ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    We are ...คือ เรารักกัน [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #52 : ตอนที่ 47 เมา

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 55.73K
      233
      19 ส.ค. 54










    ตอนที่
    47 เมา






     
    วันแม่ที่ผ่านมา คนอยู่ไกลแม่อย่างผมก็ได้แต่โฟนอิน วิดีโอลิ้งบอกรักแม่ผ่านเครื่องมือสื่อสาร คุณนายท่านก็ลัลล้าฮาเฮคุยกับผมเกือบสามชั่วโมง แบตโทรศัพท์ผมเสื่อมรึเปล่าก็ไม่รู้ เหอๆ แต่สำหรับผมแล้ววันแม่ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษเท่าไรนะ เพราะผมบอกรักแม่ทุกวันครับ^__^
     




    พวกเพื่อนๆผมมันก็พร้อมใจกันปฏิบัติตัวเป็นลูกชายที่ดีอยู่กับแม่ พาแม่ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไอ้ภูมิเองก็กลับไปนอนกับคุณแม่ ผมก็เปลี่ยวเลย คึคึ ล้อเล่น ผมก็กลับไปหาอาปุ้ยไงครับ  ผมเอาต้นดอกมะลิไปไหว้ และไม่ลืมที่จะขอบคุณอาสำหรับทุกๆอย่างที่ได้ทำเพื่อผม ก็น้ำตาซึมกันทั้งคู่ (และหลังจากนั้นอาก็กรีดร้องโหยหวนอยากได้ลูกเป็นของตัวเอง)
     





    พีมรักแม่ รักอาปุ้ยนะครับ^^



     
    ค่ำคืนต่อมาเลยมีการนัดฉลองย่อมๆ ไม่ได้เกี่ยวกับวันแม่ที่เพิ่งผ่านไปหรือวันครบรอบคบกันของผมกับภูมิแต่อย่างใดนะครับ แต่มันเกิดจากความอยากของไอ้คิวล้วนๆ



     
    เหตุผลที่มันยกมาคือ ฝนตกบ่อยเหรียญบาทสวยดี หึ เห็นไหมครับว่าถ้าคนมันว้อน มันก็หาเรื่องดื่มจนได้ แถมวันนี้ไอ้คิวมันยังอยากเปลี่ยนบรรยากาศ เบื่อผับหรูๆ เลยมานั่งชิลๆที่ร้านเหล้าปั่น คือผมน่ะชิน แต่พวกไอ้เบียร์ไอ้ภูมินี่ไม่รู้ว่าเคยมามั้ย เพราะตั้งแต่คบกันมาถ้าไปเที่ยวก็เข้าผับตลอด





     
    ร้านนี้ผมกับพวกเพื่อนๆที่คณะมาบ่อย (เคยแอบไอ้ภูมิมาเที่ยวครั้งนึง จุ๊ๆไว้นะครับ) เด็กถาปัต ศิลกรรมชอบมานั่งเพราะเป็นร้านสไตล์ย้อนยุค โบราณๆ อินดี้ ติสๆ บรรยากาศก็ดี ลมเย็นสบาย ร้านก็กว้างด้วย โต๊ะไม้ เก้าอี้ไม้เหมือนที่อยู่ตามร้านกาแฟโบราณน่ะครับ ที่สำคัญ เจ้าของร้านเป็นรุ่นพี่ที่คณะผมเอง ฮ่าๆ ประเด็นมันอยู่ตรงได้ส่วนลดค่าน้ำแข็งนี่แหละ
     



    ไอ้คิวมันนัดรวมพลตอนสามทุ่ม แต่ผมกับไอ้ภูมิเพิ่งมาถึงร้านตอนสี่ทุ่มครึ่ง เพราะคุณชายภูมิท่านแต่งตัวแบบเต็มมาก ผมเลยไล่มันไปเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดสกรีนลายเท่ๆแทนเชิ๊ตและแจ็กเก็ต ขืนใส่แบบนั้นไป คงได้เด่นสะดุดตาคนเพิ่มเป็นหลายสิบเท่า เรื่องไรผมจะยอม ฮ่าๆกูต้องเด่นสุดเว้ย
     




    “ภูมิ ปล่อยก่อน คนมอง” ทันทีที่ก้าวขาเข้าร้านมือมันก็มาโอบเอวผมแบบอัตโนมัติเลย เอวกูจะกิ่วก็เพราะถูกมึงโอบมึงกอดนี่แหละ กลัวคนไม่รู้รึไงว่าได้กูแล้วน่ะ แม่ง
     





    “ไอ้ภูมิ ปล่อยดิวะ” ผมตะโกนบอกภูมิแข่งกับเสียงนักร้องบนเวที แต่มันก็แค่ก้มมองผมด้วยสีหน้าเอือมๆ แถมยังดึงผมเข้าไปชิดกว่าเดิมอีก ตกลงว่าเมื่อกี้กูสื่อสารแย่หรือประสาทการรับฟังมึงมีปัญหาวะ โอเค ผมควรอยู่เฉยๆสินะ เอาเล้ย อยากทำไรทำ อยากกอดอยากจับก็ทำเล้ยกูขายขาดแล้วนี่
     



    “มึงแคร์คนอื่นหรือแคร์กู” ดูมันถามดิ กูแคร์ตัวกูเอง กูอาย นี่คือสิ่งที่ผมคิด แต่เพราะผมยังอยากรักษาชีวิตนี่จึงเป็นสิ่งที่พูด


