ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Can U Be My BoyFriend ? โทษนะนาย เป็นแฟนกับผมป่าว ? [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #54 : Can you be my boyfriend ?

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.29K
      13
      13 พ.ค. 52

     

     

    อีกแล้วสินะ

     

     

    ผมนี่มัน...

     

     

    ทำให้คนที่รักผมอีกคนต้องเสียน้ำตาอีกแล้ว

     

     

    เลว

     

     

    น่าสมเพชที่สุดแล้ว

     

     

    ผมมันไม่สมควรมีใครรักอีกแล้วล่ะ

     

                    " ตัวเอง..จะร้องทำไม เค้าไม่ได้โกรธตัวเองเลยนะ " ไกด์ปาดน้ำตาแล้วยิ้มให้ผม แต่นั่นกลับทำให้ผมรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่

                   

    " ผม...ขอโทษนะไกด์ ขอโทษจริงๆ "

                   

    " ไม่ต้องขอโทษนะ เค้าไม่ได้โกรธอะไรเลยจริงๆ "

                   

    " .... " มันพูดอะไรไม่ออก ที่ออกมาเป็นเพียงน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากตา ครั้งแล้วครั้งเล่า

     

    คงจะปฏิเสธไม่ได้ว่าผมไม่ได้รักไกด์จริงๆ ไม่เคยรักแม้แต่น้อย ที่ผ่านมามันเป็นไปได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น เพื่อนที่แสนดี

     

                    " เค้า...หวังว่าตัวเอง ไม่ดิ ไกด์อยากให้ใหม่มีความสุขนะ ใหม่คิดดีๆ นะ  ว่าหัวใจของใหม่ตอนนี้น่ะมันอยู่ที่ไหน " ไกด์มองหน้าผมนัยน์ตาแดงก่ำ

                   

    " หัวใจ...อยู่ที่ไหนเหรอ " คำถามนี้ของไกด์เป็นชนวนที่ทำให้ผมฉุกคิดว่าหัวใจของผมนั้น ตอนนี้มันไปอยู่ที่ไหนกันแน่ 

                   

    " คิดไปก่อนนะ แต่ตอนนี้เรากินกันก่อนแล้วค่อยกลับบ้านเนาะ " ไกด์ยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

                    " อืม "

     

    น่าอิจฉาไกด์ อิจฉาที่ไกด์เข้มแข็งได้ขนาดนี้ไม่เหมือนผม  ที่ความอ่อนแอของตัวเอง ทำร้ายคนรอบข้างไปเยอะแยะขนาดนี้ เฮ้อ ~!

     

     **** หาเพลง เป็นแฟนกันมั้ย ? มาฟังจะได้อารมณ์มากมาย *****

     

    สามทุ่ม

     

     

                    " ถึงแล้ววว ~ " ไกด์ลากเสียง เหมือนกับที่ค่อยๆชะลอรถจนมาจอดที่หน้าบ้านผมพอดี

                   

    " อ้าว ทำไมบ้านมันมืดหมดเลยวะเนี่ย ไปไหนกันหมดว้า ? " งงว่ะ ทำไมมันมีแต่เรื่องซวยๆ วะวันนี้ อย่าบอกนะว่าใหม่หนีไปตจว.อีกแล้ว ให้ตายซี้ นี่ก็ลูกเหมือนกันนะ ทำไมชอบทิ้งจังนะแม่เนี่ย

                   

    " สงสัยโดนทิ้งอีกแล้วล่ะไกด์ "

                   

    " อ่ะนะ โดนแม่ทิ้งแล้วก็โดนไกด์..ทิ้งด้วยนี่ " ไกด์เสียงแผ่วลงไปจนผิดสังเกต

                   

    " อย่าไปสนใจมันเลย แล้วคืนนี้จะนอนยังไงเนี่ย ไปนอนกะไกด์เปล่า ? "

                   

    " ไม่เป็นไรหรอก แม่คงเก็บกุญแจไว้ที่เดิมล่ะ ไฟในครัวยังเปิดอยู่เลย เห็นป้ะ "

