[Short Fic snsd yuri]The letter จดหมายสื่อรัก (yulsic)

เนื้อเรื่อง

 จดหมายสารภาพรัก ใส่ไว้ในล็อกเกอร์ ฟังแล้วน้ำเน่าสิ้นดีว่าไหม? แต่ฉันก็เลือกที่จะทำแบบนั้น...

วันนี้ ฉัน เจสสิก้า จอง ตั้งใจอย่างแน่วแน่ ว่าจะเอาจดหมายสารภาพรักของฉันไปให้ อิม ยุนอา ดาวคณะนิเทศซึ่งเป็นเหมือนรักแรกของฉันให้ได้  สู้ๆ เจสสิก้า^^
 

ฉันเดินอย่างไม่รีบร้อนเพราะนี่ก็ยังเช้าอยู่เลย วันนี้ ยุนอา มีเรียนตอน 10 โมง ฉันจำได้ดี จดหมาย สีชมพูหวานแหววในมือของฉัน มันคงอยากไปหาเจ้าของมันแล้วล่ะ ^_^ จะว่าไปก็..ตื่นเต้นจัง

ฉันเดินผ่านสนามบาส ลองมองเข้าไปก็เห็นบุคคลคนหนึ่งกำลัง ปีนขึ้นต้นเสาที่สูงพอควร เหมือนกับว่าจะไปเอาอะไรบางอย่างข้างบนนั้น ให้ตายเถอะ คนหรือลิงเนี๊ย  

เอ๊ะ!! หน้าตาคล้ายๆไอ้ลิงยูล จอมกวนประสาทเลยนิ หึหึ ได้เวลาเอาคืนล่ะ 
 

ฉันเดินไปแจ้งอาจารย์ หมวดพละ ให้ทราบ ขอเน้นย้ำว่าแจ้งนะ ไม่ได้ฟ้องเล้ย(ครับๆๆ เชื่อครับเชื่อ ==") ก็อยากรู้อยู่หรอกนะว่าไอ้ลิงยูลมันจะโดนอะไร แต่ฉันมีภารกิจ ตามหาหัวใจต้องไปทำก่อนนะสิ ไว้วันหลังล่ะกันนะค่อยมาสมน้ำหน้ามันทีหลัง

 

และแล้วฉันเดินมาถึง ห้องล็อกเกอร์ สถานที่สารภาพรักในฝัน
 

ฉันเดินเข้าไปในห้องล็อกเกอร์ด้วยความตื่นเต้นและอิ่มเอมใจที่จะได้สารภาพรักกับคนที่ฉันตกหลุมรักมานานแสนนาน      
   แต่!!   สิ่งที่ฉัน ไม่ขาดฝันที่จะได้เจอและไม่อยากเจอเลย


อิม ยุนอา รักแรกของฉันกำลังจูบอยู่กับ ซอฮยอน รุ่นน้องปี1 คณะนิเทศศาสตร์ ให้ตายเถอะ ฉันอกหักแล้วหรอนี่ จดหมายสีชมพูร่วงลงสู่พื้นทันที..... 

หลังจากตั้งสติได้ฉันก็เก็บจดหมายสารภาพรักสีชมพูหวานแหววแล้ววิ่งหนีออกมาจากที่นั้นใครจะไปอยู่ให้ช้ำใจล่ะ

 

ฉันมานั่งทำใจอยู่ข้างสระว่ายน้ำสักพักคิดอะไรเพลินๆ ตาก็เหลือบไปเห็นจดหมายรักในมือ เห็นแล้ว เศร้า.. T_T ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันปาจดหมายรักฉบับนั้นลงสระน้ำ แต่ก็ดี ไม่อยากเห็นแล้ว มันปวดใจ แง้ๆๆ
 

