คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #53 : Wipe Out
**** แนะนำว่าหาเพลง ก็เท่านั้น ของ เปียโนมาฟังจะเข้าถึงอารมณ์ได้มาก ****
[ไกด์ สตอรี่]
ที่รัก ?
ผมนึกถึงคำนี้ แล้วอดยิ้มไม่ได้ ขณะแต่งตัวอยู่หน้ากระจก หวีผมเผ้าที่มันมีไม่น้อยหรอก เพราะเป็นคนผมหนาอยู่แล้ว แถมอาศัยสิทธิ์พิเศษในการหนีตรวจผมทุกครั้งอีก มันก็ยาวเกินกว่านักเรียนม.ปลายทั่วไปไงครับ หล่อที่สุดในโรงเรียนแล้วล่ะ ฮ่าๆ
วันนี้วันเกิดผมแหละ
วันอาทิตย์พอดีเลย วันเกิดปีนี้ เป็นวันที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดแล้วนะ ทำไมน่ะเหรอครับ ? ก็ปีนี้ผมมีแฟนแล้วอ่ะดิ๊ มีแฟนกับเขาซักที ไม่ใช่คนอื่นคนไกลหรอก เป็นเพื่อนกันๆ แล้วก็กลายมาเป็นแฟนไง คนๆ นั้นของผมเป็นผู้ชายครับ ชื่อใหม่ น่ารักที่สุดในโลกแล้ว เป็นแฟนคนแรกของผมเลยน้า
ก่อนหน้าที่ใหม่จะมาคบกับผมน่ะ ใหม่มีแฟนอยู่แล้ว แล้วใหม่ก็คอยมาบ่นให้ผมฟังอยู่ตลอด ว่าแฟนของใหม่ ที่ชื่อไอ้ไนท์น่ะ มันไม่ดียังงู้นยังงี้ ผมก็คอยได้แต่ให้คำแนะนำตามประสาที่ปรึกษาที่แสนดีไป แต่บางทีก็มีเหมือนกันที่ว่าคำปรึกษาที่ให้ไปนั้น มันมาจากจิตใจที่บอกว่า"อยากได้มา" ไม่ใช่ "ที่ปรึกษาที่แสนดี"
แต่เรื่องความรักมันไม่มีใครผิดหรอกครับ เรื่องแบบนี้สำหรับผมแล้ว ใครดี ใครได้ เป็นของแน่อยู่แล้วล่ะครับ
ตอนนี้ผมขี่มอเตอร์ไซด์คู่ใจผมเรื่อยๆ จนมาถึงย่านเรียนพิเศษที่เด็กแถวนี้เรียกว่า ตึกน้ำ ผมขี่ไปเข้าไปเลี้ยวตรงซอยข้างหน้าก็เจอที่เรียนพิเศษที่เรียกว่า ดาว๊องค์ ผมไม่ได้มาเรียนหรอกครับ แต่ผมมารับ ที่รัก ของผมต่างหาก หน้าอย่างผมมันคงไม่คงแก่เรียนเท่าไหร่หรอกครับ
calling...
+++ ที่รัก +++
ผมกดเลข 5 ค้างในมือถือก็โทรด่วนไปเบอร์ของที่รักของผมทันทีแบบด่วนจี๋
" ฮัลโหลครับที่รัก "
( อืมๆ กำลังจะเสร็จแล้ว เดี๋ยวลงไป )
" เค้ารออยู่หน้าดาว๊องค์นะครับ...ที่รัก "
( อืมๆ แค่นี้นะ )
ใหม่เดินออกจากประตูมาพร้อมกระเป๋าผ้าลดโลกร้อน หน้ามุ่ยเพราะแดดมันส่องตา มองซ้ายมองขวา แล้วก็เดินตรงรี่มาหาผม ยิ้มเล็กน้อย หัวยุ่งๆ แบบนั้นทำเอามือผมอดใจไม่ไหวเลยแฮะ ขอเอื้อมมือไปขยี้ผมเล่นหน่อยแล้วกัน
เพียะ !
