นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์การอ่าน
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
You & Rain รักเรา... เป็นสีเทา [E-BOOK]
บางทีเสียงฝนกระทบพื้นอาจจะเป็นเสียงของเธอ ที่เอาแต่เฝ้าพร่ำเรียกชื่อฉันครั้งแล้วครั้งเล่าสินะ ll [THE END 09.10.2013]
ผู้เข้าชมรวม
4,455
ผู้เข้าชมเดือนนี้
21
ผู้เข้าชมรวม
4.45K
หมวด : ซึ้งกินใจ
อัปเดตล่าสุด : 1 ม.ค. 57 / 12:26 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ขณะที่ฉันนั่งรอวันเวลาที่จะตัดสินชีวิตฉันมาถึง
ฉันได้เจอกับผู้ชายที่แต่งชุดสีดำทั้งตัวอย่าง ‘บาเบล’ นอกจากนั้นเขายังเข้าใจยาก เงียบจนเหมือนขยับปากไม่ได้ แล้วยังชอบทำอะไรแปลกๆ อีกต่างหาก =_=
...และที่สำคัญที่สุดคือเขาชอบพูดอะไรเหมือนเข้าใจฉันทุกอย่างนี่แหละ
แล้วยังมาบอกว่า ‘แฟร์’ คนนี้เป็นสีขาว แถมเปรียบตัวเองเป็นสีดำอีก!
บอกตรงๆ นะว่าฉันไม่เข้าใจเขาเลย แต่เพราะแบบนั้นน่ะแหละพวกเราเลยมาเจอกันบ่อยๆ และได้สัญญากันว่าถ้าหากฉันผ่าตัดสำเร็จเราคงจะได้รู้จักกันจริงๆ เสียที เผื่อว่ามันจะทำให้ฉันได้รู้จักเขามากขึ้น ทำไมมันเหมือนเขารู้จักฉันฝ่ายเดียวเลยนะ เราไม่เคยรู้จักกันสักหน่อย -O-?
...แต่เพราะนั่นแหละที่ทำให้ฉันอยากได้รู้จักเขามากขึ้นกว่านี้
เผื่อว่าสักวันนึงพวกเราจะไม่ใช่สีขาวกับสีดำ แต่จะย้อมอีกฝ่ายให้กลายเป็นสีเทาแทน
|
Name ; นินิว : )
Contacts ; @ni_new13 (ทวิตเตอร์)
แฟนเพจ :D About This Story ; Last story from season in love set
|
BANNER  Thanks Friends’
My Novels |
นิยายเรื่องนี้มี E-BOOK แล้วค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ Ni_นิว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Ni_นิว
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"The Review วิจารณ์นิยาย By.De-touriere"
(แจ้งลบ)ยะฮุโฮ๊ว~!! สวัสดีค่ะนินิวซัง เค้าทัวร์เรียจากเดอะรีวิวมาวิจารณ์ให้แล้วนะคะ ไม่รู้ว่าช้าไปหน่อยหรือเปล่า ฮา...พอดีเพิ่งเข้าไปเจอน่ะค่ะ (#โค้ง369องศาแบบไม่พึ่งคาเมร่า360(?)) ก่อนอื่นเค้าขอบอกไว้ก่อนเลยว่า...ปกติเค้าไม่ค่อยใส่คะแนนให้...แต่ฟอร์มมาจำเป็นต้องใส่(?) เพราะงั้นอย่ายึดติดกับคะแนนของเค้ามากนะจ๊ะ และสำหรับการวิจารณ์ของเค้า เค้ามาในฐานะนักอ่า ... อ่านเพิ่มเติม
ยะฮุโฮ๊ว~!! สวัสดีค่ะนินิวซัง เค้าทัวร์เรียจากเดอะรีวิวมาวิจารณ์ให้แล้วนะคะ ไม่รู้ว่าช้าไปหน่อยหรือเปล่า ฮา...พอดีเพิ่งเข้าไปเจอน่ะค่ะ (#โค้ง369องศาแบบไม่พึ่งคาเมร่า360(?)) ก่อนอื่นเค้าขอบอกไว้ก่อนเลยว่า...ปกติเค้าไม่ค่อยใส่คะแนนให้...แต่ฟอร์มมาจำเป็นต้องใส่(?) เพราะงั้นอย่ายึดติดกับคะแนนของเค้ามากนะจ๊ะ และสำหรับการวิจารณ์ของเค้า เค้ามาในฐานะนักอ่านคนนึง และเขียนวิจารณ์ออกมาตามความรู้สึก เพราะงั้นอาจจะมีอะไรที่ไม่เข้าหู(ตา?)