"นี่ ควอน ยูริ ครูจะทำโทษเธอด้วยการให้เธอล้างสระว่ายน้ำเป็นเวลา2สัปดาห์ เป็นคนดีๆไม่ชอบ ชอบเป็นลิงเป็นค่างถ้าตกลงมาขาแข้งหัก ใครจะรับผิดชอบละห๊ะ ถ้าเจสสิก้าไม่มาบอกครู ครูก็คงไม่รู้นะเนี๊ย" เสียงครู คยูฮยอน ดังมาเข้าสู่โสตประสาทของฉันอย่างจัง   แต่ว่าครูพูดว่าไรนะ จะลงโทษไอ้ลิงยูรินั่นอ่ะหรอ 555 สมน้ำหน้ามันจริงๆเลย และแล้วการเอาคืนของฉันก็สำเร็จ อุคริ อุคริ (เจส เมื่อกี้ยังเศร้าเรื่องยุนอาอยู่ไม่ใช่หรอ??-a เอ่อ!!ลืมเลย: เจสสิก้า)
 

เฮ้!! เดี๋ยวนะ จะให้มันล้างสระว่ายน้ำ แล้วจดหมายสารภาพรักสีชมพูหวานแหววของฉันล่ะ อยู่ไหนแล้วเนี๊ย


ถ้าเป็นจดหมายธรรมดาฉันคงจะไม่กังวลขนาดนี่แต่นี่มันเป็น จดหมายที่เขียนด้วยปากกากันน้ำนะสิ ซวยแล้วยัยเจสเอ้ย ถ้าไอ้ลิงนั่นรู้แล้วเอาไปเผยแพร่ฉันต้องอับอายแล้วอับอายอีกที่ไปรักคนมีเจ้าของแบบนั้นแน่ๆเลย ไม่ได้การซะล่ะ ฉันต้องหาจดหมายนั่นให้เจอก่อนยัยนั่นให้ได้แล้วทำลายหลักฐานทิ้งซะ เจสสิก้าไฟต์ติ้ง!!     

“เอ่อ.. ครูคะ หนูขอล้างสระว่ายน้ำเป็นเพื่อน ยูริเองนะคะ ถ้าล้างคนเดียวคงไม่ไหวแน่ๆเลยสระออกจะกว้างขนาดนี้” เสแสร้งเป็นนางเอกไปก่อนละกันนะ  

“เธอ คิดอะไรอยู่กันแน่เจสสิก้า อย่ามาตีบทนางเอก ทั้งๆที่เธอเป็นคนก่อเรื่องขึ้นมานะ” ยูริหันมาทำตาค้อนใส่ฉัน

“นี่ ยูริ เจสสิก้าเค้าอุตส่าห์จะมาช่วย เธอยังจะไปว่าเค้าอีกหรอ เธอนี่ใช่ไม่ได้เลยจริงๆนะ เจสสิก้าครูว่าเธอไม่ต้องทำหรอกปล่อยให้ยูริเค้าทำคนเดียวแหละดีแล้ว ” ครูคยูฮยอนหันไปดุ ควอนยูริเล็กน้อย แต่ก็สะใจฉันอยู่มาก55 (เจสเธอเป็นนางเอกไม่ใช่หรอ?) ประเด็นคือฉันก็ไม่ได้อยากช่วยมันอยู่แล้วล่ะนะ แต่ฉันต้องการจะหาจดหมายรักของฉันต่างหาก เจอเมื่อไหร่ก็ชิ่งเมื่อนั้นอ่ะแหละ อุคริอุคริ  

“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากช่วยยังไงช่วงนี้ครูก็ไปอบรมกันอยู่แล้ว ไม่ค่อยมีวิชาเรียน หนูจะได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ นะคะ” ฉันหันไปทำสายตาอ้อนๆครูคยูฮยอนก็พยักหน้าตกลงทันที  อิอิ สายตาพิฆาตของฉันก็ยังคงใช้ได้ผลเหมือนเดิม (ยกเว้นกับยุนอา-à อิไรเตอร์บ้า ฉันอุตส่าห์กำลังจะลืมได้อยู่แล้ว:เจสสิก้า)

“เสแสร้งจริงๆ”  แน่ะ อีลิงบ้านี่ก็ยังจะเหน็บแนมฉันอีก ==”

.......ขณะกำลังปล่อยน้ำออกจากสระว่ายน้ำ  ฉันก็มองหาจดหมายสีชมพูของฉันไปด้วย...

