1970's เซียวนั่วย้อนมาเป็นแม่ลูกแฝด ( จบแล้ว มี E - book )

คำนึงนิจร้อยตำรวจโทสาวกะจะไปเซอไพรส์แสดงความยินดีคนรักที่เพิ่งได้เลื่อนตำแหน่งเป็นสารวัตรสืบสวนที่แฟลตตอนเที่ยงคืน เธอแกล้งอำเขาว่าไม่ว่างไปร่วมงานเลี้ยงติดเคลียร์เอกสารสำคัญแต่แอบไปรับของขวัญที่สั่งทำเอาไว้เป็นพิเศษเพราะต้องการให้เขาประหลาดใจด้วยการหอบของขวัญไปให้ถึงห้อง 

แต่พอไขประตูห้องพักเปิดประตูห้องนอนเข้าไปถึงจะมืดแต่เธอก็จำเสียงของคนรักได้ เธอเอื้อมมือไปเปิดไฟข้างประตูสว่างขึ้นมา ไม่คิดว่าเธอจะถูกคนรักทำเซอไพรส์ขนาดนี้กับภาพที่เห็นเขากำลังมีเซ็กส์กับผู้หญิงคนอื่นอย่างดุเดือด 

และผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่ใครแต่เป็นรุ่นน้องที่เพิ่งย้ายมาในแผนกข้อมูลสืบสวนของเธอ

เธอบอกเลิกกับเขาทันทีไม่ต้องการฟังคำแก้ตัวใดๆจากปากคนทรยศ ถึงสารวัตรตงคนรักของเธอจะไม่ยอมเลิกพยายามจะมาอธิบายสาเหตุให้ฟังแต่เธอไม่อยากรู้ และไม่อยากทนเจอะเจอหน้าอดีตคนรักในหน่วยงานเดียวกันทุกวัน ไหนจะผู้หญิงคนใหม่ของเขาที่คอยพูดกระแหนะกระแหนเหน็บแนมเธอไม่เลิกมันสุดจะทนเกินไปสำหรับคำนึงนิจ

 เธอไปยื่นเรื่องขอย้ายหน่วยกับหัวหน้าต้นสังกัดและขอให้ปิดเรื่องเธอย้ายไปหน่วยไหนเป็นความลับ และคำนึงนิจก็หายไปจากกองสืบสวนนครบาลไม่รับรู้ว่ามีคนตามหาเธออย่างบ้าคลั่ง

หลายเดือนผ่านไป

ร้อยตำรวจโทคำนึงนิจที่สอบผ่านหลักสูตรหน่วยรบพิเศษก็รับภารกิจแรกแฝงตัวเข้าไปเป็นเหยื่อแก๊งลักพาตัวที่กำลังระบาดในภาคเหนือ เข้าช่วยเหลือเด็กทารกฝาแฝดทายาทนักธุรกิจใหญ่ถูกลักพาตัวหายออกไปจากบ้านเพื่อเรียกค่าไถ่ 

ตำรวจสาวพบว่าแก๊งลักพาตัวเรียกค่าไถ่เป็นขบวนการค้ามนุษย์ข้ามชาติเธอส่งพิกัดตำแหน่งที่ตั้งของกลุ่มคนร้ายให้สัญญาณตำรวจหน่วยเฉพาะกิจที่ซุ่มรอด้านนอกเข้าจับกุมคนร้าย 

แต่ระหว่างที่เธอพยายามอุ้มทารกฝาแฝดและนำทางเหยื่อคนอื่นแอบหลบหนีออกมาด้านหลังขณะเกิดการปะทะกันของเจ้าหน้าที่ตำรวจกับคนร้ายแก๊งค้ามนุษย์

กระสุนปริศนาถูกยิงทะลุกลางหลังของเธอ...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เย้ๆ สวัสดีค่า พบกับผลงานเรื่องที่ ๒ ของไร้ท์นามปากกา Big_Baby❤️ อีกแล้วนะคะ 

" 1970's เซียวนั่วย้อนมาเป็นแม่ลูกแฝด " ก็เป็นนิยายตีมจีนย้อนยุค 1970 อีกเช่นเคย

ร่างพล้อตเรื่องไว้นานแล้วแต่หลังจากไร้ท์เขียนเรื่องแรกจบร่างกายเหนื่อยจริงๆค่ะ

 ทั้งปวดหัว ปวดตาเรื้อรัง ตามด้วยอาการวิงเวียนหน้ามืดเป็นพักๆ ไร้ท์เลยต้องหยุดไปหาหมอเป็นระยะๆค่อยยังชั่วบ้างแล้วแต่ยังไม่หายนะคะ

 พอจะเขียนเรื่องใหม่ต้องชั่งใจว่าจะเขียนนิยายความยาวแค่ 30 - 40 ตอนจบเหมือนนักเขียนหลายๆท่านดีมั้ยจะได้ไม่เหนื่อยมาก 

แอบกลุ้มใจอยู่เหมือนกันเพราะนิยายเรื่อง “หญิงหม้ายแห่งหมู่บ้านระกูลซุน” ซึ่งเป็นนิยายเรื่องแรกไร้ท์เขียนไปเกือบ 170 ตอนจบ จะพยายามเขียนเนื้อเรื่องไม่ยาวมากนะคะ

ฝากกดติดตามนิยายกันเยอะๆ กดหัวใจ คอมเม้นท์เข้ามาเป็นกำลังใจให้กันเยอะๆด้วยนะคะ ใครอยากโดเนทเพิ่มไฟให้นักเขียนมีแรงเขียนตอนใหม่ได้เยอะๆก็เชิญโดเนทได้เลยค่ะ

**ปล.หน้าปกนิยายไร้ท์เป็นคนวาดเองค่ะ ห้ามใครนำไปใช้โดยเด็ดขาด

Big_Baby❤️