                   

    " ตามใจนะ งั้นไกด์กลับล่ะ "

                   

    " เดี๋ยวดิไกด์ "

                   

    " อะไรเหรอ ? " ไกด์หันมามองหน้า รอยยิ้มที่กว้าง แสนดีแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่าผมจะทำลายมันลงไปแล้ว แต่ช่างเถอะน่ะ เรื่องแบบนี้ ใครอยากให้เกิดกันล่ะ

                   

    " แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะ ขอให้มีความสุขมากๆ ขอให้มีแฟนไวๆ น้า "  ผมยื่นสร้อยสีเงินที่ห้อยตัว G ติดเพชรปลอมประกายวิบวับๆ ที่แอบไปซื้อตอนไกด์ไปเข้าห้องน้ำ  อย่างน้อยก็ขอชดใช้ความผิดหน่อยแล้วกัน

                   

    " ขอบใจนะ....ขอบใจนะใหม่...ขอบใจจริงๆ " ไกด์ยิ้มไปแล้วก็เงยหน้าไปมองทางอื่น เหมือนจะพยายามกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

     

                    ผมได้แต่ยิ้มให้ไกด์ไปเท่านั้น ไม่เป็นไรหรอกนะไกด์ แค่นี้มันยังชดใช้ไม่พอหรอก ขอบคุณจริงๆ สำหรับความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน ขอโทษที่ผมไม่อาจรักไกด์คืนแบบเดียวกับที่ไกด์รักผมได้ เพราะตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่า หัวใจของผมน่ะมันอยู่ที่ไหน

     

                    " งั้นไกด์กลับแล้วน้า "

                   

    " อื้ม กลับดีๆนะครับ "

                   

    " ไปแล้ว มีอะไรก็โทรมาได้นะ "

                   

    " จ้าๆ ไปได้แล้วไป เดี๋ยวจะดึก "

                   

    " สักวัน...ต้องมาเป็นแฟนไกด์ให้ได้นะ " ไกด์หันมาพูดแล้วออกตัวรถแบบกระชากอย่างแรงออกไปทันที

     

                    รู้สึกว่าตัวผมเนี่ยจะมีคนจองตัวเยอะเหลือเกิน ไหนจะกรีน จะเดย์ แล้วยังไกด์อีก ทำไมเสน่ห์แรงแบบนี้ว้า แต่พวกนั้นก็คงต้องจองไปก่อนล่ะ เพราะชีวิตนี้ทั้งชีวิตของผม ผมรู้แล้วล่ะว่า มีคนจองเอาไว้อยู่แล้ว

     

                     ไนท์... ป่านนี้จะยังรอผมอยู่ไหม ? ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่าตอนนี้ผมต้องการแค่ไนท์คนเดียว ผมรักไนท์นะ  อยากบอกไนท์จังเลยว่าที่ผ่านมาที่ทำไม่ดีไว้กับไนท์ขอโทษนะ อยากบอกไนท์ว่ารักเหมือนเดิม อยากทำอย่างนั้นกับไนท์เหมือนเดิมที่สุดเลย อย่างนี้มันอึดอัดจังเลย

     

                    " อยากเป็นแฟนกับไนท์เหมือนเดิม !!!!!!!!!!!!!! " ผมตะโกนออกมาสุดเสียง แต่เอ๊ะ ! นี่มันหน้าบ้านกูนี่หว่าแล้วมาตะโกน ชิบหายแล้วไงล่ะกู  ผมรีบโกยอ้าวเข้าบ้านก่อนเลย ก่อนที่จะมีคนข้างบ้านออกมาทักทายพร้อมส่งของขวัญเขวี้ยงมาให้

     

     

    เกือบจะห้าทุ่มแล้ว

     

     