นินิวซังไปบ้าง หรืออาจจะเขียนบางอย่างที่ทำให้ไม่พอใจลงไปบ้าง แต่เค้าไม่ได้มีเจตนานะจ๊ะ ยังไงถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องขอโทษด้วยน่อ =/ \= ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) :: You & Rain รักเรา... เป็นสีเทา ความเห็นสำหรับชื่อเรื่อง : สำหรับตรงส่วนนี้ ต้องขอบอกเลยค่ะว่านินิซังทำได้ดี มากๆ เลยด้วยค่ะ เพราะนินิวซังสามารถดึงจุดที่เป็นแกนหลักของเรื่องออกมาเรียบเรียงเป็นข้อความสั้นๆอย่างชื่อเรื่องได้ เรียกว่าตรงส่วนนี้เยี่ยมมากค่ะ =w=b แต่ว่าตรงที่ว่า รักเรา... เป็นสีเทา มันจะยังฟังดูตัดๆ(?) เหมือนมีบางอย่างขาดหายไป เหมือนว่ามันจะรวบเกินไป แต่ก็ไม่ถึงกับน่าเกลียดอะไร เรียกว่าอ่านแล้วอาจจะดูตัดๆอารมณ์นิดนึง แต่ก็แค่นิดเดียวเท่านั้นแหละค่ะ เพราะในความรู้สึกของเค้า แค่คำว่า เป็นสีเทา มันจะยังดูสั้นๆ ตัดตอนๆยังไงไม่รู้ ฮา ลองเปลียนไปใช้คำอื่นที่มันเวิ่นๆ(?)กว่านี้น่าจะดีเหมือนกันนะคะ แต่ว่าไม่ต้องเปลี่ยนก็ได้ เพราะชื่อนี้ก็ดีอยู่แล้วจ๊ะ หน้าบทความ (10 คะแนน) :: สำหรับตรงนี้ของเค้าจะรวมไปถึงตรงเรื่องย่อด้วยนะจ๊ะ อุ๊ฮุฮิ๊~ งั้นมาเข้าเรื่องกันดีกว่า สำหรับตรงส่วนของเรื่องย่อมีความรู้สึกว่ายังไม่ดึงดูดใจคนอ่านซักเท่าไร แต่ก็ถือว่าดึงดูดในระดับหนึ่งนะจ๊ะ แต่ยังไม่อ่านแล้วถึงกับสะดุดใจว่า...เอ๊ะ นี่มันเรื่องอะไร น่าสนใจจัง เข้าไปอ่านดีกว่า อะไรแบบนี้ แต่ก็ตามที่บอกแหละค่ะ ถ้าจะให้เปรียบ ความสะดุดใจคงอยู่ที่ประมาณ 70% ฮา... ส่วนต่อไปคือตรงหน้าบทความ ตรงนี้ขอบอกเลยว่า นินิวซังจัดได้เป็นระเบียบดีมาก! เรียกว่าตรงส่วนนี้ทำได้ดีมากค่ะ เพลงที่ใส่หน้าบทความก็เข้ากันดีกับทั้งโปสทั้งธีม เรียกว่ายอกเยี่ยมค่ะ เกริ่นเรื่องได้ดี เพราะงั้น ตรงส่วนหน้าบทความไม่มีปัญหาอะไรค่ะ แต่ก็ยังมีเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างการเว้นช่อง เว้นบรรทัดไรงี้ที่ดูจะแน่นๆไปนิดนึง ถ้าทำได้ คิดว่าน่าจะเว้นช่องเว้นบรรทัดให้มากกว่านี้หน่อย อย่างตรงส่วนที่เป็น 2 คอลัมน์มันจะดูแน่นๆ เห็นแล้วรู้สึกอึกอัดๆนิดหน่อยนะจ๊ะ(?) คิดว่าตรงส่วนMy Novelน่าจะทำให้มันแคบลงมานิดนึง เพราะมันดูล้นๆแน่นๆ(?)น่อ การดำเนินเรื่อง (25 คะแนน) :: ค่ะ ต่อมาเป็นการดำเนินเรื่อง ซึ่งเราก็ไม่ค่อยจะแยกมันออกระหว่างการดำเนินเรื่องกับภาษาเสียเท่าไร(//โดนตบดับ) ล้อเล่นค่ะ โอเค เข้าเรื่องๆ ก่อนที่เราจะออกไปนอกทะเลมากกว่านี้ สำหรับตรงส่วนของการดำเนินเรื่องนี้ ต้องขอบอกก่อนเลยว่า นินิวซังทำได้ดีในระดับน่าพึงพอใจมากค่ะ เพราะว่าเนื้อเรื่องที่นินิวซังดำเนินไปนั้น เป็นการเดินเรื่องแบบเอื่อยๆ ไม่ได้เร่งรัด หรือว่าปล่อยให้มันเอื่อยยิ่งกว่าหอยทากเป็นตะคริว(?)