"มันไปมุดหัวอยู่ไหนนะ " ฉันสบดขึ้นมาเบาๆ แต่เหมือนจะไม่เบาเท่าไหร่เมื่ออิลิงมันดันได้ยิน
"บ่นอะไรของเธอห๊ะ!! ยัยเป็ด บ้าป่าวเนี๊ย ไหนบอกจะช่วยล้างไง น้ำออกจะหมดอยู่แล้ว ลงมาช่วยกันสิ" ยูริที่ตอนนี้ลงไปอยู่ในสระตั้งแต่น้ำเหลือถึงเอว
'มันจะรีบลงไปทำไมของมัน กลัวไม่เปียกรึไง สงสัยลิงจะไม่กลัวน้ำ อิอิ' ฉันคิดในใจ

"แกก็ทำไปก่อนสิ ฉันบอกว่าจะช่วย...ช่วยดูน่ะ แกทำไปไป๊" ฉันโบกมือไล่ยูริให้ไปทำตามบทลงโทษของครู ในขณะที่ฉันก็ยังคงสอดส่องมองหาจดหมายรักของฉันอยู่ริมสระ


เวลาล่วงเลยจนอิลิงมันขัดไปได้ประมาณเกือบถึงครึ่งสระ

 ฉันเพิ่งรู้ว่านอกจากยูริเป็นลิงแล้ว ยังถึกเหมือนหมีควายอีก ทำไปได้ไงคนเดียวเสร็จขนาดนี้เนี๊ย..
แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ  กว่าจะเสร็จ สารรูปก็แทบจะดูไม่ได้ วันแรกมันจะทำไรนักหนา เหลือให้ทำอีกตั้งหลายวัน(เจสไรเตอร์ว่าเจสอ่ะ ขี้เกียจนะ)(อิไรเตอร์หุบปาก!!---เจส)  
แต่!! เดี๋ยว....น้ำออกหมดแล้ว...มองดูทั่วๆแล้ว...จดหมายฉันหายไปไหนเนี๊ย!

"นี่..ยัยเป็ด ความจริงเธอไม่ต้องมาก็ได้นะ มาก็ไม่ได้ช่วยอะไร ตอนครูคยูฮยอนอยู่ล่ะก็..ไม่เป็นไรคะ หนูอยากช่วย...แหว่ะ" ยูริพูดพร้อมแอ๊บทำเสียงตามฉัน
"ทำไม ฉันก็..พูดไปงั้นแหละ ฉันมาหาของสำคัญของฉันต่างหาก"
"อ่อหรอ...ของสำคัญอะไรของเธอ ก็ไม่เห็นมีไรนี่"
"เธอไม่ต้องรู้หรอกน่า เอาเป็นว่า ของสำคัญมากๆๆๆๆของฉันแล้วกัน" ว่าจบฉันก็หันหลังจะกลับบ้าน
" ถึงยุนอา คนที่แสนดีของฉัน ฉันเฝ้ามองเธอมาโดยตลอด ซึ่งเธออาจไม่รู้ ....ฉันมีอะไรจะมาสารภาพกับเธอ ด้วยละในวันนน...." ฉันรีบแย่งจดหมายรักที่เปียกชื่นนั่นมาทันที ไม่ต้องสงสัยหรอกคะว่าทำไมมันอ่านได้ ฉันใช้ปากกากันน้ำอยากดีเขียนจดหมายนี่ขึ้นมา..ให้ตายเถอะ ตอนนี้ฉันคิดว่าน่าจะเขียนด้วยปากกาด้ามล่ะ 5บาทจริงๆ

