ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #362 : Zetsubou no Hantou เกาะแห่งการข่มขืน กับสถาบันครอบครัวที่แตกสลาย

สถาบันครอบครัว ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับสังคม เพราะการสร้างคนเริ่มที่ครอบครัว เด็กจะโตมาเป็นผู้ใหญ่แบบไหนก็ขึ้นอยู่กับครอบครัวว่า พ่อ แม่ เป็นยังไง ถูกเลี้ยงดูยังไง สภาพแวดล้อมเป็นยังไง หากสภาพแวดล้อมดี เด็กก็มีทัศนคติที่ดีเยี่ยม แต่ถ้าสภาพแวดล้อมเลวร้าย พ่อ แม่มีปัญหา เจอแต่ความรุนแรง เด็กก็จะมีทัศนคติไม่ดี ผลตามมาคือไปลงกับคนอื่น ก่อให้เกิดสังคมตามมา

ทุกประเทศให้ความสำคัญกับสถาบันครอบครัว อย่างที่เราเห็นจากสื่อที่พยายามให้ประชาชนเข้าใจกับการทำหน้าที่ครอบครัวที่ดี เรามักเห็นละครไทยที่เน้นเรื่องสถาบันครอบครัว ที่พ่อแม่เป็นยังไง ลูกก็ออกมาเป็นแบบนั้น หากพ่อแม่ดีลูกก็จะดีตาม หากมีพ่อแม่ไม่ดีก็จะสอนให้เด็กรู้แบบผิดๆ กลายเป็นคนนิสัยไม่ดีเมื่อโตขึ้น

การ์ตูนญี่ปุ่นก็เป็นอีกสื่อหนึ่งที่มักสอดแทรกเรื่องสถาบันครอบครัวเป็นประจำว่าพ่อแม่เป็นคนยังไง ลูกก็เป็นคนอย่างนั้น เรามักเห็นตัวเอกในเรื่องมักย้อนอดีตบ่อยครั้งว่าครอบครัวของตนนั้นมีอิทธิพลอย่างไรที่ทำให้ตนกลายเป็นคนแบบนี้

และหนึ่งในการ์ตูนญี่ปุ่น ก็มีเรื่อง Zetsubou no Hantou - Hyakunin no Brief Otoko to Hitori no Kaizou Gal การ์ตูนที่มีเนื้อหาแปลกๆ ที่เปิดฉากมาออกไปทางตลกร้ายๆ แต่กระนั้นเมื่อการ์ตูนเรื่องนี้ดำเนินไปเรื่อย ๆ ก็จะพบว่ามันสอดแทรกเรื่องสถาบันครอบครัวไม่มากก็ไม่น้อย

 

Zetsubou no Hantou - Hyakunin no Brief Otoko to Hitori no Kaizou Gal หรือเรียกสั้นๆ ว่า คาบสมุทรแห่งความสิ้นหวัง, เกาะข่มขืน เป็นการ์ตูนตลก, ผู้ใหญ่ (เรต +18) ผลงานของ Sakurai Toshifumi

การ์ตูนเรื่องนี้เปิดเรื่องออกมาเหมือนตลกชวนหัว บนเกาะร้างแกะหนึ่งผู้หญิงสุดเซ็กซี่คนหนึ่งได้หนีอะไรบางอย่างพร้อมกับตะโกนว่า “กรูเป็นผู้ชายโว้ย!!” ก่อนที่จะทราบว่าเธอถูกไล่ล่าโดยผู้ชายหื่นกามกว่า 100 คนที่ใส่แต่กางเกงลิงตัวเดียว

หลังจากนั้นฉากก็กลับไปหลายก่อนหน้า นายคามิชิม่า โคว์โซว อายุ 24 ทำงานเป็นหน่วยรักษาความปลอดภัยให้กับยากูซ่าที่มีอิทธิพล (มหาศาล) วันหนึ่งเขาถูกเรียกตัวมาโดยอาคุโตว มาซาโยชิ อายุ 56 ปี ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ขององค์กร

เมื่อมาถึงโคว์โซวก็ถูกหัวหน้าโกรธใส่ เพราะรู้ว่านายโคว์โซวนั้นแอบตีประตูหลังบ้าน เป็นชู้กับเมียหัวหน้า แถมยังความสัมพันธ์กับลูกสาวสุดที่รักยิ่งกว่าไข่ในหินอีก

