รวบรวมข้อมูลแฟนฟิคชั่นโยเกิร์ตติ้งของเฟียร์เรน่า [Yogurting]

ลำดับตอนที่ #12 : Yogurting 2 : Second Semester [Story 2/5] - ภาคต่อของโรงเรียนสาธิตจันทรา

โยเกิร์ตติ้งภาคสอง : เปิดภาคเรียนแห่งการผจญภัย [Yogurting 2 : Second Semester]

เนื้อเรื่องย่อส่วนที่ 2 [Story 2/5]




เนื้อเรื่องภาคต่อในโรงเรียนสาธิตจันทรา

**เนื้อหาในส่วนนี้จะเป็นของนักเรียนที่เป็นผู้เล่น ซึ่งในกรณีนี้ผู้เขียนจะขอเรียกตัวแทนนักเรียนกลุ่มนั้นว่า 'เรา' เพราะผู้เล่นอย่าง 'เรา' นั้นได้สวมบทบาทเป็นนักเรียนกลุ่มนั้น**


-      จุดเริ่มต้นแห่งโศกนาฎกรรม ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เปิดเผยข้อมูลที่มาของวิญญาณที่อาคารเก่าทั้งสองคนซึ่งก็คือโฮยังและเมเยน โดยเริ่มเรื่องนั้น เริ่มจากการที่เราได้ไล่ตามพวกมอนสเตอร์พัพเพ็ท ไปจนถึงห้องที่มีคนเขียนอักขระเวทย์ที่ใช้ประกอบพิธีกรรมบางอย่างซึ่งเราพบว่าพัพเพ็ทนั้นได้หายไปแล้ว เราจึงทำการเปิดประตูวงเวทย์ (โดยการเอาซากไม้มาทำเป็นฟืนเร่งไฟที่อยู่รอบวงเวทย์) เพื่อที่จะไล่ตามพัพเพ็ทที่หายไป จนกระทั่งตัวเราไปโผล่ในโลกอดีตซึ่งก็คืออาคารเรียนเก่าสมัยเมื่อหลายปีก่อน  ณ ที่แห่งนั้นได้พบกับเมเยนในตอนที่เธอยังเป็นมนุษย์อยู่ เธอประหลาดใจมากที่เรารู้ชื่อเธอและยังสงสัยอีกว่าเรามาจากโรงเรียนไหน เพราะชุดที่เรากับเธอใส่ไม่เหมือนกันซึ่งตรงนี้เหล่านักเรียนก็ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี   เมเยนได้เล่าต่อให้ฟังว่าโฮยังจะมาทีนี่เพื่อบอกอะไรบางอย่างที่สำคัญมากๆ และนั่นทำให้เรารู้ว่าโฮยังและเมเยนนั้นเป็นเพื่อนกันมาก่อน(และดูจากท่าทางของเมเยนแล้วทำให้รู้ได้เลยว่าทั้งคู่อาจจะเป็นมากกว่าเพื่อนแน่นอน) 

แต่ทันใดนั้นเองก็มีกลุ่มพัพเพ็ทปรากฎตัวขึ้นและลักพาตัวเมเยนขึ้นไปยังชั้นสองของอาคารเรียน ทำให้เราต้องรีบตามขึ้นไป แต่ไม่ง่ายนักเพราะจู่ๆก็มีมอนสเตอร์ผีปรากฎขึ้นมาล้อมจับเราไว้ แต่ด้วยความสามารถในการต่อสู้ทำให้เราไล่ตามขึ้นไปยังชั้นสองของอาคารเรียนได้แต่สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของเรานั้น..


