ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic VKook] My pleadss!! ขอร้องล่ะ มารักผมที!

    ลำดับตอนที่ #46 : Chapter XLIV :: The past

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.08K
      4
      4 ต.ค. 58


    Chapter XLIV :: The past

     

     

    ภายในห้องสี่เหลี่ยมกว้างๆ มีเพียงโต๊ะกับเก้าอี้เปล่าๆ และ กระบอกปืนที่ใส่ลูกกระสูนไว้เต็มแมกซ์

     

    ครืนนนๆๆ~!

     

    เสียงประตูที่ถูกเปิดออกมาโดยใครคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของเด็กชายคนหนึ่ง

     

    'อยู่ไหนนะ? ฮยุคนายหนีฉันไม่พ้นแน่~ ออกมานะ' หันไปสำรวจรอบห้องแต่ก็ไม่เจอกับเจ้าของชื่อที่เขาเอ่ยเรียก 'อยู่ใต้โต๊ะใช่ไหม?' เด็กน้อยเอ่ยถามก่อนจะก้มลงดูใต้โต๊ะแต่กลับไม่เจอคนที่กำลังหาอยู่

     

    'ชิ..' ถอนหายใจก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ '..เอ๋?' ดวงตากลมมนคู่นั้นมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเป็นประกาย ..เด็กอายุสิบขวบอย่างเขาคงคิดว่าสิ่งนั้นคือของเล่นดีๆ นี่เอง แต่ใครจะรู้..

     

    'ของจริงหรือเปล่านะ?' มือเล็กเอื่อมไปหยิบเอาปืนกระบอกนั้นมาถือไว้ในมืออย่างไม่ค่อยถนัดนัก 'หนักแฮะ'

     

    แกล็กกก!~

     

    เอื่อมมือไปลั่นไกปืน เหมือนกับในเกมส์ที่เขาเคยเล่น ก่อนจะเล็งมันไปที่พื้น

     

    'วี! ไปกินข้าวกัน'

    'ฮยุค ดูดิฉันเจออะไร..'

    'นายไปเอามาจากไหน?'

    'บนโต๊ะนี่ไง ดูนะ.. หนึ่ง...สอง ..สาม..!'

     

    ปังงงง!!!~

     

    ผลักกก!!~

     

    เสียงเปิดประตูดังขึ้นมาอย่างรวดเร็วหลังจากเสียงปืนนั้นเงียบลง

     

    'แก.. ทำอะไรห๊ะ!!?'

    'ผะ...ผม'

    '..แกมันก็เหมือนพ่อของแกนั่นแหละ! ไอ่เด็กเมื่อวานซืน!!'

    'คะ.. คุณอาหมายความว่ายังไง?? ผมไม่รู้..!'

    'โกหก! ..หึ!~ ลูกชายเพียงคนเดียวของมัน มีเหรอมันจะไม่บอกเรื่องนั้นกับแก ..พ่อแกมันเลว อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่ามันกำลังวางแผนเอามรดกของคุณแม่ไปคนเดียว..!'

    'หยุดกล่าวหาพ่อของผม! พ่อผมไม่ได้เป็นคนแบบนั้น! ..ทั้งๆ ที่คุณอาเป็นน้องชายแท้ๆ ของคุณพ่อ คุณอาก็น่าจะรู้จักคุณพ่อดี!'

     

    แกร็กกก!!~

     

    'แกจะทำอะไร ยิงฉันเหรอไงห๊ะ!?'

    'ถ้าไม่หยุดว่าพ่อของผม..!'

    'หยุดนะ!!' ร่างเล็กอีกร่างที่ยื่นดูเหตุการณ์ทั้งหมด พูดออกมาพร้อมกับวิ่งไปผลักเพื่อนสนิทจนล้มลงบนพื้น

     

    ปังงง!!~~

     

    '...!!'

    'คะ...คุณพ่อ!!/คุณอา..'

    .

    .

    .

    .

    .

     

    #J-Hope Part#

     

    (จองกุก.. โดนรถชนว่ะ..!)

    "เฮ้ยไอ้วี! จริงดิ!?"

    (ตูดๆๆๆ)

    "อ้าวเฮ้ย!? วางสายหาไรฟ๊ะ!?"

     

    "มีไรว่ะโฮป?" นัมจุนที่หันมาถามผมพูดขึ้นมา

    "ซวยแล้วว่ะมึง! ..จองกุก..." คำพูดของผมถูกกลืนลงไปพอหันไปเจอกับจินที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ กับแร็พม่อน (แหม่~ ตัวติดกันเชียว - -+) "มานี่ๆ.."

     

    "มีอะไรมึง?"

    "จองกุกโดนรถชน"

    "ห๊ะ!!? จะ...อุ๊บ!!"

    "จะพูดห่าไรว่ะ"

    .

    .