แน่นอนว่าจะฆ่าโคว์โชวตายไปหลายร้อยรอบมันก็ไม่สาแก่ใจกับหัวหน้า ที่อยากฆ่าโคว์โซวแบบตายทั้งเป็น จึงได้คิดแผนการแก้แค้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยการจับนายโคว์โชว์ตัดเจ้าโลก แล้วแปลงเพศเป็นผู้หญิงสวย (ต้นเรื่องนั้นแหละ) และนำไปปล่อยบนเกาะร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งที่นั้นเต็มไปด้วยผู้ชายที่เต็มไปด้วยคดีอาชญากรรมทางเพศ  100 คน (หัวหน้าใช้อิทธิพลที่มากมายมหาศาล แล้วจับพวกนั้นไปปล่อยบนเกาะ) หวังจะให้พวกนั้นรุมข่นขืน ลงแขกโคว์โซวตายคาดุ้นนับร้อย

 

หัวหน้าของไคโซ

ขอเตือนมา ณ ที่นี้ว่า การ์ตูน Zetsubou no Hantou นั้นเป็นการ์ตูนผู้ใหญ่ มีเนื้อหารุนแรง, ฉากข่มขืน ร่วมเพศ อาชญากรรม และเลือดสาด ไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชน บทความนี้ไม่ได้เชียร์การ์ตูนเรื่องนี้ออกนอกหน้า แต่เราจะมาดูว่าการ์ตูนนี้ได้ให้อะไรกับเรามากกว่า

อย่างที่บอกว่าไปแล้วว่า การ์ตูนเรื่องนี้ ตอนแรกๆ ก็นึกว่าเป็นการ์ตูนตลกโป๊กฮ่า ชวนหัว เบาสมอง มากกว่าที่จะมองว่าเป็นการ์ตูนผู้ใหญ่ เพราะเปิดมาตอนแรกๆ เราตลกกับความซวยของนายไคโซวที่ไปมีชู้กับเมียหัวหน้า (แถมไปเอาลูกสาวหัวหน้าอีกต่างหาก) เลยโดนแก้แค้นด้วยการตัดหำ แปลงเพศ แล้วถูกส่งไปยังเกาะที่เต็มไปด้วยคนหื่น 100 คน หวังให้พวกนั้นรุมข่มขืนไคโซว แน่นอนว่าไคโซวต้องหนีแบบไม่คิดชีวิต เพราะโดนจับได้เมื่อไหร่มีหวังพบจุดจบยิ่งกว่าตายเสียอีก

ส่วนหนึ่งที่ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้ดูเป็นการ์ตูนตลก ก็คือเป็นลายเส้น ที่ลายเส้นของการ์ตูนเรื่องนี้ไม่ได้สวยงามอะไรเลย ออกไปทางอัปรีย์ด้วยซ้ำ ตัวละครผู้ชายที่แสนอุบาทว์ หน้าตาเหมือนหลุดจากเฒ่าหัวงูในโดจินโป๊ มีทั้งคนแก่ ยากูซ่าชั้นต่ำ โอตาคุอ้วนเป็นหมู ผอมจอมซ่า และทั้งหมดหื่นกาม หน้าตาตลกบ่บอกยี่ห้อได้เป็นอย่างดีว่าเม่งเป็นคนไม่ดีชัวร์ ขนาดตายอย่างโหด ก็ยังฮ่าแบบตลกร้าย

ด้านตัวละครหญิงในเรื่องไม่โมเอะเลย แม้ในเรื่องจะกำหนดว่าสวยและน่ารักก็เถอะ (แต่ถ้าติดตามไปนานก็จะเข้าใจว่า “ไม่โมเอะนะดีแล้วละ”)  ใครหวังจะดูอะไรสวยๆ งามๆ ตัวละครหญิงโมเอะ หูแมว หูหมา ข้ามเรื่องนี้ไปได้เลย

