คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : BREAKING DOWN : XVIII
BREAKING DOWN ( XVIII )
--------------------------------------------------------------------
“ คิกๆ ”
เสียงหัวเราะใสๆ ดังขึ้นเมื่อภาพที่ปรากฎในโทรศัพท์เครื่องหรูเป็นภาพของผู้ชายหน้าคมคายบาดแผลบนใบหน้าแม้จะผ่านการทำแผลติดพลาสเตอร์แล้วเรียบร้อยแต่ก็ยังคงความดิบเถื่อนที่โคตรจะไม่เข้ากับตุ๊กตาน่ารักอย่างลิตเติ้ลทวินสตาร์
และสิ่งที่ทำให้แดฮวีหัวเราะก็คือใบหน้าของออสตินคนที่หนึ่ง มันบูดบึ้งไม่สบอารมณ์เท่าไหร่เมื่อโดนเจ้าตัวเล็กขอให้ยิ้มหวานๆ แล้วถ่ายรูปกับตุ๊กตา
หลังจากโดนถามคำถามชวนเขิน “ คนดี … เธออยากไปเดทที่ไหนฉันจะพาเธอไป ” แดฮวีก็เลือกมาห้างแบบที่วัยรุ่นธรรมดามาเดทกันไม่มีอะไรหวือหวา กินข้าวด้วยกันดูหนังด้วยกันจับมือกันเดินเล่นตามประสา
ก็อย่างที่บอกไป
ที่ไหนก็ได้ ที่มีแพจินยอง …
“ ไม่ถ่ายกับนี่ได้มั้ยครับ ขอถ่ายกับกันดั้ม ” มือแกร่งชี้ไปที่หุ่นกันดั้มพร้อมกับน้ำหน้างอแงเหมือนเด็กอนุบาลก็ไม่ปาน
ฮ่าๆ น่ารักจริงๆ
“ ไหนลองอ้อนก่อน ” ขอแกล้งหน่อยแล้วกัน นั่นคือความคิดของแดฮวีในตอนนี้ ให้ตาย … อยากให้มาเห็นแพจินยองออสตินคนที่หนึ่งแห่งเซดริกตอนนี้จริงๆ “ ไม่อ้อนก็จะไม่ให้ถ่าย ”
“ แดฮวีครับ ขอถ่ายรูปกับกันดั้มนะครับ ” ปากกระจับกลั้นยิ้มทันทีเมื่อคนตัวสูงเอานิ้วมาจิ้มตรงแขนของเขาเบาๆ หลายๆ ทีพร้อมกับพูดเสียงอ้อน
“ นี่เรียกอ้อนแล้วหรอ ” ว่าจบร่างบางก็แสร้งขมวดคิ้วยุ่งทันที
“ โถ่ … ไม่เคยทำหนิครับ ”
“ ไหนขอดูอีกที ” แขนเล็กถูกยกขึ้นมากอดอกเพื่อรอดูการกระทำ
“ คนดีครับ … ขอจินยองถ่ายรูปกับกันดั้มนะครับ นะ ” แม้ท่าทางอาจจะดูแข็งๆ ตามประสาคนห่ามแต่มันก็ใช้ได้เลยทีเดียว ยิ่งมือแกร่งยกตุ๊กตาขึ้นมาคลอเคลียที่แก้มนิ่มอีกเป็นใครไม่ใจอ่อนบ้าง
แต่เอาเข้าจริง แดฮวีน่ะ ใจอ่อนตั้งแต่ร่างสูงอ้อนครั้งแรกแล้วต่างหาก …
“ ยอมแล้วๆ ” ปากกระจับที่กำลังยิ้มหวานทำให้มือแกร่งอดไม่ได้ที่จะเอื้อมไปหยิกแก้มใสเบาๆ ก่อนคนตัวเล็กจะยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปร่างสูง
.
.
.
เวลาผ่านไปจนถึงค่ำคนตัวสูงพาคนตัวเล็กกลับหอยังไม่พอเดินมาส่งถึงหน้าห้องจากนั้นเจ้าตัวก็แยกกลับห้องของตัวเองไป ในตอนนั้นแดฮวียังได้ของขวัญกลับมาเป็นตุ๊กตาที่ร่างสูงทำหน้าบูดบึ้งตอนถ่ายรูปมานั่นก็คือลิตเติ้ลทวินสตาร์
ทั้งที่ไม่ชอบ แต่ก็ยังแอบไปซื้อให้ตัวใหญ่เบ้อเร้อแน่ะ
แล้วตอนนี้มันก็ถูกตั้งอยู่บนเตียงของแดฮวีเรียบร้อย
KNOCK ! KNOCK ! KNOCK !