                    พึ่งจะอาบน้ำเสร็จ ตอนนี้รอให้ผมมันแห้งอยู่ แต่ใจมันก็มองไปที่โทรศัพท์ อยากโทรไปหาไนท์ใจจะขาด แต่พอกดดูเบอร์ที่เครื่องแล้ว มันไม่มี สงสัยไกด์คงแอบลบไปแล้วล่ะมั้ง หรือจะให้โทรไปหากรีนก็เกรงใจ หาไกด์บอกว่าขอเบอร์ไนท์หน่อย ไกด์จะไปมีเบอร์ไนท์ได้ไงวะ บ้าว่ะผม (  มีดิ ไม่งั้นโทรหาพี่ก็ได้ = JeFinx )  พรุ่งนี้คงต้องถ่อไปหาไนท์เองที่บ้านแล้ว แล้วถ้าไนท์บอกว่าไม่ล่ะ ผมจะทำยังไงเนี่ย โอยแม่งเครียดว่ะ  นอนไม่หลับแหงกูคืนนี้

     

    ดิ๊ง ดิ๊ง ด่อง ดิ๊ง ดิ๊ง ด่อง ดิ๊ง ดิ๊ง ด่อง

     

                    ใครแม่งมากดกริ่งหน้าบ้านตอนนี้วะ ? นี่มันจะห้าทุ่มแล้วนะเนี่ย ผมหยิบปืนปลอมตรงหัวเตียงติดตัวไปด้วย เผื่อไว้เฉยๆ  เผื่อเป็นโจรไง แต่โจรมันคงไม่มากดกริ่งก่อนที่มันจะมาปล้นหรอก ผมค่อยเปิดประตูออกไป ภาพที่เห็นเบื้องหน้าทำเอาผมใจเต้นยิ่งกว่าเจอผี

     

    เพราะคนตรงหน้าประตูตอนนี้

    .

    .

    .

    .

    คือ

    .

    .

    .

    .

    ไนท์ !!

     

                    แม่งตั้งท่าไม่ทัน ผมรีบสลายสีหน้าแปลกใจและดีใจออกไป เหลือไว้เพียงแต่สีหน้าที่มันนิ่งเรียบ ไร้รอยยิ้มหรืออารมณ์ความรู้สึกใดๆ ขืนให้หลุดไปไนท์มันก็รู้เด้ว่าผมไม่ได้โกรธแล้วอ่ะ ขอซักหน่อยแล้วกัน

     

                    " หวัดดี "

                   

    " อืม มีอะไรเหรอ "  แม่เจ้า แม่งมาได้ไงวะเนี่ย ยังไม่ทันตรียมตัวเลย แล้วดูตอนนี้ดิอยู่ในชุดนอนด้วย เสื้อขาวบ๊อกเซอร์ชมพู อายมันมั้ยกูเนี่ย ?

                   

    " ก็เห็นคนแถวนี้โทรไปฟ้องว่า มีคนตะโกนเสียงดังหน้าบ้าน เลยมาดูให้หน่อย " มึงเป็นตำรวจเหรอวะไนท์ ? ช่างหาข้ออ้างนะ แต่ถ้าได้ยินเสียงตะโกน ก็ต้องรู้ดิว่าผมตะโกนว่าอะไร อายชิบเป๋งเลย

                   

    " เหรอ แล้ว...คนที่ฟ้องอ่ะ บอกรึเปล่าว่าตะโกนว่าอะไร "

                   

    " เปล่าน่ะ "

                   

    " เหรอ "

                   

    " อืม " ไนท์ก้มหน้าอึกอัก เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง

                   

    " พูดธุระมาดิ ไม่มีเวลาหรอกนะ นี่ก็ดึกแล้ว " ผมพูดไป แม่งอยากตบปากตัวเองว่ะ ทำไมแม่งฟอร์มเยอะอย่างนี้วะ

     

                    ไนท์มีท่าทีเหวอไปเล็กน้อยกับท่าทีเย็นชาแบบนี้ของผม อยากเลือกงานนักใช่มั้ยล่ะ ? เป็นไง เล่นซะผมเดือดร้อนทำลายความรู้สึกใครหลายคนไปซะเยอะเลย ความรู้สึกของไนท์ ความรู้สึกของตัวเองด้วย ขอเอาคืนหน่อยเถอะ ( เป็นเหตุผลที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลก อุวะฮ่าๆ  = Jefinx  )

                   

                    " ยังไม่สายไปใช่มั้ย ?"