"เธอแอบชอบยุนอาหรอ.."ยูริถามฉันหลังจากที่ฉันแย่งกระดาษจดหมายมาได้
"อะ..อืม...ทำไม ฉันจะมีคนชอบบ้างไม่ได้ไง ความจริงก็ไม่ได้ชอบไรมากมายหรอก สวยๆอย่างฉันหาได้สบายอยู่แล้ว กะอีแค่ คนๆเดียวฉันไม่เสียใจหรอกถ้าเค้าจะมีแฟนไปแล้ว" ฉันรีบพูดออกมาทันทีให้ตายเถอะน้ำตาบ้านี่จะไหลทำไมT^T ฉันอายไอ้ลิงมันนะ แต่ก็อย่างว่าล่ะนั่น รักแรกของฉันเลยนะ 

"นี่ไม่เสียใจ แล้วเธอจะร้องไห้ทำไมไม่ทราบ หรือเธอจะบอกว่าน้ำที่ไหลนะ เป็นน้ำลายที่ฟันเธอเก็บกักได้ไม่ดีล่ะ ฮ่าๆๆๆ  เหงินจุงเบย " ยูริพูดไปหัวเราะไป
"นี่!! ฉันเสียใจอยู่นะ ใช่สิ เราเป็นศัตรูกันนี่ ยิ่งเธอเห็นฉันเสียใจเธอคงมีความสุขมากสินะ" ฉันพูดไป ปาดน้ำตาไป ไอ้ลิงบ้าไม่ปลอบแล้วยังมาล้อเรื่องฟันฉันอีก

"ฉันไม่เคยบอกเลยนะว่าเธอเป็นศัตรูฉัน มีแต่เธอที่คิดเองเออเองคนเดียว ฉันก็แค่ไม่อยากให้เธอร้องไห้ หันมาบ่นมาด่าฉันเหมือนแต่ก่อนยังดีกว่าอีก น้ำตามันไม่เหมาะกับเธอหรอกนะยัยเป็ด" ยูริพูดพร้อมปาดน้ำตาบนใบหน้าร่างบาง
'ทำไมวันนี้ไอ้ลิงมันอบอุ่นจัง ฉันเป็นไรไปเนี๊ย!! แค่ไอ้ลิงมาเช็ดน้ำตาให้ใจก็จะทะลุออกจากอก แกเป็นไรไปเนี๊ยยัยเจส'
 

"กลับบ้านพร้อมกันไหม? ไหนๆก็ทางเดียวกัน" ยูริหันมาหาฉัน พร้อมยื่นมือดำๆมาให้ เออ! ก็ไม่ได้ดำอะไรมากอ่านะ 
"อืม! ไปสิ ฉันก็อยากมีเพื่อนกลับบ้านด้วยเหมือนกัน" ฉันตอบพร้อมยื่นมือออกไปจับมือของยูริ


ผ่านไป2สัปดาห์ ยูริและฉันก็ทำความสะอาดสระว่ายน้ำจนเสร็จ ฟังไม่ผิดหรอก ฉันช่วยยูริทำจริงๆ การมาช่วยยูริทำความสะอาดในครั้งนี้ ทำให้ฉันรู้ว่า ยูริก็ไม่ได้ไม่ดีอะไร ออกจะเป็นคนมีน้ำใจ พูดเรื่องให้ฉันขำได้ตลอด อาจจะมีกวน..ฉันบ้างบางครั้งล่ะนะ แต่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก เริ่มชินล่ะ สงสัยที่ผ่านมาฉันคงมีอคติไปเอง..

"นี่เจสวันนี้ไปกินไรกันไหม? ไอติม นม ไรงี้อ่ะ ไปป่าว เดี๋ยววันนี้ ฉันเลี้ยงเองฉลองที่ผ่านพ้นการลงโทษไปได้ซะที"  ยูริพูดพร้อมจับมือฉันออกเดินมา
"แล้วยูลจะถามทำไม ก็เดินจูงมือเจสมาขนาดนี้ไม่กินคงไม่ได้แล้วล่ะ อิอิ" ฉันหันไปยิ้มให้กับยูริ ตอนนี้เราสนิทกันมากขึ้นจนสามารถเรียกกันได้อย่างสนิทสนมแล้วล่ะ ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมาแค่ 2สัปดาห์เท่านั้น..