กลับมาที่เรื่องของไคโซวต่อ ระหว่างที่หนีพวกหื่นกาม 100 คน (ซึ่งมีเงื่อนไขด้วยว่า หากพวกหื่นกามคนไหนได้อิ๊บกับไคโซวได้จะได้ออกจากเกาะ) ระหว่างทางไคโซวก็ถูกลุงช่างไม้ใช้ทักษะเทพช่วยเหลือไคโซวไว้ได้ หากแต่กลายเป็นว่าหนีเสือปะจระเข้ เพราะลุงช่างไม้ก็หวังจะเอาไคโซวเช่นกัน แม้เรื่องจะดูแปลกๆ บ้าๆ แต่ก็น่าติดตามว่านายไคโซวจะเป็นยังไงต่อไป  จะโดนข่มขืนหรือเปล่า

อย่างไรก็ตาม เนื้อเรื่องก็เริ่มเข้มข้นมากขึ้น เมื่อไคโซวหนีลุงช่างไม้มาได้ ก็ต้องผจญกับการตามล่าเขาเล่าชายหื่นกามอีก ระหว่างทางที่ไคโซวกำลังซ่อนตัวอยู่นั้น เขาก็พบกับชายคนหนึ่งที่ไม่คิดว่าจะได้พบบนเกาะแห่งนี้

                “พ่อ”

                พ่อของไคโซวก็เป็นหนึ่งในคนหื่น 100 คนที่ถูกจับมาติดเกาะด้วย ไคโซวได้ระลึกถึงอดีตครั้งหนึ่งตอนสมัยประถมนั้น เขาเป็นเพียงเด็กผู้ชายธรรมดา มีพ่อเป็นครูชั้นประถม (สอนห้องเดียวกับไคโซวเรียนด้วย) เขารักพ่อ อยากเอาเป็นแบบอยาก หากแต่วันหนึ่งพ่อของเขาถูกจับได้ว่าเป็นพวกโลลิคอนมีอารมณ์กับเด็กผู้หญิง แถมยังแอบถ่ายรูปเด็กตอนเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำให้ถูกไล่ออก และถูกสังคมบอยคอต ส่วนไคโซวเองก็โดนเพื่อนล้อ แม่ต้องฆ่าตัวตายเพื่อหนีอาย แม้รอดมาได้ แต่ก็กลายอยู่ในสภาพผัก และนั่นเองทำให้ไคโซว กลายเป็นลูกน้องยากูซ่า และไม่สนใจคนอื่น

หากมาบัดนี้ ไคโซวพบกับพ่ออีกครั้ง ในสถานการณ์ที่ไม่สู้ดีนัก พ่อกลายเป็นบุคคลที่ไคโซเกลียดที่สุด ยิ่งสารรูปตอนนี้เหมือนตาแก่โรคจิต ชั้นต่ำยิ่งกว่าหมา

อย่างไรก็ตาม เรื่องมันไม่จบง่ายๆ  เมื่อหัวหน้าของไคโซวรู้เรื่องนี้เข้า จึงได้ตั้งเงื่อนไขไว้ว่าหากไคโซวอยากออกจากเกาะต้องอิ๊บพ่อตนเอง แน่นอนว่ามันเป็นสิ่งไคโซวทำไม่ได้ เพราะเขาเกลียดพ่อ

Zetsubou no Hantou จึงกลายเป็นการ์ตูนดราม่าแบบทันตั้งตัว ภายใต้ลายเส้นอัปรีย์ เนื้อหาที่น่าติดตาม และยังสอดแทรกอะไรหลายอย่าง โดยเฉพาะประเด็นสถาบันครอบครัว ที่เมื่อหัวหน้าครอบครัวอ่อนแอ ทำเรื่องไม่ดีต่อสังคม บาปทั้งหมดไม่เพียงตกอยู่กับพ่อ แต่ตกมาที่เมียและลูกด้วย  เมื่อลูกได้รับสิ่งไม่ดีเข้ามา โตมาก็เป็นคนไม่ดีกับสังคม ไปลงกับคนอื่น ไควโซวเป็นแบบนี้เพราะพ่อ และเกลียดพ่อมาก

