คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : Use my whole breathe for miss you
เวลาที่มันผ่านไปมันก็นานได้แล้วล่ะครับ
ภาพเหตุการณ์ในวันนั้น น่าแปลกที่คนขี้หลงขี้ลืมกลับจำมันได้ทุกรายละเอียด ไม่ว่าเวลาจะ
ผ่านไปยังไงมันยังคงชัดเจนอยู่เสมอ ไม่ลบเลือนบิดพริ้วไปไหนเลยแม้แต่น้อย เวลาผ่านไป
นานกว่านี้ ก็คงจะไม่ได้ช่วยอะไรมาก
ไม่ว่าเข็มบนหน้าปัดนาฬิกาที่ใด จะเดินเร็ว เดินช้าเพียงใด คนข้างกายผมอาจจะเป็นไกด์
แต่สำหรับหัวใจผม นาฬิกามันได้หยุดลง เข็มทั้งหมดมันหยุดอยู่กับที่ มีเพียงแค่คนเดิม เพียงแค่
ไนท์เท่านั้นที่อยู่ในใจ...เสมอ เหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย
วันนี้ผมมาที่โรงเรียน มาทำไมก็ไม่รู้สิ เบื่อๆ เซ็งๆ มันไม่อยากทำอะไรเลย ประชุมคราวนี้ก็
ไม่อยากเข้าไปร่วม หาเรื่องไปอยู่ห้องกิจการนักเรียน ตากแอร์เย็นๆ ให้สมองมันโล่งๆ เผื่อจะตัด
เรื่องของใครบางคน ออกจากหัวไปได้บ้าง ผมมองกุญแจที่แขวนไว้อยู่ตรงประตู กันลืมเพราะถ้าลืม
ไป ผมคงต้องชดใช้ค่าเสียหายของโรงเรียนยับเลยแน่
ผมไม่รู้ว่าที่ผมตัดสินใจเลิกกับไนท์ไป มันเป็นความตั้งใจของผมเอง หรือเพราะแรงยุยงส่ง
เสริมของไกด์ หรืออาจจะเป็นเพราะพฤติกรรมของไนท์เอง ?? แต่ไม่ว่ามันจะเกิดขึ้นเพราะอะไร มัน
ก็คงย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
ผมนั่งอยู่คนเดียวในห้องกิจการนักเรียน ไม่มีอาจารย์ท่านใดอยู่เลย ผมเปิดคอมพ์ไปเรื่อยๆ
เข้าเวบนู่นเวบนั่น จนไปสะดุดตากับ กับชื่อเวบหนึ่ง ในการค้นหาของกูเกิ้ล มือของผมคลิกเข้าไป
โดยที่ตาก็กำลังอ่านไปด้วย
++ Nite Xtra Narcisistic 's HI5 ++
ผมเข้าไปในไฮไฟว์ ปัจจัยสำคัญของทุกคนสมัยนี้ที่ต้องมี ผมเข้าไปก็ได้ยินเพลงที่ใส่ไว้ดัง
ขึ้นมา เพลงที่ไนท์เคยร้องให้ผมฟังอยู่บ่อยๆ จนแทบเรียกได้ว่าเป็นเพลงของเรา ภาพที่ปรากฏใน
ไฮไฟว์ทำให้ผมรู้สึก...บอกไม่ถูก รู้สึกหน้ามันชาๆ ไงก็ไม่รู้ เจ้าของไฮเนี่ยรู้สึกว่าเขาจะไม่ได้เล่น
สินะ แต่ออนไลน์อยู่ แต่หน้าต่างอัพเดทมีแค่คนมาคอมเมนท์ให้ ไม่ได้ตอบกลับไปเลย ผมเลื่อน
สายตาอ่านผ่านไปเรื่อยๆ ไปหยุดที่ตรงเจอร์นัล
ลมหายใจของผม เพื่อ...คิดถึงเธอเท่านั้น : 29 march 2009
ผมยังคงเป็นเหมือนเดิมเลย...
ที่ผ่านมาผมโง่ยังไง
ผมก็ยังโง่อยู่เหมือนเดิม...
