1 ปี กับชีวิตในอเมริกา - นิยาย 1 ปี กับชีวิตในอเมริกา : Dek-D.com - Writer
×

1 ปี กับชีวิตในอเมริกา

มันก็คงไม่แตกต่างอะไรว่าจะไปเมื่อไหร่ แต่เมื่อได้ไปสัมผัสแล้วความคิดของผมก็เปลี่ยนไปในทันที ความแตกต่างมันอยู่ที่ "วัยและการเรียนรู้ที่จะเติบโต"

ผู้เข้าชมรวม

53,339

ผู้เข้าชมเดือนนี้

83

ผู้เข้าชมรวม


53.33K

ความคิดเห็น


1.32K

คนติดตาม


270
จำนวนตอน : 66 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  21 พ.ย. 57 / 01:34 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

/> /> />


FACEBOOK : facebook.com/CHIDAHP

ย้ายบ้านแล้ว

กดอ่านได้ที่รูปภาพ :)

 
 
; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs); }(document, 'script', 'facebook-jssdk'));
 
 


 

 

ผมเป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่งที่เคยผ่านประการณ์นักเรียนแลกเปลี่ยนในอเมริกา อยากมาเล่าเผื่อว่าบทความนี้จะเป็นแรงจูงใจให้กับใครอีกหลายคนที่กำลังลังเลกับการคว้าโอกาสนี้

โดยส่วนตัว ครั้งแรกเริ่มผมก็ไม่ได้สนใจโครงการพวกนี้สักเท่าไหร่ คิดว่าโอกาสนี้ยังแทนที่ได้เมื่อเติบโต เรียนต่อมหาลัย เรียนระดับปริญญาโท มันก็คงไม่แตกต่างอะไร แต่เมื่อได้ไปสัมผัสแล้วความคิดของผมก็เปลี่ยนไปในทันที เมื่อความแตกต่างมันอยู่ที่การเรียนรู้ ความเข้าใจ และยิ่งหาโอกาสไม่ได้อีกแล้วกับชีวิตมัธยมปลายในดินแดนต่างวัฒนธรรม

ตัวผมก่อนไปมันต่างจากตอนนี้มาก เคยเป็นเด็กขี้อาย เป็นคนที่มีความมั่นใจน้อยมาก อยากทำหลายอย่าง แต่ว่าไม่มีความเป็นผู้นำที่ทำอะไรเองได้เลย หากเพื่อนไม่นำเราก็ไม่ทำ สิ่งนี้กลายเป็นสิ่งที่ผมเสียดายมาตลอดกับโอกาสที่หลุดลอยไป หลายอย่างที่เรามีความสามารถก็น่าจะได้แสดงออก เมื่อได้แสดง ได้ฝึก เราก็จะพัฒนา

กลับมาคนรอบข้างเห็นได้ชัดถึงความแตกต่าง เรามองสิ่งรอบกายในหลากมุมมองมากขึ้น ความคิดเริ่มแตกต่างไปจากกลุ่มเพื่อนรุ่นเดียวกัน เหล่านี้ผมเรียนรู้และเข้าใจเพราะการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่ ให้สิ่งที่ใหญ่ยิ่งที่สุดกับชีวิต

การเติบโต...



เหตุผลหรือความบังเอิญ

 

หากจะให้เล่าถึงความเป็นมา ว่านึกอย่างไรถึงมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ตอบตรงๆเลยว่า “ไม่ได้นึก” ไม่ได้คิด ไม่ได้วางแผนด้วยซ้ำไป มันเป็นเพียงความคิดชั่ววูบที่มีพลังอันยิ่งใหญ่ ทำให้ผมคว้าหนังสือที่ไม่เคยคิดแม้แต่จะสัมผัส ขึ้นมาอ่านอย่างขะมักเขม้นจนได้เรื่อง ซึ่งในขณะนั้นผมอยู่ ม.5 แต่...

ผมอ่านหนังสือแกรมม่าระดับประถม... ผมไม่ใช่คนที่เก่งภาษา ผมเรียนภาษาอังกฤษช้ากว่าเพื่อนในห้องตั้งเจ็ดปี ทักษะของผมจึงตามหลังเพื่อนๆมาตลอด ทำให้ต้องกลับไปหยิบหนังสือมาอ่านตั้งแต่ present tense, past tense แทบจะเริ่มท่อง ABC ตั้งแต่ต้น ด้วยอารมณ์ชั่ววูบและปาฏิหาริย์มันทำให้ผมผ่านข้อสอบข้อเขียนได้อย่างหวุดหวิด แต่สิ่งที่ดูเหมือนจะมีผลต่อความพยายามครั้งนี้มากที่สุดก็คงเป็น “อารมณ์ชั่ววูบ” ที่ว่า

เฮ้ย เมิงเคยแต่งหญิงป่ะวะ”

อย่า!! อย่าเพิ่งเข้าใจผิด ผมไม่ได้เป็นกะเทย ตุ๊ด เกย์ หรือปังตอที่ไหน เป็นผู้ชายแท้ทั้งแท่ง แต่สาเหตุที่สนใจก็เพราะว่า...