ไม่เพียงเท่านั้น การ์ตูนยังบอกที่มาที่ไปของตัวละคร โดยเฉพาะพวกหื่นว่าทำไมพวกเขาต้องมาติดเกาะ และส่วนหนึ่งก็เกิดขึ้นเพราะครอบครัวทั้งสิ้น เป็นต้นว่า เจ้าสัทธิที่หลอกอิ๊บไคโซวได้สำเร็จ อดีตถูกเลี้ยงดูโดยแม่ที่หากินด้วยกับร่างทรง อยู่กับการหลอกลวง โตมาก็กลายเป็นเจ้าลัทธิบ้ากาม แม้จะถูกจับไปปล่อยเกาะก็ไม่สำนึกผิด แถมยังหลอกไคโซวให้มาอิ๊บ จนออกจากเกาะได้เป็นคนแรกอีกด้วย

แม้แต่ครอบครัวของหัวหน้า ก็มีที่มาที่ไป ว่าทำไมเมีย และลูกสาวจึงตกเป็นของไคโซว เพราะหัวหน้าครอบครัวบงการชีวิตเมียและลูกสาว จนแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง (อ่านเรื่อง ภรรยาและลูกสาวหัวหน้านี้ อึ้งจนพูดไม่ออก)  เรื่องทั้งหมดเกิดจากสถาบันครอบครัวทั้งสิ้น ทุกอย่างเชื่อมโยงกันหมด

แม้ว่าพวกผู้ชายใน Zetsubou no Hantou จะมีแต่พวกเลวๆ บ้ากาม แต่กระนั้นในความเลวร้ายก็ยังมีคนดีอยู่บ้าง หลังจากที่โคโซวหนี  ในที่สุดเขาก็พบคนดีบนเกาะ “ไรอง” หากแต่คนดีที่ว่ากลับมีภาพลักษณ์ที่ดูน่าเกลียดน่ากลัว ตัวใหญ่เหมือนยักษ์ หน้าตาเหมือนสัตว์ประหลาดอวัยวะเพศ หากแต่มีสติปัญญาต่ำ สาเหตุที่เป็นแบบนี้ก็ผลพวงจากสถาบันครอบครัวที่ล้มเหลว แม่ทอดทิ้งลูก ถูกเลี้ยงดูแบบสัตว์ป่า วนที่สุดก็ข่มขืนแม่ตนเองเพราะอารมณ์โกรธ จนถูกจับไปปล่อยเกาะ

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะรูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาน่าเกลียด แต่ก็เป็นสัตว์ประหลาดที่มีจิตใจงดงาม เมื่อไคโซวยอมรับเป็นเพื่อน เขาก็ถูกไรองปกป้องจากพวกบ้ากาม จนตัวเกือบตาย (แต่รอดมาตอนท้าย)

ปกติการ์ตูนหนีตาย (หากมอง Zetsubou no Hantou เป็นแนวเซอร์ไววัล) พระเอกจะมีพัฒนาการจิตใจจากประสบการณ์ที่ติดอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง

ก็ได้พบกับความหวัง ได้เห็นอะไรมาดลใจให้พระเอกมีความหวัง ในกรณีนี้อาจเป็นการได้พบกับไรอง ที่ทำให้ไควโซวเริ่มสำนึกได้ว่า คนเราไม่ได้เลวไปหมดทุกคน และบางคนก็มีประวัติชีวิตแย่ๆ ยิ่งกว่าเขาอีก อีกทั้งยังเรียนรู้การเสียสละ ความเข้มแข็งที่จะเผชิญปัญหา ไม่ได้เอาแต่หลบหนี ซึ่งจะเห็นช่วงหลังๆ ที่ไควโซวพยายามปรับตัวเพื่อเอาตัวรอด

อย่างไรก็ตาม มีหลายครั้งที่เขาพลาดท่า (เกือบถึงตายด้วยซ้ำ) เพราะเชื่อใจคนมากไป  ครั้งแรกไคโซวเจ้าลัทธิเพราะเห็นว่าครั้งแรกช่วยเหลือ น่าไว้ใจได้ แต่ตอนท้ายคราบคนดีก็ลอกคราบกลายเป็นไอ้บ้ากามเหมือนคนอื่นๆ และทำสิ่งที่เลวร้าย ขยี้ความไว้ใจของไคโซวอย่างย่อยยับ ซึ่งอาจมองได้ว่าโลกของเรานั้นมันโหดร้าย ต่อให้เราเป็นคนดี เข้มแข็งขนาดไหน แต่เราต้องผจญกับการเอารับเอาเปรียบคนอื่น ที่พร้อมจะทำลายเราทุกเมื่อ