เราได้พบกับพัพเพ็ทมาสเตอร์ .. โฮยังที่ถือมีดที่ชะโลมไปด้วยเลือด และเมเยนที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น!!
  :  เมเยน...?  ....  ทำไมกัน.... นี่ ฉัน.... ฉัน..... ไม่จริงน่ะ ไม่จริง ใช่ไหม!!!
โฮยังที่ท่าทางจะตกใจอย่างหนักตะโกนร้องขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ราวกับอยากให้สิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นภาพลวงตา  เขาลงมือฆ่าคนที่เขารักด้วยมือของเขาเอง!! ไม่สิ..ต้องเรียกว่าเขาถูกพัพเพ็ทมาสเตอร์บงการให้จัดฉากฆาตกรรมนี้ต่างหาก ซึ่งดูเหมือนโฮยังเขาไม่คิดอย่างนั้น ทันใดนั้นพัพเพ็ทมาสเตอร์ก็เป่าหูโฮยังว่า ถ้าอยากจะชดใช้ความผิดที่ทำล่ะก็ฆ่าตัวตายเพื่อที่จะได้ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นซะสิ ซึ่งในตอนนั้นโฮยังก็เอามีดแทงหน้าอกของตัวเองอย่างรวดเร็ว จนเราไม่สามารถไปห้ามได้ทัน  เราช้าเกินไปเสียแล้ว



สิ่งที่อยู่บนพื้นคือร่างของนักเรียนทั้งสองที่นอนจมกองเลือด ในระหว่างที่เรากำลังช๊อคอยู่นั้นพัพเพ็ทมาสเตอร์ก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งราวกับสะใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำ เพราะตัวเองนั้นเกลียดสิ่งที่เรียกว่าความรักเป็นที่สุด นอกจากนั้นยังไม่พอมันยังบอกอีกว่า วงเวทย์ที่อยู่บนพื้นนั้นคือคำสาปที่ทำให้ทั้งสองไม่สามารถพบกันได้อีกตลอดกาล  ซึ่งในตอนนั้นเองพัพเพ็ทมาสเตอร์ก็ได้หนีไป และไม่นานนักเราก็กลับมายังโลกปัจจุบัน ราวกับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนกับวิดีโอที่ฉายภาพในอดีตที่ไปแก้ไขเปลี่ยนแปลงไม่ได้ หนำซ้ำตอนเรากลับมาก็เจอโฮยังเป็นคนแรก และดูเหมือนว่าเขาจะจำเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตไม่ได้เลย ซึ่งเราก็ไม่กล้าบอกความจริงกับเขา เพราะสิ่งนั้นมันอาจจะทำให้เขาเจ็บปวดมากขึ้น....


-  หลังจากที่เราได้รู้ถึงอดีตของโฮยังและเมเยนทำให้เราโกรธแค้นพัพเพ็ทมาสเตอร์มากยิ่งขึ้น และเปิดฉากการไล่ล่าพัพเพ็ทมาสเตอร์อย่างเต็มรูปแบบโดยมีผู้ที่คอยดูแลทีมซึ่งก็คือชินโซฮยอนตามไปด้วย ที่เริ่มต้นบุกไปยังโกดังเก่าชั้นใต้ดินที่อยู่บริเวณอาคารเรียนเก่าซึ่งเป็นที่ที่พบกับพัพเพ็ทมาสเตอร์เป็นประจำ และได้ต่อสู้กับพัพเพ็ทมาสเตอร์อย่างดุเดือดจนสามารถเอาชนะได้แต่ก็พบว่าเป็นตัวปลอม และได้ไล่ตามหาพัพเพ็ทมาสเตอร์และต่อสู้กันหลายครั้งหลายหนก็พบว่าทุกครั้งที่ต่อสู้กลับเป็นตัวปลอมหมด แถมยังต้องต่อสู้กับเหล่าพัพเพ็ทที่โผล่มาไม่จบไม่สิ้นทำให้เราเริ่มอ่อนล้าและกำลังจะพลาดท่าให้กับพัพเพ็ทมาสเตอร์ แต่แล้วชินโซฮยอนก็ได้ออกมาช่วยเอาไว้ และดูเหมือนว่าพัพเพ็ทมาสเตอร์จะยอมถอยทัพกลับไปเองทันทีที่เห็นชินโซฮยอนและดูเหมือนว่ามันจะเล็งที่ชินโซฮยอนเป็นพิเศษ



