'ไม่เอาสิจีมิน...ลืมเรื่องนั้นไปเถอะนะ..เรามาเริ่มต้นชีวิตใหม่กันนะครับ...' จองกุกพยายามอ้อนวอนสุดหัวใจ ถึงเมื่อก่อนเขาจะรู้จุดอ่อนของจีมินแล้วว่าเป็นคนที่ใจอ่อนง่ายแต่ตอนนี้เขาคงไม่คิดอย่างงั้นแล้ว ตั้งแต่ที่เขาห่างกับจีมินมา มันทำให้รู้เลยว่าจีมินนั้นแกร่งขึ้นมากจริงๆ
'จีมิน...ยอมรับคำขอโทษจากไอจองกุกมันเถอะนะ...' จู่แทฮยองก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเจมส์ลูกน้องคนสนิท แต่สภาพของแทฮยองนั้นมันทำให้จีมินต้องตกใจอย่างมาก สภาพที่เห็นเหมือนคนที่ไร้เรี่ยวแรงเดิน หน้าตาดูคล้ำ แขนขาดูผอมลง สีผิวดูซีดลงจนไม่น่าเชื่อว่านี่คือแทฮยองคนเดิม
นี่เขาทำให้แทฮยองต้องเป็นถึงขนาดนี้เลยหรอ....
'คุณวี...' จีมินพูดแค่นั้นก่อนจะลงจากเตียงไปพร้อมน้ำตาที่ไหลมาจากนัยน์ตาน้อยๆนั่น เขาวิ่งเข้าไปกอดแทฮยองส่วนแทฮยองนั้นก็ร้องไห้เช่นกัน เขากร่นแต่คำว่าขอโทษมากมายในใจแต่จีมินคงเกลียดเขาไปแล้วสินะ
'ผมไม่โกรธคุณวีเลยครับ...ผม..ฮึก..ฮืออออ....' จีมินเอาแต่ร้องไห้ไม่พูดอะไร ก่อนที่แทฮยองจะผละออกแล้ลูบไปที่ท้องนูนๆนั้นเบาๆ
'นี่คงเป็น...ลูกของจองกุกกับจีมินสินะ...วีขอบคุณนะที่ผ่านมาจีมินสอนในสิ่งต่างๆที่วีไม่รู้หรือมไม่คยทำมาก่อน...ขอบคุณมากที่ยอมแต่งงานยอมอยู่ด้วยกันจนถึงวันนี้...ฮึก....ขอโทษนะที่ทำเลวไป...มันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ...แต่จีมินคงไม่ให้อะ...'
'จีมินให้อภัย...จีมินยกโทษให้...ตอนนั้น..ฮึก...จีมินไม่รู้...จีมินขอโทษ...ฮือออ' ทั้งแทฮยองและจีมินต่างก็ขอโทษซึ่งกันและกัน ทำเอาจองกุกและเจมส์ที่ยืนอยู่ยังปล่อยให้น้ำตามันไหลลงมาเองโดยไม่ได้ไปบังคับหรือเฟคเลยแม้แต่นิด
'จีมิน..รับคำขอโทษลูกชายพ่อไปด้วยนะ..ฮึก...ถือว่ามันเป็นเคราะห์กรรมที่ทำมาร่วมกันก็พอนะ' คำว่าพ่อในสิ่งที่แทฮยองหมายถึงมันแสดงถึงความเจ็บปวดในหัวใจของแทฮยองและจีมินเอง
'คุณวี...ฮือออ....' จีมินอยากจะตะโกนออกไปดังๆว่าตัวเขาเองรักแทฮยองมากๆ จนไม่นึกว่ามันจะต้องมีวันนี้ วันที่แทฮยองต้องใช้คำว่าพ่อกับเขาต่อหน้าจองกุก...เขาไม่อยากจะได้ยินคำนี้...คำที่เจ็บที่สุดสำหรับจีมินและแทฮยอง...
'เอาเถอะนะ..พ่อจะยอมอย่าเพื่อลูกๆทั้งสองคน เพื่อจะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขนะ...จองกุก..ดูแลจีมินเขาดีๆ..อย่าทำให้พ่อผิดหวังเด็ดขาด...' แทฮยองพูดแค่นั้นก่อนจะยิ้มให้แล้วออกไปนอกห้องเพื่อจะกลับไปทำใจและสงบสุขร่างกาย เขาจพชะไม่คิดอะไรอีกแล้ว นอกจากรอแค่วันตายที่ตราหน้ามาก็เท่านั้นพอ...
