“ราเชลเราไปดูดาวบนยอดหอคอยนั้นกันเถอะนะ”เสียงเด็กผู้ชายปลุกฉันจากพวัง เมื่อมองไปที่เขาราวกับแสงสว่างเป็นใจฉายส่องไปที่เด็กชายเหมือนกับ..ดวงดาวบนท้องฟ้า
ฉันก้มหน้าตัวสั่นเทิ้มแม้จะไม่รู้ว่าทำไมถึงมีความรู้สึกผิดในจิตใจต่อเด็กชายตรงหน้าขนาดนั้นแต่ความรู้สึกผิดนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน...สุดท้ายมันกลับกลายเป็นความอิจฉาริษยาจนชวนคลื่นไส้
นี่ไม่ใช่ตัวฉัน ไม่ใช่ร่างกายของฉัน แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครเช่นกัน
“ราเชล?”เด็กผู้ชายคนนั้นส่งเสียงเรียกฉันอย่างเป็นห่วงแต่มันกลับให้อารมณ์ความโกรธของฉันไม่สิของ’ร่างนี้’รุนแรงขึ้น
“อืม ไปกันเถอะโยรุ”อยู่ๆฉันก็ควบคุมร่างกาย ร่างกายนี้พยายามจะเอื้อมมือไปจับกับมือของเด็กชาย
ทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสกันร่างนี้ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้และผลักเด็กผู้ชายคนนั้นลงสู่ใต้ทะเลลึกและความทรงจำบางส่วนก็ไหลเข้ามาในหัวฉันทันที
นี่ไม่ใช่ร่างกายของฉันแต่เป็นของ’ราเชล’ตัวร้ายของเรื่อง god of tower และคนที่ฉันผลักลงไปคือพระเอกซึ่งรักและห่วงใยราเชลยิ่งกว่าใคร
เมื่อความทรงจำกลับมาก็ได้มีเสียงบางอย่างดังขึ้นในหัวทันที
ระบบ : [ผู้เล่นได้ทำการเปิดอีเว้นไปสู่เนื้อหาหลักสำเร็จได้รับแต้ม1,000 สามารถเปิดการใช้งานน้ำศักดิ์สิทธิ์ได้ในระดับง่ายและได้รับความทรงจำ1ใน10กลับคืน]
“ราเชล?”โยรุที่ค่อยๆจมลงไปมองมาทางฉันในดวงตาของเขามีแต่ความงุนงงและเจ็บปวดแต่ไม่ได้มีความโกรธเลย
ไม่นะ! ฉันจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ฉันไม่อยากให้เขาต้องโดน’คนพวกนั้น’ควบคุมไม่ต้องการให้เขาผูกมัดอยู่กับฉัน
ทันทีที่ความทรงจำกลับมาร่างกายก็สามารถขยับได้อีกครั้งฉันกระโดดลงไปคว้าแขนของโยรุไว้ทันที
“โยรุฉัน....ขอโทษสำหรับทุกอย่าง”ฉันกอดโยรุไว้แม้เขาจะไม่เข้าใจเหตุการณ์แต่ก็ยังกอดตอบฉัน
ฉันยิ้มขึ้นมาอย่างขมขื่นไม่เข้าใจว่าทำไมราเชลคนนั้นถึงต้องทำร้ายโยรุเพื่อที่ตัวเองจะได้กลายเป็นดาวขนาดนั้นแต่ตอนนี้คงจะไปถามเจ้าตัวไม่ได้แล้ว
เพราตอนนี้ตัวฉันเองที่เป็น’ราเชล’
—————————————
“แคกๆ”
“เห้ เจ้าเต่าดำเป็นไงบ้างและเจ้าเต่าทองล่ะ”
“รา ราเชล!!!”โยรุตะโกนเสียงดังแต่เพราะร่างกายล้าจากการสู้กับสัตว์ประหลาดทำให้ขยับตัวไม่ได้แต่ถึงแบบนั้นโยรุก็ดันร่างกายคลานเข้าไปในที่ที่ปล่อยเขาออกมา แต่ก็โดนรัคคว้าตัวไว้
“เธอยังอยู่ข้างในนะ ผมจะไปช่วยราเชล”โยรุพูดเสียงสั่นอ้อนวอนขอให้รัคปล่อยตนลงแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะโดนปล่อยเลย
“ไปตอนนี้ก็ไม่ทันหรอกเจ้าเต่าดำ”รัคพูดพยายามดึงตัวโยรุไว้
“ฮึก ฮึกทำไมล่ะ..”โยรุตัวสั่นพยายามยื่นมือไปทางที่ถูกปล่อยออกมาแต่อยู่ได้ซักพักสติก็เริ่มเลือนลาง
‘ไหนบอกว่าจะไปด้วยกันไง...’
————————————————————————
สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคนนนนน
ไรท์มาเปิดนิยายเรื่องใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะดองรึเปล่า เนื่องจากความเหงาและความเศร้าของไรท์เองที่ไปอ่านนิยายตับพังมาจนใจสลายและยังมูฟออนออกไม่ได้จึงได้ทำให้ตัวร้ายที่ไม่ร้ายอย่างที่คิดอย่าง’ราเชล’ขึ้นมา เอ๊ะ แต่จะว่าเป็นราเชลก็ไม่ได้ ใครกันนะที่มาอยู่ในร่างของตัวร้ายคนนี้ถ้าอยากรู้ก็ช่วยติดตามไรท์ไว้ด้วยน้าาา
คอมเม้นติชมกันได้นะคะแต่อย่ารุนแรงจิตใจไรท์ตะเล้กตะน้อยรับคำแรงๆไม่ค่อยไหว(?)
ความคิดเห็น