    “กูแคร์มึง” T_T



    “ดี คนจะได้รู้ว่ามึงเป็นของกู” ใครไม่รู้ก็ไปเล็มหญ้าเถอะ แม่งทำซะขนาดนี้ วันหลังก็หาปากกาเคมีมาเขียนกลางหน้าผากกูเลยนะว่ามีแฟนแล้ว คนก็มองตั้งแต่โต๊ะแรกยันโต๊ะในสุด เหอๆ หมดกัน ความหล่อที่อุตส่าห์สร้างมา ผมคงหากินไม่ได้แล้ว



     
    “ผัวเมียดีเด่นแห่งปีเชิญทางนี้คร้าบบบบบ”ไอ้คิว ไอ้นรกสร้าง มึงเคยคิดบ้างมั้ยว่ากูอายเป็น ผมกับภูมิเข้าไปนั่งที่ที่พวกมันเหลือไว้ให้ รู้สึกว่าจะมากันครบแล้ว ไอ้พวกเพื่อนๆมันก็ยิ้มก็แซวเรื่องที่ไอ้คิวพูดเมื่อครู่ อย่า อย่าให้ถึงทีกูบ้าง





    และเนื่องจากว่าวันนี้พวกผมมากันสิบกว่าชีวิตเลยต้องต่อโต๊ะ แน่นอนว่าพวกเราก็ตกเป็นเป้าสายตาจากประชาชนอีกแล้ว มีลูกบอกลูกมีหลานบอกหลานนะครับ ว่าอย่าคบเพื่อนที่หน้าตาดี เพราะมันใช้ชีวิตลำบาก(รำคาญ)



     
    “ไงมึง หน้าหายเป็นจวักแล้วเหรอว่ะ เจอไปกี่น้ำล่ะ” ไอ้เชนก้มลงพูดติดหูผม เพราะเสียงเพลงดังมากครับ ถ้าจะพูดกันต้องไปพูดใกล้ๆหู และมันเป็นกลวิธีในการสัมผัสกันนิดๆหน่อยๆสำหรับนักเที่ยวกลางคืนด้วย



    “อย่าเสือกให้มากนัก”
    ผมก้มไปบอกมันและไม่ลืมฝากฝ่ามือไว้กลางหัวมันด้วยไอ้เชนก็หัวเราะ พร้อมหาแก้วให้ผมกับภูมิ


     
    “เอาล่ะๆ เมื่อมากันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว ก็หันมาฟังทางนี้ครับ ฟังทางนี้” ไอ้ปัน มันนั่งหัวโต๊ะและยืนขึ้นจับขวดโซดาชนกัน จนไอ้เต้ยขำคิกๆ หึหึ แม่งเมาแล้วเหรอว่ะแต่วันนี้เชี่ยปันหล่อนะเนี่ย



    “วันนี้ถือเป็นวันดี” พวกผมหัวเราะและรอดูว่ามันจะทำอะไร “ที่กระผมอุปนายกที่หล่อที่สุดในประเทศไทยและหล่อที่สุดเท่าที่มหาลัยนี้เคยมีมา”



    “ไอ่ฟายยยยยยยยยย” ฮ่าๆคำสรรเสิรญเยินยอจากพวกผม




    “เฮ้ยปัน ใครวะที่บอกว่ามึงหล่อ มันใส่ร้ายมึงนะนั่น ถือเป็นการกล่าวหาได้เลยนะเว้ย เดี๋ยวกูพาไปแจ้งความ”




    “กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก”



    “เชี่ยพีม แฟนหน้าตาดีสูสีกับกูหน่อยแม่งทำปากดี” ไอ้ภูมิถึงกับสำลักเหล้าเลยทีเดียว “ครับ เมื่อกี้ก็แค่เสียงหมูเสียงหมา เอาเป็นว่าขณะนี้ก็ได้เวลาอันเป็นมงคลแล้ว เรามาร่วมฉลองให้กับ
    …..” แล้วมันก็หยุดไป เหมือนนึกไม่ออกว่าจะฉลองให้กับอะไรดี หึ มันหันซ้ายหันขวา และแล้วมันก็หันไปเจอกับ……




    “ฉลองให้กับกระถางต้นไม้ต้นนั้นหน่อยคร้าบบบ อ้าวชนนนนนน”



    …………….” เออ และแล้วพวกผมก็ชนแก้วกับมัน ชนให้กับกระถางต้นไม้ กูรู้สึกดีที่ได้ทำเพื่อธรรมชาติ อย่าคิดไรมาก
     






    และเหมือนพรมลิขิตบิ๊กแอสจะมีจริง เพราะแก็งเมียน้อยไอ้คิวก็มาร้านนี้เหมือนกัน
     



    “ผัวขาาาาาาาา แอร๊ยยยย” อีจีจี้ อีกรีน อีเคที่ วิ่งกรูเข้าหาผมกับไอ้คิว
     


    “เฮ้ย ผีหางเครื่องหรือผีลิเกเนี้ย” พวกมันแต่งตัวเป็นผู้หญิงครับ แบบว่าจัดเต็มมากแต่ละคน เหอๆ “มึงจะสิงใครทำไมไม่เลือกร่างดีกว่านี้วะ นี่มาสิงร่างซากอีแร้งแอฟริกา”


    “สิงจู๋มึงสิ อิคุณผัว อร๊ายย ผู้ชายยั๊วเยี้ยะเลย ลาภปากพวกเราแล้วค๊า” อีกรีนยิ้มร่า ส่งสายตาให้ทุกคนโดยเฉพาะกับภูมิ แต่ไอ้ภูมิมันไม่ค่อยถูกกับสาว
    ?ประเภทอีกรีน มันค่อนข้างกลัวเพราะทำตัวไม่ถูก มันบอกว่าไม่รู้จะต้องทำตัวเหมือนเพื่อนผู้หญิงหรือเพื่อนผู้ชาย ฮ่าๆ