                   

    " ยังไม่สายอะไร ? " ผมถามไป ในใจมันยิ้มไว้อยู่เพราะมันรู้คำตอบของคำถามไว้หมดแล้ว

                   

    " ก็.... "

                   

    " ทำไมติดอ่างจังวะ ? พูดไม่เป็นรึไง " ผมแกล้งตวาดไป ไนท์มีท่าทีจ๋อยกว่าสิบกำลังแปด

                   

    " ก็ไนท์จะมาขอโทษใหม่ไง "

                   

    " ขอโทษทำไม ? "

                   

    " ก็ที่ไนท์ทำผิดไปไง "

                   

    " เคยทำผิดด้วยเหรอ ? รู้ด้วยรึไงว่าเคยทำผิดอ่ะ "

                   

    " ไนท์ก็ขอโทษแล้วนี่ไง "

                   

    " ไม่จำเป็นหรอก เก็บไว้เถอะ ไนท์ไม่เคยผิดอะไรอยู่แล้วล่ะ "

     

                    ตอนนี้ไนท์มีท่าทีจ๋อยแบบมากมายอสงไขยโกฎิเลย ขอซักหน่อยแล้วกันนะ อารมณ์+ความงอนที่เก็บสะสมไว้มานาน ขอระเบิดเอ๊กโพลชั่นตรงนี้แหละ หึหึ ได้ทีแล้วไม่ยอมปล่อยผ่านไปง่ายๆ หรอก

                   

                    ในใจตอนนี้มันแบ่งเป็น 2 ส่วนแล้วสิ ส่วนด้านเทวดาใหม่ มันก็บอกว่าให้พอได้แล้ว เดี๋ยวถ้าไนท์ท้อหรือไม่ก็หมั่นไส้ขึ้นมา ไม่ง้อขึ้นมาล่ะก็ คนที่จะซวยคือผมแน่ๆ ( สาธุ = JeFinx ) ส่วนด้านปีศาจใหม่ก็บอกว่าให้ทำต่อไป แบบนี้ดีแล้วเอาคืนซะให้เข็ด ให้สาสมกับที่ไนท์ทำเอาไว้

     

                    โอยยย....ตัดสินใจลำบากจังเลย พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย ช่วยบอกลูกทีว่า ถ้าลูกตัดสินใจแบบที่จะทำต่อไปนี้มันดีแล้ว มันดีกับตัวลูกเองจริงแล้ว สิ่งที่ตามมาจากนี้มันจะเป็นยังไง แต่การที่ลูกตัดสินใจลูกคิดว่ามันดีแล้วล่ะ ลูกเชื่อในความรัก ลูกเชื่อว่าคนตรงหน้านี้รักลูกจริงๆ  สิ่งที่ลูกที่จะทำมันดีแล้ว มันดีกับตัวลูกจริงแน่ เพราะลูกรักคนตรงหน้านี้ สิ่งที่ตามมาจากนี้จะเป็นยังไงก็ช่างมัน ดังนั้นพระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายไม่ต้องช่วยลูกแล้วล่ะ ลูกตัดสินใจเองได้แล้ว ขอบคุณ ( เอ๊ะ มึงจะเอาไงวะ !! 55 = JeFinx )

     

                    " ใหม่จะไม่ให้อภัย ไนท์เลยเหรอ "

                   

    " ก็บอกแล้วไง ว่าไนท์ไม่เคยผิด แต่ถ้าไนท์จะขอโทษก็ได้นะ "

                   

    " งั้นไนท์ขอโทษนะ "

                   

    " อืม แต่เรื่องเก่าๆ...ที่ผ่านมาลืมไปหมดแล้วล่ะ "

                   