มือของใหม่ปัดมือผมออกในขณะที่ยังไม่ทันจะจับโดนหัว
" จับไม่ได้เลยเหรอ ? " ผมถามเสียงอ้อนๆ ไป
" ไม่ชอบให้ใครจับหัว...น่ะ " ใหม่ตอบผมแล้วยิ้มน้อยๆ
" แล้วไปไหนกันต่อดี อยู่ตรงนี้ร้อนตายแน่ๆ "
" ไม่รู้ดิ แล้วแต่ไกด์แล้วกัน "
" ครับ...ที่รัก "
ผมหยอดคำหวานไป แต่สิ่งที่ได้กลับมามันไม่ใช่อาการเขินอายหรือยิ้มหวาน แต่กลับเป็นรอยยิ้มธรรมดาๆ ที่เหมือนให้กับคนทั่วไปเท่านั้น เหมือนคำพูดที่ผมพูดออกไปเมื่อกี๊มันเป็นแค่คำพูดธรรมดาๆ ไม่ได้มีคุณค่าอะไรเลย ทั้งๆที่มันเป็นคำว่า "ที่รัก" ที่ผมจะใช้เรียกคนรักเลยนะ
"งั้นไปหาอะไรกินบิ๊กซีแล้วกัน" ผมพูด ก่อนจะออกรถไปโดยไม่ได้พูดอะไรกับใหม่เลย เช่นเดียวกับผม เริ่มรู้สึกแล้วแฮะ ว่าได้แต่ตัวมา....ไม่ได้ใจมันเป็นยังไง
ศูนย์อาหารที่บิ๊กซี
เราสองคนนั่งอยู่ที่โต๊ะกำลังกินข้าวกลางวัน แต่สำหรับผผมมันคือข้าวเช้าอ่ะ อย่างว่าแหละ ผมตื่นสายนี่ เอ..ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไป ใหม่อาจจะรู้ว่าวันนี้วันเกิดผมเลยแกล้งแล้วมีเซอไพรส์ที่หลัง พร้อมกับให้ของขวัญแล้วก็ดึงตัวผมไปกอด ไปหอมแก้ม หรือจูบ... คิดแล้วเขินว่ะ แม่ง
หรือบางที... อาจจะเป็นแค่ความคิดลมๆ แล้งๆ ของผมเท่านั้น
"เมื่อคืนได้ข้อความป้ะ?" ผมหยิบแก้วโค้กขึ้นมาดูด
" ได้ " ใหม่ตอบ ไม่ได้ละสายตาจากมือที่กำลังเขี่ยผักกะหล่ำไปอยู่ที่มุมจาน
" ไม่เชื่อ ไหนบอกมาดิ๊ ข้อความที่เค้าส่งไปว่าไรอ่ะ "
" ก็... " ใหม่นึก
" ฝันดีไง "
" แค่นั้นอ่ะเหรอ ? "
" ก็บอกฝันดีอย่างนี้ทุกคืนอยู่แล้วนี่ เอาใจความเลยน่ะ คำอื่นๆ ก็เก็บไว้รู้คนเดียวไง " ใหม่ยิ้มน้อยๆ รวบช้อนกับส้อมไว้ด้วยกันแล้วหยิบแก้วโค้กขึ้นมาดูดต่อ
" อ่ะนะ " อาจจะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆ ด้วย ผมหยิบมือถือขึ้นมาดู เข้าไปเมูนูข้อความถาดออกที่บันทึกไว้ ตัวอักษรในหน้าจอมันทำให้ผมจุก สะอึก พูดอะไรไม่ออกเลย
To : +++ ที่รัก +++
คืนนี้ฝันดีนะคับ
พรุ่งนี้เรียนเสดบอกเค้าด้วยน้า
เด๋วไปรับ
ฝันดีอีกทีนะคับ
.
.
.
.
