มั่วตั้วววว! { ไดอารี่. }

ลำดับตอนที่ #2 : `Muatua diary. ♚ รับน้อง สยองขวัญรึเปล่า

Muatua ; Diary

p r i v a t e z o n e

{ #2 ;; University basic activities.}

แอบดีใจที่ตัวเองเปิดบทความนี้เอาไว้ เป็นไดอารีอิเล็กทรอนิกส์ของตัวเอง

ผ่านมาก็ปีนึงล่ะ ที่ไม่ได้อัพอะไรเลย เหมือนอย่างที่บอกตั้งแต่เกริ่นเรื่อง ชีวิตตั้วก็ไม่ได้มีอะไรขนาดนั้น ก็เหมือนกับบทความนี้ ที่นานทีปีหนจะมี

เอาเป็นว่านี่ก็ผ่านมาปีนึงแล้ว ตอนนี้ตั้วกำลังขึ้นมหาลันชั้นปีที่ 2 ผ่านปี 1 มาก็ด้วยความลำเข็ญนิดหน่อย เพราะไปสร้างวีรกรรมอะไรเอาไว้

จึงขอเล่าชีวิต ปี 1 ที่เพิ่งผ่านมาล่ะกันนะ คาดว่าน่าจะมีหลายตอนที่เล่าเรื่องในรั้วมหาลัย

เริ่มจากมหาลัยตั้ว เป็นมหาลัยที่อยู่ในต่างจังหวัด ไม่ได้อยู่ในเมืองหลวงนะ คือตัดสินใจเรียนแถวบ้าน ได้รอบยื่นคะแนน gat-pat ก็เอาเลย ไม่ได้แอดมิชชั่น (ตอนนั้นยังแอดอยู่) ซึ่งก็ได้เข้าไปอยู่หอในที่ร่ำรือกันนักหนา ว่า “มี”  ห้องตั้วอยู่ชั้น 5 ริมบันไดหนีไฟ ตรงข้ามห้องน้ำรวม ซึ่งก็ไม่เคยเจอสิ่งที่ “มี” นอนหลับสบายทุกคืน (อันนี้ส่วนตัวคิดว่าอยู่ที่ใจคนแหละ นี่ก็บอกกับรูมเมทตลอดว่าเค้าก็มีจรรยาบรรณ ไม่ทำอะไรคนที่ไม่ทำเค้าหรอก

นอกเรื่องเยอะล่ะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า เรื่องรับน้องค่ะ ที่นี่ก็มีระบบรับน้องเฉกเช่นเดียวกับที่อื่น แต่!! ตั้วไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรม แต่ก็เข้าร่วม อ่ะ งงม่ะ คืองี้ ม.ตั้วมีระบบสำหรับเด็กป่วย และ สำหรับผู้หญิงที่มีประจำเดือน จะถูกละเว้นการเข้าร่วมกิจกรรมรับน้อง ver.ว้าก ซึ่งตั้วเป็นหนึ่งในนั้น และอยู่ในกลุ่มเด็กป่วย คือมีโรคประจำตัว ตั้วเป็นหอบค่ะ

ก็เลยไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมว้าก แต่เข้าร่วมกิจกรรมรับน้องกับพี่ๆพยาบาลแทน กิจกรรมก็ให้ผลแบบคล้ายๆกัน แค่ตั้วไม่ต้องลงแรงแฮ่กๆ เช่น

รับน้อง ver.ว้าก  >> วิ่งรอบม.

รับน้องแบบเด็กป่วย >> วาดแผนผังมอกับพี่พยาบาล พร้อมแนะนำสถานที่+พี่เล่าเรื่อง ม. ให้ฟัง

ถามว่าดีมั้ย ก็ดีค่ะ แต่แค่ไม่ได้รับประสบการณ์กับ contact จากรุ่นพี่ ซึ่งถ้าถามว่า contact จากรุ่นพี่สำคัญมั้ย ตอบเลยว่า “สำคัญ” แต่การเข้าร่วมรับน้องแบบว้ากก็ไม่ได้การันตีว่าคุณจะได้รับ contact จากพี่นี่ถูกมั้ย

อันนี้ก็แล้วแต่ความสามารถของการเข้าหาคนของแต่ละคนนะ

ซึ่งหากถามถึงการเข้าร่วมกิจกรรม นี่มองกลางๆนะ เพราะตั้วก็ไม่ได้ถึงกับเข้ากิจกรรมจ๋าอ่ะ แต่ก็พอรู้ว่าการเข้าร่วมมันทำให้เราเจอเพื่อน คือเพื่อนจากโรงเรียนเรา กับเพื่อนต่างโรงเรียนมันไม่เหมือนกันนะเว้ย ความคิดความอ่านอะไรของมันอ่ะ มันต่างกันอย่างกับหนังคนละม้วน ฉะนั้น จึงเป็นโอกาสที่ดีที่เราจะได้เจออะไรใหม่ๆ ไม่ใช่แค่อยู่ในโลกของตัวเอง คือการทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่น ทำให้เรามีสังคมมากขึ้นนะ อันนี้เห็นชัดจริงๆ เพราะส่วนตัวชอบอยู่คนเดียวบ่อย จึงคิดไปเองว่า ชอบอยู่คนเดียว แต่พอได้เจอสังคมที่กว้างขึ้น ก็เลยรู้ล่ะว่าไม่ได้ชอบ แต่แค่กูต้องอยู่ เมื่อเจอเพื่อน ก็เลยอ๋อ การมีสังคมที่กว้างขึ้นมันก็ดี ให้รู้บ้างว่าคนอื่นเค้าอยู่กันยังไง

เรื่องฝึกความอดทนขอไม่พูดถึงล่ะกัน ส่วนตัวยังไม่เห็นถึงประโยชน์จากตรงนี้ เห็นประโยชน์จากกิจกรรมก็คือสังคมกับประสบการณ์นี่แหละ

เอาเป็นว่าถ้าน้องคนไหนหลงมาอ่าน ถ้าเข้าได้ก็อยากให้เข้านะ อย่างน้อยๆช่วงปี 1 น้องก็มีอะไรให้เม้ามอย พอพ้นปี 1 ไป ก็ได้ย้อนกลับมาดูวีรกรรมดตัวเอง

สนุกดีออก แปลกๆดี 555555

บันทึกวันที่ 15 มิ.ย.61