    ดูดิแค่อีกรีนทำตาหวานใส่ ภูมิถึงกับขยับเข้ามาชิดตัวผม ถ้าอีกรีนมันจะสิงมึงจริงๆ กูก็คงช่วยอะไรไม่ได้หรอกภูมิ หึหึ



    “ภูมิขาวันนี้จี้เหมือนน้องยิปซียิปโซมั้ยคะ” อีจีจี้หมุนตัวให้ภูมิดูชุดเดรสสีแดงของมัน แต่ภูมิก็ยิ้มอย่างเดียว



    “อย่างมึงน่ะเหมือนยิปซั่มมากกว่าอีจี้”



    “กรี๊ดดด อีคิว หยาบคาย กูรับไม่ได้ กะเทยแซ๊ดดด นังกรีนมึงเก็บผัวมึงเลยนะ” ไอ้เต้ยนั่งขำอย่างเดียว ไม่ได้คิดจะยื่นมือเข้าช่วยเลย



    “อีคิว มึงอยู่นิ่งๆ สมอ้างเป็นสามีกูอวดอีกะเทยปฐมวัยโต๊ะนั้นหน่อย หนอยยยอีดอก ริจะเทียบรุ่นกับพวกกูเหรอย๊ะ หน้าปลวกๆ”



    “ด่าเค้านี่ไม่ดูตัวเองเล๊ยมึงอ่ะ” ไอ้ปันว่า


    “อ๊าย อิปัน เดี๋ยวกูตบปากฉีก เรื่องที่มึงไม่เซ็นอนุมัติงบฯชมรมกูนี่ยังไม่เคลียร์นะมึง แล้วอีห่าจี้ มึงเป็นโรคลำไส้รึไงย๊ะ บิดอยู่นั่นแหละ มึงเป็นไรคะอีดอกฟักทอง”



    “กูเขินเชนอ่ะมึง” ไอ้เชนมันเป็นขวัญใจสาว
    ?เหล่านี้เลยนะครับ เพราะเชี่ยนี่ชอบให้ความหวัง ยิ้มหล่อไปทั่ว


    “อีจี้อีสะดือทะเล เชนของกู ของมึงคุณชายเบียร์นู่น” อีเคที่รีบแสดงความเป็นเจ้าของ


    “หยุดค๊าหยุด พวกมึงเลิกแย่งกัน กรุณาอย่าทำตัวเป็นกะเทยอนาถาค่ะ เพราะพวกเราเป็นกะเทยมีศักดิ์ศรีและมีสมอง เราต้องเป็นกะเทยแห่งยุคโลกาภิวัฒน์”


    “หึ สงสัยโลกเราคงเข้าสู่กาลียุคแล้ววะ”



    “แรงค่ะผัวขา ว่าแต่คืนนี้พวกผัวๆมาฉลองอะไรกันมีทราบเคอะ”



    “มาเพราะอยากแดก ไม่ได้มาหาหนอนแดกอย่างมึงก็แล้วกัน เออกรีนกูถามหน่อยสิ” ไอ้คิวมันยื่นหน้าเข้าไปดูหน้าอีกรีนใกล้ๆ รายนั้นก็เชิดหน้าให้ดูประหนึ่งว่ามั่นใจในความสวยของตัวเองมวากกกก “นั่นขนตาหรือแผงคอม้าวะอีห่า แม่งยาวเฟื้อย กูว่าขนตามึงนี่ถักเปียได้เลยนะหรือไม่งั้นมึงก็ลองเอาที่หนีบผมหนีบดูสิ คงอยู่ทรงว่ะ”



    “อีเวร พูดซะขนตาปลอมกูรู้สึกผิด”



    “พวกมึงเหนื่อยมั้ยกูถามจริง”



    “เพื่อความสวย แม้เหนื่อยกูก็บ่ยันค่ะ” อีจี้ยืดอกที่แต่มีนมปลอมๆ



    “ลำพังต้องจ้างวินมอไซรุมโทรมตัวเองก็ลำบากพออยู่แล้ว มึงยังต้องมาขายตัวซื้อกาบมะพร้าวยัดนมอีกเหรอ โธ๊ อีพวกกะเทยเอื้ออาทร ไหนๆเอามาจับดิ๊” กร๊ากกกก เชี่ยคิวแม่งปาก
    ….จริงๆ มันจับนมอีกรีน อีกรีนก็คราง ทำหน้าทำตาซะโอเว่อ พวกผมหัวเราะจนปวดกราม


    “มึงเห็นของกูแค่ข้างบน ข้างล่างอีเคมันผ่าแล้วนะย๊ะ”


    “เฮ้ย
    !!!!” พวกผมหันไปมอง อีเคที่ที่ยืนยิ้มสยองอยู่


    “มึงผ่าจริงๆเหรอเคที่” ผมไม่คิดว่ามันจะกล้าทำ



    “อืมกูผ่า
    …….ผ่าไส้ติ่ง กรี๊ดดดดดดดด ฮ่าๆๆๆ”


    “หน๊อย อีช้างฟาด หลอกกู แต่อย่างมึงไม่ต้องทำหรอกเค เพราะตอนมึงนอนไส้ก็ไหลออกมากองบนพื้นอยู่ดี อีชะมดเปรู” ไอ้คิวกระชากวิกผมอีเคแทบหลุด
     


    เมื่อพวกสาวๆมันพอใจกับการแทะโลมพวกผม มันก็ลอยละล่องกลับไปสู่โต๊ะมัน เสียงกรี๊ดเสียงหัวเราะดังมาไม่ขาด บอกแล้วครับว่าถ้ามีพวกอีกรีนที่ไหน ไม่ต้องมีหลอดไฟ ชีวิตก็มีสีสันสว่างสดใสเสมอ ฮ่าๆๆ
     