- ไม่มีอะไรมากเกี่ยวกับภารกิจนี้ซึ่งเป็นเรื่องวุ่นๆของการวิ่งไล่จับคาเรนให้เธอยอมลงไปอาบน้ำให้ได้เพราะเธอไม่ได้อาบน้ำมาสองเดือนแล้ว (แหวะ! จิ้งจอกเน่า!) โดยซุยเรนจะเป็นคนขอร้องให้เราไปไล่จับคาเรนนั่นเอง (และต้องสู้กับเธอในร่างจิ้งจอกเก้าหางด้วย คงเหนื่อยหน่อยล่ะ) 



และไม่นานนักเราก็สามารถขว้างคาเรนลงอ่างอาบน้ำได้สำเร็จ  (เขียนถูกแล้วนะว่า ขว้าง)  ทำให้คาเรนยอมแพ้และยอมให้ซุยเรนจับอาบน้ำในที่สุด ซึ่งบทสนทนาช่วงสุดท้ายของ EP นี้ แปลจากเว็บญี่ปุ่นจะได้คำพูดประมาณว่า..

 - เป็นไงบ้างคาเรน, การอาบน้ำนี่มันทำให้รู้สึกสดชื่นใช่ไหมล่ะ
เรา - แหม , คาเรนดูมีความสุขจังเลยน้า
 - ดะ เดี๋ยวสิ เฮ้ย!!  พวกเอ็งจะมายืนดูทำด๋อยไรฟะ!  อย่ามามองคนอื่นเวลาอาบน้ำแบบนี้นะเว้ย! ไอ้พวกเด็กลามก ไสหัวไปบัดเดี๋ยวนี้!!
เรา - จ้าๆ งั้นขอตัวล่ะนะ

-  ซูจง และโมกะ ได้มาเยี่ยมเยียนโรงเรียนสาธิตจันทราพร้อมกับการโชว์ตัวของเมก้าโดโรธีรุ่นใหม่ ทำให้เหล่านักเรียนสาธิตจันทราต้องรีบออกมาตั้งเต๊นท์ต้อนรับพวกเขา แต่แล้วในที่สุดเมก้าโดโรธีที่ถูกนำมาโชว์ตัวก็ดันเกิดคลั่งอาละวาดไปทั่ว จึงเป็นหน้าที่ของเหล่านักเรียนที่จะต้องหยุดยั้งความวุ่นวายนี้ ซึ่งดูเหมือนจะยังไม่พอเพราะว่าเมก้าโดโรธีรุ่นนี้ยังถล่มพื้นดินหนีไปทางท่อระบายน้ำและสร้างความเสียหายในท่อระบายน้ำจนระดับน้ำท่วมขึ้นสูงด้วย จึงเป็นการต่อสู้ที่หนักหนาสาหัสเลยทีเดียวเพราะต้องแข่งกับเวลาด้วย


-   ภารกิจหลักๆในตอนแรกนั่นก็คือ ฮาจิได้ขอร้องให้เราไปเอาหนังสือที่เธอลืมทิ้งไว้ในอาคารเรียนกลับมาโดยการลอบเข้าไปในอาคารเรียนทางท่อระบายน้ำในตอนกลางคืน  ซึ่งตอนแรกก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรมากแต่ฝ่าด่านรักษาความปลอดภัย(ที่มีกับระเบิด)ไปเอาของกลับมา แต่ทันทีที่เรากำลังจะกลับหลังจากได้หนังสือ เราก็ได้ยินเสียงใครบางคนกำลังพูดคุยกันอยู่ในห้องพักครู เราจึงแอบย่องไปสำรวจดูและพบว่ามีกลุ่มคนกำลังนั่งประชุมกันอยู่



และคนที่อยู่หัวโต๊ะหรือหัวหน้าการประชุมครั้งนั้นก็คือ...บลัดดี้ ดักกี้ ซึ่งเป็นประธานสมาคมครูและผู้ปกครอง (PTA) ศัตรูตัวฉกาจของเหล่านักเรียนนั่นเอง ซึ่งจากการแอบฟังพบว่า คนที่มาร่วมประชุมกับพวกบลัดดี้ดั๊กกี้นั้น เรียกได้ว่าเป็นพวกมาเฟียของทาง PTA (ซึ่งชื่อย่อตามชื่อ Episode ก็คือ มาเฟีย P) ซึ่งเป็นลูกน้องที่ขึ้นตรงต่อบลัดดี้ ดั๊กกี้ 



