คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12
Chapter 12
_______________________________________________________
“ชาครับ ...”
“หื้อ?” ร่างเล็กละสายตาและปากจากอาหารตรงหน้า เงยหน้ามามองร่างสูงที่นั่งจ้องตัวเองอยู่
“ข้าวอร่อยมั้ย?” คำถามที่เอ่ยถามอย่างไม่มีที่มาที่ไป ทำให้ใบหน้าหวานเกิดอาการงงเล็กน้อยถึงปานกลาง ไม่สิ มากหน่อยอะ มันมากน่ะ แต่ไม่ถึงกับม๊ากมาก! (อะไรว๊ะ?!)
“ก็ ... ก็ อร่อยน่ะครับ พี่เต๋าถามทำไม? ข้าวไม่อร่อยหรอ?” คือ ... กูก็ว่ามันคือรสชาติข้าวหอมมะลิที่ปกติแบบแสนจะปกติชิบหาย!! มันต่างจากวันอื่นยังไง? อยู่ดีๆพี่เต๋าก็ถาม? ทำไมว่ะ? กูก็หุงปกติน่ะ ไม่ได้เติมผงชูรสซักหน่อย? = =?
“เหรอครับ? แต่พี่ว่า ... เม็ดนี้อร่อยกว่า …” ร่างสูงยื่นหน้าไปแนบชิดกับร่างเล็ก แล้วส่งลิ้นไปสัมผัสกับเม็ดข้าวที่ติดอยู่ที่มุมปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ ก่อนริมฝีปากร้อนจะกัดแก้มใสเบาๆเป็นการทิ้งท้าย
“ ท .... ทำอะไรเนี่ยย?!!” มือบางยกขึ้นมากุมแก้มของตัวเองที่ร้อนวูบทันที
“กินข้าวไง^^” ตอบยิ้มๆ
“ข ... ข้าวในจานก็มี!” โฮกกกกกกกกกกกกกกก ทำแบบนี้แล้วมายิ้มแบบนี้!! ฆ่ากูเลยเหอะพ่อคู๊ณณณ!! T^T
“แต่พี่ว่าเม็ดนี้อร่อยกว่าน่ะ อร่อยม๊ากมาก” ร่างสูงอมยิ้มแล้วเดินไปล้างจาน ทิ้งให้คนตัวเล็กนั่งหน้าแดงอยู่ที่โต๊ะกินข้าวคนเดียว
คนบ้านี่!! เอาเรื่องข้าวมาอ้างชัดๆ!! นิสัยไม่ดีสุดๆอะพี่เต๋าอะ! -//////-
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ร่างเล็กในเสื้อมีฮู้ดแขนยาวสีแดง กับกางเกงขาเดปสีดำอวดเรียวขาสวย กำลังยืนสำรวจตัวเองอยู่หน้ากระจก คนตัวบางหันซ้ายหันขวา ก่อนจะส่งรอยยิ้มหวานให้ตัวเองในกระจก
“แหม! กูหล่อจัง! จะมองทางซ้ายก็เข้าตา จะมองทางขวาโอ๊ะๆก็โดน~”
วันนี้น่ะฮะ! คชาจะไปช้อพพิ่งงง(กรุณาอ่านแบบสำเนียงแรดๆ เอกเซนเยอะๆจะได้ฟีลมาก) คือแบบ!! คอลเลคชั่นใหม่ของ Dr.Martin ออกวันนี้อะ คือแบบ!! อยากได้อะ!! คือมันสวยมากอะ ต้องไปโดนซะล่ะ! ต้องโดนมาซักคู่2คู่ !
