กระสือล่าสยิว
ตอนที่ 2 : บุญผลา
วันนี้ที่หมู่บ้าน ดอนตะโก ก็ได้มีการประชุมใหญ่เกิดขึ้นในรอบปีนี้ มีชาวบ้านมาร่วมประชุมกันจำนวนมาก
เนื่องจากจะมีปลัดคนใหม่มาประจำการที่นี้
"ขอบคุณพ่อแม่พี่สุคนเด้อ ที่ร่วมใจกันมาประชุมกันมื้อนี้/วันนี้ ข่อยในฐานะกำนัน บุญส่ง ของหมู่บ้านดอนตะโก มีเรื่องสำคัญจะแจ้งให้สุคนทราบ ว่า เฮาสิมีท่านปลัดคนใหม่เพิ้นกะคือ ปลัดวัชระผู้นี้"
"สวัสดีครับ ผมในฐานะสมาชิกใหม่ของหมู่บ้านดอนตะโก ผมยินดีที่จะรับใช้ช่วยเหลือทุกคนในหมู่นี้อย่างเต็มที่และสุดความสามารถครับ "
เสียงปรบมือต้อนรับดังขึ้น ก่อนที่ หมอก้อย หมอสาวสวยประจำอานามัยของหมู่บ้าน จะมาถึงที่ประชุมเนื่องจากเธอติดภาระกิจดูแลผู้ป่วย
"อ้าว พี่วัชนี้เอง ก้อยนึกว่าใครเสียอีก ดีใจจังนะค่ะ ที่ได้พบกันอีก"
วัชระกับหมอก้อยเป็นเพื่อนร่วมมหาลัยกันมา ทั้งสองสนิทสนมกันพอสมควร ถึงจะไม่ได้เจอกันมาแสนนาน แต่ภายในใจของหมอก้อยยังหลงเหลือความรู้สึกดีๆอยู่เหมือนเดิม
ในราตรีที่มีดาวเต็มท้องฟ้า พระจันทร์ดูกระจ่างน่าเชยชมเสียงสัตว์กลางคืน พากันส่งเสียงร้อง
ยังมีเสียงน้ำที่ถูกราดลงบนกายสาวผิวขาวผุดผ่อง งดงามชวนมองพอๆกับดวงจันทร์ของค่ำคืนนี้ ดอกแก้วในผ้าถุงที่กระโจมอกอวบอิ่มจนเห็นเนิ่นโพล่ขึ้นมาบนผ้า นิ้วเรียวงามลูบไล้ขัดถูฉวีวันอย่างเพลิดเพลิน
"ฮู้ บักป้อง มึงมาเบิ่ง มาเบิ่ง/ มาดู"
"โอ้ยยเนาะ อีดอกแก้ว มันคืองามคักงานแหน่แท้ว๊ะ/สวยมากจริงๆ"
ไอ่ปองกับไอชิดออกมาหาจับกบ ผ่านมาทางบ้านของดอกแก้วพอดี มันทั้งสองคิดแผนชั่วร้าย มันออกไปฉุดกระชากลากตัวของดอกแก้ว
ดอกแก้วพยามดิ้นร้นขัดขืน ส่งเสียงร้องให้คนช่วย แต่แล้วก็มีไม้ท่อนใหญ่หวดลงไปที่มันทั้งสองอย่างไม่ยั้ง พวกมันรีบวิ่งหนีไปในทันที
"ปลอดภัยแล้วนะครับ คุณ"
"ขอบใจคุณหลายๆเด้อจ้า /ขอบใจมากๆ"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่คุณปลอดภัยผมก็ดีใจมากแล้ว ผมปลัดวัชระเพิ่งมาประจำการที่นี้ครับ"
"ข่อย ชื่อ ดอกแก้วจ้า "
เป็นการพบกันที่แสนจะประทับใจ ดอกแก้วสาวงามของหมู่บ้านกับท่านปลัดสุดหล่อคนใหม่ แห่งหมู่บ้านดอนตะโก หรือนี้อาจจะเป็นยอนบุญผลาก็ได้นะจ้ะ ตอนหน้าถึงเวลาที่ทุกท่านอาจจะกำลังรอคอยกันอยู่นั้นก็คือ ฉากถอดหัวสักทีแล้วเด้อจ้าาา