อะไรแบบนั้น เรียกว่ากำลังพอดีค่ะ ทำให่คนอ่านบางครั้งก็ยิ้มตาม ปรับอารมณ์ความรู้สึกตามตัวละครในเรื่องได้ทัน และสำหรับนิยายแนวนี้ก็ไม่จำเป็นต้องบรรยายบรรยากาศ สถานที่อะไรมาก เพราะมันเป็นเรื่องที่รู้ๆกันอยู่(?) แต่ก็มีบรรยากาศออกมาบ้างแบบกำลังพอเหมาะพอดี เรียกว่าเยี่ยมค่ะ จะให้เปรียบคงเป็นส่วนผสมที่ลงตัวแบบพอดิบพอดีเลยทีเดียว ฮา แต่ยังมีข้อติงอยู่นิดหน่อยตรงบทนำนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีอะไร ทำได้ดีเหมือนกันค่ะ แต่ยังรู้สึกว่าให้อารมณ์แอบรวบรัดตัดตอนไปนิด ทำให้ยังไม่เข้าถึงอารมณ์ที่ควรจะเป็น(?)มากเท่าที่ควร น่าจะเกริ่นๆให้ยาวกว่านี้หน่อย อย่างตอนที่นางเอกมองฝนแล้วบอกว่าคิดถึง ถ้าเพิ่มบทบรรยายออกแนวเพ้อ(#โดนตบ)ไปอีกนิด ก็จะทำให้คนอ่านรู้สึกเหว่งๆ(?)ในอกได้แบบนางเอกเหมือนกัน เรียกว่าเป็นการเพิ่มอรรธรสในการอ่านค่ะ กรั่กๆๆๆ(?) แต่ยังไงก็ถือว่าโดยรวมทำได้ดีค่ะ เนื้อเรื่องลื่นไหล อ่านแล้วไม่ติดๆขัดๆ หรืองงๆว่า อะไร ยังไง ที่ไหน แบบใด คือตอนอ่านไม่มีคำถามพวกนี้อยู่เลยค่ะ เพราะนินิวซังบรรยายได้ครบถ้วนดีมาก พล็อตเรื่อง (30 คะแนน) :: ต่อไป ส่วนที่สำคัญที่สุด(?) พล็อตเรื่องค่ะ สำหรับตรงนี้ พล็อตเรื่องของนินิวซังคือเรื่องของนางเอกที่เหมือนจะต้องแยกจากกับพระเอก(???)หลังจากที่ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ(#ฟังดูโนแมนซ์แปลกๆ(?))เสร็จอะไรแบบนั้น ส่วนพระเอกดูเหมือนจะเป็นบุคคลลึกลับบางประการ(?) หรือพลังงานบางอย่าง(//โดนถีบ)ที่มาพร้อมกับสายฝน และซาวด์เอฟเฟ็ค(?)Kiss The Rain(#ผิดส์) โอเค...ก่อนที่เราจะนอกเรื่องกันไปมากกว่านั้น กลับเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ ข้างต้นนั่นเป็นพล็อตเรื่อง แกนเรื่องที่เค้าคิดว่ามันเอ่อ...น่าจะใช่มั้ง(?)ของเรื่องนี้ ซึ่งถ้าหากเรื่องนี้เป็นนิยายแนวรักหวานแหวว ต้องขอบอกเลยว่าเป็นพล็อตที่ไม่โหล ไม่ได้มีเกลื่อนตลาด เรียกว่าอยู่ในระดับความหายากA(???) หมายความว่า มันไม่ได้มีเกลื่อนตลาดแบบที่หยิบส่งๆยังเจอ(?) แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลยค่ะ สำหรับพล็อตแบบนี้ แต่ก็ไม่ค่อยเจอเหมือนกัน เพราะงั้นต้องขอบอกว่ายังเป็นพล็อตที่มีความสร้างสรรค์และไม่ซ้ำกับคนอื่นอยู่เหมือนกัน ใช้ได้เลยค่ะ =w=b ไม่ใช่แนวที่รักหวานเลี่ยน นางเอกงี่เง่าตบนางร้ายแย่งพระเอก(?) อะไรแบบนั้น เรียกว่าเป็นนิยายแนวรักแบบที่มีปมเรื่อง ชวนให้น่าติดตาม อยากรู้ว่า ตกลงพระเอกมันเป็นใคร มายังไงกันแน่อะไรแบบนี้ เรียกว่าพล็อตเรื่องดีค่ะ! ภาษา (15 คะแนน) :: สำหรับตรงส่วนนี้ก็ต้องขอบอกเลยว่า อ่านแล้วลื่นไหลไม่ติดขัด(?) เรียกว่าเป็นส่วนที่นินิวซังทำได้ดีเลยค่ะ อิโมติค่อนก็ไม่ได้ใช้เยอะเกินไปจนดูน่ารำคาญ เรียกว่าใช้อิโมฯได้แบบพอดีๆ มีแทรกบทบรรยายควบคู่กับบทพูดได้ไม่มากไม่น้อยเกินไป เพราะยังไงนิยายแนวนี้ก็เป็นนิยายที่เน้นไปที่ด้านความรู้สึกของตัวละครอยู่แล้ว ดังนั้นบทพูดอาจจะเยอะบ้าง อะไรบ้าง แต่ก็ไม่ถือว่าเยอะเกินอะไร เรียกว่ามีอยู่พอสมควรค่ะ ภาษาที่ใช้สื่ออารมณ์ตัวละครได้ดี เรียกว่าตรงบทพูดใช้ภาษาพูดในการเขียน บทบรรยายมีการสอดแทรกความรู้สึกของตัวละครลงไปนิดๆหน่อยๆ ก็ทำให้เข้าถึงอารมณ์ตัวละครได้ดีค่ะ ถือว่าโอเคเลย คำผิด (10 คะแนน) :: บอกตามตรงว่า ส่วนนี้เป็นส่วนที่เค้ากะหลั่ว(?)