    " ... " ไนท์มองหน้าผม เม้มปาก น้ำท่วมปากพูดอะไรไม่ออก

                   

    " ใหม่จะไม่ให้โอกาสไนท์คืนดีเลยเหรอ "

                   

    " พูดไม่รู้เรื่องเหรอ !! เรื่องเก่าๆ น่ะ ลืมไปหมดแล้ว !! " ผมตวาดใส่หน้าไนท์ รางวัลตุ๊กตาทองปีนี้คงเป็นของผมล่ะ

                   

    " นั่นสินะ... ขอโทษที่กวนเวลาใหม่แล้วกัน "

                   

    " อืม ไม่มีอะไรแล้วก็เชิญ " ผมมองหน้าสีหน้านิ่งๆ เย็นชา

     

                    ไนท์คอตกค่อยๆ หันหลังกลับไป เดินช้าๆ ส่วนผมแทบจะหลุดหัวเราะออกมาแล้วตอนนี้ เห็นไนท์ซึมแล้วมันสนุกดี เอาน่า ! นานๆ ทีได้เห็นไอ้หื่นซึม

     

                    " ขอโอกาสคืนดีน่ะ ไม่มีให้หรอกนะไนท์... "

                   

    " รู้แล้วล่ะครับ...ไม่ต้องตอกย้ำหรอก "

                   

    " จะบอกอะไรให้นะไนท์  " ผมเดินออกมาจากประตู มองหน้าไนท์ หลุดยิ้มออกมาน้อยๆ แต่ด้วยสปิริทของนักแสดง ผมรีบปั้นหน้ากลับมานิ่งๆ เหมือนเดิม

     

    " โอกาสครั้งที่สองน่ะ มีให้ใครไม่ได้ง่ายๆ หรอก เพราะโลกใบนี้น่ะ มีคำว่า สาย ไว้เพื่ออย่างนั้นไงล่ะ "

     

    " ผมคงไม่ให้โอกาสคืนดีครั้งสองกับไนท์หรอก "

     

    " เรื่องเก่าๆ น่ะ ผมลืมไปหมดแล้ว "

     

    " โอกาสคืนดีผมให้ไนท์ไม่ได้หรอก แต่ถ้า.....ให้จีบอีกรอบน่ะ จะสนป้ะ "

     

                    อาการเก่าๆ ที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมมานานเกิดขึ้นทันที หน้าผมแดงแปร๊ดขึ้นมา แม่งเขินว่ะ พูดแบบนี้ออกไปได้ไงวะ  ว๊ากกก !! พระผู้เป็นเจ้าลูกเปลี่ยนใจทันมั้ยเนี่ย !!??

     

                    ท่าทีของไนท์เปลี่ยนไป ไนท์หันมายิ้มให้ผมเดินเข้ามาใกล้ๆ ยิ้มหวานที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ผมขาดหายไปนาน มันกลับมาเติมเต็มซักที  ความรู้สึกรักจริงๆ ที่หาสยไปนานกลับมาแล้วสินะ

     

                    " Sorry , Can I ask you some question ? " ถามภาษาอังกฤษอีกแล้ว แต่ผมเปลี่ยนไปแล้ล่ะ เรียนพิเศษมาแค่นี้สบายมาก ขอบคุณเอ็นคอนเสปต์ครับ

                   

    "  Yes "

                   

    " Umm , Can you be my boyfriend ? " โห ไม่ค่อยคุ้นเลยเนาะประโยคนี้ เขินว่ะ ตอบไม่เป็นแล้วเนี่ย

                   

    " Sure , I'd love to " ถูกผิดไม่รู้แต่ตอบไปหน่อยแล้วกัน

     

    ไนท์ยิ้มแล้วดึงตัวผมเข้าไปกอด ก่อนที่ริมฝีปากของเราจะประทับเข้าหากันอย่างที่ใจของเราสองคนต้องการมานานแสนนานซักที

     

    __________________________________

     

    อร๊ายยยย !!

    หวานซะ

     

    รักเราเหมือนที่เรารักคุณ

    JeFinx

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×