เพลย์บอยหน้าหล่อปะทะสาวซ่าส์หน้าใส

ลำดับตอนที่ #5 : แรกพบหน้า (ปะทะคารมณ์)

ตอนที่ 4

แรกพบหน้า (ปะทะคารมณ์)

 

                “เฮ้ยยย แมกชั้นว่ามันชักจะไปกันใหญ่แล้วว่ะ ชั้นว่าไปดูกันดีกว่า” ตั๊บพูดพร้อมกับลุกขึ้นกระชากแขนเพื่อนให้ไปดูสถานการณ์

                “ยุ่งจริง ๆ เลยโว้ย ใช่เรื่องที่ชั้นต้องยุ่งมั้ยเนี้ย” แมกบ่น

                 “เฮ้ย แมกนั้นมันแม่จีจี้คู่ขาของแกนี้หว่า แล้วนั้นใครว่ะน่ารักดีว่ะ อิอิ”

                “บ้าเอ้ย ก่อเรื่องจนได้” แมกพูดขึ้นอย่างระอากับพฤติกรรมของหล่อน

               

                ปัง !!!!!!!

             เงียบ -*-

             “หยุด นี้พวกเธอทำอะไรกันอีกจีจี้” แมกหันไปถามคู่ควงสาว

                “แมกค่า ช่วยจีจี้ด้วยนะคะ นังเด็กใหม่นี้มันรังแกจีจี้ก่อนนะคะ” หญิงสาวใส่ไฟทันทีที่มีตัวช่วย โดยหันไปทางสาวน้อยผู้โชคร้ายที่ยังนั่งมองแมกตาค้างด้วยความสะดุดตากับใบหน้าหล่อที่ดูดีของเค้า

                “เอ้า แม่คุณจะนั่งอีกนานมั้ยละครับ” แมกตะโกนถามเสียงดังทำให้เธอรู้สึกตัว

                “เธอว่าใครหาเรื่องใครก่อนห๊ะ” สายน้อยตอบโต้ทันควัน

                “นี่เธอนักศึกษาใหม่ใช่มั้ยเรานะ พูดจาอะไรก็ให้เกียรติรุ่นพี่กันบ้างนะครับน้อง” แมกต่อว่าอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่

                “ก็แล้วรุ่นพี่มันทำตัวให้หน้านับถือมั้ยละค่ะ แล้วนายเกี่ยวไรด้วยห๊ะ” ประโยคสุดท้ายเธอหันไปถามแมกอย่างอารมณ์เสียที่เค้าเข้าข้างผู้หญิงคนนั้น

                “เด็กอะไร ไม่มีมารยาทเอาซะเลย จริงมั้ยค่ะแมคจัดการมันเลยค่ะ” จีจี้หันไปออดอ้อนแมกด้วยความหยิ่ง

                “นี่เธอ ที่ชั้นพูดไปเนี้ยไม่ได้เข้าหัวเธอเลยใช่มั้ย ชื่ออะไรนะเรา” แมกชื่อเธออย่างสนใจโดยไม่รู้ตัว

                “ทำไมชั้นต้องบอกนายด้วยละ แล้ว...” เธอยังพูดไม่ทันจบก็มีเสียง ๆ หนึ่งวิ่งเข้ามาหาอย่างตกใจ

                “ไหน ๆ เด็กใหม่ที่ว่าอยู่ไหน คนไหน ไหนเล่าแก” ผู้ชายคนหนึ่งท่าทางเหมือนผู้หญิงหันไปถามเพื่อนที่มาด้วยกัน

                “เจ้ท็อฟฟี่^0^” สาวน้อยเรียกนามผู้ชายคนนั้นอย่างสนิทสนม

                “อ๊ายยยยย ยัยเพลงเธอเองหรอเด็กใหม่ที่เค้าว่ามีเรื่องกับพวกชะนีนะ ร้ายนะเธอ” คนที่ถูกเรียกว่าท็อฟฟี่ถามขึ้น

                “แฮะๆ เจ้แต่เพลงไม่ผิดนะ แม่คนนี้ต่างหากละมาหาเรื่องเพลงก่อน” เพลงฟ้องเหมือนเด็กคนหนึ่งฟ้องผู้ใหญ่เมื่อมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น

                “เธอว่าใครหาเรื่องห่ะยัยบ้า”

             “ก็เธอนั้นแหละ ยัยกระสือ” ภัทรธิดาว่า

                “ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ยัยกระสือๆ ฮ่าๆๆๆๆ คิดได้ไงเนี้ยน้อง” ตั๊บหัวเราะ ทำไมคนรอบข้างกันหัวเราะไปด้วยกับฉายาที่เธอตั้งให้จีจี้

                “นี่นายตั๊บ นายจะหัวเราะอะไรเนี้ย แมคดูพวกนั้นสิค่ะมันรุมว่าจีจี้อ่า แมคต้องช่วยจีจี้นะคะ” เธอฟ้องพร้อมกับอ้อนแมกจนคนรอบข้างหมั่นไส้