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำมา..ขอให้เป็นแค่ความฝันและขอให้มัน..เลือนหายไปเร็วๆ
ในใจของจีมินยิ่งฟังแทฮยองใช้คำพูดว่าพ่อมากเท่าไหร่ มันยิ่งเจ็บมากเท่านั้น ใจจีมินจะแตกสลายอยู่แล้ว แทฮยองไม่ควรจะผลักใสเขาแบบนี้เลย
'ขอบคุณนะครับคุณพ่อ...ฮึก....' จีมินต้องจำใจพูดคำๆนี้ออกมาถึงแม้ว่าใจเขาไม่อยากจะพูดออกมาสักแค่ไหน ในเมื่อแทฮยองยอมเปิดทางให้จองกุกกับเขาได้รักกันแล้ว...ก็ต้องทำตามคำขอที่เขาต้องการ
อย่าไปสนใจสิ่งที่ผ่านๆมา ถ้าสิ่งที่ผ่านๆมามันทำเราเจ็บอย่าไปจำมันซะ...แล้วมาเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดดีกว่า มันก็ดีกว่าไปนั่งจมอยู่กับความรู้สึกในอดีต
BTS(Step-Mother)
‘จีมินอ่า...อย่าเมินเฉยกันแบบนี้สิ..จองกุกใจไม่ดีเลยนะ..’ จองกุกเอาแต่ง้องแง้งจีมินตั้งแต่ตอนที่แทฮยองกับเจมส์ออกไปสักพักแล้ว ไม่รู้ผีบ้าอะไรเข้าสิงจองกุกอีก..งอแงเหมือนเด็กบ้าเลย...
‘นายเป็นอะไรเนี่ยจองกุก?? มาวนเวียนป้วนเปี้ยนอยู่ได้!’ จีมินเริ่มที่จะมีอารมณ์เสียซะแล้ว เนื่องจากคนท้องมักจะมีอารมณ์ไม่ค่อยคงที่ นั่นเลยเป็นเหตุผลที่จีมินชอบอารมณ์เสียใส่จองกุก
‘อย่าอารมณ์เสียสิค้าบบบบ..เดี๋ยวส่งผลถึงลูกนะ..’
‘คนอย่างนายสนใจคนข้างกายเป็นด้วยหรอ??’ จีมินเริ่มเข้าสู่โหมดดราม่าอีกครั้งนึงแล้ว..จองกุกอยากจะเข้าไปจูบให้เงียบสักที
‘สนใจสิค้าบบบบ..ให้อภัยเค้านะตัวเอง...นะๆๆ’
‘ทำไมต้องให้อภัยอ่ะ..ทำมามากหนิ??’
‘ขอร้องนะจีมิน...ต่อไปนี้จองกุกจะเป็นคนดี จะไม่ทำแบบที่ผ่านๆมาให้จีมินเสียใจอีกแล้ว...นะครับคนดี...’ จีมินนิ่งไปสักพักก่อนจะเมินเฉยใส่จองกุก
‘คิดซะว่าเพื่อครอบครัวที่สมบูรณ์นะ..มีพ่อแม่ลูกไง...อบอุ่นดีออก...:)’
‘นายมั่นใจใช่มั้ยว่านายจะไม่ทำอีก...’ จีมินยังคงถามซ้ำๆเพื่อที่จะต้องการคำตอบที่ตรงไปตรงมาจากปากของจองกุกเอง..
‘มั่นใจได้เลยครับ..ผมจะไม่ทำอีกแล้ว...’ จองกุกก็ยังยืนกรานคำเดิมหนักแน่นขึ้นกว่าเดิม
‘ยังไงชั้นก็เกลียดนาย!..พ่อนายสอนนายมายังไง..ทำให้คนอื่นเสียใจแบบนี้..’ เอาอีกแล้ว..ไอเวร..มันกลับมาอีกแล้ว..ใจสลายเมื่อเธอพูด...คำๆนี้ออกมา..มันเจ็บปวดรวดร้าวหน่ะรู้มั้ย??