ไม่รู้จักการเอาใจใส่
ไม่รู้จักหน้าที่ของคำว่าแฟน
บ้าแต่งาน
รักแต่ไม่แสดงออก เห่าแม่งอย่างเดียว
ไม่รู้จักว่ารักเป็นแบบไหน
เป็นผู้ชายนิสัยไม่ดีคนนึง
ไม่มีอะไรไปสู้เขา
เหล่านี้มันทำให้ผมต้องกลับมาอยู่ลำพังอีกแล้ว
ตั้งแต่ครั้งของ ฟ. จนมาถึง ม. คนที่ผมรักมากที่สุดคนนึง
ผมกลับทำความรักที่เค้าคนนั้นมีให้ผมพังทลายหมด
สมควรแล้วล่ะที่ต้องมาอยู่คนเดียวแบบนี้
ไม่รู้ค่าของความหวังดี
ไม่รู้ค่าของความรัก
ไม่รู้ถึงค่าของความรักที่ ม. มีให้
ว่ามันมากมายขนาดไหน
ถ้าคนนั้นของได้มาอ่านก็คงจะดีสินะ
ผมอยากบอกว่าที่ผ่านผมเสียใจนะ
ไนท์ขอโทษสำหรับสิ่งที่ผ่านมา
ขอให้ใหม่รักกับไอ้ไกด์ไปนานๆ
ถ้าวันไหนไอ้ไกด์มันทำตัวไม่ดีบอกไนท์ได้นะ
ส่วนไนท์ก็อยู่คนเดียวเหมือนเดิม
ยังฝันว่าใหม่ยังอยู่ใกล้ๆไนท์ตลอดเวลานะ
ลมหายใจทั้งหมดของไนท์
มันคงมีแค่ใหม่แล้วล่ะ
ไม่ใช่แค่ลมหายใจหรอกที่ไว้เพื่อใหม่น่ะ
แม้แต่ชีวิตของไนท์ ไนท์ก็ให้ใหม่ได้
แต่ถ้าวันไหน
ใหม่พร้อมมีโอกาสให้คนๆนี้
ใหม่พร้อมจะให้คนๆ นี้กลับไปแก้ตัวอีกครั้ง
ใหม่พร้อมที่จะให้คนนิสัยไม่ดีคนนึงกลับไปเป็นแฟน
คนนิสัยไม่ดีที่มันผิดไปแล้ว สำนึกผิดทุกอย่าง
คนนิสัยไม่ดีที่พร้อมแก้ตัวเสมอ
คนนิสัยไม่ดีที่มันรักใหม่มากที่สุด
คนนิสัยไม่ดีที่ทุกลมหายใจ มันรักใหม่ตลอด
เพียงแต่การกระทำมันไม่ได้แสดงออกมา
ไนท์ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่าน
ไนท์ขอบคุณใหม่นะ สำหรับทุกสิ่งที่ผ่านมาที่ใหม่ทำให้ไนท์
รัก....หวังว่าสักวันคงจะได้พูดคำนี้กับใหม่เหมือนเดิมนะ
Nite
ps.某天，我将是你的好男朋友 ( โหม่ว เทียน หว่อ เจียง ซื่อ หนี่ เตอ ห่าว หนาน เผิง โหย่ว =
สักวันฉันจะเป็นแฟนที่ดีของเธอ )
ผมอ่านจบไปแล้ว น่าแปลกนะที่มือไม้มันสั่นได้ขนาดนี้ ความรู้สึกใจหวิวๆ ที่มันเกิดขึ้นมันคืออะไร
กันไม่รู้แฮะ น้ำตาที่มันคลออยู่ที่ตาเริ่มเพิ่มปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ จนมันไหลร่วงลงมากจากตาแล้ว
" เอ่อ... อ่ะแฮ่ม "
Nite 's Story
ผมกระแอมไปเบาๆ ผมเดินเข้ามาในห้องนี้นานแล้วล่ะ เห็นใหม่นั่งอ่านอะไรเลยเดินเข้ามา
ด้านหลัง เหมือนว่าใหม่จะไม่ได้รู้สึกตัวการมาของผมเลย ที่ใหม่กำลังอ่านอยู่มันเป็นสมุดบันทึกใน
ไฮไฟว์ของผม ผมรู้สึกจี๊ดเข้ามาทักส่วน มือสั่น หน้าชาทันทีที่ผมเห็นหน้าใหม่