เนื่องจากจะมีปลัดคนใหม่มาประจำการที่นี้
"ขอบคุณพ่อแม่พี่สุคนเด้อ ที่ร่วมใจกันมาประชุมกันมื้อนี้/วันนี้ ข่อยในฐานะกำนัน บุญส่ง ของหมู่บ้านดอนตะโก มีเรื่องสำคัญจะแจ้งให้สุคนทราบ ว่า เฮาสิมีท่านปลัดคนใหม่เพิ้นกะคือ ปลัดวัชระผู้นี้"
"สวัสดีครับ ผมในฐานะสมาชิกใหม่ของหมู่บ้านดอนตะโก ผมยินดีที่จะรับใช้ช่วยเหลือทุกคนในหมู่นี้อย่างเต็มที่และสุดความสามารถครับ "
เสียงปรบมือต้อนรับดังขึ้น ก่อนที่ หมอก้อย หมอสาวสวยประจำอานามัยของหมู่บ้าน จะมาถึงที่ประชุมเนื่องจากเธอติดภาระกิจดูแลผู้ป่วย
"อ้าว พี่วัชนี้เอง ก้อยนึกว่าใครเสียอีก ดีใจจังนะค่ะ ที่ได้พบกันอีก"
วัชระกับหมอก้อยเป็นเพื่อนร่วมมหาลัยกันมา ทั้งสองสนิทสนมกันพอสมควร ถึงจะไม่ได้เจอกันมาแสนนาน แต่ภายในใจของหมอก้อยยังหลงเหลือความรู้สึกดีๆอยู่เหมือนเดิม
ในราตรีที่มีดาวเต็มท้องฟ้า พระจันทร์ดูกระจ่างน่าเชยชมเสียงสัตว์กลางคืน พากันส่งเสียงร้อง
ยังมีเสียงน้ำที่ถูกราดลงบนกายสาวผิวขาวผุดผ่อง งดงามชวนมองพอๆกับดวงจันทร์ของค่ำคืนนี้ ดอกแก้วในผ้าถุงที่กระโจมอกอวบอิ่มจนเห็นเนิ่นโพล่ขึ้นมาบนผ้า นิ้วเรียวงามลูบไล้ขัดถูฉวีวันอย่างเพลิดเพลิน
"ฮู้ บักป้อง มึงมาเบิ่ง มาเบิ่ง/ มาดู"
"โอ้ยยเนาะ อีดอกแก้ว มันคืองามคักงานแหน่แท้ว๊ะ/สวยมากจริงๆ"
ไอ่ปองกับไอชิดออกมาหาจับกบ ผ่านมาทางบ้านของดอกแก้วพอดี มันทั้งสองคิดแผนชั่วร้าย มันออกไปฉุดกระชากลากตัวของดอกแก้ว
ดอกแก้วพยามดิ้นร้นขัดขืน ส่งเสียงร้องให้คนช่วย แต่แล้วก็มีไม้ท่อนใหญ่หวดลงไปที่มันทั้งสองอย่างไม่ยั้ง พวกมันรีบวิ่งหนีไปในทันที
"ปลอดภัยแล้วนะครับ คุณ"
"ขอบใจคุณหลายๆเด้อจ้า /ขอบใจมากๆ"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่คุณปลอดภัยผมก็ดีใจมากแล้ว ผมปลัดวัชระเพิ่งมาประจำการที่นี้ครับ"
"ข่อย ชื่อ ดอกแก้วจ้า "
เป็นการพบกันที่แสนจะประทับใจ ดอกแก้วสาวงามของหมู่บ้านกับท่านปลัดสุดหล่อคนใหม่ แห่งหมู่บ้านดอนตะโก หรือนี้อาจจะเป็นยอนบุญผลาก็ได้นะจ้ะ ตอนหน้าถึงเวลาที่ทุกท่านอาจจะกำลังรอคอยกันอยู่นั้นก็คือ ฉากถอดหัวสักทีแล้วเด้อจ้าาา
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