‘มันเป็นสันดานเมื่อก่อนนะ...แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว..ทิ้งไปหมดแล้ว..ดีกันนะๆ...’ จองกุกยื่นนิ่วก้อยไปตรงหน้าจีมินก่อนจะทำท่าทางหวานๆใส่ทำเอาจีมินยังยิ้มออกมาเลย
‘ก็ได้จองกุก...แต่ถ้ามึงทำสันดานหมาๆแบบนั้นเมื่อไหร่..กูเอามีงถึงตายแน่!’ โห..เมียขู่ขนาดนี้ก็ต้องยอมซะแล้วแหละครับ ถ้าไม่ยอม..แม่งเดี๋ยวก็เป็นแบบนี้นี่แหละ
‘ได้เลยครับ..จองกุกสัญญา!’ ทั้งสองคนเดี่ยวก้อยด้วยกันแล้ว ก่อนที่จองกุกจะกอดจีมินพร้อมยิ้มให้กัน
‘ลูกครับ..พ่อกลับมาแล้วน๊าาา..ทีนี้เราสามคนจะได้อยู่อย่างสงบสักที...:)’
‘555555’ ทั้งสองคนมีความสุขมากๆที่ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง จีมินที่ต้องทนเจ็บมานานเมื่อมีแทฮยองมาข้างกายก็รู้สึกดีอีกครั้งแต่เหมือนเมื่อก่อนที่จองกุกยังคอยตามราวีอยู่บ้าง..แต่เขาก็มอบสิ่งเล็กๆให้กับจีมิน มันถือว่าเป็นคำสอนที่ดีให้กับคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว..แต่ตอนนี้เรากลับมาอยู่เป็นครอบครัวแล้ว..แทฮยองก็น่าจะกลับไปทำงาน..เป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวของจองกุกเหมือนเดิม
เฮ้อ~สู้ๆนะคุณคิมแทฮยอง..คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวสุดที่รักของจีมิน^^
แล้วก็คุณคิมจองกุก..คุณสามีของปาร์คจีมินที่น่ารักที่สุดในโลกเลย>~<!
ที่บ้านของจองกุกเมื่อกลับมาที่เกาหลีแล้วจากไปฝรั่งเศสนานมาก...
‘จองกุกอ่า..ไปซักผ้า กวาดบ้าน ถูกบ้าน ตัดหญ้า เล็มหญ้า ให้อาหารหมา ให้อาหารแมว ล้างแอร์รึยัง?!!!!’ มาแล้วครับ..เสียงสวรรค์พิชิตความตายของผม..มันสั่งมาอีกแล้ววว...ชาตินี้ถ้าจองกุกตายอย่าถามนะครับว่าตายทำไม....ตายเพราะจีมินนี่แหละ...ใช้งานสามวันเจ็ดวันไม่พักผ่อนแล้ว..แต่ถ้าทำงานแล้วแลกด้วยการอึ๊บเมียมันก็คุ้มแหละ...
ตอนนี้ลูกผมเกิดแล้วครับทุกคน..ผมตั้งชื่อว่า...อาโป...มันไม่มีความหมายหรอกครับ...แต่ชื่อน่ารักดี...ผมเลยเอามาตั้ง...จนถึงวันนี้จีมินก็ยังคงเป็นคุณนายนี่แหละ เอาแต่นั่งๆนอนๆไปวันๆ ทำกับข้าวให้ นวดให้ อาบน้ำให้นิดหน่อย แต่ถือว่าดีเลย...เวลาอึ๊บๆอ่ะจีมินบอกว่า..ไม่เอาลูกแล้ว..ก็ดีเหมือนกัน..ใส่ถุงไปเลยละกัน..มันได้หลายรอบดี...5555555
‘คร้าบบบบบ..ผมจะไปทำงานเดี๋ยวนี้เลย...!!’ จำคำผมไว้นะครับ..ถ้าเกิดเมียใช้ทำงานอย่าไปขัดคอเขา..เพราะอาจจะไม่ได้อึ๊บเมียนะคร้าบบบ...
ขอบคุณครับ!
THE END
Talk : ตอนนี้เป็นตอนจบแล้วหากท่านผู้อ่านได้เปิดเพลง Epiphany ของ Jin BTS ไปก็ดีนะคะ ฟีลลิ่งมันได้มากๆเลย อาจจะมีตอนเสปเชี่ยลต้องติดตามกันนะคะ ขอบคุณนะBabeที่รักของเค้า งื้อ>< อยู่กันมาตั้งนานขอบคุณมากจริงๆ ไม่คิดว่าจะมีคนมาอ่าน ให้กำลังใจเยอะขนาดนี้มาก่อนเลย
Dangerous Alpha ฝากด้วนนะคะกับเรื่องนี้
อันที่จริงมีคนมาบอกว่าอาโปแปลว่าน้ำใช่มั้ย..แต่ว่าด้วยความโง่ของไรท์ส่งผลถึงความโง่ของตัวละครด้วย55555
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ขอบคุณนะคะ