“แต่งตัวนานจังเลยคนสวย ...” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหู ก่อนที่ร่างกายของเขาจะตกอยู่ภายใต้อ้อมกอดอุ่นๆ ของใครบางคน แก้มเนียนใสถูกฉกชิงความหอม ริมฝีปากบางอมยิ้มน้อยๆ แล้วมองเงาของคนที่ขโมยหอมเขาในกระจก
“ขี้ขโมย!” เอ่ยยิ้มๆ
“ก็อยากทำตัวให้น่ารัก น่ากอดทำไมล่ะค่ะ?” จมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่แก้มเนียนไม่ห่าง
“ชาอยู่ของชาเฉยๆนะ!”
“จะนั่งนิ่งๆ จะยิ้ม จะหัวเราะ ก็ยังน่ารักครับ ชาทำอะไรก็น่ารักไปหมดแหละ” ว่าแล้วก็หอมแก้มเนียนอีกซักที
“ถ้าชาขี้มูกย้อย น้ำลายย้วย ขนจมูกแพล่ม ขนรักแร้ยาวจนผูกเปียสะบัดพริ้วๆก็ยังน่ารักใช่ปะ? -w-”
“พี่ไปรอข้างล่างน่ะชา = =” โห่ย!!! หมดอารมณ์โรแมนติกเลยว่ะ!
“อ่าว ..?” มือบางยกขึ้นเกาหัวตัวเอง แล้ววิ่งตามคนตัวโตลงไป
“พี่ต๋าวววว เป็นอะไรไป?” คนตัวเล็กวิ่งมาดักหน้าร่างสูง ก่อนจะเอ่ยถาม
“เป็น .... เป็นคนหล่อ^^”
“งั้นชาก็เป็นคนหล่อกว่า”
“ไม่อะ ฮ่าๆๆๆ”
“อ่าว ไมพี่เต๋าพูดงี้อะ มวยป่าวๆ” บอกกูไม่หล่อ กูของขึ้น ป๊าบๆ =[]=
“มาสิ!”
“อ่าวๆ ท้าทายอำนาจมืด ดาร์กลอร์ดคชา!”
“แต่ขอเป็นมวยปล้ำน่ะ^^”
“หื่นตลอด! =[]=”
“เอ๊า!! หื่นยังไงครับ? มวยปล้ำไง ชาไม่เคยดูหรอ?”
“นักกล้ามตีกันอะน่ะ?”
“เปล่าอะ มวยปล้ำในหนังAV ^^” ไอ้คนหื่นน!!! ใครไม่ดูบ้างว่ะ ... เอ๊ยย!! ใครจะไปดูว่ะ! =///////=
“พี่เต๋าอย่าลามก!!!”
“หนังAV ลามกยังไงครับ? Adventure Video ไง ฮ่าๆๆๆๆ” มือหนาเอื้อมมาขยี้ผมคนตัวเล็กแรงๆ แล้วจูงมือเดินไปที่รถ
ห่าราก!!! แอดเวนเจอร์วีดีโอ!!! คิดได้ไงว่ะ! Adventure on bed หน่ะสิ! สมถุย!! ผจญภัยจนน่าตื่นเต้นกันเลยทีเดียวจ้า =______________=
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนนี้ผมอยู่ในshop ของด๊อกเตอร์มาตินแล้ว คือคอลเลคชั่นใหม่แม่งสวยมากอะ!!! แต่ ... เจือกไม่มีไซต์เท้าผม!! เออดี!! เชี่ยยย!! กูผิดมากสิที่กูตีนเล็ก ใส่ไม่ได้ แม่งหลวมเนี่ย!! หมั่นไส้พี่เต๋าตงิดๆ พี่แกเดินลองแทบจะทุกคู่ล่ะมั้ง T^T
“ไว้ลองไปที่อื่นดูน่ะ เผื่อจะมีไซต์เท้าชา^^” ใช่สิ๊!! ตัวเองได้ของแล้วนี่! คือไซต์ผมมันหมด แม่ง! เสียใจว่ะ T^T
