ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : What happened? [อัพครบ]
มาทำความเข้าใจกันหน่อยยยย
ไรท์เปิดเทอมแล้ว T^T เวลาว่างอาจจะน้อยลงนะคะ
ดังนั้นไรท์อาจจะอัพช้าเน้อ
ต้องขอโทษรีดทุกคนนะคะที่ทำให้รอนาน
ตอนนี้อ่านติดตามเรื่องต่อเลยนะคะ
v
v
v
v
v
v
v
v
What happened?
ตอนนี้ผมกำลังอุ้มยัยเด็กนี่ลงจากรถและเดินไปหาพนักงานผู้หญิงที่นึกกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ตรงล็อบบี้เพื่อให้มาเปิดห้องยัยนี่ให้ ตอนแรกเค้าก็ตกใจอยู่หรอกที่เห็นเธอในสภาพนี้แต่คงไม่กล้าถามอะไรเพราะกลัวผมหนักมั้ง ความจริงยัยนี่ก็ไม่ได้หนักอะไรมากนะ
ให้อุ้มทั้งวันก็ยังได้เลย.... เอ่ออ.. ผมเปรียบเทียบให้เห็นภาพเฉยๆนะไม่ได้คิดจะอุ้มทั้งวันจริงๆ - -//
"ขอบคุณครับ" ผมหันไปขอบคุณพนักงานที่มาเปิดประตูยัยนี่ให้ก่อนจะพาเธอเข้ามาในห้องนอน "ขอโทษนะครับ รบกวนช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ยะ..เธอหน่อยได้มั๊ยครับ?" ผมพูดกับพนักงานเมื่อวางยัยนี่ลงที่เตียงเสร็จ
"ได้ค่ะ รบกวนรอได้านนอกสักครู่นะคะ"
"คือผมจะกลับแล้วครับ ยังไงก็ฝากด้วยนะครับ" กลับคอนโดไปนอนดีกว่า
"โอเคค่ะ^^" แล้วผมก็เดินออกมา ก่อนจะออกมาก็ไม่ลืมที่จะหันหน้าไปมองหน้ายัยเด็กนั่น...
"หึ ตอนเมานี่ไม่เบาเลยนะ ยัยเด็กแสบ"
--------ย้อนกลับไปก่อนหน้านั่น--------
"ลงมาดีๆดิวะ" ผมหันไปพูดกับคนที่ไม่ค่อยได้สติ
"โอยยยยย ปล่อยฉันเซ่!!!!" ยัยเด็กนี่พูดก่อนจะผลักผม
"แรงเท่ามดคิดว่าผลักได้หรอวะ อยู่เฉยๆ" นี่ผมหงุดหงิดจริงๆแล้วนะ - -
"...." อยู่ๆยัยนี่ก็เงียบไป
"เออเงียบไปแบบนี้แหละ"
"นี่...." เธอพูดขึ้นพร้อมกับเงยหน้ามองผม
"อะไร" เชื่อเลยว่าผมยังพูดกับเธอ ทั้งๆที่เธอกำลังเมาอยู่ - -
"เกิดมานายเคยยิ้มป่ะ?" ห้ะ!?!
"...???"
"ชีวิตเครียดมากรึไง?" เฮอะๆๆๆๆ เมาแล้วปากเก่งนี่ - -
"ทำไม?" ผมพาเธอหยุดเดินก่อนจะก้มมองหน้าเธอที่เพิ่งจะพิงไหล่ผมเพราะจะล้มลง
"หรือยิ้มไม่เป็น?" นี่คงไม่ได้ยินคำถามผมสินะ
"เงียบไปเลย - -"
"เค้าทำแบบเน้" เธอพูดแค่นั้นก่อนจะพยายามพยุงตัวเธอขึ้นมาแล้วเอื้อมมือมาสัมผัสที่มุมปากผมทั้งสองข้างก่อนจะจับมันยืดออก เหมือนกับเธอกำลังสอนผมยิ้ม แล้วอยู่ดีๆเธอสลบไป....
"เด็กน้อยชิบหายเลย" ผมก้มมองเธอก่อนจะอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าหญิงก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปในคอนโด
--------กลับมาที่ปัจจุบัน--------
"กลับคอนโดดีกว่า ฮ้าวววว" ผมพูดขณะที่ยืนรอลิฟท์อยู่
End Sunset's Part
เช้าวันต่อมา
10:34 น.
