ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ข้อมูลนิยาย~*

    ลำดับตอนที่ #34 : มุขเสี่ยวไม่เหมือนใคร~*

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 106
      0
      12 เม.ย. 50

    มุขเสี่ยวไม่เหมือนใคร

     

    B - ตัวเอง รู้ไหมหลังคาโบสถ์ อ่ะสีอะไร
    G - อื้ม สีออกแดงๆส้มๆน่ะ
    B - ผิด หลังคาโบสถ์สีชมพู เนะ! คิดไม่ถึงไช่ไหมล่ะแต่เราคิดถึง
    G - (ยิ้มเช่ง)

     

    เรา...นี้เธออายุเท่าไรเหรอ
    เธอ...อายุ18ค่ะ
    เรา...ขอดูบัตรประชาชนหน่อยดิ
    เธอ...ทำไมเหรอค่ะ
    เรา...จะดูว่าเป็นนางสาวหรือเป็นนางฟ้าเนี้ย

     

     

    ช:นี่ๆเราอยากเป็นพจนานุกรมจังเลยอะ
    ญ:ทำไมเหรอ
    ช:ก็เราจะได้ดูมีความหมายงไง

     

    ช: แหมเจอน้องอย่ายิ้มอย่างนี้สิจ๊ะ เดี๊ยวพาไปรบเลย
    ญ: พาไปรบเหรอ O_O!!
    ช: รบแรกพักไงจ๊ะ อิอิ
    ญ: บ้า (คิดในใจ )

     

     

    ช: โอ้ย ไม่ไหววันนี้หัวมันเบลอๆ อ่ะ
    ญ: เป็นไรป่าวไปนอนจิจ๊ะ
    ช: เอ๋อ   เบลอว่ารักแทบอ่ะจ๊ะ ^^
    ญ: หน้าแดง @ ^-^ @

     

    ช: นี่ 100 บาทอ่ะเมื่อไรจะจ่ายหืม
    ญ: ค่าไรอ่ะ
    ช: ค่า(ข้า) รักเอ็ง ไง อิอิ
    ญ: .......

     

    ช : ป่ะ เล่นบาสกัน เล่นเป็นป่าว
    ญ: ไม่เป็นอ่ะ โยนเป็นอย่างเดียว
    : งั้นก็ถือลูกบาส...แล้วโยนมาที่เราเลยนะ
    ญ : อ้าวไม่โยนไปที่แป้นหรอ
    ช : ก็เราเป็นห่วงไงจ๊ะที่ร๊าก

     

    หวาน : ขอโทษค่ะ ไม่ทราบว่าคุณเรียนคณะไหนคะ
    เอก: อ๋อ....บริหารธุรกิจครับ
    หวาน: งั้นก็ต้องคิดเลขเก่งสิคะ
    เอก: ครับ แต่ต้องคิดในใจเท่านั้นนะครับ
    หวาน: ทำไมละค่ะ?
    เอก: ก็เพราะผมคิดนอกใจไม่เป็นนะสิครับ  0_0

    มีแอบถามต่อ ไหนๆๆก็ได้คุยกันแล้ว

    เอก: และไม่ทราบว่าคุณเรียนช่างหรือเปล่าครับ
    หวาน: ไม่ใช่คะ เรียนบัญชีค่ะ ทำไมเหรอค่ะ
    เอก: ผมว่าคุณน่าจะเรียนช่างมากกว่านะครับ
    หวาน: ช่างอะไรเหรอคะ (งง!!!)
    เอก: ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆเลยครับ
    หวาน: บ้าพูดอะไรก็ไม่รู้ เขินแย่เลย ^_^

     

     -----------------------------------------------------

    อ้ายเสี่ยว : โทษนะครับ ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ ข้างนอกแดดร้อนเหลือเกิน(มันบอกกับเหยื่อที่กำลังนั่งหลบแดดอยู่ใต้ต้นไม้)

    เหยื่อ : อ๋อ!!  ได้สิคะ  (เหยื่อทำเป็นเขยือบออกเพื่อให้มีที่)