    พวกผมก็ดื่มกันไป ฟังเพลงไป คุยกันบ้าง เหล่สาวบ้าง มีสาวบางคนใจกล้าถึงกับเข้ามาชนแก้วพวกผมก็มี ก็ขำๆครับ ไอ้คิวนี่เจอบ่อยสุด ไอ้เต้ยองค์ลงจนจะเรียกฟ้าเรียกฝนแล้ว กร๊ากกก
     


    “พี่ๆๆๆๆๆแก้วนี้ผมขอฉลองให้กับพี่เบียร์ว่าที่เกียรตินิยมอันดับหนึ่งนิติศาสตร์สามปีครึ่งคร้าบบบ ชนๆๆๆๆ” ไอ้แมทลุกขึ้นยืน ยืนแบบเอียงๆซะด้วย


    “จริงดิ”
    ไอ้แทนหันไปถาม

    “มึงก็เชื่อไอ้แมทมัน จบสามปีครึ่งอะไรล่ะ กูก็จบพร้อมพวกมึง”


    “แล้วเกียรตินิยมล่ะ”


    “ถ้าเทอมนี้วิแพ่งได้บีก็คงพอมีลุ้น”


    “เชี่ยงุบงิบนะมึง
    แต่กูว่ามึงจบพร้อมกูกับไอ้ฟ่างดีกว่าเบียร์” ไอ้เชนตะโกนบอก ฮ่าๆ ก็ทันตะกับถาปัตมันเรียนหลักสูตร6ปีไงครับ มันเลยชวนไอ้เบียร์อยู่ด้วย


    “อย่าเลย แค่สี่ปีกูก็จะอ้วกแล้ว”


    “สต๊อป หยุดๆๆๆๆๆ” ไอ้มิค โบกไม้โบกมือ หึ ไอ้คออ่อนเอ้ย “ใครพูดเรื่องเรียนกูขอแช่งให้จู๋เหี่ยว”
    คำแช่งมึง ไม่ควรท้าทายเลยว่ะมิค พวกผมพากันเปลี่ยนท็อปปิคในการสนทนาแทบไม่ทัน


    “ไอ้มิค ทำไมมึงเมาเร็วจังวะ”


    “ใครบอกว่ากูเมา กูไม่มาวววววววววว ฮู้ม่ายเจ้า”



    ????????????


    “ภาษาเหี้ยไรของมึงว่ะมิค”
    ไอ้คิวถาม


    “นั่นดิพี่ จะเหนือก็ไม่เหนือ จะใต้ก็ไม่ใต้” ฮ่าๆ เรื่องนี้ผมรู้ครับว่าทำไม  ไอ้ภูมิมันเล่าให้ฟังว่า ช่วงนี้ไอ้มิคอยากเรียนรู้วัฒนธรรมสี่ภาค มันเลยคบสาวจากทั่วภูมิภาคของประเทศไทย คนก่อนสาวบัญชีจากแพร่ คนต่อมาสาวครุจากสกล และคนปัจจุบันสาวเภสัชจากสงขลา



     
    ตอนนี้มันก็บรรลุจุดประสงค์โสดาบัน พูดได้หลายภาษาตามที่ต้องการแล้วครับ แต่มีปัญหาตรงที่มันดันเอามารวมกันจนก่อให้เกิดภาษาใหม่  แต่แม่งฟังไปฟังมาเหมือนภาษาไทยยุคที่บรรพบุรุษเราเพิ่งอพยพลงมาจากเทือกเขาอัลไตน่ะครับ
     

    “พี่บ่าวฮักเจ้าอีหลี อ้ายบ่ขี้ฮ่กเด้อ เจื้ออ้ายม่าย” ไอ้เชนถึงกับกุมขมับ ฮ่าๆ มึงจงมุ่งมั่นต่อไปมิค สักวันมึงน่าจะแตกฉาน
     




    เพลงแล้วเพลงเล่า เหล้าขวดแล้วขวดเล่าเริ่มพรากสติของพวกผมไปทีละนิด พี่นักร้องกำลังร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้โต๊ะนึงอยู่ครับ คนในร้านรวมทั้งพวกผมก็ปรบมือร้องไปกับเขาด้วย เพื่อนของน้องคนนั้นก็ให้ของขวัญ ให้ตุ๊กตากัน และเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อมีคนอุ้มตุ๊กตานกเพนกวินผ่านหน้าไอ้ปันไป
     



    …………………..




     
    ซวยแล้วไง



     
    “มึง……กูอยากได้นกแพนกวิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนน” เคยเห็นโฆษณาที่เด็กมันดิ้นๆอยู่ข้างสระน้ำมั้ยครับ ที่มันอยากได้โลมาอ่ะ นั่นแหละครับ ไอ้ปันกำลังมีสภาพแบบนั้นเลย คือปันมันคลั่งนกแพนกวิน มันชอบมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ผมเคยถามเหตุผลว่าทำไมถึงชอบ มันก็บอกว่า
     

    “พวกมึงลองคิดดูสิ นกเหี้ยไรบินไม่ได้แต่ดำน้ำได้ แม่งโคตรเทพ”
     
    มันเลยชอบมาก ชอบมากแค่ไหน ก็คิดดูว่ามันเคยบอกพ่อให้เปิดโรงงานน้ำแข็งให้ เพื่อที่จะได้เอาเพนกวินมาเลี้ยง หาวินด์เซิร์ฟให้มันไถลเล่นด้วย เหมือนในการ์ตูน

