ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    AIMNAM - PLEASE CUPID นางร้ายที่รัก

    ลำดับตอนที่ #27 : EP26

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.37K
      399
      16 ส.ค. 61


        

                      คุณหมอฟันเดินออกมาถึงที่รถและเขาที่กำลังจะเปิดประตู หากแต่แล้วอะไรบางอย่างก็ทำให้เขาหยุดนิ่ง และหันไปมองที่คอนโดของร่างบางอีกครั้ง ...


    ...


    ...


    เอม ..


    ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรกับเธอเลย ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกที่เธอทำกับเขาเหมือนเช่นคนเป็นแฟนกัน 


    ...


    ....


    แต่ด้วยนิสัยของเขา ..  มันไม่สามารถที่จะแสดงออกและทำตามที่ตัวเองต้องการได้ ถึงจะรู้ใจตัวเองว่าเขาก็รักเอมไม่ต่างจากเอมที่เอมรักเขา


    แต่เขาก็ไม่สามารถก้าวผ่านเส้นนั้นของตัวเองได้จริงๆ


    เส้นที่มีแต่คำว่าเกียรติ ..  ศักดิ์ศรี ... ของคนที่เขารัก ..


    ...


    ...


    การทำตามใจตัวเอง และเผลอไผลปล่อยให้อารมณ์ชักนำพาไป อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีนักสำหรับเขา ..


    ...


    ..


    ขอโทษนะ .. 


    ฉันหวังว่าฉัน ..อาจจะคิดผิด ..


    ร่างสูงกำที่เปิดประตูแน่น และความลังเลใจที่เกิดขึ้น ...


    ...


    "เอม .."


    ...




                          "คุณหมอคะ โทรศัพท์ค่ะ"


    ร่างสูงที่กำลังเขียนใบรับรองแพทย์ให้กับคนไข้ที่เป็นเด็กน้อยนั้นหันไปมองคุณพยาบาลเล็กน้อย และเขาที่รับโทรศัพท์มือถือส่วนตัวของตัวเองมาแนบหู


    "ฮัลโหล .."


    "หมอ ..หมอน้ำใช่มั้ยคะ .."


    เสียง ..


    "ใช่ค่ะ ..มีอะไรรึเปล่าคะ"


    "มารับตัวคู่หมั้นของคุณด้วยค่ะ เมาหมาเลียหัวแล้ว .."


    เดี๋ยวๆ !!


    ...




     

                           น้ำเปิดประตูเข้ามาในร้านบันเทิงแห่งหนึ่งหลังจากที่เขาเคลียร์คนไข้ที่เหลือเสร็จแล้ว และเขาก็รีบขับรถมาตามทางที่เพื่อนของคุณนางร้ายนั้นบอกเขา สิ่งที่เขาเห็นในตอนนี้ก็คือเอมที่ฟุบหน้าลงกับบาร์เหล้า มีแก้วเหล้ามากมายที่วางอยู่รอบๆ และหญิงสาวคนหนึ่งที่เดินเข้ามาหาเขา


    "เบ๊บบี้ของยัยเอมใช่มั้ยคะ"


    เบ๊บบี้ ...


    หมอน้ำพยักหน้างงๆ ... น้ำหวานถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะมองหน้าของคุณหมอฟันนิ่ง


    "ยัยเอมมันรักคุณมากนะ คุณช่วยบอกมันหน่อยเถอะว่าคุณก็คิดเหมือนกัน หรือถ้าไม่คิด ก็บอกให้มันตัดใจ ..สงสารเพื่อนฉันด้วยนะคะ ถึงมันจะแรด มันก็แรดกับคุณคนเดียวนะ"


    ...


    ...


    พูดเสร็จก็เดินออกไป และหมอฟันคนเก่งที่เดินไปหาร่างบางที่หมดสภาพเลยในวันนี้ ..


    ร่างสูงขยับตัวขึ้นนั่งบนเก้าอี้ข้างๆ และหันไปเรียกบาร์เทนเดอร์ที่ยืนอยู่ ก่อนจะสั่งออร์เดอร์ของเขาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล


    "Chivas ค่ะ"


    ...


    ไม่นานนักที่แก้วเหล้าวางตรงหน้าเขา และเอมที่ขยับไปมา ก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้น และหันมามองหน้าเขาช้าๆ


    ...


    "น้ำหวาน"


    ..


    "นี่ฉันเห็นหน้าแกเป็นอีหมอใจร้ายนั่นได้ไง" เอมบ่นเบาๆ และยกมือขึ้นจับแก้วเหล้าในมือของร่างสูงที่ถือเอาไว้ ก่อนจะดึงมันออกมาพร้อมกับกระดกเข้าปากด้วยความไม่รู้ตัว!!


    น้ำถึงกับนิ่ง ก่อนจะหันไปมองบาร์เทนเดอร์พร้อมพยักหน้า 


    เอามาอีก ..