                “นี่เธอ พูดให้มันดี ๆ หน่อยนะยัยชะนีใครรุมเธอมิทราบย่ะ” ท็อฟฟี่ว่า

                “แกยุ่งไรด้วย ยัยพวกผิดเพศ” เธอว่ากลับทันที

                “พูดงี้ตบกันเลยดีกว่ามั้ยห็ะ ยัยชะนีค่าง” ท็อฟฟี่ว่าพร้อมกับตั้งท่าเข้าตบทันที

                “เอาละครับๆๆ ที่ท็อฟฟี่ จีจี้ และน้อง” แมกพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปทีละคนตามที่เรียก

                “ผมขอได้มั้ยครับ ให้เรื่องมันจบซะทีเถอะ อย่าทะเลาะกันเลยนะครับพี่”

             “ชิ เราจะเอาไงละยัยเพลง นายแมกเค้าขอมาอย่างนี้แล้วนะ” ท็อฟฟี่หันไปถามภัทรธิดา

                “เอิ่ม..เออๆๆ ก็ได้ๆชั้นก็ไม่อยากมีเรื่องเหมือนกันนั้นแหละ แต่ไม่ใช่เพราะนายนี้ขอหรอกนะ แค่ชั้นกลัวจะเรียนไม่จบต่างหาก” เพลงพูดไปก็หน้าแดงไปเพราะถูกแมกจ้องมองตลอดเวลา

                “แมกได้ยังไงละค่ะ จีจี้ไม่ยอมนะ พวกนั้นทำร้ายร่างกายจีจี้นะค่ะ” จีจี้หันไปพูดเมื่อตัวเองไม่ได้ดั่งใจ

                “แล้วพวกเธอไม่ทำร้ายร่างกายน้องชั้นรึไงห๊ะ ยัยชะนี”  ท็อฟฟี่พูดขึ้นบ้าง

                “อ๊ายยยย อย่าถือว่าเป็นรุ่นพี่แล้วชั้นจะไม่กล้าตบนะ” เธอพูดพร้อมกับยกมือขึ้นจะตบ

                “อย่าเข้ามานะ ยัยกระสือถ้าเธอกล้าตบพี่ท็อฟฟี่ชั้นจะชกหน้าเธอให้หมดสวยเลยคอยดูสิ”

                “นี้เธอ อย่าก้าวร้าวให้มันมากนักได้มั้ย เด็กใหม่ไม่ใช่รึไงหึ”แมกเตือน

                “เด็กใหม่แล้วไง อย่าเข้าข้างแฟนตัวเองไปหน่อยเลย ช่างเหมาะกันจริง ๆ เลยนะ ผีเน่ากับโรงผุเนี้ย” เพลงพูดอย่างเยาะเย้ย

                “นี่เธอ มันจะมากไปแล้วนะ” แมกพูดพร้อมกับกระชากแขนเพลงเข้ามาใกล้ ๆ อย่างแรง จนใบหน้าเธอกระแทกกับแผ่นอกกว้างของแมก

                “โอ้ยยย นี้นายปล่อยชั้นนะ ปล่อยสิไอ้บ้า” เพลงโวยวาย

                “ปล่อยหรอ ปากเก่งนักไม่ใช่หรอ แค่นี้กลัวแล้วรึไง หึหึ”

                “ชั้น...ชั้นไม่ได้กลัว แต่...แต่ชั้นไม่อยากอยู่ใกล้นายต่างหากละ ปล่อยซะทีสิ” เธอพูดขึ้นอย่างหน้าแดง

                “แน่ใจหรอ หืม” พูดจบก็ก้มหน้าเข้าไปชิดกับในหน้าของหญิงสาวมากกว่าเดิม

                “กรี๊ดดดดดดดดด / นายแมกปล่อยน้องชั้นนะ” จีจี้กับท็อฟฟี่พูดขึ้นพร้อมกัน

                “แมกไปกอดมันทำมั้ยคะ ปล่อยเลยนะ” จีจี้พูดแล้วเข้าไปดึงตัวแมกออกมาจากเพลง

                “เอาละครับที่นี้จะจบเรื่องได้ยังครับ ถ้ายังไม่อยากจบกันอีกก็เคลียกันเองเลยนะครับ” ปากพูดไปแต่สายตาก็หันไปมองเพลงด้วยแววตากรุ่มกริ่ม

                “ก็ได้ๆๆค่ะแมก แต่แมกห้ามไปเข้าใกล้ยัยนี้อีกนะไม่งั้นจีจี้ไม่ยอมจริง ๆ ด้วย” จีจี้ว่า

             “นี่ ๆ นักศึกษากลุ่มนั้นนะ มีเรื่องอะไรกันรึป่าวห่ะ ก่อเรื่องอะไรกันอีกละนั้น” อาจารย์ฝ่ายปกครองคนนึงเดินไปทำไมนักศึกษากลุ่มนี้พากันวิ่งหนีด้วยความตกใจจนวงแตกกระจาย

                “ไม่มี ๆ อะไรครับอาจารย์ ไปโว้ยพวกเรา” พูดเสร็จก็พากันวิ่งหนีทันที

                “ไปครับจีจี้ วิ่งเร็ว” แมกพูดแล้วจึงคว้าข้อมือหญิงสาวแล้วพาวิ่งออกไปโดยไม่ได้สนใจว่าคน ๆ นั้นจะใช่จีจี้หรือมั้ย