ในหัวข้อการประชุมครั้งนั้นดูเหมือนว่าบลัดดี้ดั๊กกี้จะเน้นคำพูดถึง 'สิ่งนั้น' เป็นพิเศษซึ่งดูเหมือนรหัสลับของอะไรสักอย่าง ซึ่งเรารับรู้ได้เลยว่า 'สิ่งนั้น' ที่บลัดดี้ดั๊กกี้พูดถึงต้องไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่นอนแต่ก่อนที่เราจะรู้ว่า 'สิ่งนั้น' ที่พวกเขาพูดถึงคืออะไร ก็ถูกจับได้เสียก่อนทำให้เกิดการต่อสู้กับเหล่ามาเฟีย P ลูกสมุนของ PTA ขึ้น และสุดท้าย บลัดดี้ดั้กกี้ก็รอดตัวไปได้


-  วันหนึ่งได้เกิดเหตุวุ่นวายขึ้นในโรงเรียนสาธิตจันทรา เหล่านักเรียนหลายคนได้อาละวาด ปิดกั้นเส้นทางการเข้าออกและก่อความวุ่นวายในโรงเรียนทำให้ชินโซฮยอนมีคำสั่งให้เราต้องออกไปห้ามปราบนักเรียนเหล่านั้น จนในที่สุดก็ได้ความมาว่า มีคนปล่อยข่าวลือในเรื่องที่ทำให้เกิดเหตุขัดแย้งกันซึ่งนักเรียนหลายคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เรื่องราวเหล่านั้น 'นักเรียน A' เป็นคนบอกมา ทำให้เราต้องรีบหาต้นตอของ 'นักเรียน A' โดยเร็วที่สุด 

**และเรื่องข่าวลือนั้นคาดว่าเป็นเรื่องของการปล่อยข่าวว่า สภานักเรียนเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิด EVP นั่นเอง (ซึ่งเนื้อหาในข่าวส่วนนี้ถูกนำไปใช้พาดพิงในฉากจบของเรื่องที่เราเขียนก่อนหน้าตามลิงค์นี้**



-  จู่ๆก็ได้เกิดเสียงดนตรีดังขึ้นบริเวณส่วนลึกของหุบเขาใกล้สุสานหลังโรงเรียนสาธิตจันทราดังติดต่อกันมาหลายวัน ทำเอาคาเรนที่ขี้รำคาญทนอยู่เฉยไม่ได้ จึงตัดสินใจที่จะบุกเข้าไปจัดการต้นเสียงนั้นด้วยตัวเอง ซุยเรนจึงจ้างวานให้เราไล่ตามคาเรนไป และขณะที่เราไล่ตามนั้นก็พบว่า บาทหลวงเบอร์มองต์ได้ไล่ตามคาเรนมาก่อนหน้านั้น พร้อมกับบอกว่า จะให้คาเรนไปเห็นถ้ำจิ้งจอกซึ่งเป็นสถานที่ที่อยู่ใกล้กับที่ๆมีเสียงดนตรีนั้นไม่ได้ เพราะว่าถ้ำจิ้งจอกนั้นเป็นทางเข้าลับที่นำไปสู่ทางเข้าใต้หินผนึกที่บาทหลวงกับเพื่อนอีกคนช่วยกันผนึกจิ้งจอกพันปีไว้ใต้หินนั้น และถ้าหากคาเรนเห็นจิ้งจอกพันปีนั้นล่ะก็จะต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่ๆ ซึ่งเราเองก็ไม่ค่อยทราบรายละเอียดมากนักรู้แต่ว่าจะต้องไปจับคาเรนให้ได้ จนกระทั่งเราเจอคาเรน แต่ก็พบว่า คาเรนนั้นมีลักษณะแปลกไป คือเธอไม่พูดอะไรกับเรา และดูเหมือนว่าเราจะได้ยินเสียงดนตรีชัดขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดเราก็พบต้นตอของเสียงนั้นซึ่งก็คือ...



