HRK X LBK (เอกออย) {HBD HRK!!}

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

เอก X ออย (Hbd to HRK)

.

.

ติ๋ง ต่อง..

'เบเกอรี่ ชอป ยินดีต้อนรับคร่าา~!'

เสียงกริ่งหน้าประตูร้านเบเกอรี่และเสียงดนตรีเบาๆภายในร้านฟังดูไพเราะเสนาะหูเข้าบรรยากาศร้าน...ชายหนุ่มร่างบางผมสีบลอนด์ทองเจ้าของรอยสักสีดำใต้ดวงตาสีแดงเพลิงในชุดแจ็กเก็ตสีดำพร้อมผ้าพันคอสีแดงผืนโปรด เปิดประตูร้านและก้าวย่างเข้าร้านมา แลดูมีแสงไฟสีขาวระยิบระยับ เป็นเอฟเฟควิ้งวับอยู่ด้านหลังอย่างสวยงาม..

 

.

ตึกตึกตึกตึกตึกตึก...

"หืม...ชิ้นไหนดีน้า.."

ใบหน้าใสๆของเขานั้นหันซ้ายหันขวามองเค้ปในตู้กระจกข้างเคาท์เตอร์พร้อมยิ้มบางอย่างมีเสน่ห์และออร่าอยู่ตลอดเวลา หารู้ไม่ พนักงานสาวๆในร้านเตรียมกล้องโทรศัพท์ ไอโฟน ซัมซุงกาแลคซี และนานา ตั้งขึ้นมาพร้อมถ่ายและอัพไอจีหรือเฟซบุ๋คได้ตลอดเวลา....

.

'พ...พี่แกอายุเท่าไรอ่ะ..////'

'มีแฟนรึยังง่ะ...'

'ชาตินี้มีผู้ชายประมาณนี้เป็นแฟน....คง..///'

.

.

"อ่า คุณพนักงานครับ..."

และเมื่อเวลาที่เขาน่าจะตัดสินใจซื้อได้แล้ว เขาหันควับมาหาพนักงานตรงเคาท์เตอร์ด้วยสีหน้ายิ้มแบบเดิม....

'อ๋าย~! พี่เค้ายิ้มให้ฉันหล่า~=\\7\\='

'บ้า~ ฉันตังหาก...'

.

"ค...ค่ะ?"

1ในพนักงานสาวของร้านเดินมาหาใกล้ๆด้วยท่าทางเขินอาย...

"เค้กชิ้นนี้น่ารักดีนะครับ แต่ชิ้นใหญ่ไปหน่อย..มีชิ้นที่หน้าตาประมาณนี้แต่ขนาดเล็กลงไหมครับ?"

.

"อ..เอ่อ..ม..ไม่..ไม่มีค่ะ! มีแต่ขนาดนี้เท่านั้นค่ะ!"

พนักงานสาวพูดอย่างตะกุกตะกักและตัวเกร็งไปหมดพร้อมส่ายหน้ารัว...

.

"อา น่าเสียดายจัง เฮ้อ...."

.

ชายหนุ่มผู้นั้นถอนหายใจออกมาเบาๆ..ริมฝีปากสีหวานแลดูเซ็กซี่..ตกเป็นเป้าสายตาของพนักงานสาวๆในร้าน...

.

"...งั้นสนใจรับเป็นชิ้นอื่นดีไหมค่ะ!!!!?"

.

พนักงานบางคนที่อยากจะโชว์ออฟก็รีบเดินมาแทรกกลางทันทีทั้งๆที่ไม่มีใครอยากรู้..

.

"ไม่ละครับ... ยังไงผมก็อยากชิ้นนี้..งั้นเอางี้ครับ!"

เป๋าะ!

ดวงตาเขาเบิกกว้างและรอยยิ้มใสๆปรากฏขึ้นทันทีเมื่อเขานึกบางอย่างขึ้นได้...

.