'กริ้งงงงงงงงง กริ้งงงง' ปี๊บบ
"ฮัลโหลค่าาา" อ่าาาา ปวดหัวจัง
[เบียร์!!!!!! ฉันขอโทษษษษษษษ]
"ขอโทษอะไร" อ่าาา ได้ยินเสียงยัยน้ำตาลแล้วปวดหัวหนักกว่าเดิมอีก - -
[ฉันเป็นคนชวนแกไปแต่ไม่ดูแลแกให้ดี ฉันขอโทษนะแก T^T] ไม่ไหวแล้ว... [แกไม่ได้ถูกทำอะไรใช่มั๊ย ปลอดภัยดีใช่มั๊ย ตอนนี้แกอยู่ที่ไหน ห้องแก หรือห้องพี่ไวน์ ละ..ละแล้วๆๆ พี่ไวน์ยังไม่รู้เรื่องใช่มั๊ย ใครเป็นคนไปส่งแกอ่ะ ตอบฉันเซ่!!!! T^T] เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ยัยน้ำตาลถามว่าอะไรนะ...
"แกถามว่าไงนะ??"
[แกอยู่ไหน?]
"ไม่ๆๆ ประโยคสุดท้ายเลยอ่ะ"
[ตอบฉัน]
"ไม่ใช่ - - ก่อนหน้านี้อ่ะ"
[ใครเป็นคนไปส่งแก] ห้ะะ
"ไม่ใช่แกหรอ...."
[บ้าฉันเพิ่งตื่นเมื่อไม่นานมาเนี่ย พี่ฝนเล่าให้ฟังว่าแกโทรไปตามแล้วก็มารับฉันกลับบ้าน พี่ฝนบอกว่าไม่ได้ไปส่งแกนะ] ไม่นะ....
"แก แค่นี้ก่อนนะ"
ติ้ดดดด...
"กรี๊ดดดดดดดดดดด เมื่อคืนแกทำอะไรลงปายยยยยยยย" ฉันลุกขึ้นนั่งก่อนจะส่งเสียงกรี๊ดออกมาดังๆแล้วถามตัวเอง
เหตุการณ์ทุกอย่างไล่มาเป็นฉากๆ ตั้งแต่ออกจากคลับ จนขึ้นรถ แล้วมันก็หายไป แล้วก็....ก็......
"นี่...."
"อะไร"
"เกิดมานายเคยยิ้มป่ะ?"
"...???"
"ชีวิตเครียดมากรึไง?"
.
.
.
.
"ไม่จริ๊งงงงงงงงง" นี่ฉันทำอะไรลงไป ฉันทำอะไรลงปายยยยย T^T เค้าจะมองฉันเป็นคนยังไง เค้าคงไม่คิดอะไรหรอกมั้ง ก็ฉันไม่ได้ตั้งใจทำหนิ เลิกคิดมากๆๆๆๆ แต่.....
"เดี๋ยวนะ.... แล้วทำไมฉันต้องมานั่งคิดมากเรื่องนี้ด้วยเนี่ย"
พอคิดได้แบบนั้นฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว พอเสร็จแล้วฉันก็เดินไปหยิบยาแก้ปวดมา 2 เม็ดแล้วโยนมันเข้าปากพร้อมกับดื่มน้ำตามแล้วเดินมาเตรียตัวจะนอนที่เตียงเพราะมีความรู้สึกว่ามันเหมือนจะล้มลงพื้นได้ทุดเมื่อ ดังนั้นนอนมันดีกว่าแต่แล้วสายตาฉันก็เหือบไปเห็นเสื้อสีดำที่ไม่ค่อยคุ้นตาพาดไว้ที่เก้าอี้ข้างเตียง
"ของใคร..." เดี๋ยวนะ (นี่เธอจะเดี๋ยวนะอีกบ่อยมั๊ย - ไรท์) "เค้าไม่ได้เอาไปด้วยหรอ - -//" อ่าาา อยู่ดีๆหน้าฉันก็ร้อนขึ้นมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เค้าเข้ามาช่วยฉันจากผู้ชายคนนึง "ให้แม่บ้านซักให้ก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยคืนเค้าวันจันทร์ก็ได้"
เมื่อคิดแบบนี้ฉันก็เดินไปหยิบเสื้อของเค้าไปใส่ไว้ในตะกร้าเพื่อที่จะให้แม่บ้านเอาไปซักให้