    ช่วงนั้นพ่อไอ้ปันโทรหาพวกผมบ่อยมาก “ดูปันปันให้พ่อด้วยนะลูก สงสัยปันปันคงเรียนหนักเลยเครียด” พอพวกผมถามว่ามันว่ามึงจะเลี้ยงยังไง ในเมื่อเมืองไทยมันร้อน มันตอบว่าไงรู้มั้ยครับ
     “มันจะไปยากอะไรวะ แค่จับมันยัดเข้าช่องฟิชแม่งก็เลี้ยงได้แล้ว ซื้อพรานทะเลมาให้มันแกะกินเอง จะนอนก็ค่อยไปอุ้มมันมากอด เห็นไหม ง่ายๆ” และวันต่อมามันก็ไปถอยตู้เย็นขนาดยักษ์มาเปิดช่องฟิชไว้รอแช่นกเพนกวิน เพราะหวังว่าซักวันจะได้เลี้ยง

     
    เชื่อเถอะครับ คนปกติ ไม่มีใครเค้าคิดหรอก


    พวกผมก็ทั้งปลอบต้องปรามมันอยู่นาน ถึงหายบ้ากลับมากินเหล้าต่อ

     
    “เออ คิว กูว่าจะถามมึงตั้งนานแล้ว มึงเป็นบ้าอะไรถึงได้ใส่ทองเต็มคอ” ปกติไอ้คิวไม่ใช่คนที่จะชอบเครื่องประดับจำพวกนี้เลย แต่วันนี้มันใส่ซะระโยงระยาง มันยักคิ้วข้างเดียว ยิ้มมุมปากใส่พวกผม ก่อนจะคว้าคอไอ้เต้ยมากอดไว้
     


    “ของรับขวัญเว้ย เมียซื้อให้”ป๊าดโธ่ ผมหันไปมองไอ้เต้ยที่กำลังยิ้มแป้นจนตาปิด

     
    “มันซื้อให้หรือมันจิ๊กมากันแน่พี่คิว แมทได้ยินม๊าบ่นว่าสร้อยหาย” ฮ่าๆ ไอ้น้องเต้ยมึงแรงได้ใจกูจริงๆ แม่งขโมยทองร้านตัวเองมาให้ผู้ชาย


    “เชี่ยแมท กูซื้อเองบ้างเหอะ”

    “ลงทุนมากน้องกู” ไอ้ฟ่างแสยะยิ้มพอใจ


    “แต่มึงก็ไม่น่าจะใส่มาเยอะขนาดนี้นะคิว เดี๋ยวคนจะคิดว่าเป็นเมียฝรั่งนะเว้ย แขวนซะเต็มคอ”ผมบอกมันด้วยความหมั่นไส้ แหม๊ ทำเป็นใส่มาอวด แหวนทองคำขาวกูยังไม่โชว์เลย แต่ที่จริงวันนี้ผมพยายามเอามือซ้ายถือแก้วเหล้า ทั้งที่ถนัดขวา กรั่กๆ แต่ก็ไม่มีใครเห็นแหวนผมซักคนY_Y


    “อิจฉากูล่ะซี้ ไอ้แคระ มึงก็บอกแฟนหนุ่มสุดที่รักมึงโอนบ้าน โอนหุ้นให้สิ หรือเคยได้แต่ว่านหางจระเข้ กร๊ากกกก” สิ้นเสียงหัวเราะ ไอ้คิวก็ได้รับของสมนาคุณจากผมเป็นก้อนน้ำแข็งขนาดย่อมเยา?


     
    และพอเริ่มดึก บรรยากาศก็ยิ่งคึกคักแทบจะไม่มีใครนั่งแล้วครับทุกคนลุกขึ้นเต้นหมด ไอ้คิวไอ้มิคออกสเต็ป สกาเรกเก้แบบว่าโคตรมันส์ ฮวิก ฮวิก ฮวิก ส่วนผมก็ได้แต่โยกหัวเพราะเชี่ยภูมิไม่ให้เต้น ไม่รู้จะหวงไรนักหนา


    และพอเมาจนได้ที่ไอ้แมทก็เริ่มกลับสู่ถิ่นฐานบ้านเกิดที่มันจากมาครับ ไม่ใช่อิตาลีนะ แต่เป็น


    “หมู่อ้ายบ่เข่าใจ ผมบ่อยากไปอิตาลี ผมอยากยู่ขอนแก่นนนนน ผมบ่อยากปายยยย เป็นหยังจั่งบังคับโผม ฟังผมแหน๊”


    กร๊ากกกกกกกกกกก

    “แมทๆ ขึ้นซับไตเติ้ลให้พวกกูด้วย หึหึ” ไอ้ฟ่างสะกิดไอ้แมท ทั้งที่กำลังกุมท้องหัวเราะ

     
    “ไม่ต้องๆ เดี๋ยวกูแปลให้ แค่นี้จิ๊บๆ” ไอ้มิคครับมันจะโชว์พาวว์ “ไอ้แมทมันบอกว่าพวกเราน่ะไม่เข้าใจมัน ว่ามันไม่อยากไปอิตาลี มันอยากอยู่ขอนแก่น มันเกิดที่นั่นก็อยากจบชีวิตที่นั่น อยากตามหาฝัน เป็นคนยิ่งใหญ่ จบ ให้เสียงภาษาไทยโดย พันธมิค” ตอนจบไอ้มิคทำเสียงใหญ่ๆเหมือนพากษ์หนังครับ

     
    แต่ทำไมมันแปลยาวจังฟระ เออ เอาเข้าไป รั่วกันเข้าไป ไอ้ปันก็เรียงก้อนน้ำแข็ง ไอ้มิคก็สนทนาสามภาษา ไอ้คิวกับไอ้เชนส่องหญิง ส่วนไอ้เบียร์กับไอ้ภูมิดวลออนเดอะร็อค ไอ้เต้ยกับไอ้แมทมันเจอเพื่อนเก่าเลยเข้าไปทักทาย
     



