Love Line Together

ตัวละคร

1.       ทู อารัง   พี่ชายคนโตของบ้านตระกูล ทู  ที่เป็นเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ และเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูทู อีกด้วย และนอกจากนี้ยังเป็นไอดอลในสังกัดใหญ่ยัก และเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก เพราะทั้งความสามารถและหน้าตาอันหล่อเหลานั่นเอง

2.       ทู ซารัง   ลูกสาวคนเล็กของตระกูล ทู  นิสัยเอาแต่ใจตัวเองสุดๆ ถ้าหากใครขัดใจรับรองได้เจอดีแน่ เด็หญิงผู้ชาญฉลาดที่ไม่ว่าเรื่องไหนก็รู้ได้ง่ายๆ แถมยังเป็นอัจฉริยะเรื่องดนตรีอีกต่างหาก

3.       คัง ซูจี   ลูกสาวคนโตของตระกูล คัง ที่เป็นเจ้าของสถานนีโทรทัศน์ ใหญ่ยักษ์ของเกาหลี เป็นผู้รับผิดชอบต่อ จากผู้เป็นพ่อ โดยเธอได้เริ่มเข้ามาบริหารงานที่สถานีโทรทัศน์  ตั้งแต่ ขึ้นมัธยมปลาย เป็นคู่กัดกับ ทูอารัง มาตั้งแต่ยังเด็ก

4.       คัง ซอลซอน  น้องชายคนเล็กของตระกูล คัง เป็นคนเยือกเย็น แม้จะมีใบหน้าอันหลอเหลา แต่ซอลซอน นั้นเป็นผู้มีปัญด้านการแสดงอารมณ์แบบสุดๆ  ฉายาที่ได้รับมานั้นคือ “เจ้าชายน้ำแข็งแห่งตระกูลคัง”  โดยฉายานั้นถูกเรียกมจากใบหน้านั่นเอง

5.       ปาร์ค จุนโฮ   เพื่อนสนิทของ ทู อารัง ซึ่งเป็นลุกชายคนเดียวของ ผอ.St.Peter High School  โรงเรียนเอกชน สำหรับลูกคุณหนู ที่ทุกตัวละครเรียนอยู่นั่นเอง เป็นคนร่าเริงแบบสุดๆ

6.       โยฮาระ  โยโกะ  เพื่อนร่วมชั้นของ ทู อารัง , คัง  ซูจี  ,  ปาร์ค จุนโฮ  เป็นนางแบบชั้นแนวหน้า  ลูกครึ่งญี่ปุ่น อเมริกา และยังแอบชอบทู อารังมากๆด้วย

