ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จองเวร
ทัทายแผู้มีเิบทุท่าน ยินี้อนรับท่านเ้าสู่ ระสือล่าสยิว อนที่3 ร้าา
ย้อนมาอีาลนานนับหลายร้อยปี
ีรีเหมันนรมีพิธีอภิเษสมรถอพระธิาแ้วัลยาและพระยาวัราธรรมร์. านอภิเษูยิ่ให่อลัาร มีนารำมารำอวยพรัยให้ทั้สอพระอ์ เสียนรีัระทึรึโรมสมเียิยิ่นั
เหุาร์ทุอย่าผ่านพ้นนถึั่วยามในห้อหอ ปาทั้สอประบูบอย่าเร่าร้อน
[าเรท อยู่ในเวปรีอะไรท์นะ๊ะ]
ภาพพระนาแ้วัลยาาลุวาว สายาอาาพยาบาทพุึ้นมา ปราถนาภายในใให้ถึาย ร้อเรียหานาำนันให้เ้ามา
"ยาที่้าสั่ไว้พร้อมไหม อินทรา "
แ้วัลยาเินมาหยุที่เรือนหลัเล็ นาำนันำลั่วยันบีบปาหิามนาหนึ่ เธอร้อไห้หวาลัวสุีวิ แ้วัลยาับนาบีบปา มืออี้าถือถ้วยยาไว้
"อย่าา"
ผาลุึ้นนั่พรวพลามอหน้าผู้เป็นลูสาว อแ้วลืมาลุึ้นมานั่เเ่นเียวับมาราอน
"ฝันร้ายอีแล้วแม่นบ่/ใ่มั้ย"
แม่น้าอีแม่ แ่็บ่ปานไ่ /ใ่แ่็ไม่มาเท่าไร"
วันเวลาล่วเลยผ่านมานถึ อแ้วอายุ รบ 20 ปี บริบูร์ อแ้วไหวพระสวมน์ไหว้พระเสร็ำลัะทิ้ัวลนอน ภาพผู้หิในุโบราั้รรภ์ในามมีเลือไหลออมาสอ้า ยืนี้หน้าอแ้วอยู่รที่ปลายเท้า
"มึ้อทนทุ์ทรมาร เหมือนที่มึเยทำไว้ับรู
อแ้วใลัวมา ่อนที่ผู้หินนั้นะให้ัวไปอย่าน่าลัว อแ้วฝืนาหลับอย่ายาเย็น พระันทร์้านอมอออูเป็นเหมือนสีเลือ นลาืนร่ำร้อเรียหาอะไรบ้าอย่าเมื่อถึเวลาแล้ว อแ้วรู้สึเ็บแสบปวร้อนบริเว้นอ นแทบทนไม่ไหวึัสินใออมาาห้อนอน ร่านั้นทรมารทุรนทุรายแทบาใ อแ้วมาไลไ้สุแ่ในรัว
เธอนอนิ้นทุรนทุรายอยู่สัพั อที่รู้สึว่ามันึมาเหมือนถูนำลัระาึออ านั้นไม่นานหัวและไส้ออแ้ว็หลุออมา มันล่อลอยออไปลาทุ่นา พร้อมแสเล็ๆ
"แ็ใไว้เ้ออีผ่อ ใล้แล้วอีนิเียว เบ่อีัหน่อยนะ"
มหาแหนบเินไปมาระวนระวายอยู่้านอเรือน ลูนแระออมาเป็นหิหรือายันนะ นอามหาแหนบแล้วยัมีระสืออแ้วที่รออยอยู่เหมือนัน
ย้อนมาอีาลนานนับหลายร้อยปี
ีรีเหมันนรมีพิธีอภิเษสมรถอพระธิาแ้วัลยาและพระยาวัราธรรมร์. านอภิเษูยิ่ให่อลัาร มีนารำมารำอวยพรัยให้ทั้สอพระอ์ เสียนรีัระทึรึโรมสมเียิยิ่นั
เหุาร์ทุอย่าผ่านพ้นนถึั่วยามในห้อหอ ปาทั้สอประบูบอย่าเร่าร้อน
[าเรท อยู่ในเวปรีอะไรท์นะ๊ะ]
ภาพพระนาแ้วัลยาาลุวาว สายาอาาพยาบาทพุึ้นมา ปราถนาภายในใให้ถึาย ร้อเรียหานาำนันให้เ้ามา
"ยาที่้าสั่ไว้พร้อมไหม อินทรา "
แ้วัลยาเินมาหยุที่เรือนหลัเล็ นาำนันำลั่วยันบีบปาหิามนาหนึ่ เธอร้อไห้หวาลัวสุีวิ แ้วัลยาับนาบีบปา มืออี้าถือถ้วยยาไว้
"อย่าา"
ผาลุึ้นนั่พรวพลามอหน้าผู้เป็นลูสาว อแ้วลืมาลุึ้นมานั่เเ่นเียวับมาราอน
"ฝันร้ายอีแล้วแม่นบ่/ใ่มั้ย"
แม่น้าอีแม่ แ่็บ่ปานไ่ /ใ่แ่็ไม่มาเท่าไร"
วันเวลาล่วเลยผ่านมานถึ อแ้วอายุ รบ 20 ปี บริบูร์ อแ้วไหวพระสวมน์ไหว้พระเสร็ำลัะทิ้ัวลนอน ภาพผู้หิในุโบราั้รรภ์ในามมีเลือไหลออมาสอ้า ยืนี้หน้าอแ้วอยู่รที่ปลายเท้า
"มึ้อทนทุ์ทรมาร เหมือนที่มึเยทำไว้ับรู
อแ้วใลัวมา ่อนที่ผู้หินนั้นะให้ัวไปอย่าน่าลัว อแ้วฝืนาหลับอย่ายาเย็น พระันทร์้านอมอออูเป็นเหมือนสีเลือ นลาืนร่ำร้อเรียหาอะไรบ้าอย่าเมื่อถึเวลาแล้ว อแ้วรู้สึเ็บแสบปวร้อนบริเว้นอ นแทบทนไม่ไหวึัสินใออมาาห้อนอน ร่านั้นทรมารทุรนทุรายแทบาใ อแ้วมาไลไ้สุแ่ในรัว
เธอนอนิ้นทุรนทุรายอยู่สัพั อที่รู้สึว่ามันึมาเหมือนถูนำลัระาึออ านั้นไม่นานหัวและไส้ออแ้ว็หลุออมา มันล่อลอยออไปลาทุ่นา พร้อมแสเล็ๆ
"แ็ใไว้เ้ออีผ่อ ใล้แล้วอีนิเียว เบ่อีัหน่อยนะ"
มหาแหนบเินไปมาระวนระวายอยู่้านอเรือน ลูนแระออมาเป็นหิหรือายันนะ นอามหาแหนบแล้วยัมีระสืออแ้วที่รออยอยู่เหมือนัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น