คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : ตอนที่ 38
เอยเปิประูห้อทำานอเอมโยที่เาไม่ไ้เาะประูออนุาพร้อมเอ่ยออมาอย่าเอาแ่ใ เอมที่ำลัุยธุริับน้ำ้อนสายาึ้นมอ่อนะถอนหายใออมา
"น้อเอยแม่ทำานอยู่นะะ เ้ามาประูไม่เาะแถมยัแสถึวามไม่มีมารยาทเหมือนนไม่ไ้รับารสั่สอนมาแบบนี้มันีแล้วใ่มั๊ยะ"
เอมเอ่ยำหนิ้วยสีหน้าและน้ำเสียริั่อนะมอเอยที่เินเ้ามาระาปสูทน้ำ้วยสายาแ็ร้าว
"ทำอะไระะทำอะไร!!"
เอมเอ่ยถามพร้อมึมือเอยออาปสูทน้ำ้วยวามุัน
"มึเ้ามาหาแมู่ทำไม!!"
เอยสะบัมือเอมออ่อนะระาปสูทอน้ำอีรั้ น้ำบรามแน่นพร้อมึมือเอยออ้วยวามุัน
"ันมาทำาน อย่าลามปามนะท่านรอันำลัอยู่ในบทบาทอนัธุริไม่ใ่เพื่อนเล่นอุ"
น้ำเอ่ยอย่ามีอำนา่อนะผลัแผอเอยที่ปรี่เ้ามาัวเออีรั้ล้มลไปอที่พื้น
"เ้ามาอีทีันไม่ยั้มือแน่"
เอยมอสีหน้าอน้ำอย่าหวั่นไหว่อนะลุเินหัวฟัหัวเหวี่ยออาห้อไป
"เ็บมั๊ยะอเอมูหน่อยนะ"
สีหน้าทีุ่ันอน้ำอ่อนโยนลทันทีที่เอมเินอ้อมโ๊ะทำานมาสำรวรอบออเา มือหนายึ้นประอเอวบาอเอมไว้่อนที่น้ำะรริมฝีปาลบนหน้าผานุ่มอเอมอย่าอ่อนโยน เอม้อนสายาึ้นมอ่อนะยยิ้มามรอยยิ้มรุ้มริ่มอน้ำ
"ยิ้มแบบนี้ืออะไระนายน้อย"
"ห่าเหินแบบนี้สสัย้อ้ำส่ะแล้วมั้ะว่าเราเป็นอะไรัน"
เอมส่ายหน้า้วยรอยยิ้มับำพูอน้ำ่อนะัารปสูทอเาให้เ้าที่และเินอ้อมลับมานั่ที่เ้าอี้อีรั้
"ทำาน่ะนายน้อยอย่านอเรื่อ"
"นาพา็ือนาพา เอา่ะุยานัน่อ่อนแล้วหมเวลาาน่อยนอนุยัน็ไม่สาย"
เอมสบสายาเ้าู้อน้ำ้วยสายานาพา่อนที่เ้าอสายทั้สอะเริ่มุยธุริันอีรั้อย่ามืออาีพ
"เ็นสิะท่านรอะ้อหน้าันทำไม"
เรย์เอ่ยออมาอย่าหุหิใหลัาที่เธอยืนรอให้เอยเ็นเอสารสำัอยู่สัพั
"ันไม่เ็น ไปามเลานเิมอันลับมา"
เรย์ยยิ้ม่อนะึแฟ้มเอสารึ้นมาอที่ออิ่มอเธอ
"ามใแล้วัน่ะท่านรอถ้าท่านประธานถามหาัน็ะรายานไปามวามริ ะไม่เ็นแน่นะะันให้เวลาท่านิอีรั้"
เอยมอหน้าเรย์อย่าัใ่อนะึแฟ้มเอสารลับมาและรลายเ็นลไปอย่าำยอม
"แม่้าเธอเท่าไหร่ันะ้าเธอออ"
"เท่าไหร่็ไม่รับหรอ่ะเพราะนแบบท่านรอสมวระเอเลาแบบันที่สุแล้ว"
เรย์ัริมฝีปาใส่อย่ายั่วยวน่อนะเินหนีออาห้อทันทีที่เอยลุพรวเินปรี่เ้ามาหาเธอ
เอยที่เินผิวปาลมาที่รถเปลี่ยนเส้นทามาหาีที่ำลัยืนรอรถอายุำให้มารับเธอ่อนที่เาะระาแนเธอมาประิแผออเา
"ท่านรอะทำอะไรันะ!!"
ีเอ่ยถามอย่าใพร้อมพยายามอร้อให้น่วยผ่านสายาอเธอ
"มอหาใรไม่มีใรล้า่วยเธอหรอน่า"
เอยเอ่ยอย่าเ้าเล่ห์่อนพยายามลาีให้เินามเามาที่รถ
"ไม่้อถึมือ่ะเี๋ยวันัารให้เอ"
เรย์เอ่ยห้ามเอมับน้ำ่อนะเินรเ้ามาทุบำปั้นเ้าที่ท้ายทอยอเอย
"ท่านประธานับนายน้อยรอเธออยู่รนั้นไปหาท่านส่ะเี๋ยวท่านรออเธอันะัาร่อเอ"
ีพยัหน้ารับ่อนะส่ร่าอเอยที่หมสิไปให้ับเรย์และรีบเินมาหาเอมับน้ำที่ยืนรออยู่้วยวามหวาลัว
"ฟื้นแล้วหรอะู้รัอัน"
เรย์เอ่ยถามอย่าเ้าเล่ห์หลัาที่เธอพาเอยลับมาัาเสมือนว่าทัู้่มีสัมพันธ์ที่ลึึ้ันที่อนโอเธอ
"ันมาอยู่ที่นี่ไ้ยัไ!!"
เอยเอ่ยถามหลัาสำรวร่าายอัว
เอับเรย์้วยวามหุหิใ
"เลาน่อนทิ้ท่านไว้ที่ลานอรถน่ะ่ะันเวทนาเลยพาลับมามีวามสุ้วยันแ่น่าเสียายนะะที่ท่านรอไม่ไ้สิันเลยสนุอยู่นเียว ไปอาบน้ำแ่ัวเถอะ่ะสามีันะลับมาแล้วเี๋ยวะเป็นเรื่อเปล่าๆ"
เรย์อบอย่าไม่ใส่ใ่อนะรับสายทัทายปลายสาย้วยสำเนีย่าประเทศที่เธอถนัพร้อมับรอยยิ้มเ้าเล่ห์อเธอ
ความคิดเห็น