รามกร [LINHOON Au :THAI]

ตอนที่ 13 : ก้านมะยม

ตามชื่อตอนเลย

กำละ 5 บาท พร้อมฟาด!!!

เกียมกันไว้แต่เนิ่น ๆ พรุ่งนี้ได้ใช้แน่

รามคิดว่าตัวเองหูฟาด แต่มันไม่เท่ากับความรู้สึกเหมือนโดนลูกตุ้มเหล็กพุ่งเข้ามาอัด เจ็บปวดจนชาดิกไปทั้งร่าง เขาได้แต่ยื่นโง่ มองยศกรที่เสยผมลวก ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความรำคาญใจ

“หมายถึงยังไง เราจะเลิกกันเหรอ หนูหมายถึงจะเลิกกับพี่เหรอ”

“เลิกอะไรพี่ราม เราไม่ได้คบกันด้วยซ้ำ” ยศกรย้อนกลับมาในทันที เอาเข้าจริงรามยังพูดไม่ทันได้จบประโยคด้วยซ้ำ อีกฝ่ายก็แทรกแล้ว “ทำไมทุกคนต้องเหมือนกันไปหมดนะ นี่ก็ไม่เคยพูดว่าคบ แต่พอต้องจบต้องลากคำนี้มาทุกที”

“...”

ตัวของรามแข็งทื่อ สมองของเขายังทำงานอยู่ แต่ไม่รู้ว่ามันทำงานประสาอะไรถึงไม่สามารถบอกให้หัวใจยอมรับในคำพูดของยศกรเลย ในขณะที่หาเหตุผลให้กับเรื่องที่กำลังเกิดขึ้น เขาก็ยังคิดทบทวนถึงทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมา ว่ามีอะไรผิดพลาด ทำไมเรื่องถึงเป็นอย่างนี้ และหาทางออกกับการตัดสินใจนี้

“หนู...” รามพูดไม่ออก ยิ่งเห็นยศกรตวัดสายตารำคาญให้ เขาก็จุกอกไปหมด

“ถ้าเป็นไปได้ ก็ห่าง ๆ กันไปเถอะครับ เอาเข้าจริงผมก็ไม่เคยทนอยู่กับใครนาน ๆ ได้หรอก เบื่อ”

.

.

.

ฟาดนุลงเหรอ... ฟาดนุไม่ลงหรอกกกก