     

    -โรงพยาบาล-

     

    "ไอ่วีแม่งไม่ได้บอกอะไรเลยวะ โทร. ไปก็ไม่รับสายอีก ดีที่อยู่ใกล้โรงพยาบาลเลยมาเร็วอ่ะ"

    "กรรม!" คนข้างๆ ผมสบถออกมาพร้อมกับตบหน้าผากตัวเอง =__=^

     

    "...! เฮ้ยมึง!" ดูเหมือนสายตาของผมจะเจอเข้ากับอะไรบางอย่าง ..ไอ่วีกับฮยุค ไปไหนกันวะ?? แล้วจองกุกอ่ะ "ไอ่วีกับฮยุคว่ะ"

    "สองคนนั้นจะไปไหนน่ะ?"

    "อยากรู้ก็ตามดิว่ะ จะยืนอยู่ห่าไรตรงนี้คร๊าบ??"

    .

    .

    .

     

    "สองคนนั้นมาทำไมที่นี่ว่ะมึง?" ผมสะกิดถามนัมจุนที่อยู่ข้างๆ กันเสียงเบาจนแทบเป็นเสียงกระซิบ

    "กูจะรู้เหรอ? ตามไปเงียบๆ ดีกว่าน่า"

    "อืม"

     

    ผมกับแร็พม่อนตามสองคนนั้นมาจนมาถึงห้องๆ หนึ่ง วีกับฮยุคพูดเรื่องอะไรก่อนหน้านั้นไม่รู้ จนมาถึงตอนนี้

     

    "หยุดพูดเรื่องนั้นเถอะฮยุค!! มันเป็นแค่อุบัติเหตุมึงก็รู้!"

     

    "กูว่าเกิดเรื่องแล้วว่ะมึง"

    "กูก็ว่างั้น"

     

    "ชะ ..เชรดดด~ มึง"

     

    ปืน!!

     

    สองคนนั้นจะฆ่ากันหรือไงกันหรือไงฟร๊ะ!?

     

    "ตายอยู่ที่นี่แหละ!!"

     

    ชัดเลย!!

     

    ผลักกกก!!~

     

    ปังงง!!!!~

     

    ผมตัดสินใจวิ่งเข้าไปผลักฮยุคจนล้มลงและทำปืนลั่นไปโดนกำแพงที่อยู่ใกล้ๆ พวกผม

     

    "..อัก!~" ฮยุคเซไปชนกับตู้หนังสือ ..โอ้ ..มีอันเฮ~~ โซซอรี่~ T/|\T

     

    "ไอ่เจโฮป!? ..ไอ่นัมจุน!? พวกมึง..!"

    "อย่าเพิ่งถามหนีก่อน >^<" ผมลากแขนไอ่วีให้รีบเดินตามผมมา

    "เรามีสามนะเฟ้ย!" นัมจุนยังฉุดผมให้อยู่ต่อ

    "จะมีเท่าไหร่กูก็กลัวอะถ้าอีกฝ่ายมีปืน TOT"

    "แต่ปืนอยู่ที่กู.."

    "หะ.. ห๊ะ!?"

     

    มึงไปทันเอามาตอนไหนวะไอ่นัมจุน?? -*-

     

    "..หึ!~ ..โง่จริง"

     

    เห๊~!?

     

     

    #V Part#

     

    "..หึ!~ ..โง่จริง"

    "มึงหมายความว่าไง?"

    "หลอกง่ายซะจริง.."

    "..??"

    "ไม่รู้เหรอไง.. สาเหตุที่ทำให้มึงเกือบตายมาหลายครั้งน่ะ.."

    "...!"

    "ฝีมือกูเอง"

    "..!!!" ผมกำมือแน่น ..ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคนอย่างฮยุคจะทำแบบนั้นกับผมได้.. เป็นจังหวะเดียวกันที่แร็พม่อนส่งปืนที่อยู่ในมือมาให้ผมเหมือนจะบอกให้ผมมีมันไว้เพื่ออะไรบางอย่าง ..ฆ่าฮยุคเหรอ..

     

    "อีกอย่างนะ.. กูเป็นคนทำให้จองกุกโดนรถชนเองแหละ.."

     

    ..!!!!

     

    "..มึงว่าไงนะ!!?" ผมกำกระบอกปืนแน่นจนแทบจะแหลกคามือ.. แค่ผมคนเดียวยังไม่พอใช่ไหม!!? ยังต้องให้จองกุกที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลยมาเกี่ยวด้วย!!

    "..หึ!~ ..ฆ่ากูเลยสิ!"

    "..มึง ทำแบบนี้ทำไม!!?"

    "เหอะ~!.."

    "กูถามว่าทำไม!!!?"

     

    "แบบนั้นแหละกูต้องการ ..ไง~ เจ็บปวดมากสินะ เอาอีกสิ.. แค่นี้ยังไม่พอสำหรับกูหรอกนะ.. กูอยากให้มันตาย..!"

    "อย่าแตะต้องจองกุก!!"

    "สายไปแล้ว.. วี ตอนนี้ซองโอคงไปถึงโรงพยาบาลแล้ว" คนตรงหน้าส่งยิ้มมุมปากมาให้ผม

     

    "มึง!!"

    "เอาเลย อยากฆ่าก็ฆ่าเลย!"

     

    แกร็กกก!!~

     

    ปัง!!~ ปัง!!!~ ปัง!!! ..ปังง!!!~







     

      ##ชอบเม้นค่า##










     
    ✄THE ORA





     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×