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นเรียกความสนใจจากคนตัวเล็กที่กำลังนั่งกอดตุ๊กตาในมือก่อนจะวางลงที่เดิม เท้าเล็กก้าวฉับๆ ไปตรงประตูก่อนจะเปิดออกมาคิดไว้ว่าน่าจะเป็นจีซองแต่ไม่ใช่ …
“ ทำแผลให้หน่อยสิครับ ” แพจินยองเจ้าเดิมเพิ่มเติมคือของบางสิ่งที่อยู่ในมือนั่นคืออุปกรณ์ทำแผลนั่นเอง
“ อื้ม เข้ามาสิ ” คนตัวเล็กหลบเล็กน้อยเพื่อให้อีกคนได้เข้ามาก่อนจะปิดประตู
“ จริงๆ ทำเองก็ได้ ง่ายจะตาย ” แดฮวีเดินมานั่งลงตรงโซฟาข้างๆ กันก่อนจะเอื้อมไปหยิบสำลีและน้ำเกลือขึ้นมา
“ แค่อยากให้ทำให้ ไม่ได้หรอ … ” น้ำเสียงหงอยๆ ของคนตัวสูงทำให้มือเล็กชะงักเล็กน้อยก่อนใบหน้าจิ้มลิ้มจะหันไปหาร่างสูงที่มองมาหานิ่งๆ
“ ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย ” แก้มขาวของร่างสูงถูกมือนิ่มเกลี่ยเบาๆ อย่างปลอบโยน “ หันข้างหน่อยได้มั้ย เดี๋ยวเราทำให้ ”
“ … ” ใบหน้าคมหันไปข้างๆ เล็กน้อยตามคำขอก่อนคนตัวเล็กจะลงมือทำแผลให้อย่างเงียบๆ
“ เจ็บมั้ย เรามือหนักไปหรือเปล่า ”
หลังจากนั่งทำแผลให้จนเสร็จใบหน้าคมก็ถูกแต่งแต้มด้วยพลาสเตอร์อันเล็กๆ ปากสีชมระเรื่อจึงเอ่ยถามคนตัวสูงหลังจากตลอดเวลาตั้งแต่ร่างสูงตัดพ้อก็ไม่เอ่ยคุยอะไรกับเขาอีกเลย
“ … ”
“ หื้ม ว่าไงเจ็บรึเปล่า ”
“ … ” ความเงียบก็ยังคงเป็นคำตอบของร่างสูงจนคนตัวเล็กทำอะไรไม่ถูก เขาไม่ชอบสถานการณ์น่าอึดอัดแบบนี้ ในหลายๆ ครั้งที่มันเกิดขึ้นสิ่งที่เขาทำคือการเดินหนีและตอนนี้มันกำลังจะทำแบบนั้น
“ อ้ะ ! ” ในขณะที่กำลังจะลุกขึ้นมือแกร่งก็คว้าเข้าที่ข้อมือเล็กก่อนจะออกแรงดึงจนคนตัวเล็กเซลงมานั่งทับบนตักแกร่งถูกขังไว้ด้วยแขนของร่างสูงที่สอดโอบเอวบางเอาไว้
“ ร้องไห้ทำไม ” ใบหน้าจิ้มลิ้มที่หันข้างให้แม้จะเห็นเพียงเสี้ยวแต่น้ำตาใสเม็ดเล็กๆ ที่กลิ้งลงมาตามกรอบหน้าสวยไม่อาจรอดพ้นสายตาคมได้แม้แต่น้อย คนตัวสูงเลยจัดการเปลี่ยนท่านั่งให้คนตัวเล็กใหม่โดยพลิกให้หันมานั่งคร่อมเขาไว้ ใบหน้าน่ารักเลยปรากฎแก่สายตา
“ ฮึก ก็จินโกรธเรา เลยไม่คุยกับเรา ฮึก เราไม่ชอบ ” ไหล่กว้างถูกหัวทุยๆ ซบลงทันทีก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาเรื่อยๆ
“ เงยหน้ามาหน่อยได้มั้ยครับ ” มือแกร่งลูบหัวทุยเบาๆ เหมือนเจ้าตัวเล็กยอมเงยหน้ามามองกันก่อนจะเกลี่ยน้ำใสๆ ที่กลิ้งมาลงมาจากดวงตาสวยไม่หยุดหย่อน
“ ขอโทษ… ฮึก เราไม่ได้ไม่อยากทำแผลให้นะ ประโยคนั้นเราแค่พูดเฉยๆ เอง ” มองหน้ากันได้แป๊บเดียวเท่านั้นก็ก้มหน้าลงไปมองมือตัวเองประสานกันก่อนน้ำเสียงอ้อแอ้จะพยายามพูดอธิบายให้ร่างสูงฟัง