"อะไรเหรอคะ!!?"

.

เสียงพนักงานสาว90% ในร้านหันควับมาจ้องมองและอุทานออกมาเป็นเสียงเดียวกันด้วยใบหน้าที่มีประกายไฟลุกวาวในดวงตา...

.

"ทุกคนครับ..งั้นผมขอยื่นข้อเสนอนะครับ..."

.

.

.

.

.

.

"นี่ๆผู้จัดการร้านจะว่าพวกเราไหมน่ะ ~=\\\7\\\="

"ไม่รู้สินะ แต่ที่แน่ๆ..มือข้างขวาข้างนี้น่ะ จะไม่มีวันล้างเลยล่ะ....=\\\\="

"งั้นฉันจะไม่ล้างหน้าน่ะ..*\\\\*"

"แหม ...ลดราคาเค้กชิ้นนั้น50% แลกกับให้เขาทิ้งรอยจุมพิตพนักงานสาวอย่างทุกคนในร้านก็ออกจะคุ้มน้า~>\\\\\<"

"แต่หล่อนนี่....ตรงซอกคอเชียวนะ..."

"ช่างเถอะน่าๆ=\\7\\= ตอนนี้หุบยิ้มไม่อยู่แล้ว~"

"เห้ย แต่...แกไม่ได้ยินที่พี่เขาตอบคำถามพวกเราก่อนออกจากร้านไปหรอ?"

"น่าๆ พี่เขาคงแค่พูดเล่นละน่า..."

"น..นั่นสินะ=\\\\="

"แต่ทำไมเหมือนฉันเคยเห็นหน้าพี่เขาแฮะ.."

"เออใช่! เหมือนกัน!"

.

.

.

.

"เฮ้อ สาวๆร้านเมื่อกี้แอบน่ากลัวแฮะ เหอเหอ"

.

คุณลูกค้าของร้านเบเกอรี่เมื่อสักครู่..ออย ที่เดินถือถุงกล่องเค้กขนาดใหญ่เดินไปตามทางเดินริมถนนที่มีคนเดินแทรกไปสวนมามากหน้าหลายตา เขาถอนหายใจกับตัวเองเล็กน้อยที่ต้องลงทุนทำซะขนาดนั้นเพื่อได้เค้กที่ราคาถูกแสนถูกเพียง245 บาทแต่ราคาจริงคือ 490บาท..

.

'แต่ ตะกี้เหมือนป่าวประกาศตัวเองยังไงยังงั้นแฮะ...'

.

.

.

.

ย้อนไปในร้าน...

.

'เอ่อ! ด..เดี๊ยวสิคะ! หนูขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ!? '

หญิงสาวพนักงานคนหนึ่งที่น่าจะเด็กที่สุดในร้านรีบวิ่งมาหาก่อนที่ออยจะเปิดประตูร้านออกไป...

' หะ อ..อะไรเหรอครับ?'

.

'พ..พี่มีแฟนรึยังคะ...'

หล่อนถามไป ด้วยหน้าใสๆซื่อๆ แต่ใบหน้าหมั่นไส้และอิจฉาริษยาของพนักงานสาวรุ่นพี่นั้นต่างใช้ดวงตาจับจ้องมาหาที่สาวน้อยคนนี้กันแทบหมดยกร้าน...

ออยทำหน้าประหลาดใจเล็กน้อย แต่สักพักเขาก็ยิ้มให้พร้อมกับตอบคำถามไป.

.

.

'มีแล้วครับ...'

.

'อ...เอ่อ เดี๊ยวค่ะ! ขออีกข้อ...'

.

ยิ่งเธอมีท่าทีรั้งออยไว้เท่าไร พนักงานสาวในร้านก็พากันตั้งท่าดักตบสะบั้นหัวหล่อนได้ทุกเมื่อหลังจากที่่ออยออกจากร้านไป..

.

.

'แฟนพี่ เป็นผู้หญิงแบบไหนเหรอค่ะ....'