ที่สุดค่ะ!!!(//โดนยัน) ก็แหม่...แบบว่าตรงนี้นี่แทบจะไม่ค่อยได้บอก ภาษาไทยรึก็ไม่ได้ดีเลิศอะไรแบบนั้น ฮรึกๆ...;w; เพราะงั้นตรงส่วนนี้เค้าคงช่วยอะไรไม่ได้ หมายความว่า เค้าคงบอกไม่ได้ว่าตรงไหนมีคำผิด หรือตรงไหนไม่มี แต่สิ่งที่เค้าบอกได้คือ อ่านแล้วมันไม่ติดขัดจ๊ะ หมายความว่าเหมือนว่ามันจะเอ่อ...ไม่มีคำผิดนะ(?) แต่ก็ไม่น่ามีล่ะ ถึงมีก็คงเป็นแค่จุดเล็กๆที่ไม่ทำให้เสียอรรธรสในการอ่านอย่างไร แล้วตั้งแต่ที่เค้าอ่านมาก็ไม่เจอคำผิดเลยนะจ๊ะ =w=” รวมคะแนนทั้งหมด ชื่อเรื่อง (9.5) หน้าบทความ (9) การดำเนินเรื่อง (22.5) พล็อตเรื่อง (26) ภาษา (14) คำผิด (10) รวมทั้งหมด (91) คะแนน ร้านวิจารณ์นิยาย ‘The Review’ ให้กำลังใจไรเตอร์ทุกคน สู้ต่อไปนะ ขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ ไว้มาอีกนะ :) อ่านน้อยลง
RabBiTaN | 15 พ.ค. 56
-
1
-
0
"แบบว่ามันคือ "สีเทา""
(แจ้งลบ)สวัสดีจ้านินิว จำได้ว่าเคยรับปากนิวไว้ว่าจะมาวิจารณ์เรื่องนี้ให้ แล้วก็หายไปเลย 555 เค้าขอโทษ เค้ายุ่งมากจริง ๆ แต่ยังตามอ่านตลอด จนจบ รู้สึกใจหายมากที่มันจบแล้ว เศร้า T^T แต่อย่างที่นิวบอกงานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลาเนอะ เอาเป็นว่าวันนี้ไม่ได้มาวิจารณ์ (ห๊ะ!! แล้วมาเพื่อ??) เรียกว่ามาบอกความในใจดีกว่าเนอะ ครั้งแรกที่อ่านเรื่องนี้มันมาจากเรื่องซัมเมอร ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีจ้านินิว จำได้ว่าเคยรับปากนิวไว้ว่าจะมาวิจารณ์เรื่องนี้ให้ แล้วก็หายไปเลย 555 เค้าขอโทษ เค้ายุ่งมากจริง ๆ แต่ยังตามอ่านตลอด จนจบ รู้สึกใจหายมากที่มันจบแล้ว เศร้า T^T แต่อย่างที่นิวบอกงานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลาเนอะ เอาเป็นว่าวันนี้ไม่ได้มาวิจารณ์ (ห๊ะ!! แล้วมาเพื่อ??) เรียกว่ามาบอกความในใจดีกว่าเนอะ ครั้งแรกที่อ่านเรื่องนี้มันมาจากเรื่องซัมเมอรืแอนด์วินเทอร์ ที่นิวไปใช้บริการและเราได้มีโอกาสวิจารณ์ แล้วรู้สึกชื่นชอบในแนวการเขียนของนิว เลยตามมาอ่านเรื่องนี้ พอเห็นชื่อเรื่องนี้ "You & Rain รักเราเป็นสีเทา" ไม่รู้ทำไมถึงปักใจรักเรื่องนี้ อาจเพราะชื่อเรื่องมันให้อารมณ์ประมาณว่าสีเทาจริง ๆ แต่ปกติเราไม่ใช่คนชอบอ่านนิยายหม่น ๆ แบบนี้เท่าไหร่นะ แต่พออ่านเรื่องนี้จบเรากลายเป้นคนชอบนิยายแนวนี้ไปเลยทีเดียว ^o^ ไม่ใช่คนชอบฝนแต่ชื่อเรียกมันยั้วยวนมาก แบนเนอร์ก็ดูเรียบ ๆ แต่สวยแล้วให้อารมณ์แบบสีเทาจริง ๆ ทุก ๆ อย่างสะกดเราให้ติดตาม ติดตามจนจบเรื่อง (จนต้องสั่งจองนิยาย ว่ะ ฮ่ะ ฮ่า) ชอบเรื่องนี้มากจริง ๆ การดำเนินเรื่องเรียบ ๆ ไม่ได้หวือหวาอะไรเลย แต่กลับรู้สึกไม่น่าเบื่อ อ่านได้เรื่อย ๆ แถมชอบด้วยซ้ำ มันเป็นอารมณ์ที่สนุกแบบเรียบ ๆ อ่ะ เอาเป้นว่าชอบธีมและพล๊อตของเรื่องนี้ ตอนช่วงท้าย ๆ รุ้งอ่านแล้วแบบว่าอินมาก เพราะเคยรู้สึกเหมือนแฟร์ ที่เคยคิดถึงใครคนนึงในฝันที่ไม่รู้ว่าคือใคร ตอนจบคิดว่าเศร้าแน่ ๆ แต่ดีใจมากเลยที่มันไม่เศร้าแบบที่คิด นิวจบได้สวยมาก มันดูสมบูรณ์ในแบบของมันเองจริง ๆ ^^ พอย้อนมาอ่านที่นิวรีไรท์ใหม่ มันเกิดคำถาม เหมือนที่เม้นต์ไปนั่นแหละ แต่อารมณ์แบบว่า สงสัย ค้างคา อยากได้คำตอบแต่ไม่อยากค้นหาคำตอบ เพราะรู้สึกว่าภายใต้ความไม่ชัดเจนมันมีความชัดเจนซ่อนอยู่ คล้าย ๆ กับ "ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน" อันนี้ก็คงเป้น "ความไม่ชัดเจนคือความชัดเจน" จุดนี้แหละที่ทำให้ประทับใจนิยายเรื่องนี้มากที่สุด สรุปคือ ถูกใจทุกอย่างที่เป็นเรื่องนี้ **ขอบคุณนินิวสำหรับนิยายดี ๆ อีกเรื่องนะจ๊ะ** อ่านน้อยลง
Rainbow Gold | 27 ต.ค. 56
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"แบบว่ามันคือ "สีเทา""
(แจ้งลบ)สวัสดีจ้านินิว จำได้ว่าเคยรับปากนิวไว้ว่าจะมาวิจารณ์เรื่องนี้ให้ แล้วก็หายไปเลย 555 เค้าขอโทษ เค้ายุ่งมากจริง ๆ แต่ยังตามอ่านตลอด จนจบ รู้สึกใจหายมากที่มันจบแล้ว เศร้า T^T แต่อย่างที่นิวบอกงานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลาเนอะ เอาเป็นว่าวันนี้ไม่ได้มาวิจารณ์ (ห๊ะ!! แล้วมาเพื่อ??) เรียกว่ามาบอกความในใจดีกว่าเนอะ ครั้งแรกที่อ่านเรื่องนี้มันมาจากเรื่องซัมเมอร ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีจ้านินิว จำได้ว่าเคยรับปากนิวไว้ว่าจะมาวิจารณ์เรื่องนี้ให้ แล้วก็หายไปเลย 555 เค้าขอโทษ เค้ายุ่งมากจริง ๆ แต่ยังตามอ่านตลอด จนจบ รู้สึกใจหายมากที่มันจบแล้ว เศร้า T^T แต่อย่างที่นิวบอกงานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลาเนอะ เอาเป็นว่าวันนี้ไม่ได้มาวิจารณ์ (ห๊ะ!! แล้วมาเพื่อ??) เรียกว่ามาบอกความในใจดีกว่าเนอะ ครั้งแรกที่อ่านเรื่องนี้มันมาจากเรื่องซัมเมอรืแอนด์วินเทอร์ ที่นิวไปใช้บริการและเราได้มีโอกาสวิจารณ์ แล้วรู้สึกชื่นชอบในแนวการเขียนของนิว เลยตามมาอ่านเรื่องนี้ พอเห็นชื่อเรื่องนี้ "You & Rain รักเราเป็นสีเทา" ไม่รู้ทำไมถึงปักใจรักเรื่องนี้ อาจเพราะชื่อเรื่องมันให้อารมณ์ประมาณว่าสีเทาจริง ๆ แต่ปกติเราไม่ใช่คนชอบอ่านนิยายหม่น ๆ แบบนี้เท่าไหร่นะ แต่พออ่านเรื่องนี้จบเรากลายเป้นคนชอบนิยายแนวนี้ไปเลยทีเดียว ^o^ ไม่ใช่คนชอบฝนแต่ชื่อเรียกมันยั้วยวนมาก แบนเนอร์ก็ดูเรียบ ๆ แต่สวยแล้วให้อารมณ์แบบสีเทาจริง ๆ ทุก ๆ อย่างสะกดเราให้ติดตาม ติดตามจนจบเรื่อง (จนต้องสั่งจองนิยาย ว่ะ ฮ่ะ ฮ่า) ชอบเรื่องนี้มากจริง ๆ การดำเนินเรื่องเรียบ ๆ ไม่ได้หวือหวาอะไรเลย แต่กลับรู้สึกไม่น่าเบื่อ อ่านได้เรื่อย ๆ แถมชอบด้วยซ้ำ มันเป็นอารมณ์ที่สนุกแบบเรียบ ๆ อ่ะ เอาเป้นว่าชอบธีมและพล๊อตของเรื่องนี้ ตอนช่วงท้าย ๆ รุ้งอ่านแล้วแบบว่าอินมาก เพราะเคยรู้สึกเหมือนแฟร์ ที่เคยคิดถึงใครคนนึงในฝันที่ไม่รู้ว่าคือใคร