ร้านไอศกรีมในห้าง SM 
"เจส ยูลขอถามอะไรเธอหน่อยได้ไหม แต่เจสจะตอบหรือไม่ตอบก็ได้นะ ยูลไม่ได้อะไร" ยูริพูดขึ้นขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรอไอศกรีมอยู่
"อืม  ถามมาสิ " ฉันตอบกลับไป
"คือ...เจส...เอ่อ...ยังชอบยุนอาอยู่ไหมอ่ะ" หลังจากยูริติดอ่างอยู่นานก็ถามคำถามออกมาได้ เป็นคำถามที่ทำเอาฉันเงียบทันทีเลยล่ะ 
นั่นสิ!! ฉันยังชอบยุนอาอยู่ไหมนะ หลังจากฉันได้รู้จักกับยูริมากขึ้น ฉันก็ไม่ได้คิดถึงหรือสนใจยุนอาอีกเลย เรียกว่าลืมไปแล้วเลยดีกว่า 
"ไม่รู้สิ ...แต่คิดว่าคงไม่ได้ชอบแล้วล่ะมั้ง " ฉันตอบยูริไป พร้อมกับไอศกรีมที่ยกมาเสริฟพอดี
"หรอ อืม ดีแล้วล่ะ กินกันเถอะเน๊อะ" ยูริหันมายิ้มให้ฉันแล้วเราทั้งสองคนก็ลงมือกินไอศกรีมกันทันที


"เจส!!" อยู่ดึๆยูริก็โพล่งขึ้นมา
"อะไรยูล  ตกใจหมด " ฉันหันไปฟาดที่แขนยูริทีหนึ่งโทษฐานที่ทำให้ฉันตกใจ 
"เออ คือ..  ขอโทษๆ " ยูริเงยหน้ามายิ้มแห้งๆให้ฉัน แล้วก็ก้มหน้า คนไอศกรีมในถ้วยไปมา
"มีอะไร ไอศกรีมไม่อร่อยหรอ" ฉันถามเมื่อยูริเอาแต่คนไอศกรีมมากกว่าตักขึ้นมากิน
"ป่าวๆๆ อร่อยๆๆ อร่อยมากเลยล่ะ " ยูริรีบปฏิเสธทันทีหลังจากที่ฉันหันไปถาม
"อืม ฉันก็ว่าอร่อย คิคิ  ว่าแต่ยูลมีอะไรรึป่าวเรียกเจสซะเสียงดัง ตกใจหมดเลย" ฉันเงยหน้าจากไอศกรีม ยิ้มให้ยูริไปทีหนึ่ง
"เออ คือ...จะเป็นอะไรไหมถ้าเราจะลองดูๆกันอ่ะเจส" ยูริพูดอย่างรวดเร็วเสร็จศัพท์ก็ก้มหน้าคนไอศกรีมต่อ แต่ฉันเนี๊ย อึ้ง สมองประมวลผลว่าเมื่อกี้ยูริพูดอะไรกับฉัน หมายความว่ายังไง?
"ยูลหมายถึงอะไร ดูๆกันคือ..."
"อะ ฉันไปก่อนนะ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ไปส่ง" ว่าแล้วยูริก็ยื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้ฉัน วางเงินค่าไอศกรีมที่น่าจะมากพอสำหรีบสองถ้วยแล้ววิ่งออกไปทันที


ฉันงงนะเนี๊ย อะไร ไหนบอกให้กลับบ้านด้วยกันแล้วนี่มาปุ๊บปั๊บ ให้จดหมายอะไรไม่รู้แล้วก็ไป...อารายยยยยยยยยยยยยย 


ห้องนอนสุดหวานของเป็ดน้อย

นี่ก็ สี่ทุ่มล่ะ หลังจากทำการบ้าน อาบน้ำเสร็จฉันก็เปิดจดหมายที่ยูริให้ที่ร้านไอศกรีมอ่านทันที

