ชวนอ่าน

ลำดับตอนที่ #2 : What love is คือรัก โดยป.ปลา ตาตี่

 
 What love is คือรัก โดยป.ปลา ตาตี่

อาจารย์สาวได้รับทุนรัฐบาลไทยไปศึกษาต่อในระดับดุษฎีบัณฑิต ณ เมืองเซาเเทมป์ตัน ดินแดนผู้ดีอังกฤษ โชคชะตาคงจะเล่นตลกให้ต้องมาพบกับ ลีโอ คุณอาหลานติด หนุ่มใหญ่ชาวผู้ดีผู้ร่ำรวยครบเครื่องทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ อีกทั้งยังมีเพื่อนหนุ่มหล่ออีกสามคอยเป็นลูกคู่ลูกขุน ช่วยจับ ผลัก ดันทุกวิธีทางให้สาวร่างท้วม ตาตี่แสนจะธรรมดาคนนี้ ยอมรับความรักจากหนุ่มหน้าขรึม ดุดันราวกับสิงโตจ้าวป่าอย่างลีโอให้จงได้ เมื่อต้องผจญกับความธรรมดาที่หาตัวจับได้ยากยิ่งของสาวคุณพี่ขาเธอฮาดี สมญานามที่หนึ่งในสี่หนุ่มบัญญัติให้กับสาวไทยใกล้เพี้ยน น้ำเเข็งที่ปกคลุมลีโอเริ่มถูกไฟรักรุมเร้าทีละน้อย จากสิงโตกลายเป็นลูกเเมวน้อยเเสนน่ารัก แต่ ...ประสบการณ์ที่ผ่านมาในชีวิตสาวนั้นเล่า  คุณพี่ขาเธอฮาดีจะยอมมองเห็นสิ่งนั้นไหม สิ่งที่ใคร ๆ เรียกหาว่า ...คือรัก

เรื่องของความรักกุ๊กกิ๊กที่ ป.ปลาตาตี่ผู้เขียนเลือกที่จะใช้ภาษาเรียบง่ายกุ๊กกิ๊กไปตามท้องเรื่องที่กลิ่นอายของเทพนิยายอวลอบ ราวกับนางซินผู้ยากไร้ถูกห้อมล้อมด้วยเจ้าชายทั้งสี่ ...จะมองว่าเป็นพริตตี้วูแมนก็คลับคล้าย ต่างกันที่ว่านางเอกของผู้เขียนคนนี้ไม่พริตตี้นัก แต่ยังไม่ถึงขั้นอักลี่เเค่เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ความเเตกต่างของนิยายพลอตรักเทพนิยายเรื่องนี้มีจุดได้เปรียบประการหนึ่ง และจุดแตกต่างประการหนึ่งจากนิยายเรื่องอื่นๆ

จุดได้เปรียบของคือรักคือสถานที่เกิดเหตุ  นิยายที่ใช้สถานที่ต่างประเทศโดยเฉพาะที่ถ้าผู้เขียนพำนักในท้องถิ่นนั้น นอกจากจะขายเรื่องราวแล้วยังสามารถขายการท่องเที่ยวได้อีกหนึ่ง ซึ่งตลอดเรื่องคือรักเป็นดังการเที่ยวไปในสถานที่สำคัญของอังกฤษ ซึ่งอาจะเป็นด้วยเหตุนี้ที่ผู้เขียนเลือกที่จะใช้การเล่าเรื่อง โดยใช้ตัวนางเอก หรือถ้ามองให้ลึกกว่านั้นคือตัวผู้เขียนเอง พาชมสถานนี่ ในขณะที่นิยายแบบเดียวกัน ใช้เชิงอรรถ จุดสำคัญที่ผู้อ่านจะสวยหรือหล่อรึขี้เหร่ สามารถเลือกได้  คือเลือกที่จะข้าม ถ้าเห็นว่ายาวเยิ่นเย้อ หรือเลือกที่จะอ่านเพราะว่าได้ความรู้คู่อรรถรส  นี่คือข้อได้เปรียบ ของคือรัก ...คำพูดหรือห้วงคำนึงของป่าน อาจารย์สาวนั้นถ่ายทอดบอกเล่าชีวิตนักเรียนไทยในต่างแดน จุดหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจนคือการเทียบราคาสินค้ากลับมาเป็นเงินไทยตลอดเรื่อง  อันนี้เป็นจุดหนึ่งที่ชาวต่างชาติทุกคนเป็น เวลาไปต่างบ้านต่างเมือง จะหยิบฉวยสิ่งใดจะต้องคิดกลับเป็นเงินสกุลของชาติตนทุกครั้ง ที่น่าเสียดายคือคนอ่านจะได้ชมสถานที่ ได้รู้จักวิถีชีวิตนักเรียนไทย แต่ดูเหมือนว่าเราไม่ค่อยได้รู้จักชีวิตของเจ้าของประเทศเท่าไหร่

