รักแรกจากใจ รักสุดท้ายของชีวิต

เนื้อเรื่อง

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เนย จ้า มีเพื่อนสนิทเยอะๆมากเลยแหละ แต่ว่า เนยขอแนะนำเพื่อนคนนี้ก่อนแล้วกัน เขาชื่อ กวาง เป็นที่เนยสนิทด้วยที่สุดและเป็นผู้ชาย เขาเป็นคนดีแต่ออกจะลามกหน่อยๆแถม ชอบหม้อสาวๆด้วยยกเว้นเนยคนเดียวที่เขาไม่ยอมหม้อ-_-!!


\"เนย กลับบ้านกัน\"เสียงห้าวเรียกเนยให้กลับบ้านด้วยกัน เพราะทั้งสองคนอยู่บ้านใกล้กัน บางคนอาจคิดว่าคู่นี้เป็นแฟนกัน แต่จริงๆแล้ว เราคือ เพื่อนสนิท หรือแอนโดฟิน ความจริงแล้วในลึกๆของหัวใจ เนยก็แอบชอบกวางอยู่นิดนึงแหละ แต่มันชอบแกล้งเนย แถมว่าเนย เฉย อีก


\"รอเนยแปปนึงน้า เดี๋ยวลอกการบ้านเพื่อนหน่อย\"เนยตะโกนบอกกวางที่ยืนรอนอกห้อง


\"ไอ้เนย ฉันว่ามันต้องชอบแกอยู่แน่เลย\"เอินเพื่อนสนิทเนยแหย่เธอ ทั้งๆที่กำลังจดจ่อกับการบ้านวิชาที่เธอเกลียดที่สุด หนีไม่พ้นวิชาศิลปะ ที่เนยเกลียดเป็นชีวิตจิตใจ


\"เอิ้ก...ก รอให้มันมาบอกรักช้านก่อนเห้อ แล้วแกค่อยพูดอ่ะ\"เนยว่าเอินแบบขำๆทั้งๆที่ในใจอดหวั่นไหวไม่ได้ ไม่นานการบ้านศิลปะของเนยก็ถูกส่งโดยเอิน แล้วเธอก็เดินตัวปลิวออกมาหาสารถีรับส่งหน้าห้อง


                      ส่วนมากเวลาเนยเดินกลับบ้านพร้อมๆกวาง ทั้งสองจะมีเสียงหัวเราะเย้าแหย่กันตลอดแต่วันนี้กวางดูเงียบไปจากทุกที จนเนยอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไม แต่เนยเลือกที่จะไม่พูดอะไรแล้ววิ่งตามกวางไปเงียบๆ เนยก็ยังคงเป็นเนยที่รถไอติมผ่านไปมากี่คันต่อกี่ตัน เนยก็อดที่จะควักตังค์ซื้อไม่ได้ จนกวางเองก็อดทิ่งในกระเพาะของเพื่อนคนนี้


\"เนย เธออยากประกวดดัชชี่ สงสัยต้องลงเวทีธิดาช้างแทนแล้วมั้ง\"กวางแซวเนยที่ยังคงเลียไอติมอย่างเอร็ดอร่อย


\"บ้า ไอเพื่อนชั่วแอบแช่งเพื่อนตัวเองได้ลงคอ\"เนยยังมีความสุนจากโคนชอคโกแลต


\"เรามีบางอย่างจะบอกกับเธอแหละ\"กวางก้มหน้าก้มตาพูดโดยไม่กล้าหันมาสบตากับเนย


\"อะไรหย๋อ\"เนยเอียงคอถามเพื่อนรักที่หน้าแงไปถึงลำคอ


\"คบกับเรานะ\"เกิดความเงียบลงในบัดดล แต่สุดท้ายเสียงใสใสก็ดังขึ้นขัดจังหวะ


\"แต่นายต้องสัญญาก่อนว่าจะรักเราคนเดียวตลอดไป\"จากคนที่ก้มหน้าไม่ยอมเงยขึ้นมาสบตาเสียงใสใส กลับหันมามองดวงหน้ายิ้มแย้มนั้นด้วยรอยยิ้มเช่นกัน


\"ผมสัญญา\"


                และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของคนทั้งคู่ แต่กวางก็ยังคงเป็นกวางยังคงอ่านการ์ตูนลามกกับเพื่อนแต่ไม่เคยสนใจสาวใดนอกจากคนตัวเล็กใกล้ๆเขา ส่วนเนยก็ยังคงเล่นสนุกอยู่กับเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงทั้งวัน ไม่มีคำหวานมามอบให้กัน แต่ถ้าจะมีเพิ่มคือความห่วงใย ความใส่ใจแก่กัน ที่มีเพิ่มขึ้นทุกๆวัน เสียงแซวหยอกล้อป่นหลอกด่าก็ยังคงมีเหมือนเดิม เสียงตบหัวแล้วเวลาเนยไม่พอใจกวางหรือแม้แต่การยั่วโมโหเนยที่กวางติดเป็นนิสัยก็ยังคงแก้ไม่หาย


                แต่ถึงแม้ว่าทั้งคู่ไม่มีความหวานให้แก่กัน แต่เพื่อนๆและคนรอบข้างของทั้งสองคนรู้ดีว่า กวางกับเนยรักกันไม่แพ้คู่ใด แต่ทุกๆกลางวันที่กวางไม่เคยลืมทำนั่นคือซื้อไอติมให้เนยทุกวัน และตอนเย็นที่กวางไม่เคยไปไหนกลับมายืนรอใครบางคนกลับบ้านพร้อมกัน


                 หากวันนี้เปลี่ยนไปเมื่อเนยบอกกับกวางว่าจะกลับเอง เธอแวะร้ายดอกไม้สีขาวร้านหนึ่ง เธอเดินเลือกดอกไม้หลายกระถางจนมาหยุดที่ดอกไม้กระถางหนึ่ง สีขาวบริสุทธิ์ แทนสัญลักษณ์วันแม่ เนยเลือกกระถางนั้น


                  วันนี้ตอนเช้ากวางยังง่วนอยู่กับการตามล่าหาตัวเนย แต่ก็ไม่พบ จนเวลาล่วงเลยถึงตอนเย็น เขาสัญญากับตัวเองว่าต้องหาเธอให้พบ จนเขามาหยุดที่หน้าประตูห้องเนย เห็นใครคนนึงที่คุ้นตานั่งหลับอยู่ที่โต๊ะเดิม กวางเดินเข้ามาใกล้และปลุกเธอให้ตื่นขึ้น


\"ถ้าอยากเลิกบอกกันตรงๆก็ได้ ไม่ต้องหลบหน้าเราหรอก\"กวางต่อว่าเนย น้อยครั้งนักที่เขาจะขึ้นเสียงว่าคนตัวเล็กนี้ แต่เธอกลับยิ้มให้เขาแทนเสียงตวาดกลับ


\"แฮปปิ้เบิร์ดเดย์ จ๊ะ\"เนยยื่นกระถางต้นไม้ที่ยังโตไม่เต็มที่ให้เขา กวางรับมันมาอย่างงๆและต้องเข้าใจว่าวันนี้วันเกิดตัวเอง


\"แล้วให้ดอกมะลิเราทำไม\"


\"ก็มันปลูกง่ายนะสิอีกอย่างมันเป็นสีขาว  ตอนเช้าๆนะจะได้กลิ่นหกอมของมันกวางจะได้คิดถึงหน้าเรา ไม่แอบคิดนอกใจไง\"


\"เธอจะตามหลอกหลอนเราตลอด24ชม.เลยเหรอ\"การยั่วโมโหของกวางเริ่มขึ้นอีกครั้งหนึ่ง


                   ดอกมะลิกระถางนั้นได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีทั้งรดน้ำพรวนดิน มันจะส่งกลิ่นหอมทุกๆเช้า และวันนี้ดอกมะลิเริ่มบานออก พร้อมๆกับเจ้าของคิดถึงร่างเล็กๆนั้นที่ยื่นให้เขา เวลากวางโกรธหรือโมโหเนยความหอมจากดอกมะลิช่วยให้เขาใจเย็นลงและมักโทรไปง้อเธอก่อนโดยไม่ยึดกับคำว่าใครถูกใครผิด


                   และทุกๆครั้งที่โทรไปง้อคนขี้งอน กวางไม่เคยที่จะเสียใจเลยเพราะคำว่า\"เราก็ขอโทษกวางนะ\"คำๆนี้เนยจะบอกกวางทุกครั้งที่เขาโทรมาง้อ เนยไม่ใช่ผู้หญิงประเภทขี้งอน แต่จะเป็นโกรธง่ายหายเร็ว มันจึงทำให้ทั้งคู่คบกันยาวยืด อีกคนชอบง้อส่วนอีกคนก็ไม่งอนจนเกินงามมากนัก ทั้งคู่ชอบให้อภัยแก่กันและไม่เอาอดีตมาพูดเวลาทะเลาะกัน