"เฮ้ออออ ทำไมยังไม่หายปวดหัวเนี่ย" ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่แล้วอยู่ดีๆก็รู้สึกง่วงขึ้นมา อาจจะเป็นเพราะยาที่กินเข้าไปมั้ง "นอนพักซักหน่อยเดี๋ยวก็หายหรอกมั้ง" พูดจบฉันก็นอนเลย แต่ก่อนที่ฉันจะหลับก็มีบางอย่างทำให้ฉันสะดุ้งขึ้น
"ใครเปลี่ยนชุดให้ฉัน....." ตอนฉันไปอาบน้ำฉันไม่ได้ใส่ชุดเดิมที่ฉันใส่เมื่อคืน "คงไม่ใช่หรอกมั้ง....นะ"
เฮ้อออออ นอนดีกว่าอาการแบบนี้ไม่ควรมาคิดอะไรให้มันเยอะๆ เดี๋ยวปวดหัวหนักกว่าเดิมอีก
'ติ๊งหน่องๆๆๆๆ'
"อะไรอีกเนี่ยยยยยย" ให้มันได้แบบนี้สิ
'ติ๊งหน่องงงงง'
"กำลังไปค่าๆๆๆ" กดขนาดนี้ไม่พังประตูเข้ามาเลยล่ะ "อ้าวไวน์" นี่ถ้าเปิดช้ากว่านี้เชื่อฉันเถอะพี่ไวน์พังประตูเข้ามาแน่ๆ
"เบียร์~~~~ เบียร์น้องรัก~~~~" เมื่อฉันเปิดประตูให้ คนข้างนอกก็พุ่งเข้ามาในห้องโดยที่ฉันยังไม่ได้อนุญาต
"ไวน์มาทำไมอ่ะ" ฉันเดินเข้าไปนั่งมี่โซฟาข้างๆพี่ไวน์ แล้วเปิดประเด็นทันที
"หิวอ่าาาาา อยากกินข้าวฝีมือน้อง" พี่ไวน์พูดแล้วก็พุ่งเข้ามาหาฉันแล้วทำท่าเหมือนอ้อน
"มันไม่ได้ดูเหมือนไวน์อ้อนเลยอ่ะ - -"
"แล้วต้องทำแบบไหนอ่ะ -3-"
"ไม่ต้องๆๆ รับเมนูอะไรดีค่ะ คุณไวน์"
"อะไรก็ได้ค้าบบบบ" พี่ฉันเป็นพวกเลี้ยงง่ายอยู่ง่าย(?) ทำอะไรก็กินได้หมดแหละ
"งั้นรอแปปนะ" พูดจบฉันก็เดินไปทำเมนูง่ายๆมาให้พี่ชายฉันกิน นั้นก็คือข้าวไข่เจียวหมูสับแล้วก็แกงจืดร้อนๆมาให้พี่ชายฉัน
"น้องใครทำไมทำอาหารอร๊อยอร่อยยย" จ้าๆๆๆ ชมเข้าไป - -/// อย่างที่เคยบอกไปว่าฉันชอบให้คนชมว่าทำอาหารอร่อย ซึ่งพี่ชายฉันก็จะชมตลอดเวลาที่มากินข้าวที่ห้องฉัน
"รู้ว่าชอบให้ชมก็ชมบ่อยจังนะ - -//"
"ชมบ่อยแหละดีแล้ว จะได้ทำให้ไวน์กินอีกบ่อยๆไง" พี่ชายฉันตักข้าวเข้าปากหลังจากที่พูดจบก่อนจะทำตายิ้มใส่ฉัน
ก็บอกแล้วพี่ชายฉันน่ะเป็นคนน่ารัก แต่เฉพาะกับฉันเท่านั้นนะ :)
"ทำไมวันนี้เป็นแปลกๆอ่ะ?" เคี้ยวเสร็จพี่ไวน์ก็เงยหน้าขึ้นมาถามฉัน อะไรอ่ะ เมื่อกี้ยังบอกว่าอร่อยอยู่เลย
"อะไรแปลก กินไปจะหมดจานอยู่แล้วยังมาบอกว่าแปลกอีก -3-" ฉันยกมือขึ้นมากอดอกก่อนจะมองไปทางอื่นทำท่าเหมือนงอนๆ
"ไมใช่ๆๆๆ" พี่ไวน์รีบพูดเพราะกลัวว่าฉันจะโกรธ "ไวน์ไม่ได้หมายถึงกับข้าว ไวน์หมายถึงเบียร์อ่ะแปลกๆ" ก่อนจะลุกพร้อมกับเอามือมาวางไว้ที่หน้าผาก "ตัวไม่ค่อยร้อนหนิ เป็นไรมากมั๊ย?"