พวกเธอคือ แองเจิลการ์เดี้ยน (Angels Guardian) หรือองครักษ์แห่งสวรรค์ทาง 4 (守護仙女 - ชูโกะเทนโจ) ที่ชอบการเต้นรำเป็นชีวิตจิตใจ พวกเธอบอกว่าแค่อยากจะเห็นใบหน้าลูกสาวของเจ้านายของพวกเธอเท่านั้น ซึ่งเราไม่ชอบท่าทีอันหยิ่งยโสของพวกเธอจึงเกิดการต่อสู้กันขึ้น ซึ่งพวกเธอทั้งสี่ใช้การระบำเป็นพลังในการต่อสู้อีกทั้งยังมีลูกน้องเป็นเหล่านางฟ้าเป็นจำนวนมาก แต่สุดท้ายเราก็ชนะพวกเธอได้ แต่ดูเหมือนพวกเธอยังไม่ยอมแพ้อีกทั้งยังใบ้คำปริศนาให้กับเราอีกว่า "จนกว่าจะถึงเวลานั้น..ยังไงก็ช่วยดูแลพวกคาเรน ซุยเรนให้ดีด้วยละกันนะคะ โฮะๆๆๆๆ"  ซึ่งทำให้เราแปลกใจไปอีกขั้นว่า เวลานั้น..คืออะไร และทำไมพวกเธอถึงได้รู้จักซุยเรนและคาเรน!? ดูเหมือนว่าการเจอกับพวกเธอครั้งนี้ยิ่งพบกับลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเข้าไปทุกที



- หลังจากที่ได้มีการค้นพบถ้ำจิ้งจอกที่อยู่ส่วนล่างของหุบเขาโรงเรียนสาธิตจันทรา เราจึงได้พยายามเข้าไปสำรวจดูและพบกับเหล่ามอนสเตอร์มากมาย เราต้องต่อสู้และบุกตะลุยไปตามทางเรื่อยๆจนถึงห้องโถงกว้างห้องหนึ่ง ซึ่งปรากฎว่ามีคนที่อยู่ในห้องแห่งนั้นแค่สองคน



ที่แห่งนั้นเราพบกับหญิงผมขาวหน้าตาดี (ซึ่งเราได้ตั้งชื่อให้เธอว่า 'เรเบียวโนะอนนะฮิโตะ' หรือ 'เรเบียว' ที่แปลว่าห้องโถงกว้าง) ซึ่งเรารู้ทันทีเลยว่า เธอคนนั้นก็คือจิ้งจอกพันปีที่ถูกบาทหลวงเบอร์มองต์ผนึกนั่นเอง ส่วนคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นั้นก็คือ 'เชาริน' ประธานชมรมวิจัยจิตวิญญาณของโรงเรียนสาธิตจันทรา  ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะพูดคุยกันด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่เราสัมผัสได้ว่าใจจริงของทั้งคู่นั้นแทบจะฆ่ากันเลยทีเดียว พวกเธอคุยกันเพื่อสอบถามข้อมูลอะไรบางอย่าง และก่อนที่เราจะรู้ว่าเรื่องสำคัญนั้นคืออะไร ลูเบนก็รีบบอกให้เราวิ่งหนีออกจากที่นี่ทันที


- ที่ผ่านมาเราแทบจะละทิ้งความหวังในการต่อสู้กับพัพเพ็ทมาสเตอร์ แต่มาคราวนี้เราได้ทำการไล่ล่าพัพเพ็ทมาสเตอร์อีกครั้ง โดยการนำของลูเบนและชินโซฮยอน หลังจากที่ได้เบาะแสบางอย่างที่อยู่ในโกดังแห่งหนึ่งในโรงเรียนสาธิตจันทรา ซึ่งมีชิ้นส่วนปริศนาชิ้นสำคัญอยู่ และพบว่าชิ้นส่วนสำคัญนั้นคือ ตราประจำตระกูลของครอบครัวที่มีชื่อแห่งหนึ่งภายในเมือง ทำให้พวกเราตกใจมากยิ่งขึ้นเมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้วพัพเพ็ทมาสเตอร์ก็คือมนุษย์เหมือนพวกเรานี่แหละ 