\"เนยจะเอนท์ที่ไหนอ่ะ\"กวางถามเนยทั้งคู่อยู่ในร้านไอติมข้างๆโรงเรียน เวลาที่ที่ทั้งสองคนตบกันมาก็ล่วงเลยเข้าสู่ปีที่สามแล้ว


\"จุฬา แล้วกวางล่ะ\"


\"ที่เดียวกับเนยหนะแหละ\"


                 เวลาการสอบเอนทรานซ์ใกล้เข้ามาทุกที เวลาที่เคยมีให้กนกลับลดน้อยลงจนเนยที่เป็นผู้หญิงอดงอนกวางไม่ได้ จนในที่สุดทั้งคู่ก็ไม่ได้คุยกันมาจนเกือบอาทิตย์แล้ว ไอติมที่เนยเคยได้ตอนกลางวันทุกวันกลับไม่ได้อีกวันนี้เนยเดินกลับมาที่ห้องและคิดว่าคงไม่ได้ไอติมแน่ๆ แต่บนโต๊ะเรียนกลับพบดอกกุหลาบสีขาวดอกหนึ่งวางไว้ และเศษกระดาษทดเลขเขียนว่า


\"ขอโทษ\"น้ำตาของเนยค่อยๆไหลอาบแก้มทั้งคู่ เนยรู้ดีว่ากวางไม่เคยลืมเธอเลยแม้แต่เรื่องของความรู้สึก



         3 เดือนผ่านไป

                 ทั้งคู่สามารถเอนเข้าจุฬาได้ตามที่ใจฝัน แต่กวางกลับต้องสละสิทธิ์ไปเรียนมหาลัยเอกชนที่พ่อเขาอุตส่าห์เสียเฝินเกือบล้านให้เขาได้เรียน  เขาทั้งเสียใจและน้อยใจพ่อ แต่เธอไม่เคยคิดโกรธเขาและพ่อกลับให้กำลังใจ


\"นายต้องสัญญาเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าเข้ามหาลัยเจอสาวๆแล้ว ห้ามชอบใครทั้งสิ้น \"เสียงเล็กๆแสนงอนพูดดังขึ้น กวางเงยหน้าแล้วยิ้มให้เนย


\"ผมสัญญาครับ\"จากหน้างอๆกลายเป็นรอยยิ้มของความเชื่อใจ


                  ทั้งคู่แยกย้ายกันเรียนคนละมหาลัย แต่กวางก็ยังคงทำหน้าที่มารับเนยตอนเย็นหลังเลิกเรียนทุกวัน แต่วันนี้เนยเลิกเรียนก่อนกวาง ทำให้เธอแอบมาเซอร์ไพส์เขาที่โรงเรียน ก้ต้องพบกับภาพบาดตา


\"เชอรรี่ชอบกวางนะ\"นิสิกคนนึงเข้ากอดกวาง เนยยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น


\"ฮือๆๆๆ ไม่เอา กวางเป็นแฟนกับเนยแล้ว\"เนยร้องไห้เสียงดังลั่นห้องการแสดงเชอรี่ผละออกจากกวางแล้วหันไปมองคนร่างไห้เหมือนเด็กๆ ส่วนกวางนั้นแทบใจสลายร้อยวันพันปี ที่แม่สาวขี้งอนนี้จะร้องไห้


\"เขามาชอบกวางแต่กวางไม่ได้ชอบเค้า อย่าร้องไห้ดิ\"กวางลูบหัวเนยเบาๆ คนที่เพิ่งสารภาพรักมาหยกๆรู้ดีแล้วล่ะว่าเธอไม่สามารถสู้ผู้หญิงขี้แงคนนี้ได้เลย ถึงแม้ว่าเธอจะสวยกว่า รวยกว่า เรียนเก่งกว่า แต่มีอย่างเดียวที่เธอไม่สามารถขนะได้


