"โอ้ยยยยยยยยยยยยยย"
"เเกจะบ้าเรอะไอสปาย ร้องสะยังกะโดนเเทงยังงั้นเเหละ"
"ก็มานเจ็บนี่หว่า เเกไม่ใช่..."
"โอ้ยยยยยยย"
สปายยังไม่ทันจะได้โต้อาไรกลับมา ก็โดนยัยเพื่อนสาวตัวดี กดสำลีที่ชุ่มไปด้วยยาต่างๆนาๆสะเต็มๆ
"ยัยบ้า นี่ช้านเพื่อนแกไหมฟ่ะเนี่ย"
"เเล้วเเกไปหาเรื่องมานอีกทามมายล่ะ เค้าบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปสนใจมานอีก"
"แทนที่จ่าได้รับคำขอโทดนะยัยเตย ดันเทศฉันกลับมาอีก"
ใบเตยส่ายหน้าไปมาสองสามรอบเเล้วจึงเก็บอุปกรณืทำเเผลต่างลงในกล่อง
"ฉันไม่เชื่อเเกหรอก ไม่เเน่นะเฟ้ยมานอาจจะเเอบชอบช้านอยู่ก็ได้"
"เเล้วไง"
ยัยนั่นพุดเเล้วลุกขึ้นไปสะดื้อๆ เเล้วทามมายมันต้องยิ้มด้วยฟร่ะ แปลกๆมาตั้งเเต่เมื่อกี๊เเล้ว เเฮะ มานต้องเเอบมีอารายปิดบังเเน่เลย
"เห้ย สปาย ลิ้นจี่มาว่ะ"
ง่ะ!! มานจ่ามาทามเบ๊อะอารายฟร่ะ
"อ่านะ เเม่พยาบาทสุดสวยฉันไปก่อนละกาน"
"อ่าว แล้วจ่าไม่รอเจอเพื่อนช้านหน่อยเหรอ"
"ไม่ดีกว่า ช้านไม่อยากไปกัดกับมานอีก เจ็บมาเยอะเเล้ววันนี้"
ก็นี่น่ะเเหละต้นเหตุที่ชีวิตสุดหล่อคนนนี้ต้องตกมาอยู่ในห้องพยาบาล ห้องที่ผมไม่ชอบที่สุด เพราะยัยลิ้นจี่นั่นน่ะเเหละ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น