AIMNAM : Love or decency รักต่างวัย

"แม่เข้าไปทำอะไรในห้องไอ้น้ำ"

เด็กสาววัย15ปีเอ่ยถามผู้เป็นแม่ด้วยความสงสัยพร้อมไล่สายตามองชุดนอนที่ผู้เป็นแม่สวมใส่ด้วยความไม่ชอบใจ

"น้ำไม่สบายน่ะลูกแม่เลยเอายาเข้าไปให้หนูล่ะคะทำไมถึงยังไม่นอนอีก"

เธอตอบคำถามของลูกสาวอย่างตรงไปตรงมาก่อนจะส่งยิ้มให้ลูกสาวเหมือนเคย

"ใส่ชุดนี้เข้าไปในห้องมันเนี่ยนะแม่คิดได้ยังไง"

"นี่มันชุดนอนนะคะลูกแม่กำลังจะนอนค่ะแต่นึกขึ้นได้ว่าเพื่อนหนูไม่สบายแม่เลยเอายาเข้าไปให้แค่นั้นเองเป็นอะไรคะทำไมต้องทำหน้าบึ้งใส่แม่ด้วย"

"ลูกไม่ชอบที่แม่แต่งตัวแบบนี้นะมันเป็นเพื่อนลูกถ้ามันเกิดคิดอะไรกับแม่ขึ้นมาจะทำยังไง"

"โธ่เด็กดีแม่จะสี่สิบแล้วนะคะเพื่อนหนูพึ่งจะอายุ15เองเค้าจะมาสนใจอะไรแม่ล่ะลูกหวงไปได้"

"มันก็ไม่แน่ป่ะแม่ไม่เหมือนคนอายุสี่สิบซ่ะหน่อยอย่าให้รู้ก็แล้วกันนะเกรงใจพ่อบ้างถึงพ่อจะเสียไปแล้วแต่ยังไงลูกก็ไม่ยอมให้แม่มีแฟนใหม่เด็ดขาดโดยเฉพาะกับไอ้น้ำ"

เธอยกยิ้มด้วยความเอ็นดูกับความขี้หวงของแก้วตาดวงใจก่อนจะเดินกอดคอลูกสาวมาส่งที่ห้องนอน

"กูถามมึงตรงๆเลยนะไอ้น้ำมึงคิดอะไรกับแม่กูรึป่าววะ"

เจ้าของชื่อมองหน้าเพื่อนสนิทด้วยความยียวนก่อนจะยกมือขึ้นกอดคอเพื่อน

"กูชอบแม่มึงว่ะอยากได้ชิบ"

"เห้ยไอ้เหี้ยนั่นแม่กูนะเว้ย!!"

"กูก็ไม่ได้เถียงป่ะว่าไม่ใช่แม่มึง แต่นั่นอะว่าที่เมียกูเองเว้ย"

"ไอ้เหี้ยน้ำมึงมันจะมากไปแล้วนะเว้ยที่แท้ก็เอารายงานมาบังหน้าเพื่อมาหาแม่กูนี่เอง!!"

"มึงรู้แล้วอ่อกูดีใจด้วยนะเว้ย!!"

หญิงสาวที่กำลังอบขนมให้ลูกสาวกับเพื่อนของลูกสาวทานรีบวางถาดขนมลงบนโต๊ะและวิ่งออกมาหน้าบ้านทันทีที่เธอได้ยินเสียงทะเลาะวิวาทกันอย่างหนัก

ระหว่างความรักกับความเหมาะสม เป็นคุณ คุณจะเลือกอะไร หนึ่งทางคือความสุขของตัวเองกับอีกหนึ่งทางที่เป็นความทุกข์ใจของใครอีกหลายคน