ฉันส่ายหน้าตอบก่อนจะบอกสาเหตุไปว่าทำไมตัวฉันถึงอยู่ในสภาพนี้ พอพูดเสร็จพี่ชายฉันก็พยักหน้า 2-3 ทีก่อนจะพูด
"เมื่อคืนน้ำฝนโทรมาบอกแล้ว" ก็ว่าอยู่ว่าทำไมพี่ฉันถึงไม่ได้ดูตื่นเต้น(?)อะไรกับเรื่องที่ฉันเล่าเลย "ทีหลงถ้าเมาก็โทรมาบอกให้ไวน์ไปรับก็ได้"
"ไม่เอาอ่ะ ไวน์ทำงานอยู่ไม่อยากกวน" ฉันตอบไปเหมือนทุกครั้งที่พี่ฉันบอกว่าพี่ฉันไปรับฉันได้ เพราะพี่ฉันต้องทำงานนั่งดูแลทุกอยากที่คลับเผื่อมีอะไรเกิดขึ้น ฉันไม่อยากทำตัวให้เป็นภาระพี่ชายฉันอ่ะ ทุกวันนี้เค้าก็ทำเพื่อฉันมาเยอะแล้ว
"บอกแล้วไง น้องสาวคนเดียวไวน์ดูแลได้" พี่ไวน์เอื้อมมือมาขยี้หัวฉันเล่นจนผมฉันยุ่ง "แล้วนั่งแท็กซี่มาไม่กลัวรึไง แท็กซี่สมัยนี้ยิ่งไว้ใจไม่ค่อยได้ ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาไวน์จะทำยังไง คราวหลัง..."
"หยุดก่อน" ฉันรีบห้ามพี่ชายฉัน ไวน์โหมดคุณมาแล้ว "เมื่อคืนเบียร์ไม่ได้กลับแท็กซี่ (. .)//" ฉันตอบพร้อมก้มหน้าลงเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
"อ้าว แล้วมาไง"
"พี่ซันมาส่ง (. .)//"
"อ่ออ แล้วทำไมมันได้มาส่งอ่ะ?" มาอีกแล้ว โดนสอบสวนอีกแล้ว T^T
"ก็... เบียร์ไปเจอกันอยู่นู้นอ่ะ ตอนแรกก็จะนั่งแท็กซี่แหละแต่เค้าอาสามาส่ง (. .)//" ฉันไม่ควรพูดไปหน้าร้อนไปแบบนี้สิ T////T
"เออดีๆๆ ทำงานดีแบบนี้หน่อย" พี่ฉันพยักหน้าขึ้นลงหน่อยก่อนจะรวบช้อนส้อมไว้ด้วยกัน "เฮ้อออ อิ่มแล้ว ไปละ ขอบคุณสำหรับอาหารนะค้าบบบบ"
"เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆ ไปง่ายๆแบบนี้เลยหรอ?" บางที่ฉันตามอารมณ์ของพี่ชายตัวเองไม่ทัน "จะมาก็มาจะไปก็ไปแบบนี้หรอ!! มาล้างจานก่อนนนน" เหมือนจะไม่ทัน เพราะพี่ฉันวิ่งออกไปแล้ว - -
หลังจากที่ฉันล้างถ้วยล้างจานเสร็จฉันก็มานั่งอยู่หน้าโทรทัศน์
"เฮ้อออ ไม่มีอะไรทำเลย จะนอนก็ไม่ง่วงแล้ว โทรชวนยัยน้ำตาลไปช้อปดีกว่า" มันคือความคิดที่ดีที่สุดแล้วไปเดินๆ เดินดูแต่ไม่ซื้อพอเหนื่อยก็นั่งพัก ชีวิตเหมือนจะมีแค่คอนโด คลับฉัน คลับยัยน้ำตาล ห้างแล้วก็มหาลัยเนี่ยแหละ
'ตู้ดดดดดด ตู้ดดดดดดดดดด'
"...."