.

คำถามนี้ทำออยนิ่งและชะงักไป...ดวงตาใสๆที่จ้องมาหาเขาก็เหมือนกำลังเร่งออยให้ตอบ...

.

ตึก!

'ด..เดี๊ยวสิค่ะ!!!'

.

ออยสะบัดตัวหันตัวกลับไปจะเดินออกจากร้าน ทุกคนต่างคิดว่าเขาคงพยายามหลีกเลี่ยงในการตอบแต่ไม่...

.

'พี่ค่ะ...'

.

'ขอโทษนะครับ.......

.

.

พอดีแฟนผมเป็น

.

.

.

.

ผู้ชายน่ะครับ....'

.

.

'ค่ะ......??????'

.

.

.

กลับมาตอนนี้..

"อ้าว ถึงซะละ นึกคิดเรื่องตะกี้แค่แปปเดียวเอง"

.

ตรงหน้าเขา หอพักแห่งหนึ่งที่ไม่ค่อยห่างจากถนนเส้นใหญ่มากสักเท่าไร เป็นหอพักที่แฟนเขาที่เขาว่า พักอยู่น่ะแหละ.....

.

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก.....

"อืม...608...."

ออยหยิบกระดาษเบอร์ห้องที่ แฟน เขาเขียนไว้ให้พลางเดินหันซ้ายขวาเดินถือเค้กไปตามทุกตรอกซอยในชั้น....เบอร์ห้องพักที่เขาต้องการจะไป ห้องของคุณ MR HEARTROCKER!!!!!!

.

ตึก ตึก ตึก ตึก..

"ห้องนี้สินะ"

.

ก๋อก ก๋อก ก๋อก...

"สวัสดีครับ ผมออยครับ..."

.

แกรก!

"ว่าไงจ๋ะ อ้าว เธอเป็นใครละเนี่ย?"

คนที่เปิดต้อนรับเขา คือหญิงสาวร่างบางในชุดสายเดี่ยวกางเกงขาสั้นผมยาวสลวยหน้าตาดี....ทำไมหล่อนถึงมาอยู่ในห้องนี้?

.

"อ..อ้าวว~!!!!? เธอมาอยู่ที่ห้องพี่เอกได้ไง!!!"

"หาา~!? พี่เอก อะไร ที่นี่มีฉันอยู่คนเดียวนะ!!"

.

ออยมีท่าทีลุกลี้ลุกลน และพยายามเข้าไปในห้องพร้อมสะบัดเค้กไปมาพร้อมสะบัดใส่หน้าเอกได้ทุกเมื่อ

"นี่!!! จะทำอะไรย่ะ!!!!!!?"

.

ปั้ง!!!!!

"พี่เอกก~!!!!!! อ่ะ...."

.

ออยที่มีสีหน้าเคร่งเครียดเดินฝ่าหญิงสาวที่ว่าเข้ามาในห้องอย่างพลการ..และตรงหน้าเขา...

.

.

"กรี๊ดดดด~!!!! อีโรคจิตต~~!!!!!!"

"อ๋าากกกกก~!!!!!!!!!!"

.

แป๋ง!!!

.

.

.

"อ...อูย...809 สินะ...เจ็บตัวโดนฝาหม้อแพ่นกบาลเจ็บตัวฟรีเลย..แม่งเล่นวางกกน.กะชุดชั้นในไว้ที่พื้นเองนี่หว่า....หัวจะโนรึเปล่าเนี่ย..."

.

ออยเดินลูบหลังหัวบริเวณที่เจ็บระบมอยู่จากการโดนสะบัดฝาหม้อใส่อย่างแรง เดินออกมาจากห้องตะกี้มาพร้อมกล่องเค้กอันเดิม...

.

"ว่าแต่ ตะกี้สะบัดเค้กซะแรงเลย จะเละไหมเนี่ย..."

.

.

.

.

