Fic god of tower [oc] - นิยาย Fic god of tower [oc] : Dek-D.com - Writer
×

    Fic god of tower [oc]

    โดย zzane8370

    พวกเรานั้นคือของกันและกันเมื่อขาดเธอไปเขาเหมือนแตกสลาย เมื่อมาที่หอคอยกลับถูกเธอหักหลัง แต่ตอนนี้ฉันดันกลายเป็นเธอซะแล้ว

    ผู้เข้าชมรวม

    108

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    108

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    14
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ม.ค. 64 / 23:26 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    “ราเชลเราไปดูดาวบนยอดหอคอยนั้นกันเถอะนะ”เสียงเด็กผู้ชายปลุกฉันจากพวัง เมื่อมองไปที่เขาราวกับแสงสว่างเป็นใจฉายส่องไปที่เด็กชายเหมือนกับ..ดวงดาวบนท้องฟ้า

    ฉันก้มหน้าตัวสั่นเทิ้มแม้จะไม่รู้ว่าทำไมถึงมีความรู้สึกผิดในจิตใจต่อเด็กชายตรงหน้าขนาดนั้นแต่ความรู้สึกผิดนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน...สุดท้ายมันกลับกลายเป็นความอิจฉาริษยาจนชวนคลื่นไส้

    นี่ไม่ใช่ตัวฉัน ไม่ใช่ร่างกายของฉัน แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครเช่นกัน

    “ราเชล?”เด็กผู้ชายคนนั้นส่งเสียงเรียกฉันอย่างเป็นห่วงแต่มันกลับให้อารมณ์ความโกรธของฉันไม่สิของ’ร่างนี้’รุนแรงขึ้น

    “อืม ไปกันเถอะโยรุ”อยู่ๆฉันก็ควบคุมร่างกาย ร่างกายนี้พยายามจะเอื้อมมือไปจับกับมือของเด็กชาย

    ทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสกันร่างนี้ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้และผลักเด็กผู้ชายคนนั้นลงสู่ใต้ทะเลลึกและความทรงจำบางส่วนก็ไหลเข้ามาในหัวฉันทันที

    นี่ไม่ใช่ร่างกายของฉันแต่เป็นของ’ราเชล’ตัวร้ายของเรื่อง god of tower และคนที่ฉันผลักลงไปคือพระเอกซึ่งรักและห่วงใยราเชลยิ่งกว่าใคร

    เมื่อความทรงจำกลับมาก็ได้มีเสียงบางอย่างดังขึ้นในหัวทันที

    ระบบ : [ผู้เล่นได้ทำการเปิดอีเว้นไปสู่เนื้อหาหลักสำเร็จได้รับแต้ม1,000 สามารถเปิดการใช้งานน้ำศักดิ์สิทธิ์ได้ในระดับง่ายและได้รับความทรงจำ1ใน10กลับคืน]

    “ราเชล?”โยรุที่ค่อยๆจมลงไปมองมาทางฉันในดวงตาของเขามีแต่ความงุนงงและเจ็บปวดแต่ไม่ได้มีความโกรธเลย

    ไม่นะ! ฉันจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ฉันไม่อยากให้เขาต้องโดน’คนพวกนั้น’ควบคุมไม่ต้องการให้เขาผูกมัดอยู่กับฉัน

    ทันทีที่ความทรงจำกลับมาร่างกายก็สามารถขยับได้อีกครั้งฉันกระโดดลงไปคว้าแขนของโยรุไว้ทันที

    “โยรุฉัน....ขอโทษสำหรับทุกอย่าง”ฉันกอดโยรุไว้แม้เขาจะไม่เข้าใจเหตุการณ์แต่ก็ยังกอดตอบฉัน

    ฉันยิ้มขึ้นมาอย่างขมขื่นไม่เข้าใจว่าทำไมราเชลคนนั้นถึงต้องทำร้ายโยรุเพื่อที่ตัวเองจะได้กลายเป็นดาวขนาดนั้นแต่ตอนนี้คงจะไปถามเจ้าตัวไม่ได้แล้ว

    เพราตอนนี้ตัวฉันเองที่เป็น’ราเชล’

    —————————————

    “แคกๆ”

    “เห้ เจ้าเต่าดำเป็นไงบ้างและเจ้าเต่าทองล่ะ”

    “รา ราเชล!!!”โยรุตะโกนเสียงดังแต่เพราะร่างกายล้าจากการสู้กับสัตว์ประหลาดทำให้ขยับตัวไม่ได้แต่ถึงแบบนั้นโยรุก็ดันร่างกายคลานเข้าไปในที่ที่ปล่อยเขาออกมา แต่ก็โดนรัคคว้าตัวไว้

    “เธอยังอยู่ข้างในนะ ผมจะไปช่วยราเชล”โยรุพูดเสียงสั่นอ้อนวอนขอให้รัคปล่อยตนลงแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะโดนปล่อยเลย

    “ไปตอนนี้ก็ไม่ทันหรอกเจ้าเต่าดำ”รัคพูดพยายามดึงตัวโยรุไว้

    “ฮึก ฮึกทำไมล่ะ..”โยรุตัวสั่นพยายามยื่นมือไปทางที่ถูกปล่อยออกมาแต่อยู่ได้ซักพักสติก็เริ่มเลือนลาง

    ‘ไหนบอกว่าจะไปด้วยกันไง...’







    ————————————————————————








    สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคนนนนน
    ไรท์มาเปิดนิยายเรื่องใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะดองรึเปล่า เนื่องจากความเหงาและความเศร้าของไรท์เองที่ไปอ่านนิยายตับพังมาจนใจสลายและยังมูฟออนออกไม่ได้จึงได้ทำให้ตัวร้ายที่ไม่ร้ายอย่างที่คิดอย่าง’ราเชล’ขึ้นมา เอ๊ะ แต่จะว่าเป็นราเชลก็ไม่ได้ ใครกันนะที่มาอยู่ในร่างของตัวร้ายคนนี้ถ้าอยากรู้ก็ช่วยติดตามไรท์ไว้ด้วยน้าาา

    คอมเม้นติชมกันได้นะคะแต่อย่ารุนแรงจิตใจไรท์ตะเล้กตะน้อยรับคำแรงๆไม่ค่อยไหว(?)

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น