    อ้ายเสี่ยว : เฮ้ออออ!! อากาศร้อนจังนะครับ ผมนี่ก็เพิ่งจะเจอที่หลบแดดนะนี่ แล้วคุณล่ะครับร้อนอะเปล่า

    (มันนั่งลงแล้วก็เอ่ยปากถามเหยื่อ)


    เหยื่อ : ก็ร้อนน่ะสิคะ ถึงได้มานั่งหลบแดดอยู่นี่ไง (เหยื่อตอบด้วยท่าทางหงุดหงิดเพราะความร้อนเล็กน้อย)

    อ้ายเสี่ยว : อ้าว!! แล้วกัน ผมก็พึ่งรู้เหมือนกันนะครับนี่ว่านางฟ้าก็ร้อนเป็น (มันทำท่าทางสงสัยเล็กน้อย)

    เหยื่อ : แหง่ะ??!!

    อ้ายเสี่ยว : เอ่อ บ้านของคุณอยู่แถวนี้เหรอครับ

    เหยื่อ : อ๋อ ใช่ค่ะ

    อ้ายเสี่ยว : โธ่เวรกำ!! (มันตอบพร้อมกับเอามือทั้งสองข้างกุมหัวด้วยความผิดหวัง) ผมโดนเพื่อนผมหลอกอีกแล้ว

    เหยื่อ : (ทำหน้างงๆแล้วถามมาว่า) ทำไมล่ะคะ

    อ้านเสี่ยว : ก็เพื่อนผมน่ะสิ มันบอกกับไว้ว่า เอ่อ...

    เหยื่อ : ว่าอะไรคะ

    อ้ายเสี่ยว : ว่า... นางฟ้ามีบ้านอยู่บนสวรรค์ พระจันทร์มีบ้านอยู่นอกโลก ถ้าอยากกินโจ๊กไปพระราม 2(เกี่นวกันตรงไหนวะ)

    เหยื่อ : เง้อ!!??

    อ้ายเสี่ยว : แล้วคุณมานั่งตรงนี้ได้ยังไงอ่าครับ

    เหยื่อ : ก็เดินมาสิค่ะ

    อ้ายเสี่ยว : อ้าว!! ผมก็นึกว่าคุณเหาะมา

    เหยื่อ : - -* (มันจะมามุขไหนอีกวะเนี่ย)

    อ้ายเสี่ยว : ว้า!! นาฬิกาของผมตายอีกละ (มันพูดพร้อมกับมองนาฬิกาข้อมือและเขย่าๆ)

    เหยื่อ : อ้าว!! ทำไมล่ะคะ

    อ้ายเสี่ยว : ผมว่า... มันคงจะตายเพราะว่า หน้าที่ของมันคือ เกิดมาเพียงแค่เจอหน้าคุณมั้งครับ

    เหยื่อ : แต่ฉันว่าคงไม่ใช่ล่ะค่ะ มันคงตายเพราะว่า มันจมน้ำเน่าจากคุณนี่แหล่ะ

    อ้ายเสี่ยว : ถึงน้ำจะเน่าแต่ก็มองเห็นเงาจันทร์นะครับ

    เหยื่อ : d - _ - b !!

    อ้ายเสี่ยว : อ้าว!! แล้วนี่เลยเวลามานานแล้ว คุณจะเข้าบ้านได้ยังไงล่ะครับ

    เหยื่อ : ฉันอยู่หอพักค่ะ มันปิด 4ทุ่ม นี่ก็พึ่ง บ่าย1 เองนี่คะ (มันจะมามุขไหนอีกวะ)

    อ้ายเสี่ยว : ผมก็แค่นึกถึงคำพูดของอาจารย์วิชาภาษาไทยน่ะครับ ท่านเคยบอกผมไว้ว่า ประตูสวรรค์ จะปิด  เวลา 11:11 น่ะครับ

     เหยื่อ : (น่าน!!) *w*


    เหยื่อ : ฉันว่า...ฉันคงต้องไปแล้วล่ะ

    อ้ายเสี่ยว : เดี๋ยวสิครับคุณ เหตุผลของผมที่ออกมาตากแดดก็เพราะว่า ผมต้องการมาซื้อผักไปให้แม่น่ะครับ