ตอนจบคิดว่าเศร้าแน่ ๆ แต่ดีใจมากเลยที่มันไม่เศร้าแบบที่คิด นิวจบได้สวยมาก มันดูสมบูรณ์ในแบบของมันเองจริง ๆ ^^ พอย้อนมาอ่านที่นิวรีไรท์ใหม่ มันเกิดคำถาม เหมือนที่เม้นต์ไปนั่นแหละ แต่อารมณ์แบบว่า สงสัย ค้างคา อยากได้คำตอบแต่ไม่อยากค้นหาคำตอบ เพราะรู้สึกว่าภายใต้ความไม่ชัดเจนมันมีความชัดเจนซ่อนอยู่ คล้าย ๆ กับ "ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน" อันนี้ก็คงเป้น "ความไม่ชัดเจนคือความชัดเจน" จุดนี้แหละที่ทำให้ประทับใจนิยายเรื่องนี้มากที่สุด สรุปคือ ถูกใจทุกอย่างที่เป็นเรื่องนี้ **ขอบคุณนินิวสำหรับนิยายดี ๆ อีกเรื่องนะจ๊ะ** อ่านน้อยลง
Rainbow Gold | 27 ต.ค. 56
-
1
-
0
"The Review วิจารณ์นิยาย By.De-touriere"
(แจ้งลบ)ยะฮุโฮ๊ว~!! สวัสดีค่ะนินิวซัง เค้าทัวร์เรียจากเดอะรีวิวมาวิจารณ์ให้แล้วนะคะ ไม่รู้ว่าช้าไปหน่อยหรือเปล่า ฮา...พอดีเพิ่งเข้าไปเจอน่ะค่ะ (#โค้ง369องศาแบบไม่พึ่งคาเมร่า360(?)) ก่อนอื่นเค้าขอบอกไว้ก่อนเลยว่า...ปกติเค้าไม่ค่อยใส่คะแนนให้...แต่ฟอร์มมาจำเป็นต้องใส่(?) เพราะงั้นอย่ายึดติดกับคะแนนของเค้ามากนะจ๊ะ และสำหรับการวิจารณ์ของเค้า เค้ามาในฐานะนักอ่า ... อ่านเพิ่มเติม
ยะฮุโฮ๊ว~!! สวัสดีค่ะนินิวซัง เค้าทัวร์เรียจากเดอะรีวิวมาวิจารณ์ให้แล้วนะคะ ไม่รู้ว่าช้าไปหน่อยหรือเปล่า ฮา...พอดีเพิ่งเข้าไปเจอน่ะค่ะ (#โค้ง369องศาแบบไม่พึ่งคาเมร่า360(?)) ก่อนอื่นเค้าขอบอกไว้ก่อนเลยว่า...ปกติเค้าไม่ค่อยใส่คะแนนให้...แต่ฟอร์มมาจำเป็นต้องใส่(?) เพราะงั้นอย่ายึดติดกับคะแนนของเค้ามากนะจ๊ะ และสำหรับการวิจารณ์ของเค้า เค้ามาในฐานะนักอ่านคนนึง และเขียนวิจารณ์ออกมาตามความรู้สึก เพราะงั้นอาจจะมีอะไรที่ไม่เข้าหู(ตา?)นินิวซังไปบ้าง หรืออาจจะเขียนบางอย่างที่ทำให้ไม่พอใจลงไปบ้าง แต่เค้าไม่ได้มีเจตนานะจ๊ะ ยังไงถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องขอโทษด้วยน่อ =/ \= ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) :: You & Rain รักเรา... เป็นสีเทา ความเห็นสำหรับชื่อเรื่อง : สำหรับตรงส่วนนี้ ต้องขอบอกเลยค่ะว่านินิซังทำได้ดี มากๆ เลยด้วยค่ะ เพราะนินิวซังสามารถดึงจุดที่เป็นแกนหลักของเรื่องออกมาเรียบเรียงเป็นข้อความสั้นๆอย่างชื่อเรื่องได้ เรียกว่าตรงส่วนนี้เยี่ยมมากค่ะ =w=b แต่ว่าตรงที่ว่า รักเรา... เป็นสีเทา มันจะยังฟังดูตัดๆ(?) เหมือนมีบางอย่างขาดหายไป เหมือนว่ามันจะรวบเกินไป แต่ก็ไม่ถึงกับน่าเกลียดอะไร เรียกว่าอ่านแล้วอาจจะดูตัดๆอารมณ์นิดนึง แต่ก็แค่นิดเดียวเท่านั้นแหละค่ะ เพราะในความรู้สึกของเค้า แค่คำว่า เป็นสีเทา มันจะยังดูสั้นๆ ตัดตอนๆยังไงไม่รู้ ฮา ลองเปลียนไปใช้คำอื่นที่มันเวิ่นๆ(?)กว่านี้น่าจะดีเหมือนกันนะคะ แต่ว่าไม่ต้องเปลี่ยนก็ได้ เพราะชื่อนี้ก็ดีอยู่แล้วจ๊ะ หน้าบทความ (10 คะแนน) :: สำหรับตรงนี้ของเค้าจะรวมไปถึงตรงเรื่องย่อด้วยนะจ๊ะ อุ๊ฮุฮิ๊~ งั้นมาเข้าเรื่องกันดีกว่า สำหรับตรงส่วนของเรื่องย่อมีความรู้สึกว่ายังไม่ดึงดูดใจคนอ่านซักเท่าไร แต่ก็ถือว่าดึงดูดในระดับหนึ่งนะจ๊ะ แต่ยังไม่อ่านแล้วถึงกับสะดุดใจว่า...