ตึกตึกตึกตึกตึก....

.

"เอาหละ น่าจะห้องนี้ละนะ..."

.

ก๋อก ก๋อก ก๋อก ...

"พี่เอกครับ~! ผมออยเองครับ!"

.

ก๋อก ก๋อก...

"พี่เอก.......!"

.

เขาเคาะประตูนักต่อนักแล้ว แต่กลับไม่มีใครมาเปิดประตูให้ ตั้งแต่ที่เข้าหอพักนี่มาแล้ว ทางเดินมันเงียบมาตลอดทาง ....แสงไฟตามทางที่บางดสงติดบางดวงก็ไม่ติด ก็แลดูน่ากลัว...

.

"พ...พี่เอก!!!....อ..เอ้่? ประตู...ไม่ได้ล็อก?"

แกรก!

.

ออยที่เผลอบิดลูกบิดประตู เขาสามารถเปิดประตูห้องได้อย่างงงๆ ..เจ้าของห้องไหงเป็นนี้ละเนี่ย...ไม่รู้จักระวังตัวเลย...

"พี่เอก~? ไม่อยู่เหรอ"

.

แต่ในห้องกลับมืดสนิท ไม่มีวี่แววคนอยู่เลย..

.

"พี่เอก ถ้าอยู่ก็อย่าแกล้งกันนะ!"

ออยตัดสินใจเดินเข้ามาในห้องโดยพลการ..และเริ่มหันซ้ายหันขวาหาสวิทต์ไฟ..

.

.

"เอ...ไฟ ไฟ...สวิชต์อยู่ไหนเนี่ย โอ้ย เจ้าตัวไม่อยู่แถมไม่ล็อกห้อง วางเค้กไว้ที่คอมแล้วกลับเลยละกัน!"

.

ออยถอนหายใจแล้วบ่นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดและเดินเข้าไปที่คอมที่อยู่ในสุดและมืดสุดในห้อง....

.

แกรก!!!

"อ้ะ!!!? อะไรน่ะ...ม..มืดสนิทเลย..."

จู่ๆ ประตูห้องก็ปิดลงเอง..ห้องที่ไม่มีแม้แต่แสงจันทร์ที่จะเล็ดลอดเข้ามาทางหน้าต่าง ทุกอย่างรอบๆตัว มืดสนิทหมด...

.

.

.

กึก..

"อ...อื้อ!!!!?"

ออยที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่หน้าคอม...จากด้านหลังของเขา..ได้มีมือปริศนาของใครสักคนไล้ขึ้นมากุมปากเขาไว้และอีกข้างก็กุมที่กลางอก ..

'ผ...ผี?? หรือ พี่เอก!!?'

.

"พ..พี่เอ...อื้อ!!!?"

ยังไม่ทันเผยอปากพูด มือข้างที่ว่านั้น ปิดปากออยไว้แน่นและร่างของคนด้านหลังกก็ดันออยให้ล้มเซไปข้างหน้า...

.

พลั่ก!!

"อื้อ??!!!"

.

"เอา ของ ขวัญ มา ส่ง เหรอ?"

.

เสียงกระซิบอันแผ่วเบาที่่คุ้นหูเป็นอย่างดี...เสียงมันอยู่แค่ตรงใบหูของเขาเท่านั้นเอง...

"ห...อื้ิอ อื้อ!"

ออยพยายามดิ้นให้คนที่ทับตนอยู่ให้ลุกออกไป ร่างสูงๆของเขาทับเขาซะแอ่นหลังไม่ขึ้น...และทันทีที่ฝ่ามืออันเรียวบางนั้นปล่อยออก...

.

"พ..พี่เอก! น...หนัก..แฮก แฮก.."

"ห..เหรอ?...งั้้น..ลุกให้ก็ได้"

.

กึก....

สายตาที่เริ่มชินกับความมืด ทำให้ออยยังมาเห็นใบหน้าของคนตรงหน้า...