“งื้อT^T” ตอบรีบเซ็งๆ ทำให้ร่างสูงคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
“งั้นไปดูพวกผ้าใบ หรือรองเท้าหนังมั้ยล่ะ? เดี๋ยวพี่ซื้อให้^^”
“จริงน่ะ ...?” เหยกเขรรรรร้!!! ของฟรี! นนทนันท์ชอบฮร้าฟฟฟ
“ครับผม^^”
“งั้นไปกัน!” มือบางดึงแขนของร่างสูงแล้วเดินไปยังร้านรองเท้าอื่นๆ จนเจอร้านรองเท้าหนัง คนตัวเล็กเดินเข้าไปลองรองเท้าอย่างสนุกสนาน เป็นภาพที่ดูน่ารักมาก ทำให้ร่างสูงยิ้มบางๆ
“แฟนพี่น่ารักจังเลยค่ะ!” พนักงานร้านรองเท้าเดินมาพูดเบาๆกับร่างสูง
“นั่นสิน่ะ ... ทำไมถึงน่ารักได้ขนาดนี้” ร่างสูงพูดพลางจ้องมองคนตัวเล็กอย่างไม่วางตา
ไม่นานนัก ร่างเล็กของคชาก็เดินมาหาร่างสูง พร้อมกับถุงรองเท้าในมือ กูได้ของล่ะ กูแฮปปี้ล้ะ =,.=
“จะเอาอะไรอีกมั้ยครับ?” เอ่ยถาม เผื่อคนตัวเล็กจะอยากได้อะไรอีก
“ไม่แล้วล่ะฮะ พอล้ะ! กลับบ้านกันพี่เต๋า”
“ห๊ะ? กลับบ้านเลย?” คือคือ คือได้ของปั๊บกลับบ้านเลย? มาเผื่อสิ่งนี้เลยปะเนี่ย! =[]=
“อื้อ กลับเลย” ตอบด้วยน้ำเสียงซื่อๆ ก็ได้ของแล้วนี่นา ก็กลับบ้านสิ!
“ไม่ทานไรก่อนหรอครับ?”
“ไม่ฮะ ไม่หิว พี่เต๋าหิวหรอ?” ของที่กินเมื่อกี้กูยังไม่ย่อยเลยน่ะ = =
“ไม่อะครับ อา... กลับก็กลับ” เห็นดวงตากลมๆแบ๊วๆนี่ขัดใจไม่ได้ทุกทีเลยสิหน่า!
“เนอะ! กลับบ้านกัน” มือเล็กๆของคชาเอื้อมมาควงแขนร่างสูงอย่างไม่รู้ตัว ทำให้เต๋ายิ้มออกมาทันที ทำแบบนี้ ... เหมือนแฟนกันเลยเนอะ! ^^
ด้วยความหล่อขาวสูงของเต๋าและความน่ารักของคชา ทำให้ระหว่างทางเดินมาลานจอดรถ ทั้งคู่ถูกคนมองตลอดทาง ก็ไม่น่าแปลกใจน่ะ เป็นใคร ใครก็มอง หรือคุณจะเถียง? ว่าถ้าเจอคนหน้าดีขั้นเทพเดินด้วยกันแล้วคุณจะไม่มอง?
“ทำไมมีแต่คนมองเรา ...” ร่างเล็กเอ่ยเบาๆแล้วเงยหน้าถามพี่ชายตัวโต
“ก็คชาน่ารักล่ะมั้ง?” ผมยอมรับครับ ผู้ชายมองคชาเยอะมาก มองตาเยิ้มด้วย ผมหวงของผมครับ!! คิดได้ดังนั้น ร่างสูงก็เอื้อมมือมาโอบไหล่เล็กทันที
“เพราะคชาหล่อตังหาก” เถียงทันที เถียงขาดใจ ก็หลักฐานความหล่อมันทนโท่อยู่บนใบหน้านี่หว่า! –w-
“เพราะคชาน่ารัก แล้วพี่หล่อ”
“เพราะคชาหล่อ พี่ก็หล่อ”
“ไม่เอาอะ คชาน่ารักพี่หล่อ”
“อย่าเรื่องมากดิ! คชาหล่อ พี่ก็หล่อ!”