แค่อยากรู้ว่าถ้าหน้าอย่างผมเป็นผู้หญิงแล้วจะสวยไหม...

เออะ... ไม่ใช่...

มันกลายเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างมากที่เราจะไม่มีวันได้สัมผัสเลยหากเรายังอยู่ที่นี่ ที่แบบนี้ เป็นผู้ชายแบบนี้...

เฮ้ย!! ผมไม่ใช่กะเทย

เอาเป็นว่าผมไม่ได้อยากจะเป็นผู้หญิง แต่เพียงสนใจในกิจกรรมหลุดโลกของเด็กมัธยมอเมริกัน จากเรื่องเล่าของเพื่อนที่เคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

“ตอนแต่ง ต้องโกนขนหน้าแข้งด้วยนะเว้ย”...

พอแล้วโว๊ย!! ผมสนใจเพราะเห็นความเป็นตัวของตัวเองในเพื่อนคนนี้ เก่ง มีความสามารถหลายอย่าง ที่สำคัญมันแตกต่างจากผมที่สุดตรงที่ “มันกล้าที่จะเริ่มทำอะไรด้วยตัวเอง”

แล้วผมคาดหวังในสิ่งนั้นมากที่สุด...



 

ตอนนี้ย้ายบ้านแล้วนะ :) ตามกันที่




FACEBOOK : facebook.com/CHIDAHP

 


 

โพล57133โพล57138


แบบทดสอบ: คุณเป็นแฟนพันแท้เรื่อง "หนึ่งปีกับชีวิตในอเมริกา" มากแค่ไหน (ลงแล้วสามตอน)

 

 

 

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

"Wow"

(แจ้งลบ)

เป็นอะไรที่สุดยอด สุดยอดพอๆกับสารคดีเลย มันส์ซะไม่มีหละ!! อ่านเพิ่มเติม

เป็นอะไรที่สุดยอด สุดยอดพอๆกับสารคดีเลย มันส์ซะไม่มีหละ!!  

ปาท่องโก๋ | 21 ก.พ. 52

  • 36

  • 0

"เมพ!!"

(แจ้งลบ)

อ่านแล้วสนุกจริงๆ ว๊าวๆๆ เข้าใจถึงความถ่องแท้ หรูหราจริงๆ 55. ใช้สื่อสารได้สนุกมากเลยอ่ะ เหมือนไดอารี่เลย ^^ แต่งต่อไปนะ สู้ๆ O(> อ่านเพิ่มเติม

อ่านแล้วสนุกจริงๆ ว๊าวๆๆ เข้าใจถึงความถ่องแท้ หรูหราจริงๆ 55. ใช้สื่อสารได้สนุกมากเลยอ่ะ เหมือนไดอารี่เลย ^^ แต่งต่อไปนะ สู้ๆ O(>  

*smile e :} | 15 มี.ค. 52

  • 11

  • 0

ดูทั้งหมด

คำนิยมล่าสุด

"อ่ะบ่ะจ่ะล่ะเฮ้ย? มันยอดมากกกกกก"

(แจ้งลบ)

ตั้งแต่เปิดอ่านบทความของท่านพี่เป็นครั้งแรก ข้าพเจ้าก็ได้ซึมซับความบ้าคลั่งของท่านพี่มาจนหมดสิ้น!!! ทั้งการบรรยายที่สุดจะ โอ้ว๊าวววล่ะหลั่นลันล๊าาาา...มันไม่สามารถบรรยายเป็นตัวอักษรได้จริงๆ >__ ... อ่านเพิ่มเติม

ตั้งแต่เปิดอ่านบทความของท่านพี่เป็นครั้งแรก ข้าพเจ้าก็ได้ซึมซับความบ้าคลั่งของท่านพี่มาจนหมดสิ้น!!! ทั้งการบรรยายที่สุดจะ โอ้ว๊าวววล่ะหลั่นลันล๊าาาา...มันไม่สามารถบรรยายเป็นตัวอักษรได้จริงๆ >__   อ่านน้อยลง

ThonosV | 23 พ.ค. 52

  • 7

  • 0

"เมพ!!"

(แจ้งลบ)

อ่านแล้วสนุกจริงๆ ว๊าวๆๆ เข้าใจถึงความถ่องแท้ หรูหราจริงๆ 55. ใช้สื่อสารได้สนุกมากเลยอ่ะ เหมือนไดอารี่เลย ^^ แต่งต่อไปนะ สู้ๆ O(> อ่านเพิ่มเติม

อ่านแล้วสนุกจริงๆ ว๊าวๆๆ เข้าใจถึงความถ่องแท้ หรูหราจริงๆ 55. ใช้สื่อสารได้สนุกมากเลยอ่ะ เหมือนไดอารี่เลย ^^ แต่งต่อไปนะ สู้ๆ O(>  

*smile e :} | 15 มี.ค. 52

  • 11

  • 0

ดูทั้งหมด

ความคิดเห็น