.
ps. พรุ่งนี้วันเกิดเค้าน้า
ให้ตายดิ ไอ้ความรู้สึกเชี่ยๆแบบนี้มันอะไรวะ แม่งเหมือนน้ำตาจะไหลออกมาเลย ผมไม่ได้เสียใจนี่หว่า แล้วผมจะร้องไห้ทำไม แม่งสงสัยผมเป็นบ้าไปแล้วมั้งเนี่ย รู้สึกเหมือนน้ำตามันคลอๆ ไม่ได้ๆ ผมรีบสะบัดหน้าไล่ความรู้สึกนี้ออกไป ไล่ให้น้ำตามันกลับไปที่ๆมันควรอยู่ แต่เหมือนน้ำตามันจะเถียง ที่ๆมันควรอยู่ตอนนี้คือแก้มผมต่างหากเลยไหลออกมาหมดเลย
" ไกด์..เป็นอะไรอ่ะ " ใหม่มองหน้าผมแล้วหน้าเสีย
" เปล่าๆ เค้าแค่กินเผ็ดเกินไปน่ะ "
" แต่ผมไม่คิดว่าข้าวหน้าหมูเกาหลีมันจะเผ็ดนะ "
" ช่างมันเถอะ ไม่มีอะไรหรอก "
" ถ้าผมทำอะไรผิดไป บอกได้นะ " ใหหม่มองหน้าผม หน้าเสียแล้วจริงๆด้วย แต่ช่างเถอะ ใหม่ไม่ผิดหรอก คนที่ผิดน่ะ มันผมต่างหาก ผิดเต็มเปาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ
" แล้วจะไปไหนต่ออ่ะ หรือจะกลับบ้านเลยป้ะ ? " ผมยิ้ม ใหม่ก้มหน้าลงไม่สบตาผมแล้วส่ายหน้า
" แล้วแต่ไกด์แล้วกัน "
" อ่ะนะ งั้นรอแปปนะ เดี๋ยวเค้าไปเข้าห้องน้ำก่อน "
ผมปลีกตัวออกมาจากใหม่ แล้วมุ่งไปยังห้องน้ำชายทางขวามือของศูนย์อาหารทันที พอผละออกมาปุ๊บเหมือนน้ำตามันจะไหลออกมาอีกแล้ว แม่งกูเนี่ยเป็นบ้าไปแล้วมั้ง ? เค้ายังไม่ทำห่าอะไรให้เลยเสือกร้องไห้ออกมาเองซะงั้น ทำไมวะ ?
ทำไมกูต้องไปรักคนที่เค้ามีเจ้าของแล้ว?
ทำไมกูถึงเลวได้ขนาดนี้?
ทำไมกูถึงทำให้คนที่เค้ารักกันขนาดนี้เลิกกันได้?
ทำไมวะ เค้าก็ไม่ได้รักกู แล้วกูไปรักเค้าทำไม?
กูควรทำไงดีวะ ถึงจะเป็นทางเลือกที่ดีจริงๆ เอาของๆคนอื่นเค้ามา ยังไงมันก็ต้องเอาไปคืนเค้าสินะ มันคงเป็นทางเลือกเดียวจริงๆ ทางเลือกสุดท้ายที่มีอยู่ตอนนี้ เพราะถ้ากูยังรั้งใหม่อยู่แบบนี้ก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมา
ไอ้ห่าไนท์ กูคงต้องยอมแพ้มึงแล้วล่ะว่ะ คนรักของมึงเค้ารักมึงจริงๆ กูทำได้แค่ให้เค้าหวั่นไหวแล้วเอนมาทางกูเท่านั้น ที่เอนมามันเป็นร่างกายเท่านั้นล่ะ แต่จิตใจของเค้า มันยังคงอยู่กับมึงอย่างมั่นคงไม่สะทกสะท้านตามคำพูดโน้มน้าว คำยุยงของกูเลย
ไหนๆ มันก็มาถึงขั้นนี้ กูคงต้องทำความดีลบล้างความเหี้ยของกูแล้วล่ะว่ะ
calling...
ไนท์
" ฮัลโหล "
( ฮัลโหล )
" นี่กูเองนะเว้ย ไกด์ "
( เออ มีอะไรวะ เกิดอะไรขึ้นกับใหม่รึเปล่า ? )
" ไม่มีหรอก แต่คนของมึงน่ะ ..."