                      นั่นคือ ความรักบริสุทธิ์ที่ทั้งคู่มีให้แก่กัน


             สี่ปีผ่านไป ทั้งคู่ใกล่จะจบมหาลัยวันนี้เป็นวันรับปริญญาของเนย  หญิงสาวยืนถือช่อดอกไม้จากใครบบางคนที่ส่งมาดอกลิลลี่ช่อโตสีขาวนวล ภาพถ่ายคู่กัน วันนี้เนยมีทั้งความสุขและความรักที่เต็มหัวใจ


             ต่อมาไม่นานกวางก็รับปริญญาตามเนยโดยมีเนยซื้อช่อดอกไม้ให้กวาง และยื่นถ่ายรูปคู่กันเหมือนวันที่เนยรับปริญญา เมื่อก่อนจากที่เนยเคยหวงกวางกลับเป็นกวางที่หวงเนย


\"เนยสัญญานะว่าถ้าเข้าทำงานแล้ว ห้ามมองหนุ่มๆหรือชอบเจ้านายคนไหน\"กวางชูนิ้วก้อยเป็นเชิงให้เนยสัญญา


\"สัญญาจ๊ะ เนยจะรักและมีกวางคนเดียวตลอดไป เหมือนที่กวางมีเนยคนเดียวตลอดเจ็ดปี\"เนยยิ้มและเกี่ยวก้อยสัญญา


             แต่นั่นใครจะรู้ล่ะว่าจะเป็นการสัญญากันครั้งสุดท้ายของคนทั้งคู่ ตกดึกกวางไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆที่จบพร้อมกัน ขากลับกวางเมาขับรถกลับบ้านจนเกิดเสียหลักพลิกเข้าชนข้างทาง


เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นที่บ้านเนย


\"ฮาโหล\"


\"หนูเนยเหรอลูกรีบมาโรงพยาบาลด่วน มาดูใจกวางเป็นครั้งสุดท้ายนะลูก\"เสียงผู้หญิงชราคนนึงพูดด้วยเสียงเครือๆซึ่งเนยจำได้ดีว่าเป็นสียงแม่กวาง

  

              เธอขับรถออกจากบ้าน ในใจภาวนาว่าขอให้มันเป็นเรื่องล้อเล่น เนยขับรถถึงโรงพยาบาลแล้วตรงดิ่งไปที่ห้องไอซียู ภาพผู้ชายคนนึงที่เธอรักสุดชีวิตนอนนิ่งมีแผลเต็มใบหน้าพร้อมกับสายระโยงระยางเต็มไปหมด เนยขอหมอเดิน้ขาไปพบคนไข้


               กวางที่ค่อยๆลืมตามาได้ราวกับปาฎิหารย์ เขาค่อยๆเอื้อมือขึ้นไปจับหน้าหญิงสาวที่เขารักนองมาจากแม่ เนยคว้ามืออ่อนแรงนั้นไว้แล้วลูบที่หน้าเธอ ปากของกวางที่พยายามขยับคำๆหนึ่งที่เขาไม่เคยพูดมันเลยตลอดเจ็ดปีที่คบกัน


\"กวางรักเนย ตะแต่งงานกันนะ\"


\"ฮือ เนยก็รักกวางรักคนเดียวรักมาตลอด เนยจะแต่งงานกับกวางจะมีลูกด้วยกัน เราจะรักกันตลอดไป\"


\"สัญญานะว่าจะรักกวางคนเดียว\"


\"สัญญาจ๊ะ\"


           ตี้ด เสียงหัวใจเต้นเสียงหายใจเป็นศูนย์มือที่จับหน้าเนยไว้ ล้มลงที่ข้างเตียงแน่นิ่ง ไม่มีเสียงร้องไห้จากเนยไม่มีแม้น้ำตาเพราะเธอเชื่อว่าถ้าเธอร้องหมายถึงกวางจากเธอไปจริงๆ เธอจะไม่ร้องเพราะกวางไม่มีวันจากเธอไป


            แม่กวางนำกระถางต้นไม้ใหญ่มาให้เนย ดอกมะลิที่ผลิบานเต็มที่ ตอนเช้ามันจะส่งกลิ่นหอมมาให้ เนยรับไว้แล้วขุดดินเอาต้นมะลิลงดิน 2เดือนผ่านไป จดหมายที่เนยส่งเข้าสมัครงานที่ไม่ได้คาดหวังมากนักได้ตอบรับเธอกลับมา


