ปาร์ตี้ของ"เพื่อนรัก" - นิยาย ปาร์ตี้ของ"เพื่อนรัก" : Dek-D.com - Writer
×

    ปาร์ตี้ของ"เพื่อนรัก"

    ..

    ผู้เข้าชมรวม

    35

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    35

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  29 ก.ค. 56 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ณ. โรงเรียน

    "นี่ฝ่ายรีบๆเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ มัวทำอะไรยุ ไม่รีบเดียวก็ไปเรียนช.ม พละสายหลอก (พลอย)
    "ได้จะ รอแป็บนึงนะ
    "เร็วๆละกัน ท่าช้าก็ไม่เป็นไรฉัยขอแต่งหน้าแปบนึง(ตังค์)
    "นี่ท่าพวกเราไปเรียนช.มพละสายเพราะเธอเลยนะ (พลอย)

    ฉันฝ่ายเด็กสาวที่เข้ามาโรงเรียนนี้ไหม่ไม่มีทั้งเพื่อนและคนรู้จักแต่พอเจอตังค์ เค้าก็พาไปแนะนำเปิ้ลเพื่อนสนิดตังค์ฉันมีความสุขที่ได้มาเป็นเพื่อนสองคนนี้แต่ถึงพวกเข้าจะชอบบ่น ชอบด่าแต่ก้อดีใจที่มีเพื่อน

    "นี่ฝ่ายไปซื้อข้าวร้านนั่นให้หน่่อย(ตังค์)
    "ได้จะ เออ..เงินละ
    "เทอก็ออกไอตังค์หน่อยไม่ได้หรือไงไปไป ไปซื้อมาไห้ฉันด้วยขอเงินเธอก่อนละกันเดียวไม่มีเงินไปเที่ยวกับตังค์
    "ดะ..ไดจะๆ รอแปบนะ!!
    20นาทีผ่านไป
    "ทำไมมาช้าจัง ไปทำอะไรมาฉันหิวจนใส่จะขาดแล้วเนี่ย(ตังค์)
    "ขอโทษจะ อะอันนี้ของเธอตังค์ อันนี้ของเธอจะพลอย
    "นี่ตังค์-พลอยฉันขอไปห้องน้ำก่อนนะเธอจะไปด้วยกันไม่
    "........
    "งั้นเดียวฉันมานะรอแปบนึง

    ณ ห้องน้ำ

    ฉันเป็นอะไรไม่รุ้รู้สึก ปวดหัวเลยขอมาในห้องน้ำสงบสติอารมณ์แต่พอเข้ามาสักพักรู้สึกว่ามีคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ2คน ทำไงดีไม่กล้าเดินออกไปเลยขอ ไม่ทันไรการสนทนาของผู้หญิงทั้ง2คนได้เริ่มการสนทนาขึ่น

    "นี่ตังค์แกวาไหม่นางฝ่ายเนี่ยแม่งแกล้งแอบแอ๊บชัว ดูแล้วมันเนี่ยน่าจพแรดตัวแม่เลยนะแก
    "เออฉันก็ว่างั่นแม่งคนแรดก็เป็นยังเงี่ยและเห็นตอนมันเดินไหม่?? แม่งส่งสายตาไห้ผู้ชายไปทั่วเลยวะ
    "เออแกแรดจริงๆเลยวะ
    ไม่นานทั้ง2คนก็หัวเราะออกมายังกับว่าได่ระบายอารมณ์ออกมา ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็นเหตุการในตอนนั่นว่าฉันก็ได้อยู่ในนั่นแอบฟังเพื่อนสนิทตัวเองรุมด่า แฉันคิดถูกหรืเปล่าที่มาอยู่ในโรงเรียนนี้ คิดถูกหรือเปล่าที่มีเพื่อนแบบนี้ คิดถูกไหม?ที่2คนนี้จำเป็นต้องมีชิวิตอยู่ จำเป็นไหม่?? ใครก็ด้ายบอกฉันหน่อย ในตอนนั่นฉันกรี๊ดออกมาจากห้องนั่นร่างกายเหมือนคนข้างถนนไม่มีผิดเหมือนคนบ้าที่บอกว่่าตัวอแงไม่ได้บ้า และตอนนั่นเองฉันคิดได้อยู่แค่เรื่องเดียวคือ เพื่อนสนิดของฉันไม่เคยมีงานสังสรรกับใคร
    "ถึงเวลางานสังสรรของพวกแกแล้ว"

    เช้าวันต่อมา ฉันเห็นเพื่อนรักทั้ง2คนมีหน้าตามีความสุขเหมือนทั้งคนึ่งไปทำอะไรกันมา
    "อ่าวฝ่ายเมื่อวานแกไปไหนมา เห็นหายไปตั้งแต่กินข่าวเลย
    "ออก็ไปเตรียมงานปาร์ตี้ไห้แกไง
    "เอยจิงดิงั่นเย็นนี้ไปเลยนะ (ตังค์)
    "เอาสิฉันอนุญาติแต่ไปที่ที่ฉันเตรียมมานะ
    ตกเย็น ตอนนี้เราอยู่กันในป่าที่ทึบ มึดแต่ยังพอเห็นเส้นทางอยู่ ฉันบอกกับตัวเองว่า "ได้เวลาสนุกแล้ว"
    "เอาละเพื่อนรักทั้ง2คนไปอยู่วงกลมนั่นนะ เดียวฉันติดไปไห้
    "จร่าๆ(พลอย)
    "จากนั่นหลับตาลง แล้วอย่าลืมตาฉันบอกไห่ใครลืมตาก็จ้องลืมนะส่วนคนที่ไม่ได้บอกอย่าลืมนะ
    "จร่า เมื่อไหรเธอจะเล่นเนี่ยมันมึดแล้วนะยะ(ตังค์)
    จากนั่นฉันได้หยิบไม่ที่เหลาไว้จนแหลมข้างๆนั่นมาไว้ข้างลำตัว แล้วนับหนึ่งถึงสาม
    " เอาละจะนับแล้วนะ 1 2 แล้วก็ 3
    "ได้เวลาแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า
    ฉึก ฉันมองดูน้ำสีแดงสดที่สะท้อนกับแสงไห มันสวยงามมาก ฉันเลยพูดประโยคนึงออกมาว่า
    "ปาร์ตี้งานสังสรรของเพื่อนรัก2คนจบแล้ว" ฉันได้หัวเราะออกมาจนบ้าครั้ง อย่างสะใจ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า พอคิดได้ว่า ตะกี้นี้เพื่อนรักขิงฉันได้พูดว่า "ฝ่ายเพื่อนรัก ช่วยเราด้วย" ไม่มีเพื่อนอีกแล้วตั่งแต่นี้เป็นตนไป ฮ่าฮ่าฮ่า

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น