เธอนักศึกษาแพทย์ชาวไทยสุดห้าวผู้มีเส้นผมและดวงตาสีนิล
ใช้ชิวิตชิลล์ๆคูลๆโดนเพื่อนๆเกลียดขี้หน้าไปวันๆ
แต่ถึงกระนั้นผลการเรียนก็ยังดีเลิศไม่แพ้หน้าไหนๆ
แต่ช่วงชีวิตในรั้วมหาลัยอันสดใสก็ต้องหมดลงอย่างกระทันหัน
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
อาซาเลีย เอเวอร์กล็อต [Azalea Everglot]
แม่มดตัว(ไม่)น้อย สัญชาติเอเชีย ผู้มีเรือนผมและดวงตาสีนิล
ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของ ดิเอโก้ เอเวอร์กล็อต
พ่อมดเชื้อสายมังกร
แต่เนื้อแท้ของเธอ คือ มักเกิ้ลสาวชาวไทย ดีกรีนักศึกษาแพทย์ม.ดัง
เสียชีวิตจากการโดนลูกหลง ด้วยสภาพที่ไม่น่าดูนัก
ยังไงน่ะเหรอ? เอ๋อ---ก็แค่โดนแทงที่ท้องจนแผลเหวอะหวะ
เท่านั้นเอง!!!
เฮ้อ...ให้ตาย--ทำไมฉันต้องมาพูดเรื่องนี้ ให้พวกเธอฟังด้วยเนี่ย?
เอาเถอะ...สรุปแล้วฉันก็ได้มาอยู่ในนิยายเรื่องโปรด อย่างแฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นค่าทำขวัญ
โอ....ให้ตายเถอะ เมอร์ลิน
พอตเตอร์ ช่วยเอาความซวยนั่นไปห่างๆทีฉันไหว้ล่ะ
"บร๊ะเจ้า!!---นายนี่โคตรซวยเลยพอตเตอร์"
กวนประสาทชาวบ้านเป็นชีวิตจิตใจ
"ว้าว!---กล้าบ้าบิ่นมากอ่ะตัว"
เรื่องทะเล้นนี่ขอให้บอก
"ฮะๆ เดรโกที่นายชอบแกล้งพอตเตอร์เพราะนายชอบเขาใช่ม้าาา~"
"หยุดพูดอะไรไร้สาระสักทีเอเวอร์กล็อต!!"
"อึก--อึก เดรกตะคอกใส่เราทำไมอ่ะ ไม่ยอมเรียกชื่อเราด้วย เดรกหมดใจกับเราแล้วใช่มั้ยT◇T"
เธอว่าพลางแกล้งบีบน้ำตาอย่างเสแสร้งจนคนรอบตัวเห็นยังต้องกุมขมับอยากรู้เหลือเกินว่าอะไรดลใจไอ้หมวกแก่นั่นส่งเธอมาอยู่สลิธีริน
"อุ้ย! นั่นศาสตราจารย์สเนปนี่นา!!"
"ศาสตราจารย์ข๋าาา~รอหนูก๊อนนน!!!"
เหล่าเพื่อนแก็งค์สลิธิรินเห็นเจ้าหล่อนวิ่งโร่ไปหาศาสตราจารย์สเนปที่ถูกกล่าวขวัญว่าเป็นที่ขยาดของเหล่านักเรียน ก็พากันกุมขมับ พลางทำหน้าเห็นใจศาสตราจารย์ประจำบ้านจับจิต ไม่รู้ว่ายัยตัวแสบจะไปสร้างปัญหาอะไรให้ชาวบ้านเขาอีก
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
หนูไม่เคยขอให้อาจารย์รักหนูสักหน่อย
เพราะแค่ได้ใกล้กับคุณมากมายขนาดนี้
ก็สุขล้นแล้ว...
" ศาสตราจารย์... "
ฉันรู้ตัวดี
ว่าเขาชอบดอกไม้แต่ชนิดเดียว
แต่ว่า...
" จะไม่ลองหันมาชอบกุหลาบพันปีบ้างหรือคะ "
ความคิดเห็น