" แอบอ่าน มันไม่ดีหรอกนะ " ผมพูดไป พยายามข่มเสียงตัวเองไม่ให้สั่น ผมเห็นใหม่ที่สะดุ้ง
แล้วพยายามเช็ดน้ำตาออกไปจากหน้า หยุดสะอื้นแล้วหันมามองหน้าผม
" เปิดไปเจอเฉยๆ ไม่ได้อยากอ่านเท่าไหร่หรอก...ว่ะ " ใหม่เว้นวรรคเล็กน้อย
" ช่างมันเถอะ แล้วเป็นไงบ้างอ่ะกับไอ้ไกด์ " ผมถามแล้วหันหลังหนี เพราะตอนนี้น้ำตามันไหล
ออกมาแล้ว
" ก็ดี รักกันดี "
" อยู่กับไกด์มีความสุขดีมั้ยใหม่ " ผมถามไป คงจะมีความสุขดีสินะ ใหม่จะรู้มั้ย ว่าคนที่ยืนอยู่
ตรงนี้ ไม่เคยลืมลดภาพใหม่ออกจากใจไปได้เลย
" อื้ม " ไกด์มันคงจะดีกว่าผมสินะ ผมดีใจด้วยใจจังเลย แต่ไอ้น้ำตาไม่รักดีนี่ แม่งไหลไม่ยอม
หยุดซักที
" กลับบ้านเย็นแบบนี้ ไกด์มันไม่ห่วงแย่เหรอ " ผมถามไป ไกด์มันจะห่วงรึเปล่า ผมไม่สนหรอก ผมนี่แหละห่วงใหม่ที่สุดแล้ว
" ไม่รู้ดิ วันนี้กลับเอง "
" เหรอ อืม " ผมหันหน้ามามองใหม่ ที่หันข้างๆ ให้ผม น้ำตาไหลออกมาเต็มเลย อย่าเสียใจ
เลยได้มั้ยใหม่ ไนท์ไม่อยากเห็นใหม่เสียใจเลย
ใหม่ลุกขึ้นหลังจากปิดคอมพ์คว้ากระเป๋าแล้วเดินตรงไปที่ประตูทางออก อยู่กับผมมันน่าเบื่อ
มากสินะ ใหม่คงอึดอัดสิ ใหม่มีไกด์แล้วนี่ แต่ผมยังไม่มีใคร ผมยังรักใหม่อยู่เหมือนเดิม ถึงแม้มันจะ
สายไปแล้วก็ตาม แต่ความรักของผมมันไม่บุบสลายไปไหนหรอก ความรักนี้มันยังคงรอใหม่อยู่เสมอ
" ใหม่ "
" อะไร จะกลับบ้านแล้ว "
" ฟังไนท์พูดก่อนนะ ได้โปรดเถอะนะครับ " ผมพูดน้ำตามันไหลออกมาอีกแล้ว
" จะพูดก็พูดมา !! " ใหม่หันมาแต่หลบสายตา
" ไนท์...ยังรักใหม่เหมือนเดิมนะ "
" แล้วก็ไม่ว่าจะยังไง ก็จะรักใหม่เหมือนเดิม "
" ทุกลมหายใจของไนท์ ยังคิดถึงใหม่เหมือนเดิมนะ "
" วันไหนไอ้ไกด์มันทำให้เสียใจ ขอให้นึกถึงไนท์ได้ไหม "
" ไนท์ไม่ขอว่าต้องเป็นคนแรกที่ใหม่จะนึกถึงหรอก เป็นคนสุดท้ายก็ดีเกินพอแล้ว "
" แต่...อย่าให้ไนท์เป็นคนแรกที่ใหม่จะลืมแล้วกันนะ "
" ที่จะพูดมีแค่นี้ใช่ไหม ? "
ผมพูดออกไปน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาพร้อมกับคำพูดในใจที่เอ่ยออกมาเหมือนกัน ใหม่ที่
ยืนนิ่งน้ำตาไหลออกมาเหมือนกันเบือนหน้าแล้วเดินหนีหนีผมไป ความจริงส่วนลึกในใจของผม ยัง
เชื่อเสมอว่า สักวันต้องมีวันที่ใหม่กลับมาหาผม ผมยังคงรอคอยอย่างมีความหวังอยู่ตลอด หวังว่า
วันนั้นคงจะมีสำหรับผมนะ
ความคิดเห็น