บทที่ 1  แรกพบ

ต้นเดือน มิถุนายน  ปิดเทอมแล้วสินะ  ฤดูใบไม้ผลิแล้วสินะ ทำไมมันช่างรวดเร็วขนาดนี้ นี่ฉันยังเครียงานไม่เสร็จสักอย่างเลยนะ  ทำไมถึงต้องเปิดเทอมเร็วขนาดนี้ด้วย แต่เอาเถอะความจริงแล้วฉันชอบการไปโรงเรียนมากกว่าการทำงานที่แสนวุ่นวายที่บริษัท  ทำไมต้องทำงานทั้งๆที่ยังเรียนน่ะเหรอ  ถ้าไม่ใช้ลูกสาวคนโตของตระกูลคัง  ฉันก็คงไม่ต้องมานั่งทำงานงกๆ เหมือนพวกป้าแก่ๆหรอก  ถึงแม้ว่าฉันยังเด็ก ฉันก็สามารถทำได้ดีกว่าพวกป้าๆพวกนั้น แบบนี้สินะ พ่อถึงได้ตั้งความหวังไว้ที่ฉัน แต่ความจริงแล้ว ซอลซอน น้องชายของฉันก็ไม่ได้ต่างกันซักเท่าไหร่  แต่ฉันล่ะอิจฉาที่เค้าไม่ต้องทำงานมากเท่าฉันได้ ฉันละอิจฉาจริงเชียว  แต่ก็เอาเถอะฉันควรรีบแต่งตัวและไปโรงเรียนสินะ  หลังจากหยุดความคิดฟุ้งซ่านทั้งหมด คังซูจี รวบมัดผมที่ดำขลับ และยาวจนถึงกลางหลังเส้นผมทุกเส้นดูมีน้ำหนักบ่งบอกถึงการดูแลที่ดีของเจ้าของผมนี้  ซึ่งผมยาวๆนี้รับกับหน้าอันเล็ก และขาวกับแก้มมอมชมพู  และตากลมโตนั้นมากทีเดียว  ซูจี ติดโบสีชมพูที่ดูน่ารักบนผมของเธอ   แม้ว่างานจะยุ่งซักแค่ไหน  ซูจีไม่เคยลืมที่จะดูแลตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว  ทำให้เธอดูเฟอร์เฟ็กจนชายหลายๆคนนั้นคิดที่จะหมายปองเธอ  แต่แน่นอน คังซูจี ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าผู้ชายที่เธอรู้จักล้วนแล้วแต่น่าเบื่อทั้งนั้น รวมถึงนายนั่นด้วย ทู อารัง  ผู้ชายที่หยาบคายและนิสัยเสียเท่าที่ ซูจีเคยรู้จัก  “พี่ครับ เสร็จหรือยัง? ถ้าพี่ช้าแบบนี้เราจะสายนะครับ”  เสียงตะโกนผ่านประตูห้องนอนของ ซูจีดังขึ้น “เสร็จแล้วซอลซอน พี่กำลังลงไป”  ซูจีตรวจเช็คตัวเองอีกครั้งในกระจก พร้อมกับคว้ากระเป๋า Burberry  รุ่นลิมิเต็ดอิดีชัน สุดโปรด และก้าวออกประตูห้องอย่างรวดเร็ว “รับอาหารเช้าไหมคะคุณหนูซูจี” แม่บ้านของเธอเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เธอทรุดตัวลงนั่งบนโต๊ะอาหารสุดหรูที่ใหญ่โต  “ขอเป็นอะเมริกาโน่ แล้วกัน”  ซอลซอนเงยหน้ามองพี่สาวด้วยสายตาเยือกเย็น ทำให้ซูจีเงยหน้าขึ้นมาสบตา “ซอลซอน พี่ว่าเธอควรจะไปหาหมอนะ ถ้าเธอยังมองหน้าฉันด้วยสายตาแบบนั้นอยู่ล่ะก็”  แม้ว่าซอลซอนจะเยือกเย็นแค่ไหนก็ต้องยอมสยบให้หญิงสาวใบหน้าเล็กขาวอมชมพูอย่างซูจีอยู่ดี  “หงุดหงิดอะไรแต่เช้าครับ ถึงได้เหวใส่ผมเนี้ย??”  ซอลซอนถามพี่สาวด้วยความสงสัย  “เปล่า  แค่คิดว่าเปิดเทอม ก็ทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดจนตัวสั่นแล้ว”  ซูจีเอ่ยพร้อมกับยกกาแฟดื่มอย่างไม่ใส่ใจกับคำพูดที่เอ่ยมาเมื่อสักครู่ 

ณ โรงเรียน St.Peter High school 

“โย่ว !!! มายเฟรน....”  เสียงทักทาอันสดในของ ปาร์ค จุนโฮ  ดังมาแต่ไกล ทำให้คนที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเงยหน้าขึ้นมาตามทิศของเสียงที่ทักทาย  “ไงเพื่อน นายได้ดูบอร์ดหรือยังว่านายได้อยุ่ห้องอะไร”  ปาร์ค จุนโฮ เอ่ยถามเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่เบื้องหน้าอย่างสดใส “อือ ยังไม่ได้ไปดู”  ทู อารัง  ตอบด้วยเสียงที่เบื่อหน่าย “เฮ้ย อย่าทำเสียงแบบนั้นได้ไหม ฉันได้ยินแล้วหดหู่ชะมัด”  จุนโฮ ตำหนิ  ทูอารัง   ซึ่งเจ้าตัวก็ได้แต่ยืนทำหน้าไร้อารมณ์อย่างบอกไม่ถูก  “งั้นเราไปดูกัน”  พูดเสร็จ จุนโฮ ก็ลาก อารังเดินไปที่บอร์ดประกาศรายชื่อนักเรียนของแต่ละห้อง  “นี่นายเป็นลูก ผอ.ทำไมถึงไม่ถามพ่อนายล่ะว่านายอยู่ห้องไหน”  อารัง  บอกปาร์คจุนโฮและทำหน้าย้นคิ้วชนกัน  “ก็มันไม่ตื่นเต้นนี่หว่า  เอาน่าๆ ไหนๆเราก็ต้องรู้แล้วไปดูให้มันจบๆไป ฉันก็เบื่อคำบ่นของนายแล้วเหมือนกัน”  จุนโฮเอ่ยและทำปากย่นใส่ ทำให้อารังหลุดขำออกมา  