.

"ท..ทำไมพี่ไม่เปิดไฟล่ะ..ผมกลัวนะ..."

"มีพี่อยู่แล้วจะกลัวอะไรล่ะ? พอดีหลอดไฟเสียน่ะ ใช้ได้แต่ไฟฉายนี่แหละ..."

กึก

"แฮ่~"

.

"เล่นไรนิพี่..."

ผลัวะ!

"อ๋าา~!!"

เอกที่หยิบไฟฉายติดไม้ติดมือมา ก็เล่นเปิดไฟฉายจ่อหน้าตัวเองอย่างที่ใครๆเค้าทำกันพร้อมยิ้มกว้าง...ให้ออยดู..ไม่ถึงสามวิไฟฉายก็ถูกตบลงกับพื้นทันที..

แกรก แกรก...

"เอ้า จะกินเค้กกันยัง..?"

ออยถามพร้อมชี้ไปที่เค้กทีี่วางอยู่ที่หน้าคอม..

"เค้กอ่อ....รสไรงุงิ..."

.

เอกพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่นพร้อมนั่งลงที่เตียงข้างๆตน...

"ช็อกโกแลต....."

"พี่อยากกิน..เค้กรสน้ำมันมากกว่าอ่ะ.."

.

"หา!? เค้กแบบนั้นจะไปมีได้ไง"

"ทำไมจะไม่มีละ? ก็อยู่ตรงหน้าพี่แล้วไง..."

.

สิ้นเสียงเอก เอกก็ยิ้มบางให้ออยที่กำลังหน้าแดงและใช้ผ้าพันคอบังหน้าตัวเองไว้พร้อมใช้ดวงตานั้นจ้องกลับมา...

.

"พี่เอก... มาๆ ออกทะเลแล้วพี่! กินเค้กกันนา~! ผมซื้อมาเพื่อหวังกินกับพี่เลยนะ! ต่อรองกับทางร้านตั้งนานกว่าจะซื้อมาได้ถูกๆน่ะ!!"

"เอ๋....หืม...?....จริงเหรอ?"

.

กรึก!!

"อ..อะไรเหรอพี่ แล้วผมจะโกหกพี่..."

"ถ้าออยไม่พูดขึ้นมา พี่คงลืมไปแล้วนะเนี่ย~"

.

ชิ้ง...

เอกคว้ามือถือตัวเองขึ้นมาพร้อมโชวรูปของออยที่กำลังจุมพิตมืออันเรียวบางของพนักงานสาวเบเกอรี่ที่ออยไปซื้อเค้กมานั่นเอง..

"..อ่ะ!!? พี่..พี่ไปเอามาจากไหน~!!?"

.

"เฮียเชฟยังไงหล่า~ อุอิ ^_^"

ขณะที่พูด..เอกก็ค่อยๆเดินเข้ามา ใกล้ๆ ใกล้ออยเรื่อยๆจนเขาต้องถอยหลังหนี..เอกที่ตีสีหน้ายิ้มๆแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกแปลกๆทำเอาออยเสียวหลังวาบ

ตึก ตึก ตึก

"พ...พี่เอก~ ผมก็แค่ต่อรองลดราคากะพนักงานเขาน้า..."

"แต่ก็ใช้วิธีอื่นก็ได้นี่นา~"

กึก!

ตึ้ก ตึ้ก!

ออยที่ถอยหลังหนีจนหลังชิดกำแพง เขาถูกเอกคร่อมไว้..และใช้หน้าจ่อมาใกล้ๆ...

"อ...พี่เอก.."

"เฮ้อ แต่ช่างเถอะ..วันนี้วันเกิดนี่เนาะ อิอิ..."

.

จากรอยยิ้มที่ดูน่ากลัว อารมณ์ที่ผันแปรง่ายนั้น ทำให้รอยยิ้มนั้นเปลี่ยนเป็นแบบเริงร่าทันที...

