ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
"อิคุณชายขนมเข่งเอ้ยชอบเค้าก็พูดกับเค้าไปสิ!"เด็กสาวที่นั่งดูปรมาจารย์ลัทธิมารอยู่บ่นพึมพัมหน้าคอมของตน
"เฮ้อ....ถ้าเข้าไปในเรื่องนั้นได้ก็ดีสิ"
เด็กสาวถอนหายใจ
"ยัยหลิงนางลูกคนนี้ไปนอนได้แล้ว!!!"
เสียงแม่เด็กสาวดังขึ้นไล่ให้ไปนอน
"ค่า~"
เธอนอนลงพร้อมกับเปิดเพลงพรากจากนิรันด์เอาไว้
"เอะ...นี่ฉันอยู่ที่ไหน"
เธอมองห้องรอบๆกายที่ไม่คุ้นชิน
"ท่านพี่ตื่นได้แล้วขอรับท่านอารั่วหานเรียก"
เสียงของคนผู้หนึ่งเรียกเธอจากนอกห้อง
'ท่านพี่หรอ??'
เธอเดินไปส่องกระจก
'น...นี่ฉัน.....'
เธอมองร่างกายของตัวเองที่หน้ากระจกแล้วได้รู้ว่าเธอกลายเป็นเวินฉิง
'นี่ฉันโผล่เข้ามาในอนิเมะจริงๆหรอ'
เธอได้แต่คิดในใจ
"ท่านพี่ตื่นรึยังขอรับท่านอารั่วหานเรียก!"
'เสียงนั้น....เวินหนิง!'
เธอรีบเดินไปเปิดประตูทันที
"ท่านพี่ขอรับท่านอารั่วหานเรียกไปพบที่ตำหนักเพลิงสุริยัน"
เวินหนิงกล่าว
"อื้องั้นข้าไปก่อนนะ"
เวินฉิงก้าวขาเดินไปก่อนจะหยุดลงแล้วพูดว่า
"อาหนิงตำหนักเพลิงสุริยันไปทางไหนรึข้าลืม??"
เวินฉิงกล่าว
*ต่อไปนี้จะเรียกตัวละครหลิงเป็นเวินฉิงเลยนะเจ้าคะ
"งั้นเดี่ยวข้าพาท่านไปนะ"
เวินหนิงจูงมือของเวินฉิงที่สาวตนไปที่ตำหนักเพลิงสุริยัน
พูดคุยกับ ไรท์
ดีค่า~~
เรื่องนี้คือเรื่องแรกที่จะแต่งในเด็กดีถ้าไม่สนุกหรือตอนสั้นต้องขออภัยด้วยนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
มาต่อเถอะะน้าา
นั่งขี่กระบี่กัน...เฮือกก!!//ฟิน~
ชอบเขินแทน สู้ๆในรายๆเรื่ิองนะคะ
ไม่กาวนะคะ ชอบมากกกกกกกก
ชอบบบบบบบ
ชอบ~~ ทำเยอะนะคะ~~