เพรงกาล

เปิดเรื่อง 14 มิถุนายน 2556



เอื้อย / อักษราภัคร

แว่วเพรงกาลคราใดใจสุดหนาว

หวั่นใจสาวพร่ำเพ้อละเมอหลง

หวังลำนำแห่งรักจักมั่นคง

กลัวปลิดปลงถูกหลอกช้ำชอกใจ

หากเพรงกาลเพลงนี้มีมนต์ขลัง

ใจเธอยังแน่วแน่สักแค่ไหน

เพียงเสียงเพลงอบอุ่นละมุนละไม

จิตหวั่นไหวยามฟัง..ยังรัญจวน

(natcha)

>

http://www.facebook.com/Warawarintorn

 

 

เนื่องจากสนองตัญหาของส่วนบุคคลที่ตามจิกนักเขียนคนนี้ (ที่แต่งไม่จบสักเรื่อง!!!)
ให้อัพอีกเรื่องที่เปิดไว้ คราวนี้พี่เลยต้องปั่นหัวฟู ฉะนั้นอาจอัพไม่ตรงเวลา อัพช้า และเข้าขั้นดอง

ด้วยความปรารถนาดี


ถ้าชื่อนิยายซ้ำก็ขออภัยค่ะ