    ถึง ยัยเป็ด ไม่สิ เราสงบศึกกันแล้วนี่นา งั้นต้องเรียกเจสสินะ

                  วันนี้ยูลมีอะไรจะบอกเจสด้วยล่ะ ความจริงก็อยากบอกตัวต่อตัวนะ
แต่ยูลไม่กล้าพอน่ะ  ฮ่าๆ น่าขำชะมัด ทั้งๆที่ยูลไม่เคยกลัวใครแต่กลับมาป๊อดแค่เรื่องที่จะต้องบอกเจส  ความจริงมันก็ไม่ได้เป็นการบอกอะไรหรอก เรียกว่าสารภาพมากกว่า เจสรู้ไหมทำไมยูลถึงต้องไปกวนเจสตลอดเวลา ความจริงคือยูลอยากทำความรู้จักกับเจสน่ะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลย ต้องทำเป็นเข้าไปแกล้งเข้าไปหาเรื่องเผื่อเจสจะมองยูลมาก มันก็ได้ผลนะเพราะเจสมองยูลจริงๆแต่มองว่ายูลเป็นศัตรูมากกว่า เฮ้อ ช่างมันเถอะเน๊อะ ฮ่าๆ ยังไงตอนนี้เราก็ถือว่าดีกันแล้ว ตอนยูลเห็นจดหมายเจสที่สารภาพรักยุนอา ยูลแทบอยากเอาหัวโขกกับสระว่ายน้ำเลยล่ะ ความรู้สึกอกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลย แต่ก็ดีใจนะที่ยุนอามีแฟนแล้ว ยูลไม่อยากเห็นน้ำตาเจสนะ  แต่แบบมันก็อดดีใจไม่ได้ไง มันมีความหวังว่าเราอาจสมหวัง เจสเข้าใจยูลนะ ยูลไม่ได้นิสัยไม่ดีนะ  

                     เข้าเรื่องเลยนะ ที่ยูลเขียนจดหมายฉบับนี้มาเพราะ ยูลอยากสารภาพกับเจสว่ายูลรักเจส รักตั้งแต่ที่ได้เจอครั้งแรกแล้ว จะเป็นอะไรไหม ถ้าเราจะลองๆมาคบกัน หรือแค่ดูๆกันก่อนก็ได้ ถ้ายูลไม่ดี ยูลไม่ใช่ หรือยังไง แค่เจสบอกยูล ยูลพร้อมจะไปจากเจสหากเจสต้องการ

              จากข้างบนเจสก็คงรู้แล้วใช่ไหมว่านี่มันเป็นจดหมายอะไรฮ่าๆ ยูลเลือกใช้วิธีเดียวกับเจส เพราะจดหมายที่เจสตั้งใจสารภาพรักยุนอา มันดันมาตกอยู่ที่ยูล เหมือนพรหมลิขิตเลยใช่ไหมล่ะ  จดหมายสื่อความรักที่เจสต้องการสื่อให้ยุนอา แต่ในเมื่อมันมาตกอยู่ที่ยูล ยูลก็ขอใช้มันเพื่อให้มันสื่อรักของยูลให้เจสบ้างก็แล้วกันนะ

               ยูลจะรอจนถึง สี่ทุ่มของวันนี้นะ หากเจสจะให้โอกาสยูลของให้เจสติดต่อกลับมา หรือส่งข้อความมาก็ได้ที่เบอร์ 243452362  ยูลจะรอนะ แต่ถ้าหลังจากสี่ทุ่มแล้วเจสไม่ติดต่อกลับมา ยูลจะไปเอา 

               สุดท้ายอยากบอกว่า ยูลรักเจสจริงๆนะ
                                                         
                                                                  ลิงดำรักเจ้าหญิงเป็ดผู้อบอุ่น
                                                                           ควอน ยูริ
                                                              
                  