.

"พี่อายุ24 ใช่ไหมครับ...."

"ห..หืม? ยังจำได้สินะ..ออย"

กึก...

ชายร่างสูงผมสีน้ำตาลเข้มนั้นดึงร่างตรงหน้าเข้ามาและกอดไว้เบาๆ ...มือของคนที่สูงน้อยกว่าก็ค่อยๆเลื่อนฝ่ามือตนไปที่หลังของอีกฝ่ายและกอดไว้เช่นกัน...

.

.

.

"พี่เอก...ว่าแต่ ไม่มีใครมาหาพี่เลยเหรอวันนี้.."

.

"มีแหละน่า...แต่กลับกันไปหมดแล้วละ."

.

"ผมมาคนสุดท้ายสินะ..ขอโทษนะครับ.."

.

"แต่เป็นคนแรกที่เอาของขวัญติดมือมาด้วยละนะ ฮะฮะฮะ..."

.

มือเรียวนั้นขยี้ผมสีบลอนด์ทองกลางกระหม่อมของออยนั้นจนขึ้นฟูและยุ่งเหยิง..

"ครับ..."

.

"แต่ของขวัญที่ออยเอามา ไว้กินทีหลัง...พอดีอยากกินน้ำมันมากกว่า..."

"พี่เอกก็..."

.

ตึก!

"เอาล่ะ นั่งลงก่อนเถอะ เมื่อยละ ~"

"น..นั่นสินะครับ.."

เอกผละตัวออกจากออยและทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้และออยทิ้งตัวลงที่เตียงข้างๆแต่...

พึ่บ!

"นั่งตักพี่เถอะ ออย..."

เอกคว้าข้อมือออยขึ้นและดึงมาให้นั่งตรงตักตน..

.

.

"เอ่อ พี่เอก.."

"หะ?"

..

.

"สุขสันต์วันเกิดนะครับ....."

.

"หืม?"

.

.

"ขอบคุณนะ ออย..."

ว่าแล้ว เอกที่รอคอยคำนี้มานาน เขาจับใบหน้าอีกฝ่ายเอียงข้างเล็กน้อยก่อนใช้ริมฝีปากตนนั้นหอมลงที่แก้มสีขาวนวลไปพอหายอยาก..ทันทีเขาผละออกมา ใบหน้าของออยนั้น ก็ขึ้นแดงระเรื่อแก้มไปจนถึงใบหู..

.

"วันนี้ผมยอมให้ก็ได้นะ..."

.

"ยอมไรเหรอ?"

.

ออยอุบปากเงียบไปสักพัก ...เอกที่รอลุ้นอยู้นด้านหลังก็ใช้แก้มซุกไซ้ไปกับหลังออย...

.

.

.

"เค้กช็อกโกแลตไว้กินพน. ก็ดะวันนี้กินอีกรสก่อนได้นะ..."

.

คำพูดออยทำเอาใจของเอกพองโตและพอใจขึ้นมาก...

เสียงกระซิบต่อไปนี้คือคำพูดสุดท้ายของค่ำคืนนี้ของพวกเขา....เพราะต่อไปนี้ คงไม่เรียกว่าคำพูดแล้วล่ะ....

.

.

"งั้น เค้กวันเกิดชิ้นนี้ จะกินให้อร่อยละนะ....."

.

.

.

.

.

.

.

-จบ แฮ่....-

-/กลิ้งๆ กลุกๆ สวัสดีค้าา หนู ยูซึเจ้าเก่าค่าา 

อันนี้ฟิค เอกออย HBD พี่เอกค่าา >\\\< มาช้าไปหน่อย แต่งมะทัน55 ยูยังไม่รู้จะพูดไรดีอ่ะ ช่วงนี้งานยุ่ง=^= 

ตัดๆๆๆ ฉาก

ไปละค่ะ55 ลาไปก่อยย สวัสดีค่า บาบุ!

 

By EuzZa.