เอ๊ะ นี่มันเรื่องอะไร น่าสนใจจัง เข้าไปอ่านดีกว่า อะไรแบบนี้ แต่ก็ตามที่บอกแหละค่ะ ถ้าจะให้เปรียบ ความสะดุดใจคงอยู่ที่ประมาณ 70% ฮา... ส่วนต่อไปคือตรงหน้าบทความ ตรงนี้ขอบอกเลยว่า นินิวซังจัดได้เป็นระเบียบดีมาก! เรียกว่าตรงส่วนนี้ทำได้ดีมากค่ะ เพลงที่ใส่หน้าบทความก็เข้ากันดีกับทั้งโปสทั้งธีม เรียกว่ายอกเยี่ยมค่ะ เกริ่นเรื่องได้ดี เพราะงั้น ตรงส่วนหน้าบทความไม่มีปัญหาอะไรค่ะ แต่ก็ยังมีเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างการเว้นช่อง เว้นบรรทัดไรงี้ที่ดูจะแน่นๆไปนิดนึง ถ้าทำได้ คิดว่าน่าจะเว้นช่องเว้นบรรทัดให้มากกว่านี้หน่อย อย่างตรงส่วนที่เป็น 2 คอลัมน์มันจะดูแน่นๆ เห็นแล้วรู้สึกอึกอัดๆนิดหน่อยนะจ๊ะ(?) คิดว่าตรงส่วนMy Novelน่าจะทำให้มันแคบลงมานิดนึง เพราะมันดูล้นๆแน่นๆ(?)น่อ การดำเนินเรื่อง (25 คะแนน) :: ค่ะ ต่อมาเป็นการดำเนินเรื่อง ซึ่งเราก็ไม่ค่อยจะแยกมันออกระหว่างการดำเนินเรื่องกับภาษาเสียเท่าไร(//โดนตบดับ) ล้อเล่นค่ะ โอเค เข้าเรื่องๆ ก่อนที่เราจะออกไปนอกทะเลมากกว่านี้ สำหรับตรงส่วนของการดำเนินเรื่องนี้ ต้องขอบอกก่อนเลยว่า นินิวซังทำได้ดีในระดับน่าพึงพอใจมากค่ะ เพราะว่าเนื้อเรื่องที่นินิวซังดำเนินไปนั้น เป็นการเดินเรื่องแบบเอื่อยๆ ไม่ได้เร่งรัด หรือว่าปล่อยให้มันเอื่อยยิ่งกว่าหอยทากเป็นตะคริว(?)อะไรแบบนั้น เรียกว่ากำลังพอดีค่ะ ทำให่คนอ่านบางครั้งก็ยิ้มตาม ปรับอารมณ์ความรู้สึกตามตัวละครในเรื่องได้ทัน และสำหรับนิยายแนวนี้ก็ไม่จำเป็นต้องบรรยายบรรยากาศ สถานที่อะไรมาก เพราะมันเป็นเรื่องที่รู้ๆกันอยู่(?) แต่ก็มีบรรยากาศออกมาบ้างแบบกำลังพอเหมาะพอดี เรียกว่าเยี่ยมค่ะ จะให้เปรียบคงเป็นส่วนผสมที่ลงตัวแบบพอดิบพอดีเลยทีเดียว ฮา แต่ยังมีข้อติงอยู่นิดหน่อยตรงบทนำนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีอะไร ทำได้ดีเหมือนกันค่ะ แต่ยังรู้สึกว่าให้อารมณ์แอบรวบรัดตัดตอนไปนิด ทำให้ยังไม่เข้าถึงอารมณ์ที่ควรจะเป็น(?)มากเท่าที่ควร น่าจะเกริ่นๆให้ยาวกว่านี้หน่อย อย่างตอนที่นางเอกมองฝนแล้วบอกว่าคิดถึง ถ้าเพิ่มบทบรรยายออกแนวเพ้อ(#โดนตบ)ไปอีกนิด ก็จะทำให้คนอ่านรู้สึกเหว่งๆ(?)ในอกได้แบบนางเอกเหมือนกัน เรียกว่าเป็นการเพิ่มอรรธรสในการอ่านค่ะ กรั่กๆๆๆ(?) แต่ยังไงก็ถือว่าโดยรวมทำได้ดีค่ะ เนื้อเรื่องลื่นไหล อ่านแล้วไม่ติดๆขัดๆ หรืองงๆว่า อะไร ยังไง ที่ไหน แบบใด คือตอนอ่านไม่มีคำถามพวกนี้อยู่เลยค่ะ เพราะนินิวซังบรรยายได้ครบถ้วนดีมาก พล็อตเรื่อง (30 คะแนน) :: ต่อไป ส่วนที่สำคัญที่สุด(?) พล็อตเรื่องค่ะ สำหรับตรงนี้ พล็อตเรื่องของนินิวซังคือเรื่องของนางเอกที่เหมือนจะต้องแยกจากกับพระเอก(???)หลังจากที่ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ(#ฟังดูโนแมนซ์แปลกๆ(?))