พออ่านจบใจฉันเต้นแรงเป็นกลองศึกเลยล่ะ ทำไมเพิ่งมาบอกนะไอ้ลิงบ้า ความจริงฉันก็เริ่มรู้สึกชอบไอ้ลิงนี่ขึ้นมานานแล้วล่ะตั้งแต่รู้จักกันมากขึ้น ด้านดีๆของยูริก็ทำให้ฉันใจสั่นขึ้นทุกวัน ทั้งความอบอุ่น อ่อนโยนที่มีให้ฉัน ยิ่งมาอ่านจดหมายสารภาพรักแบบนี้ มันรู้สึกดีชะมัด  แล้วนี่กี่โมงแล้วเนี๊ย ห๊าา!!!!  สี่ทุ่มครึ่ง อิลิงมันยังรอฉันอยู่ใช่ไหม มือถือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   ฉันต้องหามือถือ  อ๊ายยย  ยัยเจสแกจะรนไม่ได้นะ ว่าที่สามีแกอาจจะหลุดลอยไปถ้าแกยังไม่มีสติแบบนี้ ตั้งสติๆๆๆ  มือถือฉันอยู่ที่......กระเป๋านักเรียนๆๆๆๆๆๆๆ

พอเจอโทรศัพท์ฉันก็รีบกดโทรไปหาเบอร์ที่ยูริให้มาทันที

รอสายนานมากจนฉันจะวางแล้วกดโทรใหม่สักพัก ก็ได้ยินเสียงคุ้นหูตอบมา

"ฮัลโล ฮึก.."
"ฮัลโลนั่นใช่ ยูลไหมคะ" เสียงตรงฮัลโลน่ะใช่แต่ อิฮึกข้างหลังนี่ทำฉันไม่มั่นใจ
"ใช่ค่ะ ฮึก."
"ยูล นี่เจสนะ เจสที่เธอเขียนจดหมายมาอ่ะ ฮัลโล ยูลยังอยู่ไหม" หลังจากฉันพูดไปปลายสายก็เงียบไปทันที
"อยู่ๆๆๆๆๆ" ยูริรีบตอบกลับมาทันที
"คือ ...ฉันจะมาบอกคำตอบเธอน่ะ" ให้ตายสิพอจะพูดจริงๆฉันก็เขินเหมือนกันนะ 
"อือ ยูลฟังอยู่ "
"คือ..เออ..คือ...ฉันก็ชอบยูลนะ" ว่าจบฉันก็ตัดสายทันที ให้ตายสิ เขินอ่าาาาาาาา  อ๊ายยย.....


ครืด....ครืด.....  แล้วโทรศัพท์ฉันก็สั่นขึ้นอีกครั้ง ใช่แล้วมันเป็นเบอร์ของยูริ...
"ฮัลโล" 
"เจส เจสพูดจริงใช่ไหม เจสไม่ได้หลอกยูลนะ จริงใช่ไหมเจส นี่ยูลไม่ได้ฝันไปนะ"
"อือ ยูลไม่ได้ฝัน เจสพูดจริงๆ ตาบ้านี่ เจสก็เขินเป็นนะ"
"อิอิ  ยูลดีใจจัง ดีใจยิ่งกว่าได้เกรดสี่วิชาคณิตอีกนะ ให้ตายเถอะ ใจเต้นแรงมากเลยอ่ะ ยูลจะไม่ตายใช่ไหมเจส"
"ยูล อย่าเว่อสิ ฮ่าๆๆๆ ถ้ายูลตายเจสก็คงต้องตายด้วยล่ะ ใจเจสแทบจะออกมานอกอกแล้วเนี๊ย"
"เราเป็นแฟนกันแล้วนะเจส ไม่สิๆๆๆ ที่ร๊ากกกกกก  คิคิ  ยูลอยากเรียกเจสอย่างนี้มานานแล้วนะเนี๊ย"
"ยูลบ้า คิคิ " อ้าย...ที่รักหรอ เขินจัง  ฉันไปก่อนนะคะ ขอคุยกับที่รักอนาคตสามีฉันต่อก่อนล่ะ  บาย คิคิ

 

END