“สรุปว่า เรา หน้าตาดี โอเคปะ?”
“ไม่เอา คชาหล่อ”
“คชาน่ารัก”
“คชาหล่อ!”
“คชาน่ารัก!”
“คชาหล่อ!!” เฮ้ยย!! เถียงกูอยู่นั่นล่ะ! กริ้วล่ะน่ะ กริ้ว!
“คชาน่ารักมากกกก”
“คชาหล่อมากกกก”
“คชาสวยมากกกก”
“เอ๊ะ! พี่เต๋านี่! กวนกันหรอ?! คชาบอกว่าคชาหล่อมากไง!” เด็กเห็ดเริ่มกริ้ว
“ไม่ได้กวน ก็คชาสวยนี่ค่ะ น่ารักมากด้วย”
“ไม่เอาไม่อยากสวย อยากหล่อ!” เอ๊ะ! ไม่สิ! กูหล่ออยุ่แล้ว จะอยากทำไม?! เด็กเห็ดงงกับชีวิต
“โอเค ถ้าชาคิดว่าชาหล่อก็คิดไป แต่ในสายตาพี่ ชาสวยมาก”
“อย่ามาพูดเหมือนชาเป็นผู้หญิงน่ะ!” เด็กเห็ดอารมณ์เสียล่ะ
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง”
“พูดงี้หมายความว่าไงพี่เต๋า?!” เด็กเห็นจะวางมวยกับมนุษย์กลูต้า
“เปล่านี่ค่ะ ^^”
“นิสัยไม่ดีว่ะ! ขี้แกล้ง” เด็กเห็ดแพ้ผู้ชายพูดคะ ฮือออออออออออ T^T
“เปล่าเลยน่ะค่ะ พี่ยังไม่ได้แกล้งไรชาเลยน่ะ^^”
“รู้ตัวบ้างปะ? ว่าพูดแบบนี้อะ มันทำให้คนฟังเขาเขินนน!!” เอานิ้วเล็กจิ้มจึ้กๆที่หน้าอกกว้างของคนตัวโต
“คนอื่นพี่ไม่สนใจหรอกน่ะ พี่สนแค่ว่าคำพูดของพี่ทำให้ชาเขินบ้างมั้ย?” มือหนาเอื้อมมากุมมือบางที่จิ้มอยู่ที่หน้าอกเขา
“ก็ ...”
“ว่าไงค่ะ? เขินกับคำพูดพี่บ้างมั้ย?”
“.....”
“……”
“…. ก็ถ้าไม่เขิน ... ก็คงไม่พูดหรอก! คิดเองบ้างสิ!”
****************************************************************************
ฮูเร่!! เอามาลงต่อแล้วว
ฟินกับฟิคตัวเองตอนนี้ อรั๊งงง -////-
เอ้อใช่! เรายังไม่ได้แนะนำตัวกันเลยใช่ปะ? มีใครอยากรู้ปะ? ไม่มีมีก็ไม่สนอะ ก็จะแนะอะ!5555
เราชื่อ ตอง เรียนอยู่ม.5 สายศิลป์-คำนวณ
ชอบกินขนมเบื้องมากกกว่าขนมเค้ก ชอบน้ำแดงมากกว่าน้ำส้ม
ชอบกินข้าวมันไก่ไม่ใส่หนัง และชอบกินลมชมวิวมากที่สุด!
สนิทกับผ้าอนามัยมากกว่าถุงยางอนามัย(??)
เป็นการแนะนำตัวที่เชี่ยมาก 5555555555555555555
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจค่ะ (:
ปล. ฟอล instragram เราได้น้า Torokozz ค่า ฟอลกลับแน่
ความคิดเห็น