[Fic Reborn] - - = M i e l e = - - [D18]

ข้ารักท่าน... ดีโน่

...

 



 

“เงินทองหรือทรัพย์สมบัติมากมาย ...ตราบเท่าที่เจ้าต้องการ จะเป็นของเจ้าทันที หลังจากเจ้าปรนนิบัติข้าในคืนนี้” ฝ่ามืออุ่นหนาหยาบกระด้างจากการจับอาวุธเพื่อเฆ่นฆ่าลูบไล้กรอบหน้าสวยอย่างเสน่หา หวังเพียงร่างงามตรงหน้าตกลง

สรวงสวรรค์คงอยู่ไม่ไกล...

เสียงหัวเราะแผ่วกังวานในห้องกว้าง หวานใส ตรึงจิต

“แล้วถ้าข้าปฏิเสธท่านเล่า ท่านขุนพล” เสียงหวานทอดเอื่อย ขยับใบหน้างดงามหมดจดเข้าใกล้ แนบชิดเรียวปากบางสีเรื่อกระซิบเอื้อนเอ่ยชิดเรียวปากหยักลึก

อำนาจและบารมีที่ฉายชัดบนนัยน์ตาสีน้ำตาลทองดึงดูดให้เข้าไปใกล้ แม้รู้ดีว่านั่นคือน้ำหวานที่เจือไปด้วยพิษร้าย

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าคมสัน ฝ่ามือที่ไล้แผ่วข้างนวลแก้มบีบกระชับสันกรามเล็กและบดจุมพิตอย่างไร้ความปราณี

“ไม่มีใครปฏิเสธข้าได้ และเจ้าเป็นหนึ่งในนั้น” เรียวปากตรงหน้าหวานหอมชวนให้ลิ้มรสอีกครายามมันขยับยั่วเย้า หากเสียงที่เปรยออกมาไม่น่าพิศมัยเอาเสียเลย

“ท่านคงเข้าใจผิดกระมั้ง แผ่นดินนี้อาจไม่มีใครกล้าต่อกรกับท่าน แต่อย่าเหมารวมข้า เพราะข้าจะทำในสิ่งที่ตนเองพึงปราถนาเท่านั้น” ร่างงดงามขยับเข้าใกล้ร่างหนาสูงใหญ่ มือเรียวขาวจัดลูบไล้แผ่นอกแข็งแกร่งของชายชาติทหาร ขยับยิ้มเย้า

“ข้าจะอ้าขา ทอดกาย ร่วมหอกับคนที่ข้าพึงใจเท่านั้น และในราตรีนี้...ท่านไม่ใช่ใครคนนั้น ท่านขุนพล ดีโน่ คาบัคโรเน่”

อวดดี และช่างท้าทายยิ่งนัก

นัยน์ตาคมเข้มฉายประกายวาบยามมองไล่หลังแผ่นหลังบอบบาง มือหนายกแก้วน้ำเมาขึ้นก่อนจะกระดกมันลงคอ ลอบเลียริมฝีปากแห้งผากของตนเองด้วยหัวใจที่ร้อนรุ่มยามเห็นร่างงามนั่นหยอกเหย้าเคล้าเคลียกับใครอีกคน

“ไม่นานหรอก เคียวยะ เจ้าจะต้องอ้าขา ทอดกาย และร่วมห้องกับข้า ในไม่ช้า ใครคนนั้นต้องเป็นข้า!”



 

อุบ๊ะ ชอบอย่างรุนแรง...

เรื่องนี้ท่านฮิ (ราชินีตัวแม่)

เฮียโน่ (หื่นตัวพ่อ! เอ้ย...ซาดิสต์ตัวพ่อ)

ดราม่าไหม... ไม่น่าจะ

แต่น่าจะเป็นบรรยากาศอึดอัดๆ กดดันละมั้ง ก็ฟิลนี้มันย้อนยุค ในช่วงสงคราม คนหนึ่งเป็นดอกไม้ราตรี อีกคนเป็นขุนพล ฟิลลิ่งประมาณนั้น

จะเริ่มลงจริงจังเมื่อไร... T^T ตอบได้แค่ว่าเมื่อพร้อมอะคะ (ยังไม่ใช่ช่วงนี้แน่ๆ) แต่ถ้าเริ่มแต่งจะพยายามทยอยเอาลง (มาเปิดไว้เพราะกลัวว่าพอว่างแล้วจะลืม อิอิ)
 

ปล. ไม่ชอบกรุณาปิดหน้านี้ไปอย่างสงบ

อย่ารบกวนกันเลยนะคะ


 

กดแอดแฟนเพจไว้ได้นะคะ ^^