เสร็จอะไรแบบนั้น ส่วนพระเอกดูเหมือนจะเป็นบุคคลลึกลับบางประการ(?) หรือพลังงานบางอย่าง(//โดนถีบ)ที่มาพร้อมกับสายฝน และซาวด์เอฟเฟ็ค(?)Kiss The Rain(#ผิดส์) โอเค...ก่อนที่เราจะนอกเรื่องกันไปมากกว่านั้น กลับเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ ข้างต้นนั่นเป็นพล็อตเรื่อง แกนเรื่องที่เค้าคิดว่ามันเอ่อ...น่าจะใช่มั้ง(?)ของเรื่องนี้ ซึ่งถ้าหากเรื่องนี้เป็นนิยายแนวรักหวานแหวว ต้องขอบอกเลยว่าเป็นพล็อตที่ไม่โหล ไม่ได้มีเกลื่อนตลาด เรียกว่าอยู่ในระดับความหายากA(???) หมายความว่า มันไม่ได้มีเกลื่อนตลาดแบบที่หยิบส่งๆยังเจอ(?) แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลยค่ะ สำหรับพล็อตแบบนี้ แต่ก็ไม่ค่อยเจอเหมือนกัน เพราะงั้นต้องขอบอกว่ายังเป็นพล็อตที่มีความสร้างสรรค์และไม่ซ้ำกับคนอื่นอยู่เหมือนกัน ใช้ได้เลยค่ะ =w=b ไม่ใช่แนวที่รักหวานเลี่ยน นางเอกงี่เง่าตบนางร้ายแย่งพระเอก(?) อะไรแบบนั้น เรียกว่าเป็นนิยายแนวรักแบบที่มีปมเรื่อง ชวนให้น่าติดตาม อยากรู้ว่า ตกลงพระเอกมันเป็นใคร มายังไงกันแน่อะไรแบบนี้ เรียกว่าพล็อตเรื่องดีค่ะ! ภาษา (15 คะแนน) :: สำหรับตรงส่วนนี้ก็ต้องขอบอกเลยว่า อ่านแล้วลื่นไหลไม่ติดขัด(?) เรียกว่าเป็นส่วนที่นินิวซังทำได้ดีเลยค่ะ อิโมติค่อนก็ไม่ได้ใช้เยอะเกินไปจนดูน่ารำคาญ เรียกว่าใช้อิโมฯได้แบบพอดีๆ มีแทรกบทบรรยายควบคู่กับบทพูดได้ไม่มากไม่น้อยเกินไป เพราะยังไงนิยายแนวนี้ก็เป็นนิยายที่เน้นไปที่ด้านความรู้สึกของตัวละครอยู่แล้ว ดังนั้นบทพูดอาจจะเยอะบ้าง อะไรบ้าง แต่ก็ไม่ถือว่าเยอะเกินอะไร เรียกว่ามีอยู่พอสมควรค่ะ ภาษาที่ใช้สื่ออารมณ์ตัวละครได้ดี เรียกว่าตรงบทพูดใช้ภาษาพูดในการเขียน บทบรรยายมีการสอดแทรกความรู้สึกของตัวละครลงไปนิดๆหน่อยๆ ก็ทำให้เข้าถึงอารมณ์ตัวละครได้ดีค่ะ ถือว่าโอเคเลย คำผิด (10 คะแนน) :: บอกตามตรงว่า ส่วนนี้เป็นส่วนที่เค้ากะหลั่ว(?)ที่สุดค่ะ!!!(//โดนยัน) ก็แหม่...แบบว่าตรงนี้นี่แทบจะไม่ค่อยได้บอก ภาษาไทยรึก็ไม่ได้ดีเลิศอะไรแบบนั้น ฮรึกๆ...;w; เพราะงั้นตรงส่วนนี้เค้าคงช่วยอะไรไม่ได้ หมายความว่า เค้าคงบอกไม่ได้ว่าตรงไหนมีคำผิด หรือตรงไหนไม่มี แต่สิ่งที่เค้าบอกได้คือ อ่านแล้วมันไม่ติดขัดจ๊ะ หมายความว่าเหมือนว่ามันจะเอ่อ...ไม่มีคำผิดนะ(?) แต่ก็ไม่น่ามีล่ะ ถึงมีก็คงเป็นแค่จุดเล็กๆที่ไม่ทำให้เสียอรรธรสในการอ่านอย่างไร แล้วตั้งแต่ที่เค้าอ่านมาก็ไม่เจอคำผิดเลยนะจ๊ะ =w=” รวมคะแนนทั้งหมด ชื่อเรื่อง (9.5) หน้าบทความ (9) การดำเนินเรื่อง (22.5) พล็อตเรื่อง (26) ภาษา (14) คำผิด (10) รวมทั้งหมด (91) คะแนน ร้านวิจารณ์นิยาย ‘The Review’ ให้กำลังใจไรเตอร์ทุกคน สู้ต่อไปนะ ขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ ไว้มาอีกนะ :) อ่านน้อยลง
RabBiTaN | 15 พ.ค. 56
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น