    แก้วเหล้ามากมายที่เพิ่มจำนวนมากขึ้น โดยที่เอมเป็นคนจัดการเองทั้งหมด โดยมีหมอน้ำนั้นนั่งเฝ้าอยู่ข้างๆ เอมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเป็นเขาที่นั่งอยู่ข้างๆ และฟังเธอพร่ำเพ้อถึงเขา ..


    ตัดพ้อและด่าเป็นนัยๆ


    "ฉันรักมันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง อ่อยมันมาก็นานนม มันยังโง่ไม่รู้ตัวว่าฉันคิดยังไงกับมัน .."


    เออ ..


    "อีหมอหน้าโง่!!"


    อื้อ ..


    "แล้ว ..แกไม่คิดบ้างเหรอว่ามันอาจจะรักแกเหมือนกันก็ได้ ถ้าแกมองดีๆ"


    "รักห่าอะไรล่ะ!!"


    น้ำถึงกับสะดุ้ง เมื่อเอมหันมาพูดกับเขาตรงๆ  ตาแทบจะลืมไม่ขึ้น สภาพแทบจะดูไม่ได้ ..


    ...

    "ถ้ามันรักฉัน มันก็ต้องมีอะไรกับฉันไปแล้วสิ คนรักกัน ...คนรักกันน่ะเว้ยหวาน .."


    ...


    ...


    "รักกันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่มีอะไรกันซักหน่อย" น้ำพูดเบาๆ และยกมือขึ้นลูบผมร่างบางเบาๆ ผมที่ปิดหน้าปิดตาของเจ้าตัวจนดูไม่ได้ ..


    "แต่มันก็บอกได้ว่าเราเป็นของกันและกันแล้วนะเว้ย  หวาน ..แกไม่เป็นฉันแกไม่รู้หรอก ..ว่ารักบนความกลัวมันเป็นยังไง .."


    กลัวเหรอ ..


    "แกกลัวอะไร"


    น้ำถามเสียงนุ่มและลดมือลงหยิบกระเป๋าเงินออกมา จ่ายค่าเสียหายที่ร่างบางได้ทำเอาไว้ ก่อนจะค่อยๆประคองให้ร่างบางลุกขึ้นพร้อมกับพาเดินออกไปเงียบๆ ..


    ...


    ..



                      ร่างบางถูกประคองให้มายืนหยุดอยู่หน้าอ่างล้างหน้าในห้องน้ำ น้ำเอื้อมมือเปิดน้ำให้ และจับให้เอมโค้งตัวไปข้างหน้า ลูบหลังของเธอเบาๆ


    "กลัวว่าวันนึงมันจะเป็นของคนอื่นน่ะสิ ..โอ้กกก!!"


    ...


    ...


    "กลัวว่าวันนึง ..มันจะมีแฟน ..ซึ่งถ้ามันไม่ใช่ฉันอ่ะ ..ฉันก็คง ..โอ้กกก !!"


    ค่อยๆ ...


    "ฉันก็คง ..ทนไม่ได้ .."


    ...


    "ฉันรักมันมากนะ ..ฉันไม่อยากเสียมันไปให้ใครอ่ะ ..หวาน ..แก..ฉันเจ็บเว้ย .." ร่างบางพูดเสียงสั่นและปล่อยโฮออกมา หันหน้ามาซบอกเขาเอาไว้ กอดเขาเอาไว้แน่น กอดทั้งๆที่ปากยังคงเปื้อนอ้วกอยู่ ..


    เค้าว่าคนเมา ..จะพูดความจริง ..


    ...


    ...


    น้ำค่อยๆยกมือขึ้นกอดตอบร่างบางเอาไว้ แขนข้างหนึ่งที่โอบแผ่นหลังเนียน ข้างหนึ่งที่ยกขึ้นลูบผมร่างบางเบาๆ




    ไม่ได้พูดอะไร ... แต่ก็รู้ความในใจของร่างบางจนหมดสิ้น ..


    ...


    ...


    กลิ่นอ้วกและกลิ่นเหล้าที่ผสมผสานจนคนภายนอกอาจจะไม่อยากเข้าใกล้ แต่คงไม่ใช่กับเขา คุณหมอฟันที่ยืนกอดร่างบางเอาไว้นิ่งและเงียบที่สุด ร่างบางที่ร้องไห้กอดเขาด้วยความน่าสงสาร คิดว่าเขาเป็นน้ำหวานเพื่อนรัก ..


    ...



    ...


    คุณหมอฟันหันหน้าไปจูบเรือนผมนุ่มเบาๆ และกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นเมื่อร่างบางนั้นสะอึกสะอื้นจนตัวโยน ..


    ...


    ฉันรู้แล้วเอม ..ฉันรู้แล้วว่าแกรักฉันมากแค่ไหน ..


    ...


    ...


    ขอบใจนะ ...




    ....


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×