเรากะเพื่อนเรา(@Stoon_6 on Twitter) 555555
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจค่ะ (:
ความคิดเห็น