                Zetsubou no Hantou จึงเป็นการ์ตูนที่สอดแทรกอะไรหลายอย่าง มากกว่าจะเอาตลกบ้าบออย่างเดียว มันสอดแทรกเรื่องการเลี้ยงดูบุตรเลี้ยงอะไรก็เลี้ยงอย่างนั้น รวมไปถึงการให้ความสำคัญของสถาบันครอบครัว สังคมคนญี่ปุ่นที่ไม่ได้แตกต่างอะไรไปจากประเทศอื่นๆ

                รวมไปถึงการเจริญเติบโตของไควโซวที่แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ไม่ดี แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นคนเลวร้าย ไม่รู้ดีรู้ชั่ว ตอนหลังๆ ก็เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น โดยเฉพาะความรู้สึกเกลียดชังพ่อของไควโซว ประเด็นนี้การ์ตูนพยายามที่จะนำเสนอคนดูเหลือเกิน

 

ไรองน้ำใจงาม

สิ่งที่น่าสนใจอีกเรื่องหนึ่งหลังจากอ่านการ์ตูนเรื่องนี้คือ จุดจบของตัวละครในเรื่องที่เหมาะกับคำว่า “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำอะไรไว้ ก็ได้จุดจบตามนั้น”  เสียจริง  โดยเฉพาะพวกบ้ากาม 100 คนบนเกาะ ส่วนใหญ่ไม่ตายดี ไม่ว่าจะเป็น ตกเหวคอหักตาย โดนยิงยับ โดนไม้แหลมเสียบ ตายหลากหลาย ยิ่งอ่านช่วงหลังๆ ตายโหดเหี้ยมสะใจมาก แบบตลกร้าย เริ่มเสื่อมลง เสื่อมลง ไปจนถึงความรุนแรงเลือดสาดแบบใส่ไม่ยั้ง เรียกว่าไม่เหมาะสำหรับเด็กๆ เยาวชนเลยแม้แต่น้อย ขนาดผู้ใหญ่อย่างผมดูก็แอบตกใจ ปรับอารมณ์ไม่ถูกเหมือนกัน

ปกติไม่ว่าสื่ออะไร พวกข่มขืนผู้หญิงมักพบจุดจบที่ไม่ดีอยู่แล้ว อย่างหนังเรื่อง “I Spit on Your Grave” ก็นำเสนอฉากจุดจบพวกข่มขืนผู้หญิงที่โหดสะใจ เพราะการข่มขืนเธอเป็นอาชญากรที่เลวร้ายที่สุดของสังคม แม้บางคนที่จะรอด อย่างเจ้าลัทธิแต่เขาก็ไม่สามารถหนีกรรมที่เกิดขึ้น

ที่แปลกคือ พวกบ้ากามที่ตายในการ์ตูน ความผิดอาชญากรรมก็ไม่ได้รุนแรงสักเท่าไหร่ อย่างน้อยก็ข่มขืนผู้หญิง แต่ก็ไม่ได้ฆ่าทิ้ง โทษที่ได้รับน่าจะเบาด้วยซ้ำ บางคนออกไปทางฮ่ามากกว่าด้วยซ้ำ แต่ต้องมาพบจุดจบที่เลวร้ายบนเกาะแห่งนี้ (ก็คงสอนให้คนข่มขืน หรือพวกลวนลามให้เป็นกลัว รวมไปถึงความสะใจด้วยละมั้ง (ลึกๆ แล้วสังคมญี่ปุ่นเกลียดอาชญากรรมประเภทนี้น่าดู)