          เนยไปที่บริษัทแห่งนั้นแล้วได้เข้ารับเป็นพนักงาน 3เดือนกับการฝึกงานแล้วได้เข้ารับบรรจุให้เป็นพนักงานของบริษัทนี้ วันนี้เป็นวันที่เจ้านายของบริษัทกำลังจะบินกลับจากต่งประเทศโดยสำเร็จการศึกษาปริญยาโทไปที่สองกลับมาบริหารแทนผู้เป็นพ่อที่ชราภาพมากแล้ว งานเลี้ยงตอนรับเจ้านายคนใหม่ได้เกิดขึ้นอย่างสนุกสนานในบริษัท


          เนยอยู่ในชุดราตรีสีขาวบริสุทธิ์ไม่แม้แต่เข้าไปดูหน้านายคนใหม่ หญิงสาวเดินเข้ามาเอาอาหารในงานเลี้ยงจนชนใครคนนึง


\"ขอโทษค่ะ\"เนยตอบโดยไม่ได้แหงนหน้าคนที่เธอเดินขน


\"เนยเธอนี่ซุ่มซ่ามจริงไปชนเจ้านายได้ไง คุณอธิพงศ์ค่ะขอโทษแทนเนยด้วยนะค่ะ พอดีเธอเพิ่งได้รับการบรรจุเมื่อไม่นานมานี้\"เสียงนุชหัวหน้าเธอรีบพูดขอโทษขอโพยเจ้านายเป็นการใหญ่ แต่เขาไม่ได้ฟังเสียงขอโทษขอโพยนั้นกลับสนใจเด็กสาวตรงหน้าที่ไม่ยอมงยหน้ามองเขา พร้อมผละเดินจากไป


               ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนดินจากไป โดยไม่สนใจที่จะคุยกับเขาต่อ ถูกต้องตอนนี้เขาเริ่มสนใจในตัวเธอมากยิ่งขึ้น แล้วพร้อมสัญญากับตัวเองว่าจะต้องให้เธอมองหน้าเขาให้ได้


                วันนี้เนยก็ยังคงมาทำงานที่บริษัทแต่จากพนักงานธรรมดาเปลี่ยนเป็นเลขาเจ้าของบริษัทเพียงชั่วข้ามคืนโต๊ะทำงานของเธอถูกย้ายไปไว้ไนห้องเจ้านายอย่างช่วยไม่ได้ โอเคล่ะตอนนี้เนยถึงจุดเดือดแล้ว พร้อมที่จะโวยวายเต็มที่


\"ฉันมาสมัครงานในฝ่ายครีเอทีฟไม่ใช่เลขา\"เนยยืนต่อหน้าอธิพงศ์หนุ่มหล่อนักเรียนนอกที่บรรดาไฮโซนักร้องดาราพยามจะจับเขา


\"ผมพอใจ\"เขากล่าวด้วยรอยยิ้มมาดมั่น


\"งั้น ฉันลาออก\"เนยพูดไม่แคร์


\"ตามใจสิถ้าคิดว่างานสมัยนี้หาง่ายนัก\"ทำให้เนยค่อยๆนั่งลงแต่ไม่ใช่เพราะเขา  แต่เป็นเพราะเสียงใครคนคนนึงที่คุ้นเคยกระซิบที่ข้างหูเธอว่า เนยโตแล้ว อดทนสิ


                   อธิพงศ์สนใจเนยเป็นอย่างมากเพราะเขาสังเกตเห็นว่ามีหนุ่มๆมาจีบเธอหลายคนแต่กลับไม่มีใครที่เนยเล่นด้วยเลย ทั้งๆที่เธอเองก็ยังโสด จนเขามารู้ตอนหลังจากเพื่อนสนิทของเธอว่า แฟนของเธอรถคว่ำตายเกือบครึ่งปีมาแล้วทำให้เธอปิดกั้นตัวเองจากทุกคน อธิพงศ์ยิ่งสนใจเธอมากขึ้นเพราะเขาไม่เคยเชื่อมันในความรัก จนมารู้จักเนยที่ยึดมั่นในความรัก เขายิ่งบอกกับตัวเองว่านี่แหละคือ แม่ของลูกเขา


                  เขาเฝ้าพยายามตามจีบเนยแต่ก็ไม่สำเร็จจนวันนึง เขามีโอกาสพาเนยมาที่ร้านดอกไม้สีขาว เนยเดินเข้าในร้านอย่างระงับความเสียใจ