'ตู้ดดด ติ้ด!'
"แก~~~~ ฉันเบื่ออ่ะ ไปช้อปกัน"
[เออ เอาดิ ไม่มีไรทำเหมือนกัน แกไปไงอ่ะ?]
"แกมารับฉันได้มั๊ยอ่ะ?" บางทีก็เกรงใจเพื่อน แต่เพื่อนก็รู้เหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่ขับรถทั้งๆที่ก็มีรถเป็นของตัวเอง...
[ได้ๆๆ เดี๋ยวฉันแต่งตัวให่แปปนึง แกแต่งตัวรอไปนะ]
"เคๆๆ อย่าจัดเต็มมากนะเพื่อน"
[เคๆๆ ถ้างั้นอย่าใส่ส้นสูงมานะ 5555] ด้วยความที่ยัยน้ำตาลตัวเล็กกว่าฉันนิดนึง นางเลยไม่ค่อยชอบให้ฉันใส่ส้นสูง ถ้าฉันใส่ น้ำตาลก็จะดูตัวเล็กลงไปเลย แต่น้ำตาลก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมยังเคยบอกอีกว่า 'จะได้สวยกันคนละแบบไง' นี่แหละเพื่อนฉัน - -
"เคๆ 5555" พูดจบฉันก็กดวางสายทันที "ใส่ชุดไหนดีนะ - -;;" ผู้หญิงทุกคนต้องมีปัญหานี้เหมือนกัน และเพราะฉันก็เป็นอีกคนที่ชอบแต่งตัวถึงจะไม่มากเท่ายัยน้ำตาลแต่ก็ถือว่าชอบแหละ ปัญหาการเลือกชุดเลยใหญ่มากสำหรับฉัน
"เอาตัวนี้ดีมั๊ยเนี่ย" ว่าแล้วฉันก็หยิบเอาเสื้อที่เล็งไว้มา วันนี้อากาศไม่ร้อนไม่หนาวไม่ลมไม่ฝน ถือว่าอากาศดี แต่งยังไงก็ได้หรอก เมื่อคิดแบบนั้นฉันเลยรีบเปลี่ยนชุดพร้อมกับหยิบกระเป๋าสะพายเล็กไปด้วย ก่อนจะวิ่งไปใส่รองเท้าแล้วลงไปรอยัยน้ำตาลข้างล่าง
*ผมปล่อยลงเฉยๆ*
Talk 1
เอาแล้วๆๆๆๆๆ หนูเบียร์ทำอะไรลงไปเนี่ย 5555555
พี่ซันคงไม่ทำอะไรหนูหรอกมั้งลูก 5555
มาติดตามต่อน้าาาา เม้นให้กำลังด้วยย
Talk 2
ในเรื่องไรท์ชอบพี่ไวน์สุดแล้ว 55555
เผื่อรีดบางคนสงสัยนะว่าทำไมเบียร์เดี๋ยวเรียกไวน์ว่าพี่ เดี๋ยวก็เรียกชื่อเฉยๆ คือ 2 คนนี้ก็สนิทกันมาก พี่ก็ไม่ได้ถืออะไรเพราะมีแค่น้องคนเดียว ส่วนน้องก็เรียกแบบไม่ได้คิดอะไร ด้วยความที่พี่ชายแทนตัวว่าไวน์มาตั้งแต่เด็กน้องเลยเกิดความเคยชินเน้ออ
มาอัพให้ไถ่โทษที่ทำให้รีดรอนะ >< เม้นให้ไรท์ด้วยยย
อยากให้ครึ่งหลังออกแนวไหนรีเควสมาได้เลยย ไรท์จะเก็บไปพิจารณาดู ><
Talk 3
มาครบแล้ววววววว ตอนนี้เอาโมเม้นพี่น้องไปก่อนเน้อ
เอาความน่ารักของ 2 พี่น้องมาฝาก
เม้นให้กำลังใจไรท์ด้วยนะ ><
#พี่ซันเสือยิ้มยาก
vs
#น้องเบียร์แมวขี้อ้อน
1 เม้น = 1 กำลังใจน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น