    ส่วนคู่รักในตำนานแทนฟ่างเขาก็ไม่ค่อยสนใจพวกผมเท่าไรหรอกครับ ไอ้ฟ่างมันหันข้างให้วงเหล้าแต่หันหน้าเข้าหาเวที ไอ้แทนก็กางขาลากเก้าอี้แฟนให้มาชิดแล้วนั่งซ้อนหลัง ฟ่างก็เอนหลังมาพิงอกไอ้แทน ห่าแทนได้ทีแม่งซบไหล่ ซุกไซร้คอไอ้ฟ่าง โดยไม่ได้แคร์สายตาเสียดายของผู้หญิงค่อนร้านเลย
     



    เฮียแทนเพื่อนเต้ยบอกว่าเฮียอ่ะหล่อ”ไอ้เต้ยลากไอ้แมทกลับมาพร้อมคาบข่าวมาบอก ไอ้ฟ่างขำก่อนจะมองหาคนที่ชมไอ้แทน


    “คนไหนวะเต้ย มึงบอกมันไปตัดแว่นซะนะ ไม่ก็เดินมาดูใกล้ๆเพราะกำลังเข้าใจผิดอย่างแรง ฮ่าๆ”



    “เชี่ยฟ่าง” ไอ้แทนผลักหัวไอ้ฟ่างที่หัวเราะเอิ๊กอ๊าก ชอบอกชอบใจ
    แล้วก็กลับไปสิงกันต่อ
     

    “เต้ยๆ มึงยืนขึ้นดิ”อยู่ๆไอ้คิวก็บอกให้ไอ้เต้ยที่เพิ่งจะนั่ง ให้ลุกขึ้นยืน สงสัยมันจะมึนก้อนน้ำแข็ง ไอ้น้องเต้ยก็เอ๋อเหรอ มองซ้ายมองขวาลุกขึ้นตามที่แฟนมันบอก
     

    “อะไร มีไรเหรอพี่คิว”



    “ไม่มีอะไรหรอก แค่มึงนั่งทับหัวใจกูอยู่” สาดดดดทั้งเสียงโห่ เสียงสำรอก และเสียงประนามหยามเหยียดต่างถูกส่งไปที่ไอ้คิวอย่างมิได้นัดหมาย มีแต่ไอ้เต้ยที่อายแล้วมุดลงไปอยู่ในเสื้อคลุมไอ้คิว


    “ฟ่างมึงน่ะมันคนสองใจ”
    คราวนี้ไอ้แทนบ้างครับ ขยันหาคำจริงๆนะพวกมึง



    “สองใจเหี้ยไร พูดให้มันดีๆนะ”
    ไอ้นี่นอกจากเหวี่ยง ก็ไม่ได้รู้อะไรเล๊ย


    “ก็ใจนึงอ่ะของมึง อีกใจอ่ะของกู”



    “เสี่ยวววววววววววววว”


    “หึหึ มึงไม่เอาบ้างเหรอภูมิ”
    ไอ้เบียร์หันมาถามเพื่อนมัน


    “ไม่”


    “คิดไม่ได้อย่างพวกกูล่ะซี้”
    ไอ้แทนกับไอ้คิวแท็กมือกันอย่างถูกใจพร้อมหัวเราะใส่ภูมิ


    “เปล่า แต่ความรักของกูมันมากมาย เกินกว่าจะหาคำพูดมาอธิบายได้” ไปแล้วครับ มันไปแล๊ววว
     
    “ขากกกกกกกกกกกกถุ๊ย”


    “กระโถนมั้ยครับ”
    ไอ้ภูมิถามไอ้เชน

    “ไม่ กูกลืนแระ”


    “ภูมิ มึงจูงควาย ไปเลยนะ กูสร้างฟาร์มไว้ให้แล้ว ไป๊” ไอ้ภูมิมันหัวเราะงอหงาย กับมุกควายๆแป้กๆของตัวเอง



    มีรุ่นพี่รุ่นน้องผมเข้ามาทักไม่ขาดสาย ไอ้ภูมิก็เลยไม่ปล่อยให้ผมกระดิกไปไหน มึงฝังชิปติดเรดาใส่กูเลยมั้ยภูมิ แค่ไปเข้าห้องน้ำมันก็ตามอ่ะครับคิดดู ผมกลับมาจากห้องน้ำ ไอ้ฟ่างก็กำลังจะบวงสรวงจับไอ้แทนลงหม้อ เพราะเชี่ยแทนแลกเบอร์กะสาว มันก็ง้องแง้งๆใส่กัน


    “ภูมิ ถ้ามึงจะห่วงจะหวงไอ้พีมขนาดนี้นะ กูว่ามึงเอามันไปอัดกรอบตั้งในตู้โชว์เลยดีกว่า” เป็นคำแนะนำจากไอ้อภิชาตบุตรเบียร์ครับ



    “ทำได้กูทำไปแล้ว” เหอๆ มึงอย่าไปท้ามันเลยเบียร์ เกิดวันดีคืนนี้มันหน้ามืดฆ่าปาดคอกู ถลกหนังไปแปะฝาห้องทำไง



    ผมกับไอ้ภูมิมัวแต่หลุดเข้าโลกส่วนตัว มารู้สึกอีกทีก็ตอนที่ไอ้คิวกับไอ้แทนทำเท่ขึ้นไปร้องเพลง พอได้ยินชื่อเพลงที่มันจะร้อง พวกผมก็โห่เลยครับ “แฟนเราเอาแต่ใจ” เสียงกรี๊ดดังกว่าตอนนักร้องจริงๆซะอีก