จุดแตกต่างของคือรักนั้นคือการเล่าเรื่อง อย่างที่กล่าวไปตั้งแต่ต้นว่าภาษานั้นเรียบ อ่านเข้าใจง่าย แต่การเล่าเรื่องที่เป็นรูปแบบผสม เริ่มจากมุมมองของบุรุษที่สาม แล้วสลับเป็น บุรุษที่หนึ่ง ซึ่งนางเอกจะเป็นผู้ดำเนินเรื่องเป็นส่วนใหญ่ ...ยังมีมุมมองของเพื่อนทั้งสามผลัดกันมองที่ละคนบ้างทีเดียวสามคนบ้าง  การใช้บุรุษที่หนึ่งเล่านั้นค่อนข้างนิยมในหมู่นักอ่านรุ่นเยาว์ส่วนนักอ่านรุ่นใหญ่มักจะสนิทสนมกับมุมของพระเจ้า เรื่องของการเลาที่ผสมทั้งสองแบบก็มีให้เห็นอยู่ไม่น้อย  แต่คือรักนั้นราวกับเป็นการถ่ายทำละครที่มีมุมกล้องหลายหลากตัดฉุบฉับ มึนงงตามไม่ทันบ้าง บางคราวในเรื่องเล่าเรื่องเดียวกันผู้เขียน เขียนไว้สามมุมมอง จึงทำให้เรื่องที่คล้ายจะเรียบง่ายอ่านลื่น ราวกับเรือในลำธาร แต่บางคราวดันเจอเกาะเก่ง ต้องค่อย ๆ คัดท้ายพายงัดออกให้พ้น ข้อเสียงตรงนี้คืออ่านเข้าใจยากทั้งที่ภาษาเรียบง่าย อีกทั้งเทคนิคการเล่าแบบอุทานกับตัวเองคล้ายหนังสือการ์ตูน นิยมในนิยายวัยใส หลายคราที่ทำให้เหมือนกับอ่านสองครั้ง  แต่ย้อนดูดีๆแล้วจะเห็นว่าเทคนิคที่ป.ปลาตาตี่เลือกใช้ให้นางเอกออกุทานกับตัวเองบ่อยๆนั้นไม่ใหม่เลย ลองนึกถึงสมัยโน้น สมัยที่นางเอกลิเกแอบกระซิบกับตัวเองแล้วจะเข้าใจว่าจุดแปลกอีกจุดของคือรักคืออะไร ...นิยายรักพลอตหวานแหววของวัยใสใกล้สี่สิบ ....

ถ้าอ่านเรื่องนี้แบบไม่สนใจตัวเลข จะไม่รู้เลยว่านางเอกนั้นเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยมาเรียนต่อ และพระเอกปาเข้าไปเลยวัยฉกรรจ์โขอยู่ อาจจะเป็นจุดหนึ่งที่น่าเสียดายเหมือนกับบทบาทและวัยขัดเเย้งกัน  เเต่ ...แต่ในความขัดเเย้งแตกต่างอีกนั่นแหละที่นำมาสู่คำว่า คือรัก ตามสูตรพื้นฐานนิดนึงว่านางเอกจนพระเอกรวย พระเอกมีมาดส่วนนางเอกมาดไม่มี ความแตกต่างจุดนี้ที่เน้นคำว่าคือรัก นั่นคือไม่ได้คำนึงถึงความแตกต่าง น่าเสียดายว่าถ้าป.ปลาตาตี่ใช้งานเพื่อนพระเอกให้เป็นประโยชน์มากกว่านี้ใส่นิยามอื่นของคือรักไปให้กับอีกสามคู่จะทำให้นิยายเรื่องนี้กับชื่อเรืองที่ให้ความรู้สึกโรแมนติกมีความสมบูรณ์ขึ้นอีกนิด หากผู้อ่านไม่เพลิดเพลินกับมุกขบขันแต่เพียงถ่ายเดียว จะมองเห็นแนวคิดที่เหมือนจะไม่ใช่นางเอกจอมเพี้ยนที่เราเห็นในฉาบหน้า แนวคิดของผู้ใหญ่สมวัยอาจารย์อย่างแท้จริงสอดแทรกมาเป็นระยะ

ถ้าถามว่าอะไรคือรักหลังจากอ่านเรื่องนี้จบ อาจจะนิ่งคิดเนิ่นนานแล้วตอบอย่างลำบากยากเย็น เพราะเหมือนจะมองไม่เห็น ... แต่ถ้าพิจารณาดีๆ ...ที่มองไม่เห็นนั่นแหละรัก เพราะไม่ต้องมีข้อแม้

เมื่อย้อนไปดูคำนำอีกครั้ง ...เมื่อพูดถึงความรัก ทำไมใครๆจึงนึกถึงเเต่หนุ่มสาว ความรักมีกี่แบบ กี่นิยามและความรักที่แท้จริงเป็นเช่นไร ... ทำให้ต้องนิ่งนึกอีกครั้ง ใช่สินะเป็นไปได้ไหมที่เราจะรักใคร มาก ๆ สักคน จนรักสามารถรักคนที่คนคนนั้นรักได้โดยไม่มีข้อแม้  คงเป็นคำถามของบุหลัน ที่ผู้อ่านท่านอื่นจะเก็บไปขบคิด ว่าอะไร ...คือรัก
บุหลันบัณรสี
26/01/2012