( ทำไม ใหม่ทำไม ? มึงพูดมาเร็วๆ ดิ๊ )
" ไม่มีอะไรหรอก กูจะคืนให้มึงแล้วล่ะ "
(...)
" กูทำให้ได้แค่นี้ล่ะว่ะ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับมึงแล้วนะ "
ผมนัดแนะไอ้ไนท์ถึงเวลาและสถานที่ที่จะไป เรียบร้อยก็ล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ ลบหลักฐานออกจากใบหน้าให้หมด ผมยิ้มให้กับตัวเองในกระจกก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป ใจของผมที่มันเตรียมพร้อมแล้วล่ะ ขอให้เรื่องทั้งหมดที่ผมก่อมันขึ้นจบแม่งในวันนี้แล้วกัน
พระเจ้า... บอกผมทีว่าสิ่งที่ผมกำลังจะทำต่อไปนี้ มันเป็นสิ่งที่ดีสุดแล้วจริงๆ
ผมพาใหม่มาขลุกที่อยู่ที่บ้านจนเกือบจะค่ำแล้ว ได้เวลาที่ผมนัดกันไว้กับไอ้ไนท์ เวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกินนะเนี่ย ว่าเตรียมใจไว้แล้วนะแต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมเองก็ใจหวิวไปเหมือนกันใหม่เองก็เหมือนจะเหม่อลอยตลอดเลย ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกัน
" ไปหาไรกินก่อนนะ แล้วค่อยกลับบ้าน "
" อืม หิวพอดีเลย " ใหม่ยิ้มให้ผม รอยยิ้มที่เหมือนจะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุด ก็ยังดี ขอซึมซับความสุขสุดท้ายนี่ไว้หน่อยแล้วกัน
" อ่ะนะ ขึ้นมาเร้ว " ผมหันไปยิ้มให้ใหม่ ที่ขึ้นมาซ้อนมอเตอร์ไซด์คู่ใจของผม
" ขอไรอย่างนึงได้ป้ะ "
" อะไรอ่ะ "
" กอดไกด์ไว้หน่อยได้ป้ะ ? นะตัวเอง "
" อะ..อืม " ใหม่ค่อยๆ คล้องเอวผมไว้ เอนตัวลงซบกับแผ่นหลังของผม
ทุกอย่างมันจะต้องจบลงในวันนี้ แต่มันจะจบลงแบบไหนเท่านั้นเอง แต่ปัญหาทั้งหมดที่ผมสร้างขึ้น ต้องยุติวันนี้เท่านั้น
ร้านชาเหมิงเซี่ยงฉา
" ทำไมต้องที่นี่ด้วยล่ะ ? " ใหม่ถาม ท่าทางใหม่ดูไม่สบายใจเลยที่มาที่นี่ แต่ก็นะมันถอยไม่ได้แล้วล่ะ
" เค้าชอบอ่ะ เข้าไปเหอะ " ผมลากใหม่เข้าไปในร้านจนได้
บรรยากาศในร้านตอนนี้มันเหมือนจะเป็นใจ ที่ว่ามีอยู่แค่ไม่กี่โต๊ะเท่านั้น เจ๊เจ้าของร้านยืนยิ้มหน้าบานอยู่ตรงเคาท์เตอร์ ร้านนี้ดีขึ้นนะ มีเครื่องเสียงมาตั้งคู่กับเปียโนของร้าน มีคอมพิวเตอร์อีกตัวนึง ผมกวาดตามองหาโต๊ะนั่ง ก่อนจะตัดสินใจว่าจะไปนั่งโต๊ะที่มันอยู่ริมๆ มุมๆ หลังหน่อยๆ
" อ้าว น้องใหม่ มาไงเนี่ย "
" สวัสดีครับเจ๊ " ใหม่ยิ้มตอบกลับไป
" มากับใครเนี่ย "