 

สวนหย่อมบริเวณข้างตึก

                แฮ่ก ๆๆๆๆ เสียงหอบ ^_^

             “โอ้ยยย หยุดก่อนๆเจ้ เพลงเหนื่อย” เธอพูดอย่างเหนื่อยเต็มทน

                “หยุดก็ดีเหมือนกัน เป็นไงบ้างครับจี...เฮ้ยย *0*” เมื่อหันไปมองว่าเป็นใครเค้าถึงกลับอุทานออกมาทันที

                “นาย / เธอ *0*” ทั้งคู่อุทานออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ

                “เธอ ๆ มาได้ไงเนี้ย” แมกถาม

                “นายนั้นแหละมาได้ยังไง ชั้นจำได้ว่าเจ้ท็อฟฟี่เป็นคนพาชั้นวิ่งมานี้น่า หรือว่านาย” เธอพูดพร้อมกับชี้หน้าแมกด้วยความสงสัย

                “อะไร ๆ อย่ามามองชั้นด้วยสายตาแบบนั้นนะ แล้วใครใช้ให้เธอวิ่งตามชั้นมาละ'แมกแก้ตัวอย่างเขิน ๆ       (เพราะหน้าแตก 555+)

                “ก็แล้วใครใช้ให้นายมากระชากข้อมือชั้นแล้วพาวิ่งมาละตาบ้า”

                “นี้เธอ หัดรู้จักรุ่นพี่รุ่นน้องบ้างนะ พูดตั้งกี่ครั้งแล้วทำไมไม่รู้จักจำซะที”

                “คิดว่าชั้นกลัวนายรึไง ไอ้ผีดูดเลือด” เพลงทำเก่งใส่

                “เธอว่าใครเป็นผีดูดเลือดยัยตัวแสบ” แมกพูดพลางเดินหน้าเข้าไปใกล้ยิ่งกว่าเดิมอย่างช้า ๆ ด้วยสาวตาเจ้าเล่ห์

                “ก็...ก็แล้วชั้นอยู่กับใครละ ชั้นก็ว่าคนนั้นแหละ” เธอพูดเสียงสั่น เดินถอยหลังไปที่ละก้าวจนแผ่นหลังชนเข้ากับกิ่งไม้จึงถิยหนีไม่ไหนไม่ได้อีกแล้ว

                “โอ้ย....นี้นายถอยไปนะ” เธอว่าแล้วทำท่าจะวิ่งหนีแต่ก็ช้ากว่าลำแขนขอแมกที่ยกขึ้นเท้ากับต้นไม้ใหญ่เพื่อกั้นไม่ให้เธอวิ่งหนีไปซะก่อน

                “เก่งนักไม่ใช่หรอ แค่นี้ทำไมกลัวซะแล้วละเด็กน้อย” เค้าพูดเยาะเย้ย

                “ใครกลัวนาย แล้วชั้นก็ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย ไอ้ผีดูดเลือด”

                “อยากให้ชั้นเป็นผีดูดเลือดจริง ๆ เลยนะ งั้นชั้นดูดเลือดเธอก่อนคนแรกเลยดีมั้ย” แมกว่าพลางก้มหน้าลงต่ำ แต่ถูกเธอยกมือขึ้นดันหน้าอกไว้ซะก่อน

                “นี่นายอย่าทำไรบ้า ๆ นะ ถอยออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้บ้า” เธอพูดด้วยความเขิน

                “ไม่ถอยแล้วเธอจะทำอะไรชั้นได้ หืม”

            “ทำอะไรได้งั้นหรอ หึหึ ก็ทำแบบนี้ไงละ นี้แน่ะๆๆ” เธอพูดจบก็ยกเท้าขึ้นสูงแล้วกระทบลงบนเท้าของแมกอย่างแรงทันที ทำให้แมกเผลอปล่อยมือออกจากตัวเธอ

                “โอ้ยยยย” แมกร้องออกมาแล้วก้มลงกุมเท้าของตัวเองด้วยความเจ็บ

                “ก็ทำแบบนี้ไงละ ฮ่าๆๆ อย่านึกว่าจะมารังแกชั้นได้นะ ชั้นไปละนะ ฮ่าๆๆ แบร่ๆๆ :P” เธอว่าสะใจแล้ววิ่งไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

                “ฮึ้ย ยัยเด็กบ้า ชั้นจะเอาคืนให้ได้เลยคอยดูสิ โอ้ย” ด้วยความที่ลืมตัวว่าตัวเองเจ็บอยู่จึงเผลอใช้เท่าเตะเข้ากับต้นไม้อย่างแรง

                “โว้ยยยยยย ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวแสบ” แมกพูดอย่างแค้น ๆ  

 

---

ตัวละครที่เพิ่มมาแต่ละตอนจ้า

ท็อปฟี่รุ่นพี่ใจสาวของเพลง

 

 

จะสวยหรือหล่อดีละคนเนี้ย อิอิ

Shira kuma

---