ทอม&ดี้ รักนี้นิรันดร์

บทที่ 1 

้“ฮันนี่เธอไม่เคยสนใจฉัน ไม่เคยแคร์ฉัน” วินพูดเสียงที่ต่ำทุ้มและน่ากลัว   วันนี้ฉันโดนวินบอกเลิก แต่ฉันก็ไม่เคยแคร์ ทุกคนที่เลิกมาฉันรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขาก็แค่คนที่รู้สึกดีด้วย ไม่ได้รู้สึก รัก หรือ ชอบ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า รัก มันเป็นยังไงทุกวันนี้ฉันอยู่อย่างไม่แคร์อะไรและไม่เคยเสียน้ำตาให้คนที่ฉันคบสักคน

“นี่แกนางฮัน” เพื่อนแมงปอพูดกับฉัน “อะไรนางป่อง” ฉันตอบกลับเพื่อนสุดที่เลิฟของฉัน

= = แมงปอ รู้จักกับฉันตอนม.1 ซึ่งตอนนี้ฉันอยู่ ม.2

“ก็มีน้องป.6 มาชอบแกน่ะสิ ฉันนี่นะ อิจฉาแกจังเลยยยยย T T” ฉันหันไปมองแมงปอ แล้วถามว่า “หน้าอย่างฮันนี่คนสวยเนี้ยชอบกินเด็กหรอ?” ฉันพูดแล้วยกนิ้วชี้มาทางตัวเอง

“ก็คบ ๆ ไปเถอะยังไงแกก็ไม่คิดจะรักใครจิงอยู่แล้ว” นั้นสินะ คบ ๆ ไปเถอะ พอเบื่อแล้วค่อยเลิก..... “ว่าแต่คนไหนล่ะป่อง?” เพื่อนฉันลากมาดูหน้าว่าที่แฟนของฉันในอนาคต

“นั่นไง คนนั้น น้องเขาชื่อว่า นิ” ฉันมองตามเพื่อนที่ชี้ไปทางนิ คนนั้นอ่ะหรอ ทอมหรอเนี้ย ??? นี่ฉันไม่ได้เป็นดี้นะ แต่ก็ไม่เคยคบทอม ก็ลอง ๆ ดูก็ได้ “โอเคนะ น่ารักดีบอกน้องเขาสิว่าฉันตกลงจะคบด้วยกับน้องนิ บอกน้องว่าเจอกันตอนเย็นหน้าห้องน้ำฝั่งมัธยม