" เอ่อ...เพื่อนน่ะครับ " ใหม่หันมามองหน้าผมก่อนจะตอบไปว่า เพื่อน คำๆนี้แม่งบาดใจชิบหายเลยว่ะ
" เหรอจ๊ะ เอ้าๆ เขียนรายการไว้เลย รอแปปเดียวเดี๋ยวเจ๊ให้เด็กเอาไปส่งให้ที่โต๊ะนะจ๊ะ "
ใหม่หันมาถามผมว่าจะสั่งอะไร ผมพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าแล้วแต่ ใหม่ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าก้มตาเขียนรายการ ส่งให้เจ๊เจ้าของร้านแล้วสะกิดผมให้เดินตามไปนั่ง สีหน้าของใหม่เหมือนคนไม่สบายใจอย่างมาก สงสัยจะมีความทรงจำเกี่ยวกะร้านนี้อ่ะดิ ดีแล้วล่ะนะ ผมยิ้มให้ใหม่ที่ยิ้มแบบขอไปที ถอนหายใจเบาๆ
ถึงเวลาแล้วสินะ ขอเป็นพระเอกหน่อยเถอะ เป็นตัวร้ายมาเยอะแล้ว
" ใหม่ "
" อะไรเหรอ " ใหม่มีสีหน้าแปลกใจกับท่าทีจริงจังของผม
" ใหม่รักไกด์ป่ะ "
" อ่ะ...ทำไมถึงถามล่ะ "
" ตอบมาดิ "
" จะถามไปทำไมล่ะ "
" ไม่เป็นไรไม่ต้องตอบแล้วกัน " ผมตัดบทไป มองเข้าไปในดวงตาของใหม่ หน้าต่างของหัวใจคือดวงตาใช่มั้ย ? ผมมองทะลุหน้าต่างเข้าไป มีแต่ภาพไอ้ไนท์ทั้งนั้น
" อืม ก็...รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ " ใหม่ตอบผม สะกิดมือผมเบาๆ
" ไกด์รู้อยู่แล้วล่ะ ว่าใหม่ไม่เคยรักไกด์เลย "
" ไม่ใช่อย่างนั้นดิ... "
"พอแล้วล่ะ ไม่ต้องพูดแล้วใหม่"
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ น้ำตาตอนนี้มันไหลออกมาแล้ว ไม่องไม่อายแม่งแล้วล่ะ
"ไกด์รักใหม่นะ รักมากซะจน ไกด์ทำผิดไป"
"แต่ไกด์ก็รู้ว่า รักใหม่ไป มันก็เท่านั้นแหละ"
"ไกด์รู้ดี ว่าท้ายที่สุด...คนที่ต้องเจ็บ คนที่ต้องเป็นคนจากไปมันคือไกด์"
ผมปาดน้ำตาที่มันไหลออกมาออกมา มองไปยังใหม่ คนที่ผมรักหมดหัวใจไปแล้ว ทำไมมันโหดร้ายเหลือเกินวะ
"ใหม่กลับไปเถอะนะ เส้นทางนรกที่ไกด์เป็นคนลากใหม่เข้ามาน่ะ"
"ใหม่กลับไปรักคนที่ใหม่สมควรรักเถอะ กลับไปตามเสียงเรียกร้องของหัวใจใหม่เถอะนะ”
"บ้าเนาะ แต่ก็ช่างมันเถอะ ไกด์ไม่โกรธใหม่เลยนะ”
"อันที่จริงไกด์จะพูดคำนี้ไป มันก็คงแปลกเนาะ เพราะว่าใหม่ไม่เคยรักไกด์เลยอยู่แล้ว แต่ขอไปตามน้ำหน่อยนะใหม่”
ผมมองหน้าสูดหายใจเข้า ก่อนที่ปากจะเอ่ยคำพูดที่มันระเบิดหัวใจผมเป็นเสี่ยงๆ ในชั่วพริบตา
"เราเลิกกันเถอะนะ"
มาอัพแล้วค้าบ
ตอนต่อไปจะไม่หนีไปนานแบบนี้อีกแล้วเค้าสัญญาน้า
รักเราให้เหมือนที่เรารักคุณนะ
JeFinx
ความคิดเห็น