“ ชู่ว์ ไม่ร้องนะครับ หื้มม ” ใบหน้าคมโน้มไปกระซิบที่ข้างแก้มใสก่อนจะกดจูบลงบนความนุ่มนิ่ม จูบปลอบอยู่อย่างนั้นทั้งสองข้าง
นัยน์ตาใสคลอน้ำช้อนมองพร้อมกับพยักหน้าเบาๆ ริมฝีปากบางถูกจับจองโดยออสตินคนที่หนึ่งเริ่มด้วยการกดจูบเบาๆ หลายๆ ครั้งก่อนจะถูกดูดเม้มไปเรื่อยมือเล็กที่ไม่รู้ว่าจะวางตรงไหนถูกมือแกร่งจับขึ้นไปวางไว้บนบ่ากว้างจนรู้สึกถึงแรงบีบจากมือเล็ก
ลิ้นร้อนไล่เลียไปตามแนวฟันก่อนปากบางจะเผลอขึ้นยอมให้เข้ามาสำรวจ ทั้งสองแลกจูบกันอยู่อย่างนั้นโดยมีคนตัวสูงนำหาให้ เปลือกตาบางหลับพริ้มรับสัมผัสพยายามที่จะตามอีกคนให้ทันแต่มันช่างเงอะงะเหลือเกิน
ยิ่งนานเข้ามือแกร่งยิ่งซุกซนจตอนนี้มันเลื้อยเข้าไปในเสื้อนอนลายการ์ตูนน่ารักของร่างเล็กเสียแล้วสัมผัสแผ่วเบาที่ลากไล้ขึ้นมาเรื่อยทำเอาใจเต้นตุบตับ ใบหน้าจิ้มลิ้มร้อนผ่าวราวกับไฟสุมก่อนจะสะดุ้งเมื่อปลายนิ้วของร่างสูงสะกิดเข้าที่ยอดอกจนต้องครางอืออึงอยู่ในลำคอ
“ อื้ออ ”
“ ขอโทษที่ทำแบบนี้ โกรธกันรึเปล่า ”
เสียงเข้มเอ่ยถามเมื่ออารมณ์ยากเกินจะควบคุม เขาจะไม่บังคับถ้าร่างเล็กไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นไม่ว่าจะยังไงเขาจะเคารพการตัดสินใจ
ตาสวยเปิดเปลือกตาสีมุกมองใบหน้าหล่อเหลาถึงจะมีบาดแผลแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหล่อของเจ้าตัวลดลงเลยแม้แต่น้อย แดฮวีรู้ว่าคนตัวสูงต้องเจอกับอะไรบ้างถ้าพูดเรื่องของเราให้พี่แบคโฮฟังแต่ร่างสูงก็ยังทำ….
“ ทำเลย….ถ้าจินอยากจะทำ ”
CUTSCENE 18
[ BIO TWITTER : @BEWBEW_LALA ]
.
.
.
หลังจากกล่อมเจ้าตัวเล็กให้หลับไปแล้ว ร่างสูงจัดการทำควาสะอาดตัวให้แดฮวีทันทีพร้อมกับเปลี่ยนชุดนอนใหม่ให้เสร็จสรรพ ตุ๊กตาลิตเติ้ลทวินสตาร์ที่เขาซื้อให้เป็นของขวัญถูกมือแกร่งเก็บมาวางที่เดิมเมื่อมันร่วงลงมากองกันอยู่กับพื้นเพราะบทรักเมื่อคู่ที่เกิดขึ้นทำให้ลืมมันไปชั่วขณะ
เขาสอดตัวเข้าไปใต้ผ่าห่มก่อนจะช้อนคนตัวเล็กขึ้นมานอนซบเช่นเดิม มือแกร่งเกลี่ยผมนุ่มที่ปกหน้าผากมนออกก่อนจะกดจูบเบาๆ อีกข้างก็ตบเข้าที่กลมก้นเพื่อกล่อมให้อีกคนหลับสบายไปจนเช้า
แดฮวี เด็กน้อยของแพจินยอง ….
ช่างน่ารักน่าชังเหลือเกิน ….
----
LOADING ... 100 %
ถึงตาน้องหวีโดนกินล้าว
ส่วนคู่เนียลองขอเราคิดก่อนนะ
ขอกำลังใจโหน่ยย เลือดกำเดาไหลจะหมดตัวล้าวที่รักส์ 5555
1 COMMENT 1 HEART OR TAQS #แพ้แล้วหลินฮุน
ความคิดเห็น