(ปัจจุบัน กระทรวงยุติธรรมของญี่ปุ่นได้จัดตั้งคณะผู้เชี่ยวชาญเพื่อทบทวนโทษคดีข่มขืนและอาชญากรรมที่เกี่ยวข้องกับเพศให้หนักยิ่งขึ้น โดยจะเพิ่มโทษคดีข่มขืนจากปัจจุบันจำคุกอย่างน้อย 3 ปีเป็นจำคุก 5 ปี ซึ่งที่ผ่านมาโทษคดีข่มขืนในญี่ปุ่นค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับประเทศอื่น เช่นในยุโรป, จีน หรือเกาหลีใต้ ที่โทษคดีข่มขืน คือจำคุก 20-30 ปี หรือในบางประเทศอิสลามมีอัตราโทษสูงสุด คือ ประหารชีวิต        สถิติของสำนักงานตำรวจแห่งชาติญี่ปุ่น ระบุว่า ในแต่ละปีมีคดีข่มขืนราว 1,400 คดี หากแต่ยังมีคดีทางเพศจำนวนมากที่ได้รับการลงโทษน้อยกว่าที่ควรจะเป็น เช่น คดีลวนลาม, คดีล่วงเกินทางเพศภายในครอบครัวหรือในแวดวงคนใกล้ชิด)

แม้ช่วงหลังๆ การ์ตูนญี่ปุ่นจะไม่ค่อยนำเสนอคนโดนข่มขืนไม่ได้รับโทษที่สาสมมากนัก  (พวกโดจิน และพวกการ์ตูนผู้หญิงบางเรื่อง พวกข่มขืนไม่ได้รับโทษอะไรเลย ซ้ำยังสุขสบายด้วยซ้ำ) แต่มันก็สะท้อนค่าอะไรบางอย่างกับสังคมเหมือนกัน เกี่ยวกับพวกผู้หญิงที่ควรระมัดระวังตัวให้มาก ค่านิยมที่ผิดๆ รวมไปถึงความเสื่อมทรามของสังคมที่เน่ากว่าที่เราคิด แม้ประเทศจะเจริญก็ตาม

 เจ้าลัทธิ (ศาสดาเก๊) หนีไม่พ้นความผิด

และสิ่งสุดท้ายที่การ์ตูนสอนก็คือการ “ให้อภัย” บางครั้งคนเราอาจทำผิดที่ยากยกโทษให้ได้ อย่างการ์ตูนเรื่องนี้เรื่องทั้งหมดเกิดจากความแค้น การไม่ให้อภัยกันและกัน แม้ว่าการให้อภัยมันเป็นเรื่องยาก อย่างไควโซวไม่สามารถให้อภัยให้กับพ่อที่ทำลายชีวิตทั้งชีวิตทั้งเขาและแม่ได้ แต่กระนั้นในตอนท้ายไควโซวได้ให้อภัยให้กับพ่อ เพราะเห็นว่าพ่อนั้นได้รับโทษมามากพอแล้ว และพ่อเองก็สำนึกเรื่องที่เขาก่อ ส่วนตัวเขาเองก็มีด้านเลวๆ เหมือนกับพ่อเช่นกัน และการให้อภัยเป็นการแสดงออกทางความรักครั้งสุดท้ายของไควโซวที่มีต่อพ่อ

การแก้แค้นไม่ได้ช่วยอะไรเลย แถมยังสร้างความรุนแรง ดึงคนไม่เกี่ยวข้องมารับกรรม และทำให้ทุกคนเจ็บปวด ไม่ว่าผู้แก้แค้น ผู้ถูกแค้นก็ตาม

ก็ขอจบการรีวิวสั้นๆ ไว้ ณ ที่นี้ ส่วนหนึ่งก็อยากให้หลายคนได้ดูครับ (แน่นอนต้องอายุมากกว่า 18 ขึ้นไป) ส่วนหนึ่งเพราะเรื่องนี้มันมีอะไรมากกว่าที่หลายคนคิด แม้ลายเส้นจะไม่ได้โมเอะ สวยงาม แต่เนื้อหานั้นน่าติดตามมาก จนอ่านหลายตอนแบบไม่รู้ตัว ซึ่งผมก็ไม่ขอเล่ารายละเอียดในช่วงท้าย แต่ขอบอกว่าเรื่องนี้จบดี จบสมเหตุสมผล ว่าโศกนาฏกรรมครั้งนี้ได้สอนไคโซวเปลี่ยนเป็นคนใหม่ได้เหมือนกัน