อ่า ถึงโรงเรียนแล้วเหรอ แล้วปีนี้ฉันได้อยู่ห้องอะไรนะ ฉันลืมให้เลขาของฉันถามให้ ซะสนิทเลย นี่ฉันต้องเดินไปดูเองที่บอร์ดประกาศใช่ไหม ช่างวุ่นวายซะเหลือเกิน  โรงเรียนของเราไม่มีอะไรพิเศษหรอก นอกจากพวกลูกคนรวย นักร้อง นางแบบ ที่พากันแห่มาเรียนที่โรงเรียนนี้  แต่ก็ดีเหมือนกัน เพราะว่าทุกคนไม่ขุดคุ้นเรื่องของคนอื่น และก็ไม่ต้องทนกับสายตายที่มองแบ่งชนชั้นวรรณะแบบโรงเรียนทั่วไปน่ะสิ แต่ก็ช่างเถอะถ้าฉันเกิดมารวยจะไปผิดอะไร ฉันไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว  “พี่ยังไม่ได้ดูห้องใช่ไหม??” ซอลซอนเอ่ยขึ้นทำให้ ซูจีหลุดจากภวังค์ “อื้อ ยังไม่ได้ดูเลย นายไปเข้าห้องเรียนเถอะ ฉันจะดินไปดูเอง”  ซูจีบอกน้องชายและเดินแยกไปอีกทาง  ซูจียืนอยู่หน้าบอร์ดรายชื่อพร้อมกับย่นหน้าทำคิ้วชนกัน  อ่า ต้องหาชื่อตัวเองจากทั้งหมดเนี้ยนะ เฮ้อออ เอาเถอะค่อยๆหาล่ะกัน เริ่มจากห้องแรกล่ะกัน  ฉันเป็นคนที่เรียนไม่เก่งเท่าไหร่แค่ระดับกลางๆ เลยลำบากมากที่จะต้องหาชื่อตัวเองจากรายชื่อเด็กทั้งโรงเรียน “อ่ะ เจอแล้วๆๆๆ นี่ไงๆ ชื่อนาย ทู อารัง เราได้อยู่ห้องเดียวกันเจ๋งเป้ง เลย!!!”  จุนโฮตะโกนเสียดังเมื่อหาชื่อของตัวเอง และอารังเจอ พร้อมกระโดดไปมาอย่างดีใจ “นี่นาย!!!! เงียบหน่อยได้ไหมฉันเสียสมาธิหมดแล้ว”  ซูจีหันไปตะโกนใส่จุนโฮ พร้อมทำหน้าบึ้งใส่อย่างไม่พอใจ จุนโฮหันมามองหน้าซูจี ก็ทำหน้าตกใจ“อ่ะ  นี่มันคังซูจีนี่นา อารังๆ นี่คังซูจี” จุนโฮหันไปสะกิดบอกเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ  อารังหันมามองด้วยหางตา “นี่นาย มองหน้าฉันอย่างนั้นหมายความว่าไง” ซูจีโผล่ถาม “ไม่ได้หมายความว่าไง อย่าสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย ยัยเตี้ย” “กรี๊ด!!!! นี่นายหาว่าฉันเตี้ยหรอ??”  “หรือว่าไม่จริง”  อารัง ตอบพร้อมทำหน้ากวน ทำให้ ซูจีโมโหเข้าไปอีก “คนอย่างนายมันไร้มารยาทสิ้นดี!!! อย่าให้มาเจอกันอีกเลย ฉันคงอกแตกตายเมื่อต้องร่วมโลกกับคนอย่างนาย”  ซูจีเอ่ยขึ้นด้วนความ โกรธ  “เอ่อ...แต่ฉันว่าเธอต้องเห็นหน้า  ทู อารัง อีก 1 ปีเต็มๆเลยล่ะ ”  ซูจีหันหน้าไปทางต้นเสียง  “นายว่าอะไรนะ??”  “คือแบบว่า....เธอ ฉัน และก็ทูอารัง  อยู่ห้องเดียวกันน่ะสิ”  จุนโฮชี้ไปที่ชื่อของซูจี ที่บอร์ดรายชื่อ ซูจีมองที่รายชื่อแล้วทำตาโตมองไปที่รายชื่อ ทูอารังเห็นเหตุการณ์ก็ได้ยิ้มที่มุมปากอย่างสะใจ  ......  ติตามตอนต่อไป