\"น้องค่ะ ชื่อเนยหรือป่าว มีคนฝากมาให้\"เนยรับกระถางกุหลาบสีขาวไป แล้วหันไปมองทางประตูเห็นผู้ชายคนนึงหลังคุ้นๆใส่ชุดนักศึกษา เนยรีบวิงตามเขาไปทันทีด้วยรอยยิ้ม จนมีมือใครคนนึงฉุดเธอ ไว้เบื้องหน้ากลายเป็นถนนที่เดินอีกนิดเดียวก็ถูกชนแล้ว


\"คุณจะบ้าเหรอ เกือบโดนรถชนแล้วนะ\"อธิพงศ์กล่าวอย่างดุดุ เขาต้องจนตกใจที่เห็นเธอร้องไห้ เขาดุเกินไปเชียวเหรอ


\"เนยเห็นกวางฮือๆๆ เขาเอาดอกไม้กระถางนี้มาให้เนย เขายังไม่ตาย\"เนยร้องไห้โฮ


\"เนยเขาตายไปแล้วนะ ดอกไม้กระถางนี้ผมไม่รู้ว่าใครเอามาให้ แต่เขาตายไปแล้ว\"


\"ไม่จริง เมื่อกี้เนยยังเห็นเขาอยู่เลย\"


\"เนยฟังผมดีดีนะ เขาตายไปแล้ว กวางตายไปแล้ว คุณมองผมสิ ผมนี่แหละคือคนที่รักคุณ คุณมองปัจจุบัน เปิดใจให้ผม ผมรักคุณ เนยา\"ชายหนุ่มโอบร่างบางด้วยความรัก หญิงสาวร้องไห้จนตัวโยงในอ้อมกอดชายหนุ่มแล้วนิ่งจนหลับไป



            1ปี ผ่านไป


\"แต่งงานกับผมนะ\"


\"ค่ะ\"เนยตอบเสียงเบาหวิว ลมพัดผ่านเหมือนจะทวงสัญญาที่เธอทำไว้



              งานแต่งงานจัดขึ้นรูปแบบคริสต์ เนยอยู่ในขึดสีขาวกรุยกรายเธอสวยสวยกว่าทุกวันที่เขาเคยพบ เธอค่อยๆเดินมาต่อหน้าเขาหยุดที่บาทหลวง


\"คุณอธิพงศ์ คุณสัญญามั้ยว่าจะรักและดูแลคุณเนยาตราบเท่าชีวิตจะหาไม่\"


\"สัญญาครับ\"


\"คุณเนยาคุณสัญญามั้ยคุณจะดูและรักคุณอธิพงศ์เพียงคนดียว\"


\"ค่ะ\"


\"เนย\"เสียงใครคนนึงที่คุ้นเคยเรียกเธอจากหน้าโบสถ์ เนยลทิ้งทุกอย่างและวิ่งลากชายกระโปรงออก พร้อมกับความตกใจของคนทั้งโบสถ์ อธิพงศ์วิ่งไปตามเจ้าสาวของเขาทันที เนยเห็นใครคนนึงหลังคุ้นๆอยู่เบื้อง เขาหันกลับมาด้วยรอยยิ้ม เด็กผู้ชายในชุดนักเรียนม.ปลายแสนคุ้นเคยในภาพวันวาน ยื่นมืออกมาหาเธอ เธอรู้ดีว่าเธอรักแค่เขาคนนี้คนเดียว รู้ดีทั้งๆที่มีสติว่า นี่คือภาพมายา แต่เธอเลือกที่จะตามหัวใจ และคำสัญญาขาก้าวแรกเลื่อนออกไป


\"อย่า ระวัง\"


             สิ้นเสียงของอธิพงศ์ร่างบางในชุดสีขาวบริสุทธิ์นอนจมกองเลือด แต่อีกภาพที่ซ้อนความเสียใจของคนที่จากไปนั้น คือ เด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงแตะมือกันในชุดนักเรียนม.ปลาย ทั้งสองยิ้มให้แก่กัน เหมือนคำสัญญา


\"ผมมาทวงสัญญา\"


\"เนยพร้อมที่จะทำตามสัญญา\"


\"เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป\"


\"ค่ะ\"

         ..............................................................................

เรื่องนักเวทบ์ ผมอาจจะพอัพพรุ่งนี้น้าจ๊ะ