    เหยื่อ : แล้วไงคะ

    อ้ายเสี่ยว : ผมก็แค่อยากให้คุณช่วยผมเลือกผักเท่านั้นเอง (มันยืนขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วไปที่แผงขายผักที่มีผักวางอยู่เต็มหน้าร้าน) นะครับ


    เหยื่อ : ก็ได้ค่ะ แต่...แค่เลือกผักนะ

    อ้ายเสี่ยว : จ้าๆ (มันพูดพร้อมกับเดินนำหน้าหญิงสาวไปทางร้านขายผัก)

    เจ้าของร้าน : หวัดดี พ่อหนุ่ม ต้องการอะไรจ๊ะ

    อ้ายเสี่ยว : นี่ คุณรู้ไหม ผักอะไรที่สุภาพและพูดเพราะ (มันหันกลับมาถามหญิงสาว)

    เหยื่อ : ไม่รู้สิคะ ผักกะหล่ำมั้งคะ

    อ้ายเสี่ยว : ผิดครับ คำตอบที่ถูกคือ (มันหันหน้าไปทางเจ้าของร้านแล้วพูดไปว่า) ผักคะน้า กรัมนึงครับน้า

    เหยื่อ : เง้อ
    ??!!

    อ้ายเสี่ยว : ผมว่าคุณมาช่วยผมเลือกกระเทียมดีก่า

    เหยื่อ : ค่ะๆ

    อ้ายเสี่ยว : เดี๋ยวคุณช่วยเลือกของตามที่ผมบอกนะ

    เหยื่อ : ค่ะ

    อ้ายเสี่ยว : ขอกระเทียมหน่อยครับ

    หยื่อ : ได้ค่ะ (พร้อมยื่นกระเทียมให้มัน)

    อ้ายเสี่ยว : ขอผักชีหน่อยครับ

    เหยื่อได้ค่ะ (พร้อมกับยื่นผักชีให้มัน)

    อ้ายเสี่ยว : ขอหอมหน่อยครับ

    เหยื่อ : ได้ค่ะ (พร้อมกับยื่นหอมให้มัน)

    อ้ายเสี่ยว : (เดินไปหอมแก้มหญิงสาวเน้นๆ1ฟอดเต็ม)

    เหยื่อ : โดดถีบยอดอก โดดเตะปาก แจ้งตำรวจ

    อ้ายเสี่ยว : (นั่งอยู่ในคุก หร้อมกับเอามือลูบอกและจับแผลที่ปาก) คุ้มว่ะ หอมแก้มนางฟ้า

    -----------------------------------------------------------------------


    สาวหวาน: น้องทำกับข้าวเสร็จแล้ว ลองชิมหน่อยซิ!!

    หนุ่มฮอต: อ้าม.. ทำไมหวานอย่างนี้ล่ะ?

    สาวหวาน: อุ้ย!! โทดทีค่ะ สงสัยความรักของน้องจะหกตอนปรุง

    หนุ่มฮอต: จึ้ย!!!

     

     

    ตอนทำการบ้าน

    A : นี่ๆข้อนี้ทำไงอะ
    B : ทำอย่างนี้ไง(อธิบาย)
    A : ไม่เข้าใจอะ
    B : อยากเข้าใจมั๊ยล่ะ
    A : อยากดิ
    B : เดินเข้ามาดิใจเปิดให้แล้ว
    A :หง่ะ

     

    A : เธออ่ะ ทำให้ฉันเป็นคนเอาแต่ใจ
    B : ???((ผิดไรวะ))
    A : เอาแต่ใจไปให้เธอ..หุหุ

     

     

    ท๊อป : บิวๆ ตะเองสระผมทุกวันรึเปล่าอ้ะ?
    บิว : ก็ทุกวันนะ ทำไมหรอ!?
    ท๊อป : ว้าว งั้นยังงี้แสดงว่า คุณก็รักผม มากน่ะสิ ใช่มะ!?
    บิว :  บ้า - -*

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×