   ขณะที่เราตกใจอยู่นั้นพัพเพ็ทมาสเตอร์ก็ลักพาตัวชินโซฮยอนไป ทำให้เราต้องไล่ตามหาพัพเพ็ทมาสเตอร์จนไปถึงชั้นใต้ดินแห่งหนึ่ง และพบกับชินโซฮยอนที่ยังอยู่ในสภาพปกติดีทุกอย่าง  เธอบอกว่าพัพเพ็ทมาสเตอร์ไม่ได้ทำอะไรเธอเลย และที่น่าแปลกใจอีกอย่างคือพัพเพ็ทมาสเตอร์เรียกเธอว่า "เรนกะ"  ซึ่งดูเหมือนว่าเราจะเจอเงื่อนงำบางอย่างแล้ว และทันใดนั้นเราก็ได้ยินเสียงบางอย่างจากห้องข้างใน เราจึงขอให้ชินโซฮยอนพักอยู่ที่นี่ก่อน แล้วเราก็เข้าไปดูก็พบกับพัพเพ็ทมาสเตอร์อีกครั้ง ทำให้เกิดการต่อสู้กันขึ้น 

    จนในที่สุดเราเป็นฝ่ายชนะ ในคราวนี้เองที่เรารู้ว่า พัพเพ็ทมาสเตอร์ที่อยู่เบื้องหน้านั้นเป็นตัวจริง ไม่ใช่ตุ๊กตาตัวปลอมแบบที่ผ่านมา และดูเหมือนท่าทีของพัพเพ็ทมาสเตอร์นั้นแปลกไปจากเดิม เพราะดูเหมือนว่า เขาจะพร่ำเพ้อถึง "เรนกะ" อยู่ตลอดเวลา และพูดประมาณว่า "คิดถึงเธอ อยากจะเธอมาโดยตลอด" และทันใดนั้นชินโซฮยอนก็ได้ปรากฎตัวต่อหน้าพัพเพ็ทมาสเตอร์ เธอมอบของบางอย่างกับพัพเพ็ทมาสเตอร์และกระซิบบางอย่างข้างหูเขา ร่างของเขาค่อยๆเคลื่อนไหวช้าลง จนกระทั่งเวลาผ่านไปจนเช้า แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้องพร้อมกับร่างของพัพเพ็ทมาสเตอร์ที่จางหายไปในอากาศ ชินโซฮยอนได้พูดขึ้นว่า "เขาจากไปแล้ว  เขาคงมีความสุขในโลกหน้าแล้ว" 

    ต่อมาเราได้รู้มาภายหลังว่า "เรนกะ" เป็นชื่อของคนที่พัพเพ็ทมาสเตอร์หลงรักในตอนที่เขายังเป็นมนุษย์อยู่ แต่เขานั้นไม่สมหวังในความรักทำให้เขาเกลียดชังความรักเป็นที่สุด จึงได้จัดฉากให้โฮยังฆ่าเมเยนที่เป็นคนรักกันให้ตายและสาปแช่งให้พวกเขาทั้งคู่ไม่สามารถพบกันได้ตลอดกาล แต่ไม่ว่าเขาจะเกลียดชังสิ่งที่เรียกว่าความรักมากแค่ไหน เขาก็ไม่อาจจะบอกตัวเองให้เลิกรัก "เรนกะ" ได้ และที่น่าตกใจที่สุดก็คือ "เรนกะ" คนที่พัพเพ็ทมาสเตอร์หลงรักนั้น มีหน้าตาคล้ายกับชินโซฮยอนราวกับถอดแบบกันออกมา 





พัพเพ็ทมาสเตอร์อาจจะเข้าใจว่า ชินโซฮยอนนั้นเป็นเรนกะกลับชาติมาเกิดก็ได้ แต่ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรก็ตาม พัพเพ็ทมาสเตอร์ได้จากไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นคำสาปที่เกิดขึ้นกับโฮยังและเมเยนก็คง....


เครดิตภาพส่วนใหญ่จาก  http://peke.ojaru.jp และภาพเรนกะโดยคุณ Sanaki