    ไอ้ฟ่างมันยังนั่งนิ่งๆสงสัยจะยังงอนกันไม่หาย แต่เชี่ยเต้ยลุกขึ้นยืนตะโกน แฟนเต้ยๆ จากนั้นมันก็แท็กทีมเป็นดูโอ้เฉพาะกิจ ร้องเพลงลัลล้าของชินวุฒิ และยังเอาฮาด้วยการบอกชื่อตัวเองตอนเริ่มเพลง เลียนแบบพี่แบงค์กับน้องชิน



    ในเนื้อเพลงมันเป็น ชิ ชิ ชิ ชินวุฒิใช่มั้ย ไอ้แทนก็ร้องว่า “กะ กะ กะ กะ กะ วินภพ ภพ ภพ” สาดดดทำแอคโค่เองด้วย ฮ่าๆ ไอ้คิวก็ไม่น้อยหน้า “ซี ยู้ ที่ อี้ (
    Cute)
     

    และที่เรียกเสียงกรี๊ดสุดๆก็ตอนที่อีกรีนมันปีนขึ้นไปฟีชเจอริ่งเป็นพี่โอปอล อย่างที่บอกคนที่มาเที่ยวก็เป็นนักศึกษามหาลัยผมซะส่วนใหญ่ ก็คงพอรู้จักพวกไอ้คิวบ้าง อีกรีนมันก็ควบสองเลยครับ กอดคอไอ้แทนไอ้คิว แถมเลื้อยไปมาอีก ไม่ไหวจะฮา



    แล้วเชี่ยแทนแม่งกระโดดลงเวที มาร้องตรงหน้าข้าวฟ่าง คนกรี๊ดมันตั้งแต่เดินมา เหอๆ ไอ้ฟ่างเขินจนทำอะไรไม่ถูก ไอ้ภูมิก็เป่าปากแซวพี่ชายตัวเอง ผมกับไอ้เชนนี่ตบโต๊ะจนเจ็บมือ แม่งกูเขินแทนเว้ย ไอ้คู่รักตัวอย่างเอ๊ย
     













    เรื่องที่แล้วๆ เธอจงลืมมันไป ก็แค่ไม่รู้ไม่ชี้ ทำไปเลยตามใจ

    รู้ทั้งรู้ว่าผมมันเป็นคนยังไง โอ้วเธอ ไม่ได้มีใครจะยังคงรักเธอ


    ไม่ใช่ว่าเพ้อแล้วทำตัวลัลลา จะหึงอะไรนักหนา ชอบวีนไปวีนมา
    ผู้ชายที่มันเจ้าชู้ เรื่องมันธรรมดา โอ้วเธอ ไม่ได้มีใครจะยังคงรักเธอ


    ก็เจ้าชู้แค่นิดๆ อย่าคิดเล็กคิดน้อย Everyting it gonna be all right
    ก็อย่าคิดให้มันเยอะ อย่าเยอะได้ไหมค่ะ Everyting it gonna be all right


    ก็บอกว่าฉันรักเธอ แล้วฉันจะไปรักใคร จึงคิดให้ดีๆ แล้วก็หวังว่าเข้าใจ
    ก็ไม่ได้งุงิ ครุคริ Crazy Babe I just wanna say


    คงเป็นผู้ชายประเภท ลั้นลา ลั้นลา ลั้นลั้น ลา ลา ลา ลั้นลั้น ลา
    ลั้นลั้น ลา ลั้นลา ลั้นลั้น ลา ลา ลา ลันลัน ลา ลา


    นึกหรือว่าไม่รู้ที่เธอใช้บีบี ที่ทักคนนู้นคนนี้ เพื่อแลกพินบีบี
    ผู้ชายห้อมล้อมเธอเพราะว่าพินบีบี โอ้วเธอ นี่อะไรนี่อะไรของเธอ


    ไม่ได้ชอบเขาแล้วเธอคุยทำไม ก็ลบเบอร์ทิ้ง ไม่เห็นจะเป็นอะไร
    นุ่งสั้นโชว์โป๊ เธอจะต้องโชว์ทำไม โอ้วเธอ ไม่อยากให้ใครต้องมามองจ้องเธอ


    สรุปว่าเธอนั้นก็เยอะ ผมนั้นก็เแยะ แต่ Everyting it gonna be all right
    ก็ยังไงล่ะตัวเธอ อย่างงทำเป็นเบลอ Everyting it gonna be all right


    เธอบอกว่าฉันรักเธอ แต่เธอก็ทำเรื่องเดียวกัน คิดให้ดีๆ
    และก็หวังว่าเข้าใจ ก็อย่ามางุงิ ครุคริ Crazy Babe I just wanna say


    คงเป็นผู้ชายประเภท ลั้นลา ลั้นลา ลั้นลั้น ลา ลา ลา ลั้นลั้น ลา
    ลั้นลั้น ลา ลั้นลา ลั้นลั้น ลา ลา ลา ลันลัน ลา ลา


    นี่มันอะไรกันคะ เจ้าชู้แล้วยังมาแขวะ เรื่องเล็กเรื่องน้อยเกี่ยวกับพวกผู้หญิง
    เดี๋ยวก็เข้าใจเองแหละ ผู้ชายมันเจ้าชู้ สนุกไว้หาเสน่ห์
    ทำหนุ่มบางคนเขาเหลียวมองหญิงกันซะจนตาเหล่


    ไม่ได้ดัดจริตนะฮะเขามองหนูเองหรอกย่ะ
    เเล้วทำไมเวลาเธอมองผู้หญิงบางคนทำไม่ไม่คิดบ้างง่ะ
    สมองเธอมัวแต่คิด เรื่องที่มันวิปริต หุบปากได้ป๊ะ หุบปากได้ป๊ะ






    พวกมันกลับลงมาด้วยเสียงกรี๊ดถล่มทลาย
     


    ไอ้ปันเห็นไอ้คิวกับไอ้แทนเกิด มันเลยชวนไอ้มิคออกไปโชว์หวังจะได้เป็นดาว
    มันสวมวิญญาณเกาหลีแนะนำตัวว่าอยู่ 2PM แล้วแม่งร้องเหี้ยไรไม่รู้กูฟังไม่ออก ผมเห็นแต่ไอ้ปันกดหัวไอ้มิคลงแล้วแหกปากตะโกน keep your head downnnnn
     

    และร้องท่อนนี้วนไปวนมา ตอนแรกพวกผมก็ไม่รู้อะไร แต่ไอ้เต้ยมันปล่อยก๊ากลั่นร้าน หัวเราะจนหงายหลังแล้วบอกว่าเฮียปันร้องผิดวง กร๊ากกกกก เชี่ย ผิดวง พวกผมแทบจะมุดขวดโซดาหนีด้วยความอายแทน กูไม่ใช่เพื่อนมัน กูไม่รู้ กูเมา




    พวกมันกลับลงมาด้วยเสียงหัวเราะถล่มทลาย
     



    “เอามั้ยพีม” ไอ้เชนยื่นบุหรี่ให้ผม ปกติก็ไม่สูบกันหรอกครับ ยกเว้นตอนกินเหล้าก็มีบ้างไรบ้างตามประสา ผมกำลังจะยื่นมือไปรับ แต่ก็มีมือดีแย่งมวนบุหรี่ไปซะก่อน



     “ไม่ต้อง เดี๋ยวกูสูบให้” ไอ้ภูมิบอก ก่อนจะเอาไปสูบเอง มันหันไปพ่นควันสีขาวอีกทาง แม่งไรว้า และยังไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งตัว ภูมิก็โน้มลงมาจูบปากผม สัมผัสได้ถึงกลิ่นนิโคตินและรสฝาดเฝื่อนที่ยังติดลิ้น


    ไอ้ภูมิจูบผม จูบต่อหน้าเพื่อนด้วย มันยกขวดโซดามาบังฉากเรท
    16+ เบาๆของเรา เหมือนโฆษนาโซดาไปด้วยในตัว


    “สัด ทำไร หน้าด้าน”
    ทันทีที่มันผละออกไปผมก็ด่าแก้เขินเลยครับ เชี่ยแม่ง ถึงจะมืดแต่อาจจะมีคนเห็นก็ได้นะเว้ย


    “ก็กูไม่อยากให้มึงเสียสุขภาพ เห็นมั้ยกูรักมึงแค่ไหน” อื้อหือ ตรงมาก ชัดเจนแจ่มแจ้งแดงแจ๋ ไม่มีปกปิดหมกเม็ด ปิดบังไว้เป็นส่วนตัว เป็นพวกชอบแสดงออกเยอะ(เกิน)ใช่มั้ยมึง
    แล้วไม่ต้องมายิ้มหล่อใส่กูเลยนะ


    “สัดเอ๊ย คิดถึงเมื่อก่อนตอนมันรู้จักกันแรกๆ แม่งจะฆ่ากันตาย ตอนนี้ยังกับหนังคนละม้วน”
    ไอ้คิวรีบกระแหนะกระแหนผมทันที



    “ใช่เลยพี่คิว นี่แหละเขาถึงว่าเกลียดสิ่งไหนมักได้สิ่งนั้น ผมเกลียดพี่อั้มพัชราพาอ่ะพี่ อิอิ”
    กูไม่คิดว่าพี่อั้มเค้าจะแลเหลียวมึงนะแมท


    “แต่คู่กู กูไม่เกลียดข้าวฟ่างนะเว้ย พวกกูอะ
    love at the first sight จริงมั้ยจะฮั่นนี๋”

    “ถ้าอยู่เงียบๆกลัวคนไม่รู้ใช่ไหมว่ามึงจัญไร ห่ะแทน” ฮ่าๆ
    โดนไปอีกชุด


    “มึงด่ากู ด่ากูทำไมอ่ะฟ่าง มึงไม่รักกูใช่มั้ย ไหนมึงบอกว่ารักกูตั้งแต่แรกเห็นไง” ไอ้แทนกำลังแหย่ไอ้ฟ่างครับ


    “ไอ้ควาย กูไม่ได้เกย์นะ ถึงจะเห็นผู้ชายด้วยกันครั้งแรกแล้วรัก”

    “แล้วมึงรักกูตอนไหน”


    “ก็ตอนที่มึง
    อะ ไอ้สัด หลอกถามกู” ไอ้แทนหัวเราะ เบี่ยงตัวหลบกำปั้นที่รักมัน ไม่นานมันก็จับมือไอ้ฟ่างไว้ได้




    “ช่ายยยย ใช่ๆ รักแรกพบ
    love at the first sight มันก็เหมือนกับน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่านั่นแหละ” ไอ้-ปัน


    หือ
    ?????? ป่ากับเรือมาเกี่ยวเหี้ยไรด้วย แล้วน้ำมาจากไหน แล้วเสือคืออะไรยังไงเหรอปัน







    และแล้วพวกผมก็ผ่านราตรีนี้ไปแบบเมาๆมึนๆครับ
     









    TBC >>>>>>>>>>>>>



    …………………………..




    เรื่อยๆมาเรียงๆ ไร้สาระ แต่มีความสุขในการพูดถึงหนุ่มๆ หวังว่าทุกคนจะแฮปปี้เช่นกันนะคะ ปล ไอ้แทน แกจะเอารางวัลคู่รักตัวอย